INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 17 listopada 2008 r. (data wpływu 19 listopada 2008 r.) oraz piśmie (data nadania 9.02.2009 r., data wpływu 11.02.2009 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr IPPB1/415-1286/08-2/ES z dnia 4.02.2009 r. (data nadania 4.02.2009 r., data doręczenia 9.02.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów lub odliczenia od dochodu dodatkowej składki na ubezpieczenie społeczne rolnika opłacanej do Kasy - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 listopada 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów lub odliczenia od dochodu dodatkowej składki na ubezpieczenie społeczne rolnika opłacanej do Kasy.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jako rolnik od kilku lat prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej. Składkę na ubezpieczenie społeczne opłaca w KRUS w podwójnej wysokości niż rolnicy nieprowadzący działalności gospodarczej. Wnioskodawca w jednym z numerów X….. zapoznał się z interpretacją indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 14 lutego 2008 r. Nr ILPB1/415-189/07-4/AG, a dotyczącej podobnej sytuacji jak Wnioskodawcy, z tą różnicą, że osoba występująca o tę interpretację prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą i wówczas opłaconą dodatkową składkę na ubezpieczenie społeczne w KRUS z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Strona jak i wspomniany Wnioskodawca są rolnikami i ponoszą dodatkowe koszty (obciążenia) związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy płacona dodatkowo składka w KRUS ponad składkę opłaconą przez rolników nieprowadzących działalności gospodarczej przez wspólnika spółki cywilnej jest kosztem uzyskania przychodów działalności gospodarczej i może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów spółki cywilnej czy też jest odliczeniem składek na ubezpieczenie społeczne, które może być uwzględnione w rocznym zeznaniu podatkowym...

Zdaniem Wnioskodawcy płacona dodatkowa składka w KRUS jest niewątpliwie kosztem (obciążeniem), który ponosi w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, a którego by nie ponosił nie prowadząc tejże działalności. Wnioskodawca nie potrafi jednoznacznie stwierdzić gdzie ten koszt (obciążenie) należy uwzględnić czy w podatkowej księdze przychodów i rozchodów spółki czy też w rozliczeniu rocznym jako dodatkowa składka na ubezpieczenie społeczne.

W piśmie z dnia 4.02.2009 r. Wnioskodawca doprecyzował, iż opłacana przez niego, jako wspólnika spółki cywilnej dodatkowa składka w KRUS, ponad składkę opłacaną przez rolników nie prowadzących działalności gospodarczej jest kosztem uzyskania przychodów, a co za tym idzie winna być ujęta w podatkowej księdze przychodów i rozchodów spółki cywilnej.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Z treści tego przepisu wynika, że muszą być spełnione dwa warunki, od których uzależnione jest zaliczenie wydatków do kosztów uzyskania przychodów, tj. poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie, zwiększenie lub zabezpieczenie tego przychodu oraz wydatek nie może znajdować się na liście zawartej w art. 23 ustawy.

Zatem aby można było uznać wydatek za koszt uzyskania przychodu, to pomiędzy nim a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowo-skutkowy tego typu, że jego poniesienie ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu. W przypadku prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z tą działalnością. W takim ujęciu, kosztami będą zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów.

Wspólnicy spółki cywilnej są obowiązani prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów w sposób zapewniający ustalenie dochodu. W księdze wykazuje się przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód całej spółki łącznie. Nie ma jednak podstaw prawnych, aby zapisami obejmować wyłącznie te zdarzenia, które rodzą skutki podatkowe u wszystkich wspólników. Jeżeli poniesiony wydatek stanowi koszt uzyskania przychodu tylko u jednego ze wspólników, należy zastosować do tego wydatku zasadę wyrażoną w art. 8 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a następnie zaewidencjonować go w księdze. Wpisanie takiego wydatku do księgi nie oznacza, że przy ustalaniu dochodu będzie on stanowił koszt uzyskania wszystkich wspólników. Nadal pozostanie on kosztem uzyskania przychodu jednego ze wspólników.

Zgodnie z art. 17 ust. 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (t. j. Dz. U. z 1998 r. Nr 7, poz. 25 ze zm.), dla rolników prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą składka wynosi dwukrotność kwoty ustalonej w sposób określony w ust. 1. Należy zauważyć, iż dodatkowa składka z tytułu ubezpieczenia społecznego rolników wynika z faktu, że oprócz działalności rolniczej Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą. A zatem w przypadku nie prowadzenia działalności gospodarczej obowiązek zapłaty dodatkowej składki nie wystąpiłby.

Biorąc po uwagę powyższe, prowadzenie działalności gospodarczej przez rolnika rodzi obowiązek zapłaty podwyższonej składki na ubezpieczenie społeczne w Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego. Tym samym wydatki ponoszone z tytułu takiego ubezpieczenia pozostają w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Jednocześnie wydatki te nie zostały wyłączone z kosztów przez zapis art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Istnieją zatem przesłanki, by nadwyżkę składki na ubezpieczenie społeczne rolników, opłacaną przez rolników prowadzących działalność gospodarczą uznać za wydatek poniesiony w celu osiągnięcia przychodów z tej działalności.

Wydatek ten stanowi koszt uzyskania przychodu na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze cytowane przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz przedstawiony stan faktyczny należy stwierdzić, że opłacana dodatkowo przez Wnioskodawcę składka na ubezpieczenie społeczne w KRUS z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej, może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów.

Reasumując stwierdzić należy, iż dodatkowa składka na ubezpieczenie rolników prowadzących działalność gospodarczą płacona do KRUS nie stanowi koszt uzyskania przychodów spółki cywilnej. Będzie stanowiła koszt uzyskania przychodu jedynie po stronie Wnioskodawcy, opłacającego tę składkę.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie należy zaznaczyć, iż interpretacja nie ma mocy wiążącej dla drugiego wspólnika spółki cywilnej. Interpretacja indywidualna wywiera skutek wyłącznie w stosunku do tego podmiotu, do którego jest skierowana.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.