INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 24 listopada 2008r. (data wpływu do tut. Biura 25 listopada 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży gruntu rolnego stanowiącego część gospodarstwa rolnego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 listopada 2008r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży gruntu rolnego stanowiącego część gospodarstwa rolnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W 2007r. wnioskodawczyni nabyła grunty rolne, które zostały włączone do posiadanego już gospodarstwa rolnego. Z różnych względów część tych gruntów wnioskodawczyni zmuszona była odsprzedać z zachowaniem w tej kwestii norm prawnych poprzez odpowiednie ich wydzielenie, a sprzedaż została dokonana w formie aktu notarialnego. Stosowne należności z tytułu podatków i opłat pobrał notariusz.

Wnioskodawczyni podkreśliła, że zarówno odsprzedana część gruntu jak i część będąca własnością wnioskodawczyni są sklasyfikowane w ewidencji gruntów jako grunty rolne, albowiem żadna z części tych gruntów nie została przekształcona na inne cele w rozumieniu ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych. Grunty te nie są objęte planem zagospodarowania przestrzennego. Gmina nie posiada planu zagospodarowania przestrzennego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy z tytułu sprzedaży gruntu rolnego stanowiącego część gospodarstwa rolnego wnioskodawczyni powinna zadeklarować i zapłacić podatek dochodowy od osób fizycznych, a jeżeli tak, to w jaki sposób ustalić podstawę opodatkowana tym podatkiem...

Zdaniem wnioskodawczyni, sprzedaż dotyczyła gruntu sklasyfikowanego w ewidencji gruntów i budynków, jako użytki rolne i podlega rygorom ustawy o podatku rolnym. Albowiem według definicji określonej przepisem art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 3 lutego 1995r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz. U. z 2004r. Nr 121, poz. 1266 ze zm.), gruntami w rozumieniu tej ustawy są grunty określone w ewidencji gruntów jako użytki rolne. Na mocy art. 3 ust. 1 pkt 1 tej ustawy podlegają ochronie, która polega na ograniczeniu przeznaczenia ich na cele nierolnicze lub nieleśne. W stosunku do tego gruntu nie zostało przeprowadzone postępowanie w trybie rozdziału 2 wymienionej ustawy. Powyższe oznacza, że grunt ten pozostaje w dalszym ciągu gruntem rolnym i w stosunku do niego mają zastosowanie przepisy o podatku rolnym.

A więc wynikające z części drugiej zdania art. 21 ust 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyłączenie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych nie ma tu zastosowania, albowiem grunty te nie utraciły charakteru rolnego, ponieważ w momencie ich sprzedaży pozostawały gruntami rolnymi wobec nie przeprowadzenia postępowania o ich wykreśleniu z ewidencji gruntów rolnych. Ponadto grunty te stanowią część gospodarstwa rolnego, przy czym zgodnie z art. 2 ust 1 ustawy o podatku rolnym, za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, które zostały sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej na użytkach rolnych, innej niż działalność rolnicza, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiący własność lub znajdujących się w posiadaniu osób fizycznych, osób prawnych lub jednostki organizacyjnej, w tym spółki nieposiadającej osobowości prawnej.

Zdaniem wnioskodawczyni, z uwagi na fakt, że przedmiotowy grunt został sklasyfikowany w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne i tym samym jest gruntem rolnym a przychód z tytułu sprzedaży tego gruntu podlega zwolnieniu na podstawie art. 21 ust.1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że wolne są od podatku min. przychody uzyskane z tytułu sprzedaży całości lub części nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, dlatego też wnioskodawczyni uważa, iż nie powinna płacić podatku dochodowego od osób fizycznych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) źródłem przychodu jest – z zastrzeżeniem ust. 2 – odpłatne zbycie m.in.:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Ustawą z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588) zmieniono zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do dochodów uzyskanych ze zbycia nieruchomości i praw nabytych po 1 stycznia 2007r., a więc mają zastosowanie w przedmiotowej sprawie.

W myśl art. 30e ust. 1 i 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 6c ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Zgodnie z art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość ww. nakładów, stosownie do art. 22 ust. 6e tej ustawy, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 28 cytowanej ustawy w brzmieniu obowiązującym do końca 2008r. zwolnione od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu sprzedaży całości lub części nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa rolnego. Zwolnienie to nie dotyczy przychodu uzyskanego ze sprzedaży gruntów, które w związku z tą sprzedażą utraciły charakter rolny lub leśny.

