INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 14 listopada 2008 r. (data wpływu 17 listopada 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 stycznia 2009 r. (data wpływu 02 lutego 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie utraty prawa do ulgi mieszkaniowej w przypadku zbycia nieruchomości nabytej w drodze spadku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 listopada 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie zwolnienia z opodatkowania darowizny mieszkania oraz podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie przedmiotu opodatkowania.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w związku z czym pismem z dnia 19 stycznia 2009 r. znak ILPB2/436-121/08-2/AJ, ILPB2/436-145/08-2/AJ wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia tego wniosku o własne stanowisko w sprawie oceny prawnej opisanych zdarzeń przyszłych.

Jednocześnie poinformowano, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ, a jego uzupełnieniem przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 22 stycznia 2009 r., a w dniu 28 stycznia 2009 r. Zainteresowana uzupełniła wniosek jedynie w przedmiocie podatku od spadków i darowizn w zakresie utraty prawa do ulgi mieszkaniowej w przypadku zbycia nieruchomości nabytej w drodze spadku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Postanowieniem sądu z dnia 30 maja 2005 r. Wnioskodawczyni otrzymała spadek po matce zmarłej w dniu 11 grudnia 2003 r., w wysokości 1/3 części. Decyzją urzędu skarbowego z dnia 03 sierpnia 2005 r. Zainteresowana uzyskała ulgę w podatku od spadków i darowizn w wysokości 1/3 wartości spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, nie ujętej do podstawy opodatkowania w trybie art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Postanowieniem sądu rejonowego z dnia 13 grudnia 2006 r. dokonany został dział spadku po matce, w wyniku którego przyznane zostało Zainteresowanej wyłączne prawo do ww. lokalu mieszkalnego.

Wnioskodawczyni zamierza przekazać prawo do ww. lokalu w formie darowizny na rzecz córki. Zainteresowana będzie nadal zamieszkiwać w tym lokalu (akt darowizny nie będzie wiązał się ze zmianą przeze Nią miejsca zamieszkania).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy fakt ewentualnej darowizny ww. lokalu mieszkalnego przez Wnioskodawczynię na rzecz córki spowoduje utratę przyznanego prawa do ulgi w podatku od spadków i darowizn, w trybie art. 16 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu obowiązującym w dniu przyznania tej ulgi, tj. 03 sierpnia 2005 r. i czy istnieje możliwość zapewnienia Zainteresowanej, że tej ulgi nie straci...

Zdaniem Wnioskodawczyni, fakt darowizny ww. lokalu mieszkalnego na rzecz córki, w sytuacji, w której nie zamierza Ona wyprowadzić się z tego lokalu i nadal będzie w nim zamieszkiwać nie powinien wpłynąć - zgodnie z treścią art. 16 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn – na utratę prawa do ww. ulgi podatkowej.

Z ustnej, nie wiążącej informacji uzyskanej w urzędzie skarbowym wynika, że sam fakt dokonania takiej darowizny na rzecz córki spowoduje utratę prawa do przyznanej ulgi i obowiązek zapłaty podatku od 1/3 wartości lokalu według aktualnych cen rynkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. Nr 222, poz. 1629), do nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych, które nastąpiło przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

W myśl art. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2004 r., Nr 142, poz. 1514 ze zm.) - w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. - podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. spadku.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy w przypadku nabycia budynku mieszkalnego lub jego części, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego oraz wynikających z przydziału spółdzielni mieszkaniowych: prawa do domu jednorodzinnego lub prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym w drodze spadku lub darowizny przez osoby zaliczane do I grupy podatkowej - nie wlicza się do podstawy opodatkowania ich wartości do łącznej wysokości nieprzekraczającej 110 m² powierzchni użytkowej budynku lub lokalu.

