INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana K. przedstawione we wniosku z dnia 17 listopada 2008 r. (data wpływu do tut. Biura – 24 listopada 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia kosztów uzyskania przychodów w przypadku sprzedaży nieruchomości gruntowej wniesionej do spółki osobowej w formie wkładu niepieniężnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 listopada 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie sposobu ustalenia kosztów uzyskania przychodów w przypadku sprzedaży nieruchomości gruntowej wniesionej do spółki osobowej w formie wkładu niepieniężnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest wspólnikiem - komandytariuszem w Spółce komandytowej, w której komplementariuszem jest Spółka z o.o., a komandytariuszami dwie osoby fizyczne (dalej zwana spółką komandytową A). Spółka ta w marcu 2008 roku wniosła do drugiej Spółki komandytowej (dalej zwana spółką komandytową B), tytułem wkładu nieruchomość gruntową. W Spółce komandytowej A, która prowadzi działalność developerską grunt był zakupiony w styczniu 2007 roku i był zaewidencjonowany jako towar, ponieważ pierwotnie był zakupiony w celu dalszej odsprzedaży (po wybudowaniu na nim domów szeregowych). W Spółce komandytowej B, która także prowadzi działalność developerską, nieruchomość gruntowa również została zaewidencjonowana jako towar, ponieważ zgodnie z działalnością Spółki, grunt ten jest przeznaczony pod wybudowanie domów w zabudowie szeregowej i będzie sprzedany. Wartość księgowa gruntu w Spółce komandytowej A wynosi 758.525,00 zł, a wartość wkładu wniesionego do Spółki komandytowej B została wyceniona wg ceny rynkowej na podstawie dokonanego operatu szacunkowego na 2.006.900,00 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku zbycia przez Spółkę komandytową B nieruchomości wniesionych do tej Spółki tytułem wkładu - koszt uzyskania przychodu, rozpoznawany u wspólników tej Spółki komandytowej, stanowić będzie wartość po jakiej nieruchomość została ujęta w księgach rachunkowych Spółki komandytowej B (wartość rynkowa nieruchomości z dnia wniesienia aportu, ustalona w akcie notarialnym o powołaniu spółki komandytowej B) - stosownie do udziału wspólników w zysku Spółki komandytowej B...

Zdaniem wnioskodawcy kosztem uzyskania przychodu w przypadku sprzedaży nieruchomości wniesionej aportem do Spółki komandytowej B będzie wartość początkowa tej nieruchomości, określona w akcie notarialnym na dzień wniesienia aportu na poziomie wartości rynkowej, powiększona o koszty związane z jej sprzedażą w przypadku gdy stanowi składnik majątku obrotowego Spółki komandytowej B.

Zgodnie z przepisami ustaw o podatkach dochodowych, spółki osobowe nie posiadają osobowości prawnej i nie są odrębnymi podatnikami podatku dochodowego. Opodatkowaniu stosownie do swojego statusu podatkowego (osoba prawna, osoba fizyczna) podlegają jedynie wspólnicy tej spółki, stosownie do oznaczonego w umowie spółki udziału w zysku.

Spółka komandytowa sprzedając nieruchomość nabytą w drodze aportu ustala koszty uzyskania przychodu z tej sprzedaży w wysokości wartości początkowej tej nieruchomości, tj. w wysokości określonej przez wspólników w akcie notarialnym o wniesieniu tej nieruchomości do Spółki komandytowej jako wkładu - kosztem uzyskania będzie wartość tego towaru (nieruchomości) wg wartości określonej w akcie notarialnym o założeniu spółki komandytowej (jako wartość nabycia) powiększona o ewentualne inne nakłady na tę nieruchomość, poniesione pomiędzy jej nabyciem w drodze aportu a dniem zbycia tej nieruchomości.

Aby uzyskać nieruchomość wspólnicy Spółki komandytowej muszą wyrazić zgodę na udział podmiotu wnoszącego wkład w Spółce oraz przyznanie mu określonego udziału w jej zysku, bądź także inne przywileje. W takiej sytuacji zarówno Spółka, jak i wspólnicy ponoszą koszt (ciężar ekonomiczny) pozyskania przedmiotu wkładu. Uzasadnia to przyjęcie, że wartość początkowa stanowiąca cenę nabycia wniesionej w aporcie jako towar nieruchomości winna stanowić koszt uzyskania przychodu wspólników Spółki komandytowej.

Zdaniem wnioskodawcy, nie ma żadnego przepisu ustawy, który wyłączałby w ogóle ujęcie ww. wartości jako kosztów uzyskania przychodów lub też wprowadzałby zasady szczególne prowadzące do ustalenia kosztu uzyskania przychodu w innej wysokości.

Zachodzą zatem wszelkie podstawy ku temu, aby zastosowanie znajdowały tutaj zasady ogólne, których wyrazem jest treść przepisu art. 23 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 14,poz. 176 ze zm.) w przypadku gdy aport stanowi nieruchomość stanowiąca środek trwały, bądź też w przypadku gdy wniesiona w aporcie nieruchomość jest ujęta jako towar, zgodnie z zapisami art. 22 w związku z art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W szczególności zapisy art. 22 ust. 1 i ust. 5d w związku z ust. 5 „..za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień (...), na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury(...)".

W omawianym przypadku koszt uzyskania przychodu określony zostanie zatem w oparciu o wartość wynikającą z aktu notarialnego o wniesieniu aportu, będącego podstawą ujęcia w księgach Spółki komandytowej B.

Dodatkowo wnioskodawca podkreśla, że brak jest jakichkolwiek podstaw do różnicowania sytuacji podatkowej wspólników spółki osobowej w zależności od formy wniesionego do Spółki wkładu, ani od tego czy stanowią one osoby podlegające przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy też są spółkami do których stosuje się regulacje ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku. Wartość zysku, a co za tym idzie i dochodu do opodatkowania ustalana jest na podstawie prowadzonych przez spółkę komandytową ksiąg rachunkowych.

W przypadku gdy spółka potraktuje przedmiotową nieruchomość jako towar handlowy w momencie jej sprzedaży wspólnicy spółki określą koszty uzyskania tego przychodu. Kosztem tym będzie wartość nieruchomości ustalona przez wspólników na dzień wniesienia wkładu.

Kosztami uzyskania przychodu w tym przypadku będą również wszelkie inne koszty związane z nieruchomością poniesione pomiędzy dniem nabycia nieruchomości w drodze aportu, a dniem jej zbycia.

Na poparcie swego stanowiska wnioskodawca wskazuje:

• postanowienie Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 25 czerwca 2007 r., nr 1471/DPR2/423-40/07/AB,

• decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 19 czerwca 2007 r., nr 1401/BP-1/006-1136/06/KS,

• postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Oświęcimiu z dnia 14 marca 2007 r. nr PDF 1/415-80/06,

• interpretację indywidualną prawa podatkowego Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 sierpnia 2008r. , sygnatura IPPB1/415-595/08-3/EC.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.