INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni ….., przedstawione we wniosku z dnia 17 listopada 2008 r. (data wpływu 18 grudnia 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 marca 2009 r. (data wpływu 10 marca 2009 r.) oraz pismem z dnia 11 marca 2009 r. (data wpływu 11 marca 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku przy sprzedaży komory śmieciowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 grudnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku przy sprzedaży komory śmieciowej. Pismami z dnia 9 marca 2009 r. oraz z dnia 11 marca 2009 r., wniosek został uzupełniony o doprecyzowanie stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca nie odliczył podatku od towarów i usług z tytułu nowowybudowanych mieszkań. Nieruchomości oddano do użytkowania w roku 2001. Budynek, w którym znajduje się pomieszczenie techniczne – komora śmieciowa oddano do użytku 31 sierpnia 2001 r. w tym samym roku budynek został zasiedlony. Przeznaczona do sprzedaży komora śmieciowa – pomieszczenie techniczne – stanowi lokal przynależny, część obiektu wspólnego.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT są to towary używane, bowiem od końca roku, w którym zakończono ich budowę minęło 5 lat.

Z części używanej nieruchomości wydzielono część obiektu wspólnego tj. pomieszczenie techniczne – komorę śmieciową, które dotychczas nie było dzierżawione i nie było przedmiotem najmu – było eksploatowane przez członków Spółdzielni na własne potrzeby.

Aktualnie Wnioskodawca podjął decyzję (poprzedzoną stosownymi uchwałami – zgodnie z prawem spółdzielczym, ustawą o spółdzielniach mieszkaniowych oraz Statutem Spółdzielni) o sprzedaży tego lokalu członkowi spółdzielni, który zgodnie z umową będzie adaptował ww. pomieszczenie na lokal mieszkalny.

W uzupełnieniu do wniosku Spółdzielnia oświadczyła, iż od dnia oddania do użytku, komora śmieciowa nie była ulepszana oraz nie były ponoszone żadne nakłady na przedmiotowe pomieszczenie. Wnioskodawca, w momencie budowy nie był podatnikiem podatku od towarów i usług. Komora śmieciowa została sprzedana w październiku 2008 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaką stawką podatku od towarów i usług należy opodatkować sprzedawany, wydzielony z części nieruchomości lokal...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż lokalu winna być zwolniona od podatku VAT jako spełniająca wymogi art. 43 ust. 1 pkt 2 i pkt 10 ustawy o VAT, który brzmi „(…) zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (…)”. Budowę przedmiotowego obiektu zakończono w roku 2001 (tj. minęło co najmniej 5 lat) i jest to obiekt przeznaczony na cele mieszkaniowe.

Z uwagi na powyższe, sprzedaż przedmiotowego pomieszczenia – w opinii Spółdzielni – winna być zwolniona od podatku od towarów i usług, jako spełniająca wymogi powołanych przepisów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Art. 7 ust. 1 ustawy definiuje dostawę towaru jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast towarami, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Podstawowa stawka podatku – na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział trzy stawki preferencyjne oraz zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. w myśl art. 43 ust. 2 za towary używane uznaje się:

1. budynki i budowle lub ich części – jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat;
2. pozostałe towary, z wyjątkiem gruntów, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 6 ustawy zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:

1. miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków;
2. użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych.

Podkreślić należy, iż aby cytowany przepis art. 43 ust. 6 ustawy miał zastosowanie, to wszystkie warunki wymienione w tym przepisie muszą zostać spełnione łącznie. Niewystąpienie jednego z nich oznacza prawo do zastosowania zwolnienia przy sprzedaży używanych budynków, budowli i ich części.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca nie odliczał podatku od towarów i usług z tytułu nowowybudowanych budynków, ponieważ w momencie budowy nie był podatnikiem podatku VAT. Od końca roku w którym zakończono budowę budynku minęło ponad 5 lat. Ponadto, Wnioskodawca nie ponosił żadnych nakładów na ulepszenie komory śmieciowej. Spółdzielnia oświadczyła, iż komora śmieciowa jest towarem używanym. Wnioskodawca podjął decyzję o sprzedaży przedmiotowego pomieszczenia członkowi Spółdzielni, który zgodnie z umową będzie adaptował je na lokal mieszkalny. Komora śmieciowa została sprzedana w październiku 2008 r.

Mając na uwadze treść powołanych przepisów oraz przedstawiony stan faktyczny, należy stwierdzić, iż komora śmieciowa wyczerpuje przesłanki określone w powołanych przepisach i jej sprzedaż korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Dodatkowo tut. Organ informuje, iż z dniem 1 grudnia 2008 r. weszła w życie ustawa z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. u. Nr 209, poz. 1320), na mocy której, od dnia 1 stycznia 2009 r., zmianie uległy przepisy art. 43 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.