INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa, przedstawione we wniosku z dnia 16 października 2008 r. (data wpływu 22 października 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 29 grudnia 2008 r. (data wpływu 30 grudnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości zabudowanej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 października 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości zabudowanej. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 29 grudnia 2008 r. (data wpływu 30 grudnia 2008 r.) o pełnomocnictwo i brakującą opłatę.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, będący spółką komandytową i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej Spółka) zamierza sprzedać prawo własności nieruchomości, stanowiącej działkę gruntową zabudowaną budynkiem administracyjno-produkcyjno-magazynowym, dla której sąd prowadzi księgę wieczystą.

Nieruchomość ta została nabyta jako składnik majątkowy oddziału samodzielnie sporządzającego sprawozdanie finansowe, stanowiącego zorganizowaną część przedsiębiorstwa, który to oddział w dniu 30 czerwca 2007 r. był przedmiotem wkładu niepieniężnego do Spółki komandytowej wspólnika komandytariusza, będącego spółką z ograniczoną odpowiedzialnością. W tym dniu nastąpiło przeniesienie własności nieruchomości na spółkę komandytową potwierdzone aktem notarialnym. W okresie posiadania nieruchomości Spółka nie ponosiła żadnych wydatków inwestycyjnych na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, dokonująca aportu do spółki komandytowej, była właścicielem przedmiotowej nieruchomości od 20 grudnia 2000 r., kiedy wspólnicy spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, będący osobami fizycznym, objęli nowe udziały w spółce kapitałowej pokryte wkładem rzeczowym w postaci m.in. przedmiotowej nieruchomości. W okresie od 20 grudnia 2000 r. do 30 czerwca 2007 r. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością ponosiła w trakcie użytkowania nakłady na ulepszenie przedmiotowej nieruchomości w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które nie przekroczyły 30% wartości początkowej i skorzystała z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków (nakładów). Wartość początkowa budynku administracyjno-produkcyjno-magazynowego, wynikająca z ewidencji środków trwałych spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przed poniesieniem nakładów była równa 1 762 285 zł, a wydatki inwestycyjne wyniosły 74 608,94 zł netto w 2003 r. i 6 384,88 zł netto w 2006 r.

Przed wniesieniem aportem przedmiotowej nieruchomości do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, wspólnik spółki z o.o., będący osobą fizyczną, w dniu 22 stycznia 1996 r. dokonał w ramach współwłasności małżeńskiej zakupu prawa wieczystego użytkowania działki gruntu oraz prawa własności budynku, stanowiącego odrębny od gruntu przedmiot własności, w związku i na potrzeby działalności gospodarczej prowadzonej w ramach własnego przedsiębiorstwa, opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Podatek naliczony od ceny budynku został przez niego odliczony na podstawie art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. z 1993 r. Nr 11, poz. 50), ponieważ nieruchomość była wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych. Sprzedaż prawa wieczystego użytkowania gruntu nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i w związku z powyższym podatek naliczony nie wystąpił. W 1998 r. nastąpiło przekształcenie prawa wieczystego użytkowania w prawo własności gruntu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż przez spółkę komandytową nieruchomości, stanowiącej działkę gruntu zabudowaną budynkiem administracyjno-produkcyjno-magazynowym, korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług jako dostawa towarów używanych...

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku zbycia przez spółkę komandytową prawa własności nieruchomości, stanowiącej działkę gruntu zabudowaną budynkiem administracyjno-produkcyjno-magazynowym, ma ona prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 102 ustawy z dnia 15 września 2000 r. kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz.1037 ze zm.), spółką komandytową jest spółka osobowa, mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona. Wspólnikami spółki komandytowej mogą być osoby fizyczne, osoby prawne (spółki kapitałowe) i inne podmioty mające zdolność prawną. Jako spółka osobowa, stosownie do art. 8 § 1 w związku z art. 103 kodeksu spółek handlowych, ma ona zdolność prawną, gdyż jest podmiotem prawa, ma zdolność do czynności prawnych (może nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe oraz zaciągać zobowiązania), a także zdolność sądową (może pozywać i być pozywaną). Spółka komandytowa ma wyodrębnienie organizacyjne, związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa jako celu utworzenia spółki i majątkowe, związane z odrębną masą majątkową od majątków wspólników. Zgodnie z art. 28 kodeksu spółek handlowych majątek spółki osobowej (w tym spółki komandytowej) stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia. Wkład wnoszony do spółki komandytowej przez wspólników może mieć formę wkładu pieniężnego lub wkładu niepieniężnego (aportu), także w postaci środków trwałych, m.in. nieruchomości.

