INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani B. przedstawione we wniosku z dnia 27 listopada 2008 r. (data wpływu do Organu w dniu 03 grudnia 2008 r.) uzupełnionym w dniu 19 lutego 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m. in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie :

• obowiązku poboru podatku u źródła na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
• jest prawidłowe,
• zastosowania stawki 10 % w przypadku posiadania certyfikatu rezydencji

• jest nieprawidłowe
  
  

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 2).

UZASADNIENIE

W dniu 03 grudnia 2008 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m. in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku poboru podatku z tytułu osiąganych przez podmiot zagraniczny przychodów na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego też pismem z dnia 04 lutego 2009 r. wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełniony wniosek wpłynął do tut. BKIP w dniu 19 lutego 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest czynnym podatnikiem VAT od 2002 r. Prowadzi działalność związaną ze świadczeniem usług doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania. Jest pośrednikiem świadczącym usługi na rzecz podmiotu gospodarczego z siedzibą w Wielkiej Brytanii. Za prawo do działania (licencja) pod nazwą w/w firmy oraz za wystawiane certyfikaty i świadczone usługi, zgodnie z umową zawartą z tym podmiotem, płaci % z osiąganych przychodów. Co dwa miesiące sporządza dla tej firmy zestawienie wykonanych usług, na podstawie wystawionych przez Wnioskodawczynię faktur sprzedaży. Według osiągniętego przychodu jest wystawiana dla Wnioskodawczyni faktura zagraniczna, obciążeniowa zgodnie z zawartą umową. Faktura wystawiona jest w walucie obcej (GBP) z wyliczeniem procentowym do każdej wykonanej przez Wnioskodawczynię usługi.

W uzupełnieniu stanu faktycznego Wnioskodawczyni ponadto szczegółowo opisuje przykładową transakcję, której dotyczył wniosek, zgodnie z wytycznymi wskazanymi w treści wezwania do uzupełnienia zapytania:

1. Zakup (udokumentowany fakturą z Wielkiej Brytanii) to obciążenie opłatą na rzecz wystawcy certyfikatu.
2. Certyfikat jest wystawiany przez jednostkę certyfikującą z Wielkiej Brytanii dla polskiej firmy, w której z pozytywnym skutkiem Wnioskodawczyni przeprowadziła kontrolę procesów zarządzania.
3. Podmiot brytyjski jest zarejestrowanym w Wielkiej Brytanii podatnikiem VAT.
4. Wnioskodawczyni wystawia fakturę (przychód) dla polskiej firmy za wykonane usługi - zgodnie z umową z jednostką certyfikującą - "świadczenie usług i wykonywanie funkcji X Certification w celu przeprowadzenia oceny klientów zgodnie z procedurami"Treść wystawianej przez Wnioskodawczynię faktury: "Proces certyfikacji systemu zarządzania jakością według normy ISO 9001:2000, w tym przegląd dokumentacji SZJ, audit certyfikujący, wydanie certyfikatów w języku polskim i angielskim oraz stosowanie znaku jednostki certyfikującej."
5. Faktura jednostki certyfikującej jest wystawiana w ślad za zapisem w umowie, nakazującym Wnioskodawczyni zapłacenie na ich rzecz ustalonego procentu z uzyskanego przez Wnioskodawczynię przychodu (faktury, o której mowa wyżej).
6. Dokładny opis przebiegu procedury certyfikacji:

1. Zapytanie ofertowe klienta poprzez wypełnienie wniosku o certyfikację (ze strony www. Xxx.com.pl, lub wysłanie pliku Word)
2. Oferta do klienta.
3. Akceptacja oferty przez klienta.
4. Umowa z klientem, w której jako Wnioskodawczyni reprezentuję X Certyfication Ltd.
5. Wnioskodawczyni przeprowadza (osobiście lub auditor zatwierdzony przez X Certification, z którym zawarta jest umowa podwykonawstwa) proces certyfikacji wg wymagań odpowiedniej normy dot. systemu zarządzania, np. ISO 9001, ISO 14001. Proces certyfikacji obejmuje:

• przegląd dokumentacji systemu zarządzania klienta,
• audit na miejscu u klienta,
• sporządzenie raportu z auditu,
• wysłanie raportu do klienta i X Certification.
• jeżeli wynik auditu jest pozytywny, na podstawie rekomendacji audytora, XCertification Ltd. wystawia certyfikat ważny trzy lata. Certyfikat jest podpisywany przez Dyrektora X Certification, następnie certyfikat (dokument w formie papierowej) jest przekazany klientowi wraz z logiem X, które klient może stosować wg tzw. warunków certyfikacji (tzn. na materiałach piśmiennych, wizytówkach, kalendarzach).
• Co 12 miesięcy w okresie ważności certyfikatu Wnioskodawczyni przeprowadza (osobiście lub auditor zatwierdzony przez X Certification, z którym zawarta jest umowa podwykonawstwa) audity nadzorcze - dwa audity w ciągu trzech lat.
• Po trzech latach, jeżeli taka jest wola klienta przeprowadzany jest audit wznawiający ważność certyfikatu (procedura od nowa: audit wznawiający i 2 audity nadzorcze, certyfikat wydawany na kolejne trzy lata.
  Podobną zasadę (obciążanie Wnioskodawczyni prowizją) stosuje się do wszystkich przychodów osiąganych przez Wnioskodawczynię w związku z procesami certyfikacji.
  