Ustawa o podatku dochodowym nie zawiera definicji gospodarstwa rolnego. W celu wyjaśnienia tej kwestii odsyła, zgodnie z dyspozycją art. 2 ust. 4 ww. ustawy, do przepisów ustawy z dnia 15 listopada 1984r. o podatku rolnym (j. t. Dz. U. z 2006r. Nr 136, poz. 969 ze zm.). Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o podatku rolnym za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, sklasyfikowanych w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż rolnicza, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiący własność lub znajdujący się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej.

Zgodnie z treścią przywołanych przepisów prawo do zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od wystąpienia następujących przesłanek:

1. zbywane grunty muszą być zakwalifikowane jako użytki rolne,
2. muszą stanowić gospodarstwo rolne (tj. będące własnością osoby fizycznej obszar gruntów o łącznej powierzchni co najmniej 1 ha) lub jego część składową,
3. grunty nie mogą utracić wskutek sprzedaży rolnego charakteru.
   
   

Utrata charakteru rolnego lub leśnego gruntu następuje przez wyłączenie tych gruntów z produkcji rolnej lub leśnej polegające na faktycznym przekształceniu sposobu ich użytkowania łączącym się ze zmianą ich dotychczasowego przeznaczenia.

Dla oceny czy dokonana transakcja skutkuje utratą charakteru rolnego gruntu decydujące znaczenie ma cel jego nabycia, faktyczny zamiar nabywcy co do przeznaczenia nieruchomości, bądź inne okoliczności związane z daną transakcją.

Faktyczne przekształcenie sposobu użytkowania gruntów może wynikać już bezpośrednio z aktu notarialnego. Chodzi tu o faktyczną, a nie jedynie prawną utratę charakteru rolnego przez nieruchomość. Okoliczność czy dana nieruchomość w wyniku sprzedaży nie utraciła charakteru rolnego podlega weryfikacji przez organ podatkowy w toku ewentualnego postępowania podatkowego.

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że będący przedmiotem sprzedaży grunt rolny stanowi część gospodarstwa rolnego w rozumieniu przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984r. o podatku rolnym. Ponadto z wniosku wynika, że w momencie sprzedaży grunty pozostawały gruntami rolnymi.

Jednakże wnioskodawczyni w stanie faktycznym nie wskazuje celu i zamiaru nabywcy lub innych okolicznościach związanych z tą sprzedażą. Nie jest znane czy dalej kontynuowana będzie działalność rolnicza ze strony kupującego.

Dlatego też twierdzenie wnioskodawczyni, że grunty te nie utraciły charakteru rolnego, ponieważ w momencie ich sprzedaży pozostały gruntami rolnymi nie jest wystarczające dla oceny przesłanek przedmiotowego zwolnienia. Istotne jest bowiem nie tylko to czy w chwili sprzedaży grunty stanowiły cześć gospodarstwa rolnego, ale również to, czy po tej sprzedaż nieruchomość zachowa status gruntu o charakterze rolnym. Samo posiadanie przez grunty charakteru rolnego nie przesądza jeszcze o prawie do zwolnienia.

Tym samym organ podatkowy nie może potwierdzić, że przychód ze sprzedaży gruntu będzie korzystał z ww. zwolnienia od podatku dochodowego.

Reasumując, z powyższego wniosku nie wynika jednoznacznie, że sprzedaż gruntu rolnego nie spowoduje utraty charakteru rolnego, w związku z tym będzie stanowić źródło przychodu podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych według zasad wymienionych w art. 30e ww. ustawy

W związku z powyższym stanowisko wnioskodawczyni w zakresie przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto należy nadmienić, że na mocy ustawy z dnia 10 lipca 2008r. o zmianie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 141, poz. 888), która zmieniła treść art. 14f § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, od dnia 20 września 2008r. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega opłacie w wysokości 40 zł. Oznacza to, że wszystkie wnioski, które zostały złożone począwszy od wymienionej daty podlegają opłacie w wysokości 40 zł. Z uwagi na fakt, iż wnioskodawczyni opłacił w dniu 24 listopada 2008r. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w kwocie 75 zł, różnica w kwocie 35 zł zostanie zwrócona zgodnie z § 18 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 czerwca 2006r. w sprawie gospodarki finansowej jednostek budżetowych, zakładów budżetowych i gospodarstw pomocniczych oraz trybu postępowania przy przekształceniu w inną formę organizacyjno – prawną (Dz. U. Nr 116, poz. 783), na rachunek bankowy wnioskodawczyni.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.