INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 11.12.2008 r. (data wpływu 15.12.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie zachowania ulgi z tytułu zamieszkiwania - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15.12.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie zachowania ulgi z tytułu zamieszkiwania.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 19.02.2005 r. została zawarta umowa darowizny w formie aktu notarialnego, na mocy której Wnioskodawczyni nabyła od swoich rodziców:

1. własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego o powierzchni 55,98 m2 składającego się z dwóch pokoi, przedpokoju, kuchni i łazienki z w.c. wraz z przynależnym pomieszczeniem gospodarczym,
2. spółdzielcze własnościowe prawo do miejsca postojowego.
   
   

Była to pierwsza darowizna między stronami. Wnioskodawczyni nie była wcześniej właścicielką budynku mieszkalnego ani lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość. Nie dysponowała też spółdzielczym lokatorskim prawem do lokalu ani nie była właścicielką spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, czy najemcą lokalu lub budynku.

Stosownie do art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn, spełniając warunki określone w ust. 2 art. 16 notariusz pobrał jedynie przysługujący podatek od wartości spółdzielczego własnościowego prawa do miejsca postojowego.

W dniu zawarcia umowy darowizny Wnioskodawczyni była zameldowana w lokalu i stała się posiadaczem własnościowego prawa do tego lokalu.

Wnioskodawczyni w momencie otrzymania darowizny była panną. W dniu 26.07.2008 r. zawarła związek małżeński, planując powiększenie rodziny. W tej sytuacji postanowiła zamienić otrzymane w drodze darowizny własnościowe prawo do lokalu na dom jednorodzinny (przed upływem 5 lat). Dopłata finansowana do wartości domu ma być sfinansowana z kredytu bankowego.

Przesłankami decydującymi o zmianie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego otrzymanego w drodze darowizny na większy dom jednorodzinny (mieszkanie w W., dom w B., gmina P.) są:

• zmiana sytuacji rodzinnej, zawarcie związku małżeńskiego, planowanie powiększenia rodziny, zapewnienie warunków do wychowania dzieci,
• stworzenie warunków do rozwoju zawodowego i dalszego doskonalenia.
  
  

Wnioskodawczyni jest psychologiem, psychoterapeutą z otwartą specjalizacją psychologii klinicznej. Mąż Wnioskodawczyni jest informatykiem zajmującym się administracją sieci i baz danych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w sytuacji opisanej w poz. 50 zgodnie z art. 16 ust. 7 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn, zostanie zachowane prawo do ulgi w podatku od spadków i darowizn...

Zdaniem wnioskodawcy:

Wystąpiła konieczność zmiany warunków mieszkaniowych z powodu zmiany stanu cywilnego, planowania powiększenia rodziny oraz rozwoju zawodowego Wnioskodawczyni i jej małżonka. Prawo do ulgi mieszkaniowej z art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn w tej sytuacji powinno być zachowane.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawczyni zamierza zamienić otrzymane w dniu 19.02.2005 r. w drodze darowizny od rodziców spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego na dom jednorodzinny.

Do opisanego zdarzenia przyszłego mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2004 r. Nr 142, poz. 1514 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym w dniu nabycia mieszkania, tj. 19.02.2005 r.

Zgodnie z art. 16 ust. 7 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2004 r. Nr 142, poz. 1514 ze zm.) nie stanowi podstawy do wygaśnięcia decyzji zbycie udziału w budynku lub lokalu na rzecz innego ze spadkobierców lub obdarowanych oraz zbycie budynku lub lokalu, jeżeli było uzasadnione koniecznością zmiany warunków mieszkaniowych, a nabycie innego budynku lub uzyskanie pozwolenia na jego budowę albo nabycie innego lokalu nastąpiło nie później niż w ciągu sześciu miesięcy od dnia zbycia. Przy czym obie przesłanki muszą wystąpić łącznie.

W świetle przytoczonego wyżej art. 16 ust. 7 ustawy, podstawą uzasadniającą zbycie lokalu może być jedynie wyjątkowa sytuacja życiowa podatnika, która powoduje konieczność zmiany warunków lub miejsca zamieszkania.

Konieczność w rozumieniu art. 16 tejże ustawy winna mieć charakter imperatywny, wskazujący na sytuację wyjątkową, gdy chodzi o kwalifikowaną potrzebę takiej zmiany.

Ustawodawca stwierdził, że jedynie „uzasadniona konieczność” zmiany warunków mieszkaniowych pozwala na zachowanie prawa do przewidzianej w art. 16 ust. 1 ulgi. Nie wystarcza zatem dla spełnienia tej przesłanki zwykła potrzeba zmiany warunków mieszkaniowych. Stosując wykładnię językową, pojęcie „konieczność” oznacza nieodzowność, przymus lub, że coś jest nieuchronne, nie dające się uniknąć. Zatem konieczność zmiany warunków mieszkaniowych występuje wówczas, gdy zachodzi nagła nieoczekiwana sytuacja życiowa, w której znalazł się podatnik.

Z koniecznością mamy do czynienia przykładowo, jeżeli warunki mieszkaniowe wymagają poprawy. Za konieczność można uznać stan zdrowia podatnika, jeśli w sposób oczywisty utrudnia lub uniemożliwia realizację potrzeb mieszkaniowych w lokalu nabytym w drodze darowizny, a także trudna sytuacja życiowa, rodzinna, która wymaga poprawy, zmiany.

Zmiana sytuacji rodzinnej, zawarcie związku małżeńskiego, planowanie powiększenia rodziny, zapewnienie warunków do wychowania dzieci, stworzenie warunków do rozwoju zawodowego i dalszego doskonalenia nie spełniają dyspozycję art. 16 ust. 7 ustawy, a więc uzasadnienia konieczności zmiany warunków mieszkaniowych. Oznacza to, iż zamiany mieszkania na dom, nie można uznać za uzasadnioną konieczność zmiany warunków mieszkaniowych.

Biorąc pod uwagę argumentację przedstawioną we wniosku należy stwierdzić, iż w sytuacji Wnioskodawcy nie zachodzi uzasadniona konieczność zmiany warunków mieszkaniowych, wymagana przepisem art. 16 ust. 7 ustawy o podatku od spadków i darowizn dla zachowania ulgi mieszkaniowej, pomimo zamiaru zbycia nabytego w drodze spadku lokalu mieszkalnego przed upływem 5 lat.

Reasumując stwierdza się, iż w przypadku zamiany lokalu mieszkalnego na dom Wnioskodawczyni utraci prawo do ulgi z tytułu zamieszkiwania, ponieważ nie zostanie spełniony pierwszy z warunków do zachowania ulgi, tj. konieczność zmiany warunków mieszkaniowych. Spełnienie drugiego warunku, tj. nabycie domu nie później niż w ciągu 6 m-cy od dnia zbycia lokalu nie będzie miało wpływu na zachowanie ww. ulgi, gdyż powyższe przesłanki muszą wystąpić łącznie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.