INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 30.10.2008 r. (data wpływu 06.11.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na rozbudowę używanego oprogramowania komputerowego oraz momentu zaliczenia ww. wydatków do kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 06.11.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na rozbudowę używanego oprogramowania komputerowego oraz momentu zaliczenia ww. wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Na podstawie art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.), Spółka zwróciła się z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji o zakresie stosowania art. 15 ust. 6 w związku z art. 16g ust. 13 oraz art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o ocenę poprawności przyjętego przez Spółkę stanowiska.

W związku z prowadzoną działalnością Spółka zakupiła i wprowadziła do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych w styczniu 2008 roku oprogramowanie komputerowe służące do zarządzania wynikami biznesu. Wydatki związane z nabyciem oprogramowania Spółka zalicza do kosztów podatkowych poprzez odpisy amortyzacyjne.

W październiku 2008 r. Spółka zleciła podmiotowi, od którego nabyła oprogramowanie, jego rozbudowę mającą na celu udoskonalenie programu pod względem użytkowym i funkcjonalnym (np. możliwość „ładowania” i przeglądania danych tygodniowo - obecnie miesięcznie, czy też możliwość przypisania kilku „planów realizacji wyznaczonych zadań” wraz z terminem ich wykonania oraz wskazaniem osoby odpowiedzialnej w przypadku niezrealizowania określonego wskaźnika wynikowego).

Zlecone prace nie wiążą się z utworzeniem nowego programu komputerowego. Rozbudowa dokonywana będzie odpłatnie. Wprowadzenie do używania nowej funkcjonalności oprogramowania nie wiąże się ze zmianą udzielonej Spółce licencji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka może wydatki poniesione na rozbudowę używanego oprogramowania zaliczyć do pośrednich kosztów podatkowych bieżącej działalności i uznać je za koszt uzyskania przychodu w chwili zarachowania faktur dokumentujących poniesione wydatki...

Zdaniem Wnioskodawcy wydatki związane ze wzbogaceniem oprogramowania o nowe funkcjonalności lub udoskonaleniem istniejących (upgrade oprogramowania) mogą zostać zaliczone bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów.

Na możliwość zaliczenia kosztów związanych z modernizacją oprogramowania bezpośrednio do kosztów podatkowych wskazuje fakt, iż ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie przewiduje możliwości ulepszania wartości niematerialnych i prawnych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Jak wskazuje art. 16g ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, modernizacji mogą ulegać jedynie środki trwałe. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie przewidują analogicznej sytuacji dla wartości niematerialnych i prawnych. W związku z tym, mimo że rozbudowa oprogramowania powoduje poszerzenie istniejących funkcjonalności, wydatki na tę rozbudowę nie mogą być przez Spółkę rozpoznane jako ulepszenie wartości niematerialnych i prawnych.

Rozbudowa funkcjonalności istniejącego oprogramowania nie wiąże się również z nabyciem nowej licencji na program komputerowy.

W związku z tym, że ustawa explicite wymienia prawa uznawane za wartości niematerialne i prawne, a w katalogu tym nie mieszczą się opłaty za tzw. upgrad’y (czyli rozszerzenie o nowe funkcjonalności) oprogramowań komputerowych, poniesione koszty rozszerzenia funkcjonalności nie będą stanowiły również nowej wartości niematerialnej i prawnej.

W związku z powyższym, zdaniem Spółki, ponieważ nie istnieje możliwość zwiększenia wartości początkowej wartości niematerialnych i prawnych po oddaniu ich do użytkowania i rozpoczęciu amortyzacji, ani też przeprowadzone prace nie spowodują powstania nowej wartości niematerialnej i prawnej, Spółka powinna na podstawie art. 15. ust. 4e, zaliczyć te wydatki jednorazowo bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich faktycznego poniesienia.

Prawidłowość stanowiska Spółki potwierdzają m.in. interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w dniu 22.07.2008 r. (sygn. ILPB3/423W-46/08-2/BN), czy też postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego wydane przez Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 17.07.2006 r. (sygn. 1472/SOI/423-11/06/DW).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.