INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 30 września 2008 r. (data wpływu 1 października 2008 r.) uzupełnionym pismami z dnia 29 października 2008 r. (data wpływu 30 października 2008 r.) i z dnia 3 grudnia 2008 r. (data wpływu 5 grudnia 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku opodatkowania transakcji sprzedaży działek budowlanych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 października 2008 r. został złożony wniosek, uzupełniony pismami z dnia 29 października 2008 r. i 3 grudnia 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku opodatkowania transakcji sprzedaży działek budowlanych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W 2002 r., aktem notarialnym otrzymał Pan wraz z żoną gospodarstwo rolne o pow. 13,23 ha i nieruchomość zabudowaną, od brata żony w zamian za dożywotnie utrzymanie brata i siostry.

Z nieruchomości o pow. 13,23 ha zostało wyłączonych 16 działek (15 działek o pow. 1250 m² każda, jedna działka o pow. 1150 m²) przeznaczonych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego gminy na teren zabudowy jednorodzinnej/usługi rożne.

W sierpniu 2008 r. sprzedał Pan 6 działek za łączną kwotę 60.000,00 zł i zapłacił do urzędu skarbowego podatek od towarów i usług w kwocie 10.820,00 zł.

We wrześniu 2008 r. sprzedał Pan jedną działkę za kwotę 10.000,00 zł, a w najbliższym czasie zamierza sprzedać kolejne działki.

Oświadczył Pan, że nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu prowadzenia gospodarstwa rolnego oraz, że nie prowadzi żadnej innej działalności.

W piśmie z dnia 29 października 2008 r. wskazał Pan, że nie nabywał działek, a te które posiada zostały wyłączone z gospodarstwa rolnego w 2002 r. Przedmiotowe działki otrzymał od brata i siostry żony w zamian za dożywotnie utrzymanie. Nie składał Pan wniosku o przekwalifikowanie gruntów na tereny pod zabudowę. Urząd Gminy sam z gospodarstwa rolnego wyłączył 16 działek niezabudowanych przeznaczonych pod zabudowę jednorodzinną/usługi rożne.

Działki nie były przygotowywane do sprzedaży i do obecnej chwili nie są uzbrojone. Nabywcy zgłosili się sami w związku z tym nie musiał Pan składać żadnej oferty sprzedaży. Sprzedaż sześciu działek w sierpniu 2008 r. nastąpiła różnym nabywcom.

Wskazał Pan również, że w przeszłości nabył Pan jedynie to gospodarstwo rolne, z którego wyłączono 16 działek. Nie sprzedawał Pan innych nieruchomości. W najbliższym czasie nie zamierza Pan sprzedać pozostałych działek. Dochód uzyskany ze sprzedaży działek przeznaczono na lekarstwa i wizyty u lekarzy chorej żony oraz poprawę warunków mieszkalnych.

W piśmie z dnia 3 grudnia 2008 r. Wnioskodawca wskazał, że sprzedane grunty były wykorzystywane w prowadzonym gospodarstwie rolnym, a te które nie zostały jeszcze zbyte będą wykorzystywane do produkcji roślinnej. Ponadto wskazano, że jest to działalność rolnicza w rozumieniu art. 2 pkt 15 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy sprzedając działki za kwotę 60.000,00 zł (cena sprzedaży w akcie notarialnym), postąpiono prawidłowo odprowadzając od kwoty 49180,00 zł 22% podatku od towarów i usług – 10820,00 zł
...
2. Czy należało odprowadzić podatek od towarów i usług od kwoty 60.000,00 zł to jest 13200,00 zł
...

W piśmie z dnia 29 października 2008 r. wyjaśnił Pan, że przedmiotem wniosku jest jedynie kwestia opodatkowania sprzedaży działek.

Zdaniem Wnioskodawcy, wskazującego, że prowadzi gospodarstwo rolne z chorą żoną, która często przebywa w szpitalu, sprzedając działki nie prowadzi działalności handlowej w celu osiągnięcia zysku. Sprzedaż ta ma uzupełnić budżet (lekarstwa, wizyty u lekarzy i poprawę warunków bytowych). Działalność gospodarcza polega na wykonywaniu czynności w sposób ciągły i zorganizowany dla celów zarobkowych, czego nie można dopatrzeć się przy sprzedaży działek przez Wnioskodawcę. W związku z tym uważa, że nie powinien On płacić podatku od towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy, która stanowi, iż przez towary należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały zdefiniowane w art. 15 ust. 1 i 2 tej ustawy. Podatnikami - wg zapisu art. 15 ust. 1 - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnika” te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność podlegającą opodatkowaniu jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia „zamiar”. Zgodnie z definicją zawartą we „Współczesnym słowniku języka polskiego” (Wydawnictwo Langenscheidt, Warszawa 2007 r.) „zamiar” oznacza „intencje zrobienia czegoś, zamysł, plan, projekt, chęć”. Wobec powyższego istotą zamiaru są intencje jakie przyświecają dokonywanym czynnością oraz cel, który dana osoba ma osiągnąć dokonując dane czynności. Zatem przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje okres wykonywania czynności (tydzień, miesiąc, rok), ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowoprawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie.