Stosownie do art. 16 ust. 2 powołanej ustawy ulga, o której mowa wyżej, przysługuje osobom, które łącznie spełniają następujące warunki:

1. nabywca jest obywatelem polskim lub ma miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. nie są właścicielami innego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, bądź będąc nimi przeniosą własność budynku lub lokalu na rzecz zstępnych, Skarbu Państwa lub gminy;
3. nie dysponują spółdzielczym lokatorskim prawem do lokalu lub nie są właścicielami spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego oraz wynikających z przydziału spółdzielni mieszkaniowych: prawa do domu jednorodzinnego lub prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym, a w razie dysponowania tymi prawami przekażą je zstępnym lub przekażą do dyspozycji spółdzielni, w terminie 3 miesięcy od dnia złożenia zeznania podatkowego;
4. nie są najemcami lokalu lub budynku lub będąc nimi rozwiążą umowę najmu;
5. będą zamieszkiwać w nabytym lokalu lub budynku przez 5 lat:
      a) od dnia złożenia zeznania podatkowego – jeżeli w chwili złożenia zeznania nabywca mieszka w nabytym lokalu lub budynku,
      b) od dnia zamieszkania w nabytym lokalu lub budynku - jeżeli nabywca zamieszka w ciągu roku od dnia złożenia zeznania podatkowego.
   
   

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów, jednym z warunków skorzystania z ulgi mieszkaniowej jest wymóg związany z faktycznym zamieszkiwaniem w nabytym budynku lub lokalu mieszkalnym przez okres co najmniej 5 lat od dnia określonego warunkiem cytowanego wyżej przepisu art. 16 ust. 2 pkt 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Analizując pojęcie „miejsce zamieszkania” należy podkreślić, iż przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia miejsca zamieszkania. Definicja miejsca zamieszkania znajduje się w art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejsce, w którym ta osoba przebywa z zamiarem stałego pobytu. Do ustalenia zatem miejsca zamieszkania potrzebne są według tego przepisu dwa momenty: moment zewnętrzny, tj. faktyczne przebywanie i wewnętrzny, tj. zamiar stałego pobytu, które muszą występować łącznie.

Powyższe oznacza faktyczne przebywanie w tym lokalu mieszkalnym, który był przedmiotem nabycia w drodze spadku i został objęty ulgą mieszkaniową od dnia złożenia zeznania. Należy przy tym zauważyć, iż unormowania art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn nie nakładają obowiązku utrzymywania tytułu prawnego do nabytego w drodze spadku lokalu.

Poza tym, przepisy art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn należy odnieść zawsze do skonkretyzowanego przedmiotu nabycia w drodze spadku, tj. w przedstawionym zdarzeniu przyszłym części lokalu mieszkalnego objętego ulgą mieszkaniową i tylko zamieszkiwanie w tym konkretnym nabytym lokalu mieszkalnym jest spełnieniem warunków określonych dla ulgi mieszkaniowej.

Fakt, iż Wnioskodawczyni zamierza dokonać na rzecz córki darowizny nabytej w drodze spadku części lokalu mieszkalnego zamieszkując w nim przez okres wskazany w art. 16 ust. 2 pkt 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn, nie skutkuje utratą nabytej ulgi mieszkaniowej. Wszystkie warunki określone w art. 16 ust. 2 wyżej wymienionej ustawy, jakie nałożył ustawodawca na podatnika, aby zachować prawo do ulgi będą spełnione łącznie.

Reasumując, należy stwierdzić, iż jeżeli Wnioskodawczyni dokona zbycia ww. lokalu w drodze darowizny na rzecz córki, nie utraci z tego powodu prawa do ulgi zawartej w art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn, o ile dopełniony zostanie wymóg zamieszkiwania przez okres wskazany w art. 16 ust. 2 pkt 5 ww. ustawy.

W zakresie zdarzenia przyszłego dotyczącego podatku od czynności cywilnoprawnych wydano w dniu 12 lutego 2009 r. postanowienie o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia nr ILPB2/436-145/08-4/AJ

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.