2012.08.27 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/415-527/12-3/WS
z 27 sierpnia 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 22 maja 2012 r. (data wpływu 29 maja 2012 r.), uzupełnionym w dniu 10 sierpnia 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w odniesieniu do pracowników z grupy 1 jest:

prawidłowe – w odniesieniu do pytań nr 1 i 2,
nieprawidłowe – w odniesieniu do pytań nr 3, 4 i 5.

UZASADNIENIE

W dniu 29 maja 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Płatnik w bieżącym roku podatkowym dokona korekty rozliczenia wynagrodzeń wypłaconych pracownikom w roku ubiegłym. Korekta zostanie dokonana ze względu na dwa czynniki:

Płatnik, na podstawie odmownych decyzji w sprawie podlegania pod polski system zabezpieczenia społecznego pracowników delegowanych do pracy na teren Niemiec, dokona korekty składek ubezpieczeniowych i składki zdrowotnej wycofując je z polskiego systemu ubezpieczeniowego (Zakładu Ubezpieczeń Społecznych) i/lub
Płatnik dokona korekt rozliczeń przychodów wypłaconych w ubiegłym roku, które na podstawie Umowy pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatku od dochodu i od majątku, powinny być opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych w kraju wykonywania pracy najemnej, tj. w Republice Federalnej Niemiec.

Jednocześnie płatnik naliczy i odprowadzi do niemieckiego urzędu podatkowego oraz niemieckich instytucji ubezpieczeniowych zobowiązania wynikające z przychodów uzyskanych przez pracowników w ramach zawartych stosunków pracy.

Ze względu na obowiązujące pracowników w 2011 roku krajowe lub zagraniczne ustawodawstwo w zakresie podatkowym i ubezpieczeniowym zakład pracy wyróżnił 3 grupy pracowników:

pracownicy będący polskimi podatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych i podlegający pod niemiecki system zabezpieczenia społecznego,
pracownicy będący niemieckimi podatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych ze względu na przekroczenie 183 dni pobytu w oddelegowaniu w okresie 12 miesięcy i podlegający pod polski system zabezpieczenia społecznego,
pracownicy będący niemieckimi podatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych ze względu na przekroczenie 183 dni pobytu w oddelegowaniu w okresie 12 miesięcy i podlegający pod niemiecki system zabezpieczenia społecznego.

Dla pracowników z grupy 1, po dokonaniu korekty zobowiązań ubezpieczeniowych w części obowiązującej ubezpieczonego, powstanie zwrot składek ubezpieczeniowych i składki zdrowotnej lub niedopłata składek na rzecz niemieckiej instytucji ubezpieczeniowej, którą płatnik pokryje ze swoich środków.

Pracodawca będzie dochodził zwrotu zapłaconych za byłych pracowników zobowiązań wobec niemieckiego systemu zabezpieczenia społecznego.

Dla pracowników z grupy 2 płatnik wystawi korektę PIT-11 za 2011 rok, w której wykaże przychód osiągnięty ze stosunku pracy, jako dochód zwolniony z opodatkowania oraz dokona naliczenia i zapłaty z własnych środków należnego podatku dochodowego na rzecz niemieckiego urzędu podatkowego.

Byli pracownicy uzyskają w tej sytuacji przychód, od którego należy naliczyć składki ubezpieczeniowe i składkę zdrowotną oraz odprowadzić je do polskiego systemu zabezpieczenia społecznego. Przychód ten podlega także opodatkowaniu.

Dla pracowników z grupy 3, płatnik wystawi korektę PIT-11 za 2011 rok, w której wykaże przychód osiągnięty ze stosunku pracy, jako dochód zwolniony z opodatkowania oraz skoryguje zapisy na kontach ubezpieczonych w ZUS. Po dokonaniu korekty zobowiązań podatkowych oraz ubezpieczeniowych w części obowiązującej ubezpieczonego, może powstać zwrot składek ubezpieczeniowych i składki zdrowotnej lub niedopłata składek na rzecz niemieckiej instytucji ubezpieczeniowej.

Nadpłata składek ubezpieczeniowych zostanie pracownikom zwrócona.

Natomiast w przypadku niedopłaty zobowiązań zostaną one uregulowane ze środków pracodawcy wobec niemieckiego systemu zabezpieczenia społecznego i urzędu podatkowego. Pracodawca będzie następnie dochodził od byłych pracowników zwrotu zapłaconych zobowiązań.

