INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 18.08.2008 r. (data wpływu 21.08.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21.08.2008 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony na wezwanie tut. organu z dnia 27.10.2008 r. znak IPPP1/443-1587/08-2/AP (doręczone 29.10.2008 r.) pismem z dnia 31.10.2008 r. (data wpływu 05.11.2008 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 29.12.1993 r., mocą aktu notarialnego Repertorium aaaa/1993 z dnia 29.12.1993 r. Wnioskująca nabyła ze współmałżonkiem na zasadzie wspólności majątkowej nieruchomość: budynek produkcyjno – biurowy wraz z gruntem, stanowiący wspólny majątek (wspólność ustawowa). Zarówno Wnioskującej, jak i Jej mężowi nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Przedmiotowa nieruchomość została sprzedana bez podatku od towarów i usług i potraktowana za sprzedaż zwolnioną na podstawie art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 08.01.1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11 poz. 52 ze zm.), ponieważ przedmiotem transakcji była wydzielona część majątku przedsiębiorstwa.

Przedmiotowa nieruchomość była użytkowana w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej męża, prowadzącego działalność we własnym imieniu i na własny rachunek jako osoba fizyczna. Wnioskująca informuje, iż nie prowadziła działalności gospodarczej pod własnym nazwiskiem lub w formie spółki, będąc jedynie osobą współpracującą z mężem. Stąd nie była czynnym podatnikiem VAT. Niemniej jednak Wnioskująca jest współwłaścicielem towarów (w tym nieruchomości), które w rozumieniu art. 5 ust. 1 ustawy o VAT mogą być w bliższej lub dalszej przyszłości przedmiotem transakcji sprzedaży.

Przedmiotowa nieruchomości była wprowadzona do ewidencji środków trwałych działalności gospodarczej, jak również była amortyzowana, remontowana i modernizowana w ramach tej działalności. Wydatki poniesione na ulepszenie (tj. remont i modernizację) w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym znacznie przekroczyły 30% wartości początkowej budynku. Obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego dokonywał mąż Wnioskującej, prowadzący działalność gospodarczą. Przedmiotowa nieruchomość była użytkowana w celu wykonywania czynności opodatkowanych przez męża Wnioskującej w latach 1994-2008 (tj. od chwili jej zakupu do momentu jej sprzedaży).

W 2008 r. Wnioskująca wraz z mężem sprzedała przedmiotową nieruchomość spółce prawa handlowego prowadzącej działalność gospodarczą.

Z związku z powyższym złożyła deklarację VAT-7, deklarując obrót w wysokości 750.000 zł, oraz kwotę podatku należnego w wysokości 165.000 zł. Ww. kwota podatku została uregulowana na konto Urzędu Skarbowego w Ciechanowie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskująca postąpiła prawidłowo odprowadzając podatek należny w kwocie 165.000 zł mając na uwadze zamiar przeprowadzania podobnych transakcji w przyszłości...

Zdaniem Wnioskującej postąpiła Ona prawidłowo składając deklarację VAT-7, deklarując obrót swej części nieruchomości w kwocie 750.000 zł oraz odprowadzając VAT w kwocie 165.000 zł.

Postępując w ww. sposób Wnioskująca kierowała się przede wszystkim brzmieniem art. 15 ust. 2 ustawy VAT oraz orzecznictwem sądowym w tym zakresie.

W bliższej bądź w dalszej przyszłości Wnioskująca będzie dokonywała podobnych transakcji, stąd kluczowym w przedmiotowej sprawie jest Jej zdaniem fakt zamiaru jak i częstotliwości dokonywania takich transakcji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.) – zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Towarami zaś, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przy ocenie, czy sprzedaż nieruchomości będącej przedmiotem zapytania będzie opodatkowana, należy wziąć pod uwagę przepisy zwalniające z podatku od towarów i usług dostawę towarów używanych.

Podstawowa stawka podatku, w myśl art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, a także możliwość zastosowania zwolnienia podatkowego. Zwolnienie od podatku może mieć charakter przedmiotowy, kiedy odnosi się do dostawy określonego towaru lub usługi oraz podmiotowy, kiedy dotyczy podatnika.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Przez towary używane, o których mowa powyżej, stosownie do ust. 2 powołanego art. 43, rozumie się:

1. budynki i budowle lub ich części - jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat;
2. pozostałe towary, z wyjątkiem gruntów, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku.
   
   

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w 2008 r. Wnioskująca dokonała sprzedaży nieruchomości (budynek produkcyjno – biurowy wraz z gruntem, stanowiący wspólność ustawową) zakupionej w 1993 r., która użytkowana była w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej męża Wnioskującej. Przy zakupie przedmiotowej nieruchomości nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z powyższego wynika, iż przedmiotowy budynek spełnia definicję towaru używanego, o którym mowa w art. 43 ust. 2 ustawy o VAT, bowiem od końca roku, w którym zakończono jego budowę minęło ponad 5 lat. Z uwagi na fakt, iż przy zakupie nieruchomości Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo obniżenia podatku należnego o naliczony - spełniona została przesłanka art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. Mając na uwadze spełnienie powyższych przesłanek dokonując tej transakcji Wnioskująca winna zastosować zwolnienie od opodatkowania podatkiem VAT.

Należy mieć również na względzie treść art. 29 ust. 5 powołanej ustawy o VAT, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Reasumując, analiza przedstawionego we wniosku stanu faktycznego w konfrontacji z przywołanymi powyżej przepisami prawa podatkowego prowadzi do wniosku, iż Wnioskująca niewłaściwie postąpiła po dokonaniu sprzedaży swej części nieruchomości (używanego budynku) wykazując w deklaracji VAT-7 obrót w wysokości 750.000 zł oraz kwotę podatku należnego w wysokości 165.000 zł. Do przedmiotowej dostawy w odniesieniu zarówno do budynku produkcyjno – biurowego, jak i do gruntu winno być zastosowane zwolnienie od podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 43 ust. 2 pkt 1 oraz art. 29 ust. 5 ustawy o VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.