INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 1 grudnia 2008 r. (data wpływu do Biura KIP w Lesznie 18 grudnia 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 23 lutego 2009 r. (data wpływu 27 lutego 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie faktury korygującej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 grudnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie faktury korygującej. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 23 lutego 2009 r. (data wpływu 27 lutego 2009 r.) o brakującą opłatę oraz stanowisko.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 1 lutego 2007 r. Wnioskodawczyni sprzedała osobie prawnej (S.A.) samochód osobowy marki (…), rok produkcji 2004, który był przedmiotem leasingu operacyjnego od dnia (…)2004 r. do dnia (…) 2007 r. Zainteresowana w dniu (…) 2007 r. nabyła prawo do ww. środka trwałego, dokonując jego wykupu.

Sprzedaż przedmiotowego samochodu Wnioskodawczyni udokumentowała FV, stosując stawkę podatku VAT 22%, wartość netto: 49.180,33 zł; podatek VAT 22% w kwocie 10.819,67 zł; wartość brutto: 60.000,00 zł. Podatek należny od towarów i usług został rozliczony. Natomiast zgodnie z przepisami prawa podatkowego wymienionymi w poz. 45 (wniosku ORD-IN), jeżeli przy nabyciu przedmiotowego samochodu osobowego przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego i używano go przez co najmniej pół roku, to jego sprzedaż korzysta ze zwolnienia.

W dniu 4 września 2008 r. Zainteresowana wystawiła – do FV z dnia 1 lutego 2007 r. dokumentującej sprzedaż ww. samochodu – fakturę korygującą. Po korekcie: wartość netto/brutto: 60.000,00 zł; podatek VAT: „zw” 0,00 zł (do korekty podatek VAT: 10.819,67 zł).

Z kolei kupujący nie przyjął faktury korygującej VAT, uznając że korekta powinna wykazywać kwotę równą netto/brutto, czyli: 49.180,33 zł. i należy w takim wypadku zwrócić mu kwotę podatku VAT w wysokości 10.819,67 zł.

Jednocześnie Zainteresowana informuje, że cena rynkowa samochodu osobowego marki (…), rok produkcji 2004, w dniu sprzedaży wg „Eurotax” (program Info Ekspert) odpowiadała wartości 60.000,00 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy faktura korygująca nr (…)/08 z dnia (…) 2008 r. do FV sprzedaży nr (…)/07 z dnia (…) 2007 r. jest wystawiona prawidłowo...
2. Czy kupujący miał prawo odmówić przyjęcia korekty...
3. Co należy zrobić w przypadku, kiedy brakuje podpisu odbiorcy korekty, a korekta jest wystawiona zasadnie i prawidłowo...

Zdaniem Wnioskodawczyni, korekta FV została wystawiona prawidłowo, a kupujący ma obowiązek jej podpisania. w przypadku wystawienia faktury korygującej zgodnie z sugestią kupującego na kwotę 49.180,33 zł, zaniżonoby faktyczną wartość sprzedaży tego samochodu.

Bez podpisu odbiorcy FV korygującej Zainteresowana nie może skorygować błędnie wystawionej FV dokumentującej sprzedaż przedmiotowego samochodu oraz podatku należnego VAT.

W przypadku braku podpisu odbiorcy faktury korygującej, która jest wystawiona prawidłowo, zdaniem Wnioskodawczyni należy „skierować sprawę na drogę sądową”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Podatnikami – mocą art. 15 ust. 1 ustawy – są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do § 8 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. u. z 2004 r. Nr 97, poz. 970 ze zm.), obowiązującego do dnia 30 listopada 2008 r., zwalnia się od podatku dostawę samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, przez podatników, którym przy ich nabyciu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 3 i 5 ustawy, jeżeli te samochody i pojazdy są towarami używanymi, w rozumieniu art. 43 ust. 2 pkt 2 ustawy.

