INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 25 listopada 2008r. (data wpływu do tut. Biura 01 grudnia 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu potrącalności kosztów uzyskania przychodów związanych z nabyciem jednostek poświadczonej redukcji CER – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 01 grudnia 2008r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu potrącalności kosztów uzyskania przychodów związanych z nabyciem jednostek poświadczonej redukcji CER.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka zamierza nabyć na rynku jednostki poświadczonej redukcji emisji CER w celu ich zamiany na prawa do emisji CO₂ , które następnie zostaną umorzone stosownie do wielkości faktycznej emisji CO ₂ wynikającej z wielkości produkcji bieżącej, albo zostaną sprzedane. W księgach rachunkowych, dla celów bilansowych, Spółka planuje ująć nabyte jednostki poświadczonej redukcji emisji CER jako podlegające amortyzacji bilansowej wartości niematerialne i prawne. Na dzień nabycia jednostek poświadczonej redukcji CER Spółka nie jest w stanie definitywnie określić, czy zostaną w całości wykorzystane do rozliczenia rocznej emisji gazów cieplarnianych, czy też w pozostałej części zostaną sprzedane. Na moment nabycia Spółka uznaje, że jednostki poświadczonej redukcji CER będą kompleksowo służyły rozliczeniu rocznej emisji gazów cieplarnianych. Jednostki poświadczonej redukcji emisji (CER) są to kredyty węglowe wydane przez Radę Zarządzającą Mechanizmu Czystego Rozwoju (CDM) za redukcje emisji osiągnięte w projektach CDM oraz zweryfikowane przez wyznaczoną jednostkę Operacyjną (DOE) według zasad protokołu z Kioto. Jednostki CER mogą być przechowywane przez podmioty państwowe i prywatne na elektronicznych rachunkach. Uprawnienia CER mogą być wykorzystane przez Kraje z Załącznika I do pokrycia ich celów redukcji emisji lub przez operatorów instalacji uczestniczących w Europejskim Systemie Handlu Emisjami (EU ETS) do pokrycia ich limitów emisji. Jednostki CER mogą być wykorzystane do pewnego limitu określonego indywidualnie dla każdego państwa.

Jednostki CER nie odnoszą się do jednego konkretnego roku, co oznacza że mogą być przetrzymywane i wykorzystane w późniejszych latach. Jednostka CER równa jest jednej tonie metrycznej odpowiednika dwutlenku węgla. Jednostki poświadczonej redukcji emisji (CER) zostały uregulowane w dyrektywie 2004/101/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 października 2004r. zmieniającej dyrektywę 2003/87/WE ustanawiającą system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie, z uwzględnieniem mechanizmów projektowych Protokołu z K.

Zgodnie z ww. dyrektywą Państwa Członkowskie mogą zezwolić operatorom na wykorzystanie począwszy od 2005r. poświadczonych redukcji emisji (CER) i począwszy od 2008r. jednostek redukcji emisji (ERU) w ramach systemu wspólnotowego. Od 2008r. wykorzystanie CER lub ERU nie może przekroczyć wartości równej procentowi przydziału dla każdej instalacji, która zostanie określona przez każde Państwo Członkowskie w krajowym planie rozdzielania. Wykorzystanie CER lub ERU odbywa się poprzez wydanie i natychmiastowe zrzeczenie się przydziału w zamian za jedną CER lub ERU. Każdy przydział zamieniony na CER lub ERU będzie odpowiadać danej CER lub ERU. Z kolei z art. 15 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 22 grudnia 2004 roku o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji (Dz. U. Nr 281, poz. 2784, dalej "ustawa") wynika, że: "W krajowym planie dla wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji określa się także liczbę jednostek poświadczonej redukcji emisji i jednostek redukcji emisji, które prowadzący instalacje może wykorzystać do rozliczenia rocznej emisji gazów cieplarnianych”. Elektrociepłownia podlega uregulowaniom ww. ustawy. Ustawa określa zasady funkcjonowania systemu handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji, którego celem jest ograniczenie tych emisji w sposób opłacalny i ekonomicznie efektywny.

Zgodnie z ustawą rozdział uprawnień do emisji dla instalacji objętych systemem jest dokonywany w krajowym planie rozdziału uprawnień do emisji (tzw. "krajowy plan"). Krajowy plan dla krajowego systemu handlu uprawnieniami do emisji przyjmuje w drodze rozporządzenia Rada Ministrów. Uprawnienia do emisji są przyznawane prowadzącemu instalację dla każdej instalacji objętej systemem na okres rozliczeniowy, z podziałem na poszczególne lata tego okresu. Uprawnienia do emisji dla instalacji istniejących są przyznawane w krajowym planie.

