INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 25 września 2008 r. (data wpływu 2 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zarachowania wydatków dotyczących budowy drogi w koszty uzyskania przychodu w dacie ich poniesienia - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 października 2008 r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zarachowania wydatków dotyczących budowy drogi w koszty uzyskania przychodu w dacie ich poniesienia.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest spółką developerską powstałą w celu budowy na własny rachunek oraz na sprzedaż lokali mieszkalnych, niemieszkalnych oraz usługowych w budynkach wielomieszkaniowych na zakupionych przez spółkę gruntach położonych w G. Na zakupionym gruncie Spółka prowadzi działalność deweloperską – buduje lokale mieszkalne i usługowe, a rezultat tej działalności zostanie sprzedany nabywcom po zakończeniu kolejnych etapów inwestycji. Spółka przewiduje, że pierwsze przychody z tytułu sprzedaży wybudowanych lokali pojawią się na przełomie 2008/2009 roku. Do tej pory Spółka osiągnęła przychody z tytułu refakturowania kosztów usług oraz z tytułu odsprzedaży części gruntu do Urzędu Miasta w oraz z wynajmu lokalu. W związku z realizacją budowy lokali mieszkalno-usługowych konieczne staje się wybudowanie drogi dojazdowej do budowanych budynków wraz z niezbędną infrastrukturą na terenach Gminy. Spółka wystąpiła do Urzędu Miejskiego z wnioskiem o dofinansowanie lokalnej inicjatywy inwestycyjnej polegającej na budowie ulicy miejskiej z infrastrukturą techniczną. W ramach niniejszej inicjatywy zostanie podpisana z Gminą umowa określająca zasady współpracy obu stron. Spółka zobowiązana będzie do partycypacji w kosztach budowy niniejszego przedsięwzięcia do zadeklarowanej w umowie kwoty. Gmina planuje ogłoszenie przetargu na budowę drogi dojazdowej prowadzącej między innymi do osiedla budowanego przez Wnioskodawcę.

W przypadku wygrania przetargu Spółka będzie odpowiedzialna za realizację budowy drogi oraz będzie ponosić wydatki na sfinansowanie budowy drogi, które zostaną częściowo sfinansowane dotacją otrzymaną z Gminy.

W przypadku nie wygrania przetargu rola Spółki ograniczy się wyłącznie do zrealizowania zadeklarowanych wydatków finansowych na wykonanie budowy drogi w odpowiednim terminie. Z drogi, która będzie drogą publiczną, będą mogły korzystać również inne osoby i podmioty. Nie będzie stanowić środka trwałego będącego własnością Spółki, nie będzie również przedmiotem najmu, dzierżawy ani innej umowy, na podstawie której przyjęta byłaby do używania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wydatek finansowy poniesiony na budowę drogi będzie stanowił koszt uzyskania przychodów w dacie jego poniesienia...

Zdaniem Wnioskodawcy poniesiony wydatek nie może być kwalifikowany jako związany ze środkiem trwałym, ani inwestycją w obcym środku trwałym, a poniesione nakłady winny obciążać bezpośrednio koszty prowadzonej działalności.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji „inwestycji w obcych środkach trwałych”, a jedynie w art. 16g ust. 7 reguluje sposób ustalania ich wartości początkowej, odsyłając do zasad ogólnych ustalania wartości początkowej środków trwałych zawartych w ust. 3-5 tego artykułu: inwestycją w obcym środku trwałym są nakłady poniesione na ulepszenie, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację środka trwałego używanego w prowadzonej działalności gospodarczej, a niestanowiącego własności podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą. Dotyczy to więc środka trwałego używanego na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zarachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Poniesione w przyszłości nakłady na budowę drogi prowadzącej do budowanego przez Spółkę osiedla będą niewątpliwie związane z osiąganymi przez spółkę w przyszłości przychodami ze sprzedaży lokali. W myśl art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż grunty lub prawa wieczystego użytkowania gruntów środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Kwestię nakładów ponoszonych w związku z budową i przebudową dróg przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą regulują przepisy ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115 ze zm.).

Zgodnie z art. 16 ust. 1 tej ustawy budowa lub przebudowa dróg publicznych spowodowana inwestycją niedrogową należy do inwestora tego przedsięwzięcia.

Zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy podatkowej koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

Zgodnie z art. 15 ust. 4d, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Według Spółki koszty związane z realizacją budowy drogi publicznej do budowanego przez Spółkę osiedla należy zakwalifikować do kosztów pośrednich, gdyż nie mają one bezpośredniego odzwierciedlenia w uzyskanych przychodach i powinny być zaliczane do kosztów podatkowych w momencie ich poniesienia. Zdaniem Spółki budowa drogi publicznej, na wykonanie której poniesie ona wydatek finansowy pozostaje w związku z celem, jakim jest uzyskiwanie przez niego przychodów i wydatki te stanowią koszt uzyskania przychodu w dacie poniesienia.

Koszty bezpośrednio związane z budową lokali mieszkalnych i usługowych Spółka zalicza do aktywów obrotowych (produkcji w toku) i traktuje jak działalność polegającą na wytworzeniu produktów przeznaczonych do sprzedaży. Wszelkie koszty związane z budową lokali mieszkaniowych w momencie ich sprzedaży będą stanowić więc koszty uzyskania przychodów, proporcjonalnie do osiąganych przychodów ze sprzedaży lokali, gdyż wiążą się z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą i mają wpływ na wielkość osiąganego przychodu zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy podatkowej.

Ze względu na fakt, iż ze środków uzyskiwanych z kredytu oraz pożyczek finansowana jest działalność inwestycyjna Spółki, ale także bieżące funkcjonowanie biura i koszty związane ze sprzedażą oraz reklamą nie jest możliwe ustalenie w jakiej części wiążą się z przychodami z tytułu zrealizowanej inwestycji – zakończonego I etapu inwestycji, a w jakiej części dotyczą bieżącej działalności biura. W ocenie Spółki odsetki od kredytu zaciągniętego na zakup i realizację inwestycji budowlanej oraz bieżące funkcjonowanie biura winny być rozpoznawalne jako koszt uzyskania przychodów w momencie ich zapłaty. Zdaniem Spółki koszty odsetek nie powinny więc być aktywowane jako produkcja w toku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretacje przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretacje w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.