Podstawowy obowiązek dokumentowania obrotu dla potrzeb podatku od towarów i usług fakturami VAT przez podatników tego podatku, został określony w art. 106 ust. 1 ustawy, w myśl którego podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zasady wystawiania faktur VAT i innych dokumentów z nimi zrównanych uregulowane zostały szczegółowo w przepisach rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 95, poz. 798 ze zm.), obowiązującego do dnia 30 listopada 2008 r.

W myśl § 9 ust. 1 ww. rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
3. dzień, miesiąc i rok albo miesiąc i rok dokonania sprzedaży oraz datę wystawienia i numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT" podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym;
4. nazwę towaru lub usługi;
5. jednostkę miary i ilość sprzedanych towarów lub rodzaj wykonanych usług;
6. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
7. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
8. stawki podatku;
9. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
10. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
11. wartość sprzedaży towarów lub wykonanych usług wraz z kwotą podatku (wartość sprzedaży brutto), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku lub zwolnionych od podatku, lub niepodlegających opodatkowaniu;
12. kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem, wyrażoną cyframi i słownie.

Zgodnie z § 16 ust. 1 cyt. rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą. Fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury (§ 17 ust. 1 ww. rozporządzenia).

Stosownie do § 16 ust. 4 powołanego wyżej rozporządzenia, sprzedawca jest obowiązany posiadać potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę (…). Potwierdzenie odbioru faktury korygującej stanowi podstawę do obniżenia kwoty podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc, w którym sprzedawca otrzymał to potwierdzenie, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 99 ust. 2 i 3 ustawy – w rozliczeniu za kwartał, w którym to potwierdzenie otrzymali, z uwzględnieniem zasad, o których mowa w art. 21 ust. 1 ustawy.

Według § 17 ust. 4 pkt 2 ww. rozporządzenia, nabywca otrzymujący fakturę korygującą, jest obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za miesiąc, w którym fakturę otrzymał, a w przypadku nabywców, o których mowa w art. 99 ust. 2 i 3 ustawy, w rozliczeniu za kwartał, w którym fakturę otrzymali – jeżeli ujęcie jej w rozliczeniu spowoduje obniżenie podatku naliczonego.

Podkreślić należy, iż w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, faktury VAT są dokumentami potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT, dlatego też niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich jej elementów. Jeżeli więc faktura dokumentująca zdarzenie gospodarcze zawiera pomyłki w stawce, a tym samym w kwocie podatku, powinna zostać skorygowana w ten sposób, aby odzwierciedlała faktycznie dokonaną transakcję między określonymi podmiotami gospodarczymi. Natomiast celem wystawienia faktury korygującej jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości.

Należność z tytułu dostawy towarów i świadczenia usług generalnie wyrażana jest w formie ceny. Ustawa o podatku od towarów i usług nie precyzuje terminu cena. Przedmiotową definicję zawiera art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz. u. z 2001 r. Nr 97, poz. 1050 ze zm.), który stanowi, że cena to wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę, w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem akcyzowym. Ceny towarów i usług, zgodnie z art. 2 ust. 1 powołanej ustawy, uzgadniają strony zawierające umowę (…).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni sprzedała osobie prawnej samochód osobowy. Przedmiotową transakcję Zainteresowana udokumentowała fakturą VAT z dnia 1 lutego 2007 r., stosując 22% stawkę podatku. Natomiast zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, przez podatników, którym przy ich nabyciu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego (…), jeżeli te samochody i pojazdy są towarami używanymi (…). w związku z tym Zainteresowana wystawiła – do ww. faktury VAT – fakturę korygującą. Po korekcie: wartość netto/brutto: 60.000,00 zł; podatek VAT: „zw” 0,00 zł (do korekty podatek VAT w kwocie 10.819,67 zł). Kupujący natomiast nie przyjął faktury korygującej, uznając że korekta powinna wykazywać kwotę równą netto/brutto: 49.180,33 zł i należy w takim wypadku zwrócić mu kwotę podatku VAT, tj. 10.819,67 zł. Zainteresowana informuje, że cena rynkowa samochodu będącego przedmiotem transakcji w dniu jego sprzedaży wg „Eurotax” (program Info Ekspert) odpowiadała wartości 60.000,00 zł.

