INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 19.12.2008r. (data wpływu 22.12.2008r.) oraz piśmie z dnia 14.01.2009r. (data nadania 14.01.2009r., data wpływu 15.01.2009r.), uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 09.01.2009r. Nr IPPB5/423-285/08-2/DG (data nadania 09.01.2009r., data doręczenia 12.01.2009r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie określenia przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 grudnia 2008r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

H Sp. z o.o. Oddział w Polsce (dalej ‚„H”) prowadzi w Polsce działalność gospodarczą w zakresie sektora inżynieryjno — budowlanego, oferując kompleksowe usługi dla podmiotów z branży m.in. budownictwa przemysłowego, drogowego, kolejowego i ogólnego. W ramach prowadzonej działalności H niejednokrotnie bierze udział w przetargach organizowanych na podstawie przepisów ustawy o zamówieniach publicznych. W przypadku przetargów na realizację robót znacznych rozmiarów, H zazwyczaj bierze udział w przetargach w kooperacji z innymi podmiotami, w celu zwiększenia szans na wygranie przetargu. Dlatego też, celem złożenia oferty w przetargu H zawiera umowę konsorcjum z innymi podmiotami gospodarczymi (dalej zwanymi „Partnerami”).

Zawarta przez H umowa konsorcjum nie jest umową spółki cywilnej, a utworzone konsorcjum nie jest osobą prawną i nie prowadzi samodzielnej działalności gospodarczej. Członkowie konsorcjum są równorzędnymi podmiotami. Jeśli złożona przez H i Partnerów oferta wygra przetarg, wówczas H i Partnerzy wspólnie świadczą usługi na rzecz firmy zlecającej wykonanie projektu (dalej zwanej Zlecającym” lub „Zamawiającym”). Umowa konsorcjum zakłada wskazanie lidera konsorcjum. Liderem konsorcjum jest zazwyczaj H. Biorąc pod uwagę brak merytorycznych możliwości rozdzielenia robót, które będą wykonywane przez konsorcjum, umowa przyznaje tylko i wyłącznie liderowi obowiązek oraz prawo do rozliczania kontraktu z Zamawiającym oraz Partnerami.

H jako lider konsorcjum wystawia sprzedażowe faktury na Zamawiającego (działając w imieniu konsorcjum) i przyjmuje zapłatę za nie, jak również przyjmuje od Partnerów faktury za wykonane prace (faktury te wystawione są na H) oraz płaci za te faktury.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. W jakiej wysokości należy wykazać przychód w H... Czy przychodem jest cała kwota wykazana na fakturze wystawionej — w imieniu konsorcjum - przez H na rzecz Zamawiającego (tj. wynagrodzenie należne wszystkim członkom konsorcjum), czy przychodem H jest wyłącznie ta część zafakturowanego wynagrodzenia, która jest wynagrodzeniem „przypadającym” na H, tj. wynagrodzeniem, które jest należne za prace faktycznie wykonane przez H...
2. Czy wynagrodzenie zapłacone przez H na rzecz Partnerów, na podstawie wystawionych faktur, stanowi koszt uzyskania przychodów dla H...
3. Czy obciążając Zamawiającego wynagrodzeniem za wykonane prace H — jako lider konsorcjum — powinien wystawić fakturę VAT naliczając VAT należny od całej kwoty wykazanego na fakturze wynagrodzenia... W konsekwencji, czy H powinien wykazać w deklaracji VAT-7 VAT należny od całej kwoty wynagrodzenia, która jest objęta fakturą wystawioną na rzecz Zamawiającego w imieniu konsorcjum”...
4. Czy H ma prawo odliczyć VAT naliczony, wykazany na fakturach wystawionych przez Partnerów na H...

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej są zagadnienia dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych, tj. pytania oznaczone nr 1 oraz nr 2.

W części dotyczącej podatku od towarów i usług, tj. pytania oznaczone nr 3 oraz nr 4 wydana została odrębna interpretacja indywidualna.

