INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 1 września 2008 r. (data wpływu 8 września 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 września 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Wniosek zawierał braki formalne, w związku z czym pismem z dnia 17 listopada 2008 r. nr ILPB1/415-702/08-2/RP Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wezwał do jego uzupełnienia.

Wezwanie doręczono w dniu 20 listopada 2008 r., wniosek uzupełniono w dniu 24 listopada 2008 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki jawnej. Uczestniczy w zyskach i stratach spółki w 1%. Zgodnie z § 9 ust. 3 umowy spółki za prowadzenie spraw spółki Wnioskodawca pobiera wynagrodzenie, które ustalane jest uchwałą wspólników. Wynagrodzenie Wnioskodawcy nie stanowi kosztu uzyskania przychodu. Wynagrodzenie zostało zakwalifikowane jako samodzielna działalność gospodarcza, do podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej – art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zakwalifikowanie do ww. źródła przychodu podyktowane było faktem, iż jednoznacznie Wnioskodawca nie był przekonany do żadnej z nich – wybrał formę opodatkowania, która umożliwiłaby Mu systematyczne opłacanie podatku i nie naraziłaby budżet państwa na straty. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w tym zakresie i nie uzyskał wpisu do ewidencji działalności gospodarczej.

Wnioskodawca zastanawia się, czy wynagrodzenia nie należy zakwalifikować do podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym przychodów z innych źródeł – na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Spółka w tym wypadku powinna wystawić Wnioskodawcy PIT-8C. Uzyskany przychód, w tym wypadku, Wnioskodawca rozliczałby w zeznaniu rocznym, w pozycji inne źródła.

Ww. wynagrodzenie opodatkowane jest na zasadach określonych w art. 27 tj. według skali podatkowej łącznie z dochodem z tyt. działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3). Podstawą wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne i fundusz pracy jest całość pobieranego wynagrodzenia za prowadzenie spraw spółki. Informacje o wysokości osiągniętego dochodu z tyt. wynagrodzenia za prowadzenie spraw spółki Wnioskodawca wykazał w zeznaniu rocznym PIT-36 za rok 2007 na podstawie załącznika PIT/B, gdzie ww. przychód wykazano w pozycji B 1 – dochody/straty z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Czy wypłacone wynagrodzenie wspólnikowi, który świadczy pracę na rzecz spółki nie jest kosztem uzyskania dla całej Spółki czy też nie stanowi kosztu uzyskania przychodu dla tego wspólnika a stanowi koszt uzyskania przychodu dla pozostałych wspólników...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 10 wspólnikowi pobierającemu wynagrodzenie, ww. płaca nie stanowi w całości kosztu uzyskania przychodów, będzie natomiast stanowić koszty uzyskania przychodów w stosunku do pozostałych wspólników proporcjonalnie do ich udziałów w spółce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - także małżonków i małoletnich dzieci wspólników.

Powyższy przepis nie uzależnia prawa do zaliczenia danych kosztów do kosztów uzyskania przychodu od formy w jakiej wykonywana jest dana praca (umowa o pracę, umowa zlecenia, bezumownie).

Analiza powyższych uregulowań prawnych wskazuje, że wynagrodzenie wspólnika z tytułu prowadzenia spraw spółki, niezależnie czy wykonywane było na podstawie umowy o pracę, umowy o świadczenie usług w ramach działalności gospodarczej czy umowy cywilnoprawnej, nie będzie stanowić dla tego wspólnika kosztu uzyskania przychodów. Wynagrodzenie to będzie jednak stanowiło koszt uzyskania przychodów dla innych wspólników spółki, a jego wysokość powinna być ustalona zgodnie z zasadą opisaną w art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

Zatem wynagrodzenie wypłacone Wnioskodawcy – wspólnikowi spółki – nie stanowi dla tego wspólnika kosztu uzyskania przychodów, jest zaś kosztem uzyskania przychodów dla pozostałych wspólników proporcjonalnie do ich udziałów w zysku spółki.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wniosek w zakresie stanu faktycznego dotyczącego kwalifikacji podatkowej przychodu został rozstrzygnięty interpretacją indywidualną z dnia 8 grudnia 2008 r. nr ILPB1/415-702/08-3/RP, zaś w zakresie stanu faktycznego dotyczącego obowiązków płatnika interpretacją indywidualną z dnia 8 grudnia 2008 r. nr ILPB1/415-702/08-5/RP.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.