W analizowanym stanie faktycznym, spółka komandytowa zamierza sprzedać nieruchomość zabudowaną, wniesioną uprzednio do spółki przez wspólnika komandytariusza, będącego osobą prawną (spółka z o.o.), tytułem wkładu niepieniężnego w postaci oddziału samodzielnie sporządzającego sprawozdanie finansowe (bilans), stanowiącego zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Zastosowanie do sprzedaży nieruchomości zwolnienia ma podstawę prawną w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Stosownie do art. 43 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2 rozumie się budynki i budowle lub ich części – jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat, co ma miejsce w przedmiotowym stanie faktycznym – pierwszy zakup historyczny w 1996 r.

Spółce komandytowej w momencie nabycia własności przedmiotowej nieruchomości w drodze aportu nie przysługiwało także prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zgodnie bowiem z art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przepisów powyższej ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans. Przez pojęcie zbycia, zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, należy rozumieć wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem tych czynności jak właściciel, w tym również przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu).

W istniejącym stanie faktycznym aport dokonywany przez wspólnika spółki komandytowej dotyczył oddziału (zakładu) stanowiącego zorganizowaną część przedsiębiorstwa, a nieruchomość zabudowana stanowiła składnik majątkowy tego oddziału. Oddział ten był wydzielony organizacyjnie pod względem lokalizacji i struktury, wydzielony finansowo poprzez prowadzenie odrębnych ksiąg rachunkowych oraz funkcjonalnie jako przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych. Mógł on stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo, samodzielnie realizujące zadania gospodarcze i tym samym spełniał kryteria zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans z art. 6 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem, przy spełnieniu powyższych warunków czynność wniesienia do innego podmiotu (spółki komandytowej) aportu w postaci oddziału (zakładu) samodzielnie sporządzającego bilans nie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług, co oznacza, że tak rozumiany oddział nie był towarem w świetle definicji art. 2 pkt 6 ww. ustawy, a wniesienie tego oddziału nie było dostawą towarów w rozumieniu art. 7, ani świadczeniem usług w rozumieniu art. 8 tej ustawy. Wniesienie wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej nie spowodowało obowiązku wystawienia faktury VAT i odprowadzenia podatku należnego, a w wyniku tej transakcji nabywca (spółka komandytowa) nie miał prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Jednocześnie w przedstawionym stanie faktycznym zastosowania nie znajduje wyłączający prawo do zwolnienia przepis art. 43 ust. 6, dotyczący wydatków na ulepszenie, ponieważ spółka komandytowa w okresie posiadania nieruchomości nie ponosiła żadnych nakładów inwestycyjnych z nią związanych.

Podsumowując, sprzedaż przedmiotowej nieruchomości przez spółkę komandytową będzie podlegać zwolnieniu od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 w związku z ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Z opisu sprawy wynika, iż w 1996 r. osoba fizyczna dokonała zakupu prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności budynku (w ramach wspólności małżeńskiej), które wykorzystywała w swojej działalności gospodarczej. W roku 1998 nastąpiło przekształcenie prawa wieczystego użytkowania gruntu w prawo własności. W grudniu 2000 r. osoba fizyczna wniosła do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedmiotową nieruchomość na pokrycie nowo objętych udziałów.

W chwili obecnej Spółka komandytowa zamierza sprzedać wskazaną nieruchomość, którą wniesiono uprzednio do Spółki przez wspólnika komandytariusza, będącego osobą prawną (spółka z o.o.), tytułem wkładu niepieniężnego w postaci oddziału samodzielnie sporządzającego sprawozdanie finansowe (bilans), stanowiącego zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Zainteresowany nie ponosił żadnych nakładów inwestycyjnych na przedmiotową nieruchomość.

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział trzy stawki preferencyjne: 7%, 3% i 0%. Ustawodawca daje także podatnikom możliwości stosowania zwolnień podatkowych. Zwolnienie od podatku może mieć charakter przedmiotowy, kiedy odnosi się do dostawy określonego towaru lub usługi i podmiotowy, kiedy dotyczy podatnika.

Tut. Organ informuje, iż zgodnie z przepisami ustawy z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320), od dnia 1 stycznia 2009 r. zmianie uległy przepisy art. 43 ustawy.

W przedmiotowej sprawie, dotyczącej zdarzenia przyszłego, zastosowanie znajdą przepisy w brzmieniu obowiązującym w dniu wydania niniejszej interpretacji.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie, w myśl art. 2 pkt 14 ustawy, rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Stosownie do art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Przepis art. 43 ust. 11 ustawy wskazuje na elementy, jakie oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi zawierać. I tak:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.

Zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z przytoczonych powyżej przepisów wynika, iż przy sprzedaży przedmiotowej nieruchomości Spółka będzie mogła skorzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Nie znajdą bowiem zastosowania wyjątki zawarte w cyt. art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ponieważ dostawa tego budynku nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia ani przed nim oraz pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W zakresie korekty podatku naliczonego została wydana odrębna interpretacja indywidualna z dnia 22 stycznia 2009 r. ILPP2/443-968/08-5/GZ.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.