INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 20 października 2008 r. (data wpływu 30 października 2008 roku) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie zwolnienia z opodatkowania czesnego za studia podyplomowe pracowników sfinansowanego przez pracodawcę - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 października 2008 roku został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania czesnego za studia podyplomowe pracowników sfinansowanego przez pracodawcę.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka kieruje swoich pracowników na zaoczne studia podyplomowe w celu podwyższenia kwalifikacji zawodowych przydatnych lub niezbędnych do aktualnej i przyszłej pracy w Spółce. Studia te organizowane są i prowadzone przez Uniwersytet Wydział Zarządzania. W trakcie studiów pracownicy nabywają umiejętności i wiedzę niezbędną w prowadzonej działalności Spółki. Kierunek studiów wiąże się z wykonywaną przez pracowników pracą. Spółka płaci czesne za zaoczne studia podyplomowe bezpośrednio na rachunek Uczelni prowadzącej studia. Pracodawca kierując pracowników na studia zawiera z nimi umowę, o której mowa w par. 9 i par. 6 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 października 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz. U. Nr 103, poz. 472 z późn. zmianami).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym świadczenia przyznane przez pracodawcę pracownikom podejmującym na podstawie skierowania pracodawcy studia podyplomowe, tj. opłata za studia podyplomowe (czesne), organizowane przez szkołę wyższą objęte są zwolnieniem od podatku dochodowego od osób fizycznych, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zm.)...

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczenia ponoszone przez pracodawcę w przedstawionych wyżej okolicznościach podlegają zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 90 tej ustawy, wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń przyznanych godnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas urlopu szkoleniowego oraz za czas zwolnień z części dnia pracy, przysługujących pracownikom podejmującym naukę w szkołach lub podnoszącym kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych. Na podstawie przepisów kodeksu pracy (art. 17, art. 94 pkt 6) pracodawca zobowiązany jest do ułatwiania pracownikom podnoszenia kwalifikacji zawodowych. Powinno się to odbywać w zakresie i na warunkach ustalonych w drodze rozporządzenia przez Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej (art. 103 kp). Rozporządzeniem wykonawczym do art. 103 kp jest rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 października 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych. Zgodnie z par. 3 w/w rozporządzenia kształcenie dorosłych w formach szkolnych odbywa się w szkołach podstawowych, ponadpodstawowych i wyższych. Par. 4 i par. 5 w/w rozporządzenia określają jakie świadczenia przysługują bądź mogą być przyznane pracownikowi w przypadku skierowania pracownika na dokształcanie w szkole (m.in. w szkole wyższej) bądź podejmowania nauki bez skierowania. Wśród świadczeń tych jest m.in. opłata za naukę pobierana przez szkołę. Jak wynika z powyższego jeżeli studia podyplomowe organizowane są przez szkołę wyższą, a świadczenia przyznane pracownikowi przyznane są na podstawie ww. rozporządzenia, świadczenia te korzystają ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 90 ww. ustawy. Nawet gdyby przyjąć odmienną interpretację ww. przepisów i uznać, że powyższe studia podyplomowe nie są szkolną formą kształcenia, również w tym przypadku świadczenie to byłoby zwolnione od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy. Potwierdzeniem tego jest treść par. 9 i 10 ww. rozporządzenia, zawartych w rozdziale III, o tytule: „Kształcenie, dokształcanie i doskonalenie w formach pozaszkolnych”. W par. 9 jest mowa o świadczeniach jakie przysługują w przypadku podnoszenia kwalifikacji w formach pozaszkolnych, tj. m.in. zwrot kosztów uczestnictwa oraz urlop szkoleniowy, którego wymiar określa par. 10. Paragraf 10 stanowi natomiast wyraźnie o studiach podyplomowych i określa zasady udzielania i wymiar urlopu szkoleniowego, który przysługuje pracownikowi skierowanemu na te studia. Biorąc powyższe pod uwagę należy uznać, że ww. świadczenie z tytułu opłacenia czesnego za studia podyplomowe korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 90 w/w ustawy, bowiem Spółka kieruje pracowników na te studia w celu podwyższenia kwalifikacji zawodowych, a świadczenia przyznane są zgodnie z odrębnymi przepisami.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W świetle art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z przepisem art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z cytowanych przepisów jednoznacznie wynika, że do przychodów pracownika zaliczyć należy wszystkie otrzymane przez niego świadczenia, wynikające z zawartej umowy bądź mające związek z faktem wykonywania przez niego pracy.

