INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 25.09.2008 r. (data wpływu 02.10.2008 r.) oraz uzupełnieniu z dnia 20.12.2008 r. (data wpływu 23.12.2008 r.) na wezwanie z dnia 16.12.2008 r. Nr IPPB2/415-1413/08-2/SP o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku złożenia zeznań podatkowych za lata 2004 – 2006 w związku z wejściem w życie ustawy o abolicji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 02.10.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku złożenia zeznań podatkowych za lata 2004 – 2006 w związku z wejściem w życie ustawy o abolicji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W sierpniu 2004 r. zaraz po ukończeniu szkoły średniej Wnioskodawczyni wyjechała w celach zarobkowych za granicę do E w Szkocji (Wielka Brytania). Od tego momentu ośrodkiem interesów życiowych i gospodarczych stała się Szkocja.

Nigdy przedtem (czyli przed wyjazdem do Szkocji) Wnioskodawczyni nie podejmowała żadnej pracy w Polsce czy innym kraju. Nie posiada żadnych przedmiotów materialnych w Polsce.

Od czasu, kiedy Wnioskodawczyni przeniosła swój ośrodek interesów życiowych do Szkocji w Polsce nie przebywa dłużej niż 20 dni rocznie.

Wnioskodawczyni nie złożyła formularza NIP-3 w urzędzie skarbowym. Nigdy nie wymeldowała się z Polski.

W 2006 roku Wnioskodawczyni wraz ze swoim partnerem zaciągnęła pożyczkę w banku w Szkocji i wspólnie kupili tam mieszkanie.

Wnioskodawczyni jest przekonana, że to z Wielka Brytanią a nie z Polską wiąże swoją przyszłość. To właśnie tam ma stałą pracę, dom i przyjaciół.

W 2008 roku Wnioskodawczyni wystąpiła do urzędu w Szkocji o nadanie statusu rezydenta i zamierza złożyć NIP-3 do urzędu w Polsce. W związku z wejściem w życie ustawy abolicyjnej w sierpniu 2008 r. i sytuacją Wnioskodawczyni nie wie, czy powinna złożyć zeznania podatkowe za lata 2004 – 2006, których nigdy wcześnie nie składała w urzędzie skarbowym, tzn. czy musi rozliczać się z podatku dochodowego od osób fizycznych za lata 2004 – 2006 włącznie.

Pismem z dnia 16.12.2008 r. Nr IPPB2/415-1413/08-2/SP wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku poprzez:

• sprecyzowanie pytania przyporządkowanego do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (tj. czy Pani pytanie dotyczy ustalenia obowiązku podatkowego w Polsce, czy też możliwości skorzystania z tzw. abolicji podatkowej...)

• przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego w odniesieniu do pytania zawartego we wniosku.
  
  

Wniosek został uzupełniony w terminie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z przeniesieniem ośrodka interesów życiowych i gospodarczych do Wielkiej Brytanii (od 2004 r.) Wnioskodawczyni nadal podlega obowiązkowi złożenia rozliczenia podatkowego w Polsce za lata 2004 – 2006...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wobec powyżej opisanej sytuacji, Wnioskodawczyni uważa, ze jej ośrodkiem interesów życiowych i gospodarczych jest Szkocja (Wielka Brytania) i rozliczanie się z podatku za lata 2004 – 2006 w kraju (w Polsce) uważa za bezpodstawne i nieuzasadnione.

Od 2004 r. Wnioskodawczyni mieszka, pracuje, uczy się w Wielkiej Brytanii. w Szkocji płaci podatki rozlicza się z podatków w kraju, w którym mieszka i zamierza pozostać (Wielka Brytania).

W związku z powyższym Wnioskodawczyni nie podlega ustawie o abolicji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Abolicja podatkowa została uregulowana w ustawie z dnia 25 lipca 2008 r. o szczególnych rozwiązaniach dla podatników uzyskujących niektóre przychody poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 143, poz. 894).

W myśl art. 1 ust. 1 ww. ustawy dotyczy podatnika, który przynajmniej w jednym roku podatkowym, w okresie od 2002 roku do 2007 roku, podlegał obowiązkowi podatkowemu określonemu w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym i uzyskiwał w tym roku przychody z pracy, do których miał zastosowanie art. 27 ust. 9 albo 9a ustawy o podatku dochodowym.

Abolicja podatkowa ma zastosowanie do podatników, którzy przynajmniej w jednym roku podatkowym w okresie od 2002 do 2007 roku uzyskiwali przychody z pracy za granicą, do których miała zastosowanie metoda proporcjonalnego odliczenia i w roku podatkowym, w którym uzyskali te przychody podlegali nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, tj. podlegali obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów.

Nadmienić należy, iż metoda proporcjonalnego odliczenia obowiązywała w umowie, którą Rzeczypospolita Polska zawarła z Wielką Brytanią w latach 2002 – 2006.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że jeśli dana osoba nie była polskim rezydentem podczas któregokolwiek z okresów, do których odnosi się ustawa abolicyjna, to w stosunku do wskazanego okresu nie może skorzystać z jej postanowień. Powodem niemożności skorzystania z ustawy abolicyjnej jest to, że w danym okresie osoba ta nie była objęta nieograniczonym obowiązkiem podatkowym w Polsce, a więc nie miała obowiązku rozliczenia podatkowego w Polsce dochodów uzyskanych poza terytorium Polski. Tym samym, jeżeli ta osoba nie podlegała obowiązkowi podatkowemu w Polsce, to nie może za ten sam okres skorzystać z uregulowań, które jej nie dotyczyły.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w latach 2004 – 2006 posiadała Pani w Polsce ograniczony obowiązek podatkowy. W Wielkiej Brytanii Pani mieszka, pracuje uczy się, płaci podatki i tam zamierza Pani pozostać. W 2008 r. wystąpiła Pani do urzędu w Szkocji o nadanie statusu rezydenta.

Zatem należy uznać, że w ww. okresie rozliczając się za granicą jako tamtejszy rezydent podatkowy nie podlegała Pani w Polsce opodatkowaniu od całości swoich dochodów. Nie ma więc potrzeby, aby w takiej sytuacji składać wniosek abolicyjny.

Reasumując należy stwierdzić, iż w świetle przedstawionego stanu faktycznego abolicja podatkowa za lata 2004 – 2006 nie ma zastosowania w Pani sytuacji. W związku z powyższym nie ma Pani obowiązku złożenia zeznań w Polsce za ww. lata.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul.1-ego Maja 10, 09-402 Płock.