  

W związku z powyższym zadano m. in. następujące pytanie:

Czy w zaistniałej sytuacji Wnioskodawczyni powinna odprowadzać zaliczkę na podatek dochodowy z tytułu osiąganych przez podmiot zagraniczny przychodów na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

Zdaniem Wnioskodawczyni, powinna odprowadzać zaliczkę na podatek. Jest to podmiot należący do Wspólnoty, który uzyskuje dochód na terytorium Polski poprzez wydawane licencje, prawa dotyczące świadczenia usług - art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wnioskodawczyni uważa, iż jeśli będzie posiadała certyfikat rezydenta podmiotu z Wielkiej Brytanii, może zastosować pomniejszony podatek w wysokości 10% - art. 22a w/w ustawy.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm. określanej w dalszej części skrótem „ustawa o pdop”), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W świetle tego przepisu decydujące znaczenie ma miejsce osiągania dochodów. Podmiot zagraniczny - z siedzibą w Wielkiej Brytanii jest podatnikiem wymienionym w art. 3 ust. 2 ustawy o pdop tj. nie mającym siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegającym w Polsce obowiązkowi podatkowemu od dochodów, które zostały osiągnięte na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Przepis art. 21 ust. 1 ustawy o pdop stanowi, iż z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów:

1)z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),

2)z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

2a) z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze

• ustala się w wysokości 20% przychodów,

3) z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych,
4) uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej

• ustala się w wysokości 10% tych przychodów.
  
  

Przy czym, należy zauważyć iż stosownie do brzmienia art. 6 ustawy z dnia 18 listopada 2004 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 254, poz. 2533) podatek dochodowy od przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 21 ust. 3 pkt 2 tej ustawy, ustala się w wysokości:

1)10% przychodów – od dnia 1 lipca 2005 r. do dnia 30 czerwca 2009 r.,

2)5% przychodów – od dnia 1 lipca 2009 r. do dnia 30 czerwca 2013 r.

• jeżeli spełnione są łącznie warunki określone w art. 21 ust. 3 ustawy.
  
  

W w/w przepisie wymienione zostały określone rodzaje należności wypłacane przez podmioty polskie podmiotom zagranicznym, w przypadku uzyskania których, podmiot zagraniczny podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym, a obowiązanym do jego potracenia i odprowadzenia do urzędu skarbowego jest podmiot polski. Podatek ten nazywany jest podatkiem „u źródła” ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez polski podmiot wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta.

Stosownie do art. 21 ust. 2 ww. ustawy o pdop przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Także art. 22 a ustawy o pdop stanowi, iż przepisy art. 20-22 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie z zapisem zawartym w art. 12 ust. 1 i 2 Konwencji zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych podpisanej 20 lipca 2006 r. w Londynie (Dz. U. z 2006 r. Nr 250, poz. 1840) należności licencyjne, powstające w Umawiającym się Państwie i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże takie należności mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstały, i zgodnie z prawem tego Państwa, lecz jeżeli osoba uzyskująca należności jest osobą do nich uprawnioną, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty należności licencyjnych brutto.

Określenie „należności licencyjne” użyte w tym artykule oznacza wszelkiego rodzaju należności płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania wszelkich praw autorskich do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego (włącznie z filmami dla kin oraz filmami lub taśmami transmitowanymi w radiu lub telewizji), wszelkiego patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego lub za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego lub za informacje związane z doświadczeniem zawodowym w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) o czym stanowi art. 12 ust. 3 ww. Konwencji.

Należy przy tym zaznaczyć, że w myśl art. 12 ust. 4 ww. Konwencji, postanowienia ustępów 1 i 2 niniejszego artykułu nie mają zastosowania, jeżeli osoba uprawniona do należności licencyjnych, mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie, z którego pochodzą należności licencyjne, działalność poprzez zakład w nim położony, a prawa lub majątek, z tytułu których wypłacane są należności licencyjne, faktycznie wiążą się z działalnością tego zakładu. W takim przypadku stosuje się odpowiednio postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14.

W myśl natomiast art. 26 ust. 1 ustawy o pdop, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Z powyższego wynika, że państwu, w którym powstały należności licencyjne (w tym przypadku Rzeczpospolitej Polskiej) przysługuje prawo do ich opodatkowania, zgodnie z prawem tego państwa. Tak więc jeżeli Wnioskodawczyni, dokonuje wypłat należności licencyjnych na rzecz podmiotów zagranicznych jest obowiązana jako płatnik pobrać w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Stawkę podatku od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników o ograniczonym obowiązku podatkowym w Polsce przychodów z należności licencyjnych ustala się w wysokości 20% przychodów. Jednakże przepis ten stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, w przypadku umowy polsko-brytyjskiej stawka podatku nie może przekroczyć 5% kwoty brutto należności licencyjnych.

Przy wypłacie należności licencyjnych podmiot polski na rzecz właściciela tych licencji, ma obowiązek pobrać i odprowadzić podatek, jednakże zastosowanie stawki wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania jest możliwe pod warunkiem posiadania certyfikatu rezydencji podmiotu zagranicznego. W przypadku zastosowania postanowień ww. Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania odnośnie należności licencyjnych stawka nie może przekroczyć 5% kwoty brutto należności licencyjnych (art. 12 ww. Umowy).

Biorąc pod uwagę powyższe stanowisko Wnioskodawczyni dotyczące m. in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• obowiązku poboru podatku u źródła na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
• jest prawidłowe, jednakże należy zaznaczyć, iż pobierany podatek u źródła nie jest zaliczką lecz zryczałtowanym podatkiem dochodowym określonym w art. 21 ust. 1 ustawy o pdop,
• zastosowania stawki 10 % w przypadku posiadania certyfikatu rezydencji
• jest nieprawidłowe, gdyż stawka określona w ww. Umowie nie może przekroczyć 5% kwoty brutto należności licencyjnych.
  
  

W uzupełnieniu do wniosku Spółka dołączyła faktury. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem podanym we wniosku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.