Jednakże zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń przyznanych, zgodnie z odrębnymi przepisami, przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymanych za czas urlopu szkoleniowego oraz za czas zwolnień z części dnia pracy, przysługujących pracownikom podejmującym naukę w szkołach lub podnoszącym kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych.

Odrębne przepisy o których mowa w powyższym przepisie, regulujące możliwość przyznania pracownikowi dodatkowych świadczeń w związku z podnoszeniem kwalifikacji zawiera rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 października 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz. U. nr 103 poz. 472 ze zm.).

Przepisy tego rozporządzenia stosuje się do osób podnoszących kwalifikacje zawodowe i wykształcenie ogólne, zakładów pracy oraz organizatorów oświaty dorosłych prowadzących działalność w formach szkolnych i pozaszkolnych. Przez podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych rozumie się kształcenie w szkołach dla dorosłych i szkołach wyższych oraz kształcenie, dokształcanie, a także doskonalenie w formach pozaszkolnych. Wskazane rozporządzenie określa rodzaj i zakres świadczeń przysługujących pracownikowi podnoszącemu kwalifikacje zawodowe i poziom wykształcenia ogólnego w formach szkolnych i pozaszkolnych, zarówno tych organizowanych na postawie rozporządzenia Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. Nr 31, poz. 216), jak i tych które mogą być organizowane na podstawie innych, niż ustawa z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572), przepisów.

Jeśli finansowanie kosztów związanych z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracownika wynika z odrębnych przepisów, to podlega zwolnieniu przedmiotowemu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nie ma zatem przeszkód do stosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy, do świadczeń otrzymanych przez pracowników w związku z podjęciem przez nich studiów podyplomowych - bez względu na formę w jakiej pracownik podejmuje te studia tj. szkolną lub pozaszkolną.

Jednakże podkreślić należy, że w omawianym rozporządzeniu z dnia 12 października 1993 roku zakres świadczeń przysługujących pracownikom został zróżnicowany w zależności od formy kształcenia (szkolnej bądź pozaszkolnej) oraz od faktu, czy pracownik podjął naukę na podstawie skierowania od pracodawcy, czy bez takiego skierowania.

Zgodnie z § 3 tego rozporządzenia, kształcenie dorosłych w formach szkolnych odbywa się w szkołach podstawowych, ponadpodstawowych i szkołach wyższych. Przepis art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 164, poz. 1365 ze zm.) stanowi, że w uczelni mogą być prowadzone studia, studia doktoranckie, studia podyplomowe oraz kursy dokształcające.

Zatem studia podyplomowe organizowane przez Wydział Zarządzania Uniwersytetu należy uznać za kształcenie w formach szkolnych.

Należy zauważyć, że w przypadku podjęcia nauki na studiach podyplomowych organizowanych w formie szkolnej na podstawie skierowania od pracodawcy, jak i bez tego skierowania – pracownikowi przysługują na podstawie § 4 ust. 2 bądź § 5 ust. 1 rozporządzenia, świadczenia w zakresie:

• zwrotu kosztów przejazdu, zakwaterowania i wyżywienia na zasadach obowiązujących przy podróżach służbowych na terenie kraju, o ile nauka odbywa się w innej miejscowości niż miejsce zamieszkania i miejsce pracy pracownika,
• pokrycia kosztów podręczników i innych materiałów szkoleniowych,
• pokrycia opłaty za naukę, pobieranej przez szkołę.

Wymienione świadczenia, przyznane zgodnie z rozporządzeniem, są wolne od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym, sfinansowanie przez Spółkę (pracodawcę) kosztów związanych z podjęciem przez skierowanych pracowników studiów podyplomowych, organizowanych przez Uniwersytet Łódzki, korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.