INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 03.09.2008 r. (data wpływu 09.09.2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie prawa do wystawienia faktury korygującej– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 09.09.2008 r. wpłynął ww. wniosek (uzupełniony pismem z dnia 21.10.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do wystawienia faktury korygującej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

P… Sp. z o.o. (zwana dalej Spółka) sprzedaje leki odbiorcom (hurtowniom farmaceutycznym i weterynaryjnym), które odprzedają je dalej. Spółka udziela odbiorcom rabatów, w okolicznościach przewidzianych w umowach zawartych z nimi. W niektórych przypadkach Spółka udziela rabatów uzależnionych od wielkości zakupów, dokonanych przez odbiorcę w danym okresie rozliczeniowym, w innych przypadkach Spółka udziela dodatkowego rabatu uzależnionego od wartości towarów odprzedanych przez odbiorcę w danym okresie rozliczeniowym. Zgodnie z umową, kwoty rabatów należnych danemu odbiorcy za dany okres rozliczeniowy (bez względu na przyczynę ich udzielenia wskazaną w umowie) Spółka dokumentuje wystawiając fakturę korygującą do faktur wystawionych do tej pory. Spółka pomniejsza VAT należny w miesiącu otrzymania potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez odbiorcę.

W przyszłości Spółka zamierza sprzedawać leki aptekom oraz udzielać im rabatów, które również będą dokumentowane fakturami korygującymi.

W uzupełnieniu wniosku Strona wskazała, iż rabat udzielany jest w stosunku do wszystkich transakcji z danym odbiorcą w danym okresie, a najczęściej jest to okres miesięczny.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

• Czy Spółka będzie postępować prawidłowo, wystawiając faktury korygujące aptekom w przyszłości...
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanych wyżej okolicznościach Spółka ma prawo i obowiązek wystawić fakturę korygującą, dokumentującą uzyskanie rabatu przez odbiorcę, bez względu na przyczynę udzielenia rabatu (tj. uzależnionego od wielkości towarów nabytych, czy też odprzedanych w danym okresie rozliczeniowym).

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy. Szczegółowe zasady wystawiania faktur określił Minister Finansów w rozporządzeniu. Przed przystąpieniem do analizy § 16 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.) – zwanego dalej rozporządzeniem, regulującego powyższe kwestie, należy zauważyć, iż faktura VAT, podobnie jak faktura korygująca, jest jednym z podstawowych elementów systemu VAT, gdyż przy jej pomocy podatnik wykazuje, jaką transakcję wykonał, czy i jaką stawką ją opodatkował oraz w jakim terminie. Równocześnie też przy pomocy otrzymanej faktury podatnik realizuje w praktyce jedno ze swych podstawowych uprawnień, czyli prawo do odliczenia podatku naliczonego. Dlatego też prawidłowe dokumentowanie transakcji fakturą VAT jest jednym z najbardziej podstawowych obowiązków podatnika.

Zgodnie z § 16 ust. 1 rozporządzenia w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą. W myśl ust. 2 faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
2. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
   a) określone w 9 ust. 1 pkt 1 — 3,
   b) nazwę towaru lub usługi objętych rabatem,
3. kwotę i rodzaj udzielonego rabatu;
4. kwotę zmniejszenia podatku należnego.
   
   

Należy zauważyć, iż powyższe przepisy nakazują wystawianie faktury korygującej w przypadku udzielenia rabatu bez względu na przyczynę jego udzielenia. Nie ma więc znaczenia, czy na podstawie umów zawieranych przez Spółkę kontrahentowi będzie przysługiwał rabat w zależności od wartości towarów nabytych, czy odprzedanych, czy jednych i drugich. Liczy się wyłącznie fakt wystąpienia okoliczności uprawniających kontrahenta do otrzymania rabatu. W takim przypadku jedyną formą dokumentowania udzielonego rabatu może być wyłącznie faktura korygująca.

