INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 8 grudnia 2008 r. (data wpływu 12 grudnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia całości podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących nabycie nieruchomości (lokalu) - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 grudnia 2008 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia całości podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących nabycie nieruchomości (lokalu).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Jest Pan wraz z żoną w trakcie zakupu nieruchomości stanowiącej dwupokojowy apartament. Lokal, który został wybudowany przez dewelopera z przeznaczeniem na cele turystyczno-wypoczynkowe, ma być wynajmowany na cele niemieszkalne. Jednocześnie będzie wykorzystywany sporadycznie na własne potrzeby wypoczynkowe małżonków. Umowa na zakup nieruchomości została podpisana i nabywcy otrzymali pierwszą zaliczkową fakturę VAT. Akt notarialny zostanie podpisany w miesiącu lutym 2009 r. Poinformował Pan, iż małżonkowie nie prowadzą działalności gospodarczej podlegającej wpisowi do ewidencji działalności gospodarczej. Jako formę opodatkowania w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych z najmu zamierzają Państwo wybrać zasady ogólne, Pan będzie osobą rozliczającą się z opodatkowania najmu w zakresie tego podatku. Przed otrzymaniem pierwszej faktury zaliczkowej za lokal zarejestrował się Pan jako podatnik podatku od towarów i usług, jako osoba zobowiązana do wywiązywania się z obowiązków podatkowych w tym podatku. Faktury na zakup nieruchomości wystawiane są na imię obojga małżonków. Lokal jest ich współwłasnością. Między małżonkami nie ustanowiono rozdzielności majątkowej. Najem nieruchomości związany będzie tylko ze sprzedażą opodatkowaną.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy może Pan odliczyć w całości podatek naliczony z faktur VAT od zakupu nieruchomości, której przeznaczeniem jest najem na cele niemieszkalne...

Zdaniem Wnioskodawcy nieruchomość będzie służyła tylko sprzedaży opodatkowanej, zatem zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego. Tylko wystąpienie okoliczności określonych w art. 88 ww. ustawy wyłączałoby prawo do odliczenia podatku naliczonego, a taka sytuacja nie występuje. Uważa Pan, że skoro jest wskazany jako osoba rozliczająca podatek dochodowy z najmu, może odliczyć cały podatek naliczony, pomimo że faktury wystawione są na Pana i żonę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy). Zgodnie z art. 2 pkt 6 ww. ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach, rozumie się przez to rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Stosownie do treści przepisu art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Wykładnia literalna i celowościowa cyt. wyżej przepisu, jednoznacznie wskazują, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie w sytuacji, kiedy zostaną spełnione następujące warunki:

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zainteresowany wraz z żoną jest w trakcie zakupu lokalu (dwupokojowego apartamentu turystyczno-wypoczynkowego) faktury na zakup lokalu wystawiane są na oboje małżonków. Lokal ten ma być przedmiotem umowy (umów) najmu z przeznaczeniem na cele niemieszkalne, ale sporadycznie wykorzystywany będzie również przez nabywców na potrzeby osobiste (wypoczynkowe). Wnioskodawca przedstawiając własne stanowisko w sprawie wskazał również, że nie występują ograniczenia w odliczeniu podatku naliczonego, o których mowa w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Biorąc po uwagę analizę powołanych przepisów stwierdzić należy, iż nie ma znaczenia fakt, że faktury wystawiane są na oboje małżonków. W przypadku, gdy małżonkowie pozostają we współwłasności małżeńskiej i nabywają dobro inwestycyjne, które jest używane w sposób wyłączny do celów „zawodowych” przez jednego z nich (będącego zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług) będących współwłaścicielami, to małżonek ten (w tym przypadku Wnioskodawca) korzysta z prawa do odliczenia podatku naliczonego od towarów i usług, pod warunkiem, że występuje związek pomiędzy poniesionymi wydatkami, a wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

W przedmiotowej sprawie ma miejsce jednak ograniczenie prawa do odliczenia całości podatku naliczonego. Wnioskodawca wskazał, że już przed nabyciem nieruchomości (lokalu) od developera podjął decyzję o sposobie wykorzystywania lokalu. Będzie on służył zarówno sprzedaży opodatkowanej, jak i sporadycznie wykorzystywany będzie na potrzeby własne małżonków. Zatem stwierdzić należy, iż nabyta nieruchomości nie będzie służyła jedynie czynnościom podlegającym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W przypadku, gdy towary lub usługi, przy nabyciu których naliczono podatek, służą tylko częściowo do wykonywania czynności opodatkowanych, wówczas prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko w tej części, w której są one wykorzystywane do wykonywania tych czynności. A zatem odliczenie obejmuje podatek naliczony od wydatków rzeczywiście związanych z działalnością opodatkowaną. W niniejszej sprawie podatnik, korzystając z uprawnienia wynikającego z przepisu art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, winien określić w jakiej części wydatki związane z nabyciem lokalu będą służyły działalności opodatkowanej i na tej podstawie wyliczyć kwotę podatku naliczonego do odliczenia.

W takim przypadku zastosowanie znajdą regulacje zawarte w art. 90 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z ust. 1 tego artykułu, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Ustęp 2 cyt. przepisu stanowi, że jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10. Stosownie do treści ust. 3 powołanego artykułu, proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo. Dalej ust. 8 tego artykułu stanowi, że podatnicy, którzy w poprzednim roku podatkowym nie osiągnęli obrotu, o którym mowa w ust. 3, lub u których obrót ten w poprzednim roku podatkowym był niższy niż 30.000 zł, do obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu od kwoty podatku należnego przyjmują proporcję wyliczoną szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego, w formie protokołu.

Mając na uwadze przedstawione w złożonym wniosku zdarzenie przyszłe oraz treść wskazanych przepisów należy stwierdzić, że Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, w takim zakresie, w jakim nabyty lokal będzie służył do wykonywania czynności opodatkowanych, o ile nie wystąpią ograniczenia określone w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.