Z treści wniosku, oraz pisma stanowiącego jego uzupełnienie, wynika, że grunty rolne były wykorzystywane do prowadzenia działalności rolniczej w rozumieniu art. 2 pkt 15 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z powołanym przepisem przez działalności rolniczą rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.01.13) oraz bambusa (PKWiU 02.01.42-00.11), a także świadczenie usług rolniczych;

Gospodarstwo rolne otrzymane w zamian za dożywotnią opiekę, stanowi przedsiębiorstwo, które służy do prowadzenia działalności rolniczej.

Wskazać należy, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia przedsiębiorstwo, dlatego zasadnym wydaje się przyjęcie uregulowań zawartych w innych aktach prawnych. Przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) jest zorganizowanym zespołem składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. W przepisach Kodeksu cywilnego gospodarstwo rolne zostało zdefiniowane odrębnie od przedsiębiorstwa. Zgodnie z art. 55#179; ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) za gospodarstwo rolne uważa się grunty rolne wraz z gruntami leśnymi, budynkami lub ich częściami, urządzeniami i inwentarzem, jeżeli stanowią lub mogą stanowić zorganizowaną całość gospodarczą oraz prawami związanymi z prowadzeniem gospodarstwa rolnego.

Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania prawne oraz fakt, że działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług obejmuje wszelką działalność, w tym wykonywaną przez rolników, można przyjąć, iż gospodarstwo rolne (pomimo jego odrębnego zdefiniowania w ustawie o podatku od towarów i usług), stanowi podobną do przedsiębiorstwa jednostkę organizacyjną, w ramach której prowadzona jest działalność gospodarcza.

Z opisu stanu faktycznego zawartego we wniosku wynika, że z posiadanego gospodarstwa rolnego stanowiącego przedsiębiorstwo, w myśl przytoczonych wyżej przepisów, wyłączono szesnaście działek, z który siedem było przedmiotem sprzedaży (każda innemu nabywcy). Oznacza to, że dokonana sprzedaż dotyczyła majątku składającego się na przedsiębiorstwo, a nie majątku prywatnego Wnioskodawcy. W związku z tym - z uwagi na fakt prowadzenia działalności gospodarczej (prowadzenie gospodarstwa rolnego) - należy Pana uznać za podatnika podatku od towarów i usług w tym zakresie.

Jednocześnie należy wskazać, że na kwalifikację prawnopodatkową czynności nie może mieć wpływu zmiana przeznaczenia gruntów dokonana przez Gminę. Co prawda właściwy organ samorządu terytorialnego dokonuje, zgodnie z odrębnymi przepisami, zmiany przeznaczenia gruntu, nie jest to jednak stan zobowiązujący do sprzedaży takich gruntów - decydująca w tym zakresie jest wola właściciela. Organ władzy publicznej lub podmioty działające w imieniu takiego organu mogą skorzystać z instrumentów administracyjnych i zobowiązać do dostawy (przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) w trybie nakazu, może to również nastąpić z mocy prawa, w zamian za odszkodowanie (art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy). Okoliczności takie, jak wynika ze złożonego wniosku, nie miały jednak miejsca w niniejszej sprawie.

Stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, dostawa działek, podlega opodatkowaniu 22% stawką podatku. Dostawa działek, które zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego przeznaczone są pod zabudowę nie może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 cyt. ustawy, ponieważ zwolnieniem przewidzianym w tym przepisie objęta jest jedynie dostawa terenów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane i przeznaczone pod zabudowę.

Należy zaznaczyć, że w myśl art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku od towarów i usług podatnicy dokonujący dostawy terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę nie mogą skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mówi art. 113 ust. 1. Oznacza to, że podatnicy dokonujący dostawy tych towarów, niezależnie od wielkości swoich obrotów, są podatnikami tego podatku i stosownie do art. 96 ust. 1 cyt. ustawy, są obowiązani przed dniem wykonania pierwszej dostawy gruntów, złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług.

Reasumując, dokonana sprzedaż siedmiu działek przeznaczonych pod zabudowę jednorodzinną/usługi różne, na gruncie wyżej przytoczonych regulacji podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.