Co więcej, odpowiedni dokument czyli fakturę korygującą powinien wystawić wyłącznie sprzedawca. Wykluczone jest wystawianie jakiegokolwiek dokumentu (np. faktury z doliczonym podatkiem VAT, czy też dokumentu księgowego, np. noty księgowej) przez nabywcę towaru który uzyskał rabat. Nabywca nie ma prawa także wystawiać noty korygującej, o której mowa w § 18 ust. 1 rozporządzenia, zgodnie z którym nabywca towaru lub usługi, który otrzymał fakturę lub fakturę korygującą zawierającą pomyłki dotyczące jakiejkolwiek informacji wiążącej się zwłaszcza ze sprzedawcą lub nabywcą lub oznaczeniem towaru lub usługi, z wyjątkiem pomyłek w pozycjach faktury określonych w § 9 ust. 1 pkt 5 — 12 może wystawić fakturę nazwaną notą korygującą. Przepis ten jednoznacznie odnosi się do sytuacji, w której faktura wystawiona przez sprzedawcę zawiera pomyłki — wówczas nabywca może wystawić notę korygującą. Jednak i w tym przypadku nie wszystkie pomyłki na fakturze może poprawiać nabywca poprzez wystawienie noty korygującej, lecz tylko pomyłki wprost wskazane w § 18 ust. 1 rozporządzenia. Jeżeli zatem spełnią się wskazane w umowie łączącej strony przesłanki do otrzymania rabatu przez nabywcę, to nie można byłoby twierdzić, iż faktura pierwotna została wystawiona błędnie, a tym samym że przyczyną jej korekty będzie wykrycie pomyłki przez nabywcę. Skoro więc udzielenie rabatu, po ziszczeniu się warunków wskazanych w umowie, nie może być utożsamiane z wystawieniem faktury zawierającej pomyłki, to nabywca nie ma prawa wystawić noty korygującej. Co więcej, nawet gdyby sprzedawca nieprawidłowo obliczył rabat, wystawiając fakturę lub fakturę korygującą na nieprawidłowe kwoty, to § 18 ust. 1 rozporządzenia wyraźnie wyłącza prawo nabywcy do wystawienia noty korygującej w razie stwierdzenia przez niego pomyłki w cenie, na fakturze wystawionej przez sprzedawcę.

Zatem tak, czy inaczej z powyższego wynika, iż jedyną formą dokumentowania rabatu jest wystawienie faktury korygującej, a nie jakiegokolwiek innego dokumentu, a jedynym podmiotem, który może to uczynić, jest wystawca faktury pierwotnej, a nie nabywca.

Ponadto w ocenie Spółki przedstawione wyżej argumenty dotyczą także sposobu dokumentowania rabatów, których Spółka będzie udzielała w przyszłości.

W związku z powyższym Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości stanowiska Spółki przedstawionego na wstępie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W pierwszej kolejności należy wskazać, iż stanowisko Strony w zakresie wystawiania faktur korygujących aptekom w przyszłości z tytułu udzielonych rabatów należy uznać za prawidłowe, jednakże na podstawie innego stanu prawnego bowiem z dniem 01.12.2008 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337).

Zgodnie z § 13 ust. 1 i ust. 2 ww. rozporządzenia w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą. Faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
2. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
   a) określone w 9 ust. 1 pkt 1 — 3,
   b) nazwę towaru lub usługi objętych rabatem,
3. kwotę i rodzaj udzielonego rabatu;
4. kwotę zmniejszenia podatku należnego.
   
   

Zatem w przypadku, gdy na podstawie umów zawieranych przez Wnioskodawcę, jego kontrahentowi będzie przysługiwał rabat zależny od wartości nabytych, czy też odsprzedanych towarów Strona będzie zobowiązana do wystawienia faktury korygującej, która powinna co najmniej zawierać dane, o których mowa w ww. przepisie. Natomiast kontrahent Strony nie może wystawić faktury dokumentującej udzielony mu rabat, bowiem z treści § 13 ust. 1 ww. rozporządzenia wynika, iż rabat udzielony jest przez sprzedawcę towarów. Nabywca towarów nie ma również prawa do wystawienia noty korygującej w przypadku udzielonego mu rabatu, bowiem notę korygującą wystawia się w przypadkach określonych w § 15. ust. 1 rozporządzenia tj. gdy nabywca towaru lub usługi, otrzymał fakturę lub fakturę korygującą zawierającą pomyłki dotyczące jakiejkolwiek informacji wiążącej się zwłaszcza ze sprzedawcą lub nabywcą lub oznaczeniem towaru lub usługi, z wyjątkiem pomyłek w pozycjach faktury określonych w § 5 ust. 1 pkt 6 – 12.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.