Biorąc pod uwagę powyższą analizę przepisów oraz przedstawiony we wniosku opis sprawy stwierdzić należy, że:

Ad. 1

Jeżeli dostawa przedmiotowego samochodu może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie § 8 ust. 1 pkt 5 ww. rozporządzenia, to skorygowanie błędnie zastosowanej 22% stawki podatku na fakturze sprzedaży z dnia 1 lutego 2007 r. dokumentującej przedmiotową transakcję, w drodze wystawienia przez sprzedawcę (Wnioskodawczynię) faktury korygującej jest postępowaniem prawidłowym w świetle obowiązujących przepisów. Stwierdzić jednak należy, iż rozstrzygnięcie w przedmiotowej sprawie, czy faktura korygująca powinna zawierać w pozycji „kwota netto/brutto” wartość 60.000,00 zł czy wartość 49.180,33 zł, uzależnione jest od tego, jaką cenę strony ustaliły w umowie. w prawodawstwie polskim obowiązuje zasada swobody umów, w ramach której strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez prawo. Zasada ta ma również zastosowanie na gruncie prawa podatkowego. w związku z tym, przy ustalaniu wysokości należności ustawodawca nie ingeruje w sferę podejmowania decyzji, czy ustalona przez strony cena ma być kwotą „netto” czy „brutto”. Zatem, jeżeli strony w umowie ustaliły cenę transakcji na kwotę 60.000,00 zł brutto, a przedmiotowa dostawa podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług, to należy stwierdzić, że faktura korygująca z dnia 4 września 2008 r. jest wystawiona prawidłowo.

Ad. 2

Z uwagi na fakt, iż faktura dokumentująca dostawę samochodu zawiera błąd w stawce a tym samym kwocie podatku, powinna zostać skorygowana w ten sposób, aby odzwierciedlała faktycznie dokonaną transakcję między sprzedawcą (Wnioskodawczynią) a nabywcą. Natomiast przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do ustawy nie regulują kwestii obowiązku przyjęcia przez nabywcę faktury korygującej. Podkreślić jednak należy, iż nabywca otrzymujący fakturę korygującą, zgodnie z § 17 ust. 4 pkt 2 ww. rozporządzenia, jest obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za miesiąc, w którym fakturę otrzymał.

Ad. 3

Zgodnie z § 16 ust. 4 cyt. rozporządzenia, Zainteresowana jest obowiązana posiadać potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę. Faktura korygująca w przedmiotowej sprawie jest podstawą do obniżenia wcześniej wykazanego podatku należnego, który niewątpliwie dla odbiorcy faktury stanowi podatek naliczony. Nabywca potwierdzając odbiór faktury korygującej, akceptuje zmiany z niej wynikające, w tym zmniejszenie naliczonego tam podatku. Potwierdzenie faktu otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru może mieć dowolną formę. Może być to zwrotne potwierdzenie odbioru wysłanej pocztą, w formie listu poleconego, przesyłki zawierającej fakturę korygującą, może to być pisemne odrębne potwierdzenie faktu otrzymania takiej faktury korygującej, może być to przesłana zwrotnie kopia podpisanej faktury korygującej.

Tut. Organ informuje, iż z dniem 1 grudnia 2008 r. weszła w życie ustawa z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. u. Nr 209, poz. 1320) oraz rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 212, poz. 1337) i rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 212, poz. 1336).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Dodatkowo informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w zakresie faktury korygującej w podatku od towarów i usług.

Natomiast w części dotyczącej ustawy Ordynacja podatkowa w zakresie wykładni przepisów podatkowych zostało wydane postanowienie o umorzeniu postępowania z dnia 11 marca 2009 r. nr ILPP2/443-1136/08-5/EN i ILPB1/415-261/09-5/AG. Ponadto w kwestii podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie faktury korygującej zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.