H wystawiając fakturę „w imieniu konsorcjum” działa w imieniu własnym i w imieniu pozostałych uczestników konsorcjum (Partnerów). W momencie wystawiania faktury H wie, jaka kwota wynagrodzenia objętego fakturą przypada poszczególnym członkom konsorcjum. Innymi słowy, H może ustalić, jaka część wynagrodzenia objętego fakturą jest należna H, a jaka pozostałym Partnerom. W konsekwencji przychodem H jest wyłącznie ta część objętego fakturą wynagrodzenia, która należna jest H. Pozostałą część wynagrodzenia H ma obowiązek przekazać niezwłocznie Partnerom. Kwota ta nie jest zatem „należna” H. W związku z tym, do przychodów H powinna być wyłącznie zaliczona ta kwota wynagrodzenia, która faktycznie jest wynagrodzeniem należnym H. Do przychodów H nie powinno się doliczać pozostałej kwoty zafakturowanego na Zamawiającego wynagrodzenia, które de facto należne jest Partnerom. Powyższe stanowisko zostało potwierdzone w interpretacji Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, z dnia 6 lipca 2007r., znak 1472/ROP/423-165/07/MK. Zdaniem tego organu podatkowego, podatnik wystawiający fakturę w imieniu konsorcjum nie powinien rozpoznawać u siebie przychodu w wysokości 100% zafakturowanej kwoty. Przychodem podmiotu wystawiającego fakturę w imieniu konsorcjum powinna być wyłącznie kwota należna temu podmiotowi (zgodnie z zawartą umową konsorcjum). Organ podatkowy stwierdził, że należność z tytułu umowy na wykonanie robót budowlanych nie jest zapłatą należną w całości Wnioskodawcy. W rzeczywistości, co wynika z przedmiotowego wniosku, udział Podatnika w przychodach z wykonania umowy z Generalną Dyrekcją wynosi 60%. Dlatego też w opinii tutejszego organu podatkowego Spółka powinna zaliczyć do przychodów 60% wartości faktury, wystawionej na rzecz Generalnej Dyrekcji z tytułu realizacji ww. umowy wykonania zadania budowlanego. Fakt umownego uregulowania między stronami umów — umowy konsorcjum i umowy pomiędzy konsorcjum a Generalną Dyrekcją - wzajemnych rozliczeń ze zleceniodawcą oraz w ramach konsorcjum, tj. upoważnienie Wnioskodawcy do wystawiania faktur w imieniu konsorcjum i otrzymywania całości należności, nie może wpływać na wykazywanie przychodów w niewłaściwej wysokości. Przychody te bowiem nie są należne w całości Spółce, lecz tylko w 60%. Z tych samych względów również otrzymanie przez Wnioskodawcę zapłaty opiewającej na całość należności przypadającej obydwu członkom konsorcjum nie stanowi okoliczności decydującej o powstaniu przychodu Spółki w wysokości 100% należności. Idąc bowiem tym tokiem rozumowania przyjąć by należało, że otrzymywane na rachunek bankowy pieniądze klientów stanowią przychód banku, który ten rachunek prowadzi. Uznać zatem należy w odniesieniu do przedmiotowego stanu faktycznego, że Podatnik występuje w charakterze pośrednika w przekazaniu środków finansowych z tytułu realizacji kontraktu drugiemu członkowi konsorcjum, a celem powyższej konstrukcji jest ułatwienie rozliczeń z Generalną Dyrekcja”. Podobne stanowisko zostało wyrażone w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 30.09.2008r., znak IPPB3-423-845/08-2/PS oraz z dnia 20.052008r., znak IP-PB3-423-326/08-2/PS.

W związku z powyższym, uważamy, że H nie powinien wykazywać jako przychodu podlegającego opodatkowaniu 100% kwoty objętej fakturą wystawioną na Zamawiającego. H powinien wykazać przychód w kwocie, która jest faktycznie należna H. Innymi słowy, H nie powinien uwzględniać przy ustalaniu swojego przychodu wynagrodzenia objętego fakturą wystawioną na Zamawiającego, które de facto przysługuje innym uczestnikom konsorcjum (Partnerom). Przykładowo, jeśli H przysługuje 40% zafakturowanego na Zlecającego wynagrodzenia, do przychodów H należy zaliczyć wyłącznie 40% kwoty wykazanej na fakturze, która została wystawiona na Zamawiającego.

Ad.2

H uważa, że nie powinien zaliczać do kosztów uzyskania przychodów wydatku poniesionego w związku z zapłatą wynagrodzenia na rzecz Partnerów. W piśmie z dnia 6 lipca 2007r., znak 1472/ROPI/423-165/07/MK Drugi Mazowiecki Urząd Skarbowy wyjaśnił, że podatnik który otrzymuje fakturę od innych członków konsorcjum, obejmującą należne im wynagrodzenie, nie może zaliczać takiego wydatku do kosztów uzyskania przychodów, gdyż wydatek nie jest ponoszony w celu uzyskania przychodów przez tego podatnika. Zdaniem ww. organu podatkowego podatnik wypłacając wynagrodzenie na rzecz innych uczestników konsorcjum działa celem wykonania zobowiązania wynikającego z umowy konsorcjum a nie celem uzyskania przychodu. Wyłącznie przekazuje należność - działając w charakterze pośrednika - podmiotowi uprawnionemu do jej otrzymania. „Trudno dopatrywać się w wypełnianej przez Podatnika funkcji pośrednika w przekazaniu należności swojemu partnerowi dążenia do osiągnięcia lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, o których mowa w zacytowanym powyżej art. 15 ust. 1 Ustawy CIT.

Podobne stanowisko, zostało wyrażone w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 30.09.2008r., znak IP-PB3-423-845/08-2/PS oraz z dnia 20.05.2008r., znak IP-PB3-423-326/08-2/PS.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia opisanego w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.