Wielkość emisji wynikająca z liczby przyznanych dla instalacji uprawnień do emisji w roku nie może być większa od wielkości dopuszczalnej emisji wyrażonej w MG/rok dla substancji objętych krajowym systemem handlu uprawnieniami do emisji określonej w pozwoleniu zintegrowanym albo w pozwoleniu na wprowadzenie gazów lub pyłów do powierza, o których mowa w ustawie z dnia 2 kwietnia 2001 roku - Prawo ochrony środowiska. W dniu 29 listopada 2008r. wejdzie w życie przedmiotowe rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 1 lipca 2008r. w sprawie przyjęcia Krajowego Planu Rozdziału Uprawnień do emisji dwutlenku węgla na lata 2008-2012 dla wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji. Spółka w chwili obecnej zakupuje prawa do emisji poza systemem rozdziału od innych uczestników obrotu prawami do emisji na pokrycie emisji CO₂ wynikającego z wielkości bieżącej produkcji Spółki. Spółka zamierza również nabyć na rynku jednostki poświadczonej redukcji emisji CER w celu ich zamiany na prawa do emisji CO₂, a następnie umorzyć stosownie do wielkości faktycznej emisji CO₂, wynikającej z wielkości produkcji bieżącej.

Umorzenie to nastąpi w trybie regulacji art. 49 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 46 ustawy o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji. W myśl art. 46 ww. ustawy na podstawie zweryfikowanego rocznego raportu liczba uprawnień do emisji odpowiadająca rzeczywistej wielkości emisji z instalacji w danym roku ulega umorzeniu. Zgodnie zaś z art. 49 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy prowadzący instalację objętą wspólnotowym systemem handlu uprawnieniami do emisji może wykorzystać do rozliczenia rocznej emisji gazów cieplarnianych otrzymane jednostki poświadczonej redukcji emisji - przy czym jedna jednostka odpowiada jednemu uprawnieniu do emisji. Spółka nie wyklucza jednak sytuacji, w której określona ilość jednostek CER, w związku z nieumorzeniem, mogłaby zostać sprzedana.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W jakim momencie Spółka powinna potrącić koszty uzyskania przychodów związane z nabyciem jednostek poświadczonej redukcji CER...

Zdaniem Spółki wydatki związane z nabyciem jednostek poświadczonej redukcji CER wykazują związek z jej przychodem podatkowym, o którym mowa w art. 15 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000r., nr 54, poz. 654 ze zm. określanej w dalszej części skrótem „updop”). Nabycie jednostek poświadczonej redukcji emisji (CER) będzie służyć prowadzonej działalności gospodarczej (polegającej na produkcji energii cieplnej i elektrycznej) i będzie mieć wpływ na osiągane przez Spółkę przychody. Bez poniesienia wydatków na nabycie jednostek CER, w razie zbyt niskiego limitu własnych uprawnień przyznanych w drodze alokacji i w sytuacji, gdy Spółka nie zakupi praw na wolnym rynku, koniecznym będzie ewentualne ograniczenie produkcji, albo w razie przekroczenia norm emisji, uiszczenie kar pieniężnych za brak uprawnień na pokrycie rzeczywistych wielkości emisji.

Na dzień nabycia jednostek poświadczonej redukcji CER Spółka nie jest w stanie definitywnie określić, czy zostaną one umorzone w całości poprzez wykorzystanie ich do rozliczenia rocznej emisji gazów cieplarnianych, czy też jednostki te w części nieumorzonej zostaną sprzedane. Na moment nabycia Spółka uznaje, że jednostki poświadczonej redukcji CER będą kompleksowo służyły rozliczeniu rocznej emisji gazów cieplarnianych. Zdaniem Spółki wydatki na nabycie jednostek poświadczonej redukcji CER są kosztami uzyskania przychodu, które w całości są potrącalne w dacie ich poniesienia, zgodnie z art. 15 ust. 4d updop. W myśl tego ostatniego przepisu koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli zaś koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Ponieważ nabyte jednostki poświadczonej redukcji nie dotyczą żadnego okresu przekraczającego rok podatkowy, norma o której mowa w art. 15 ust. 4d zd.2 updop nie znajdzie w przedmiotowym stanie faktycznym zastosowania. Tym samym wydatki na nabycie jednostek poświadczonej redukcji stanowią w całości koszty podatkowe, potrącalne w dniu ich poniesienia, przez który należy rozumieć zgodnie z art. 15 ust. 4e updop dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów. W efekcie należy uznać, że dzień, na który jednostki poświadczonej redukcji CER zostaną ujęte w księgach rachunkowych, będzie stanowić dla Spółki dzień potrącalności kosztów uzyskania przychodów w wysokości iloczynu zakupionych jednostek i ceny nabycia jednostki, bez względu na fakt, iż dla celów bilansowych będą one rozliczane w czasie poprzez odpisy amortyzacyjne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.