INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 14 października 2008 r. (data wpływu 24 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działki zabudowanej, dokonywanej w trybie egzekucji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 października 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dostawy działki zabudowanej, dokonywanej w trybie egzekucji.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Prowadzona jest egzekucja komornicza w sprawie przeciwko dłużnikowi "K" Sp. z o.o., z nieruchomości stanowiącej działkę nr 238/07 o powierzchni 0,2388 ha, zabudowaną budynkami: warsztatem, mroźnią, budynkiem socjalno-mieszkalnym, hurtownią wraz z przybudówką, dla których Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą.

Zgodnie z treścią operatu szacunkowego z dnia 8 lipca 2008 r., sporządzonego przez biegłego sądowego, dłużnik nabył nieruchomość aktem notarialnym z dnia 26 lutego 2001 r. Co najmniej od dnia 24 marca 2004 r. nieruchomości nie są użytkowane. Zdecydowanie pogorszył się stan techniczny zabudowy. Stan nieruchomości można określić jako zły, podlega ona powolnej dewastacji.

Mimo braku wykreślenia dłużnika z Krajowego Rejestru Sądowego od dłuższego czasu nie prowadzi on żadnej działalności gospodarczej, a pod adresem widniejącym w KRS nie odbiera korespondencji, zaś skontaktowanie się członkami zarządu dłużnika - z uwagi na nieznane miejsce ich pobytu - nie jest możliwe.

Wobec braku możliwości uzyskania od dłużnika jakichkolwiek informacji na temat opodatkowania sprzedaży przedmiotowej nieruchomości podatkiem od towarów i usług, Wnioskodawca zwrócił się o udzielenie niezbędnych informacji do Naczelnika Urzędu Skarbowego. W odpowiedzi organ podatkowy poinformował, że dłużnik figurował w ewidencji podatników podatku od towarów i usług w okresie od dnia 1 marca 2001 r. do dnia 18 czerwca 2007 r. Jednocześnie Naczelnik Urzędu Skarbowego wskazał, że na podstawie dokumentów będących w jego posiadaniu nie można stwierdzić, czy sprzedaż nieruchomości będącej przedmiotem egzekucji będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, czy też nie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy czynność sprzedaży, w trybie egzekucji sądowej, przedmiotowej nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...

Przedstawiając własne stanowisko Wnioskodawca wskazał, iż z dokonanych w sprawie ustaleń, a w szczególności informacji zawartych w treści operatu szacunkowego, oraz informacji otrzymanych od Naczelnika Urzędu Skarbowego wynika, iż nieruchomość stanowi towar używany w myśl art. 43 ust. 1 pkt 2 oraz 43 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Ponadto dłużnik nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług od dnia 16 czerwca 2007 r., jak również nie jest możliwe ustalenie stanu faktycznego, co do spełnienia lub nie, przesłanek określonych w art. 43 ust. 2 pkt 6 ustawy, oraz czy w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dłużnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż przedmiotowej nieruchomości zwolniona będzie z opodatkowania podatkiem od towarów i usług jako towar używany, jak również z uwagi na fakt, że obecnie dłużnik nie figuruje w ewidencji tego podatku prowadzonej przez organ podatkowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe, jednak w oparciu o inne niż wskazano we wniosku przepisy prawa podatkowego.

Na wstępie wskazać należy, iż przepis art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), ustanowił organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1996 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2002 r. Nr 110, poz. 968 ze zm.) oraz komorników sądowych, wykonujących czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego, płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Do obowiązków płatnika, zgodnie z dyspozycją art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), należy natomiast obliczenie i pobranie od podatnika podatku i wpłacenie go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

W myśl postanowień art. 5 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel - art. 7 ust. 1 tej ustawy.

Pod pojęciem towarów, zdefiniowanym w art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl postanowień art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. A zatem grunty zabudowane podlegają opodatkowaniu według stawki właściwej dla budynku lub budowli.

Stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 cyt. ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-2c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Do dnia 31 grudnia 2008 r. ustawodawca unormował możliwość zwolnienia od podatku sprzedaży budynków i budowli lub ich części uznanych za towary używane w treści art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy w powiązaniu z ust. 2 pkt 1 i ust. 6 tego artykułu.

Z dniem 1 grudnia 2008 r. weszła w życie ustawa z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320).

Na mocy ustawy zmieniającej, powyższa kwestia została uregulowana w treści art. 43 ust. 1 pkt 10-10a i ust. 7a ustawy o podatku od towarów i usług.

I tak, wg obowiązującego od dnia 1 stycznia 2009 r. art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Definicję pierwszego zasiedlenia zawiera znowelizowany art. 2 pkt 14 ustawy, zgodnie z którym, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Natomiast na podstawie dodanego nowelizacją art. 43 ust. 1 pkt 10a tej ustawy, zwalnia się dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

W świetle przepisu art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Jednocześnie, na mocy obowiązującego od dnia 1 stycznia 2009 r. ust. 10 omawianego artykułu, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Z treści ust. 11 ww. artykułu wynika, że oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.

Od dnia 1 stycznia 2009 r. zwolnienie od podatku od towarów i usług dostawy budynków, budowli lub ich części oparte jest na powołanych wyżej przepisach, a nie na treści wskazanych przez Pana art. 43 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 1, których zapis uległ zmianie.

Tutejszy organ podkreśla, iż o możliwości zastosowania zwolnienia decyduje stan faktyczny dotyczący danej nieruchomości, bez zbadania (ustalenia) którego nie jest możliwe określenie, czy na dłużniku ciąży obowiązek podatkowy. Do obowiązków sprzedawcy należy ocena, czy zostały spełnione wszelkie przesłanki, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a i ust. 7a ustawy o podatku od towarów i usług.

Zaznaczyć również należy, że ustawodawca - na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy - daje podatnikom możliwość zrezygnowania z przysługującego zwolnienia od podatku dostaw, spełniających warunki określone w ust. 1 pkt 10 tego artykułu i opodatkowania tych transakcji na zasadach ogólnych.

We wniosku wskazał Pan, że dłużnik nabył przewidywaną do sprzedaży nieruchomość zabudowaną na podstawie aktu notarialnego z dnia 26 lutego 2001 r., a co najmniej od dnia 24 marca 2004 r. nie jest ona użytkowana. A zatem wykonywana przez Pana dostawa budynków w trybie egzekucji, nie nastąpi w ramach pierwszego zasiedlenia (w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 13 ustawy) lub przed nim. Ponadto od pierwszego ich zasiedlenia do momentu dostawy upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

W oparciu o tak przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy, uznać należy, iż zbycie przedmiotowych budynków wraz z gruntem, na którym są posadowione, korzysta ze zwolnienia od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług w powiązaniu z art. 29 ust. 5 tej ustawy. Wobec powyższego nie będzie Pan obowiązany do obliczenia i odprowadzenia podatku od towarów i usług z tytułu dostawy ww. nieruchomości będącej własnością dłużnika, dokonywanej w trybie egzekucji.

Jednocześnie należy wskazać, iż w ustawie o podatku od towarów i usług nie istniał, i nie istnieje, powołany przez Pana przepis art. 43 ust. 2 pkt 6 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania niniejszej interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.