Pracownicy, w momencie uregulowania tych zobowiązań przez spółkę, uzyskają zatem przychód.

W związku z powyższym zadano następujące pytania w odniesieniu do pracowników z grupy 1.

Czy powstała nadwyżka składek ubezpieczeniowych będzie stanowiła przychód ze stosunku pracy podlegający w Polsce opodatkowaniu, a płatnik powinien wystawić za 2012 rok PIT-11 oraz informację o konieczności doliczenia składki zdrowotnej do podatku?
Czy niedopłata składek ubezpieczeniowych należnych niemieckim instytucjom ubezpieczeniowym pokryta ze środków pracodawcy będzie stanowiła przychód ze stosunku pracy podlegający w Polsce opodatkowaniu, a płatnik powinien wystawić za 2012 rok PIT-11?
W jaki sposób wykazać w PIT-11 za 2012 rok pobrany i odprowadzony przez płatnika i ze środków płatnika podatek od tego przychodu, jeśli byli pracownicy nie uregulują wobec spółki swoich zobowiązań w całości lub w części?
Czy płatnik nie powinien wystawiać PIT-11 za 2012 rok, jeśli pracownicy zwrócą całość zaległości wobec spółki, a co za tym idzie nie uzyskają w 2012 przychodu podlegającego opodatkowaniu?
W jaki sposób płatnik będzie mógł dochodzić od urzędu skarbowego zwrotu zapłaconego podatku dochodowego od osób fizycznych w przypadku, gdy odzyska należności od pracowników, odzyska je w części lub nie odzyska całości należności?

Zdaniem Wnioskodawcy, płatnik powinien naliczyć i odprowadzić od uzyskanego przychodu podatek dochodowy oraz wystawić za 2012 rok PIT-11 wraz z informacją o konieczności doliczenia przez podatnika składki zdrowotnej do podatku w rocznym rozliczeniu podatkowym.

Niedopłata składek ubezpieczeniowych należnych niemieckim instytucjom ubezpieczeniowym pokryta ze środków pracodawcy będzie stanowiła przychód ze stosunku pracy podlegający w Polsce opodatkowaniu, a płatnik powinien odprowadzić podatek i wystawić za 2012 rok PIT-11.

Jeśli pracownicy w trakcie roku, w którym uzyskają przychód zwrócą całość zobowiązań wobec spółki, płatnik nie powinien wystawiać PIT-11, ale wystąpić do urzędu skarbowego z korektą PIT-4R oraz prośbą o zwrot nadpłaconego podatku.

Jeśli pracownicy nie zwrócą należnych spółce kwot w trakcie roku podatkowego, w którym uzyskają przychód, płatnik powinien wystawić PIT-11, w którym wykaże kwoty przychodu oraz zerową zaliczkę na podatek, jednocześnie występując po zakończeniu l kwartału następnego roku podatkowego do urzędu skarbowego z korektą PIT-4R oraz prośbą o zwrot nadpłaconego podatku.

Płatnik uważa, że w sytuacji częściowego zwrotu zobowiązań pracowników wobec spółki do końca roku podatkowego należy wystawić PIT-11 wykazując w nim kwotę przychodu w wysokości pozostałego do spłacenia zobowiązania oraz zerową zaliczkę na podatek. Po zakończeniu l kwartału następnego roku podatkowego płatnik powinien wystąpić do urzędu skarbowego z korektą PIT-4R oraz prośbą o zwrot nadpłaconego podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

prawidłowe – w odniesieniu do pytań nr 1 i 2,
nieprawidłowe – w odniesieniu do pytań nr 3, 4 i 5.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z przepisu art. 11 ust. 1 ww. ustawy wynika, iż przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przepis art. 12 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych potrąconych w roku podatkowym przez płatnika ze środków podatnika, z tym że w przypadku podatnika osiągającego przychody określone w art. 12 ust. 6, tylko w części obliczonej, w sposób określony w art. 33 ust. 4, od przychodu podlegającego opodatkowaniu - odliczenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy, oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z przepisu art. 27b ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. ustawy wynika, iż podatek dochodowy, obliczony zgodnie z art. 27 lub art. 30c, w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027 ze zm.) pobranej w roku podatkowym przez płatnika zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych - obniżenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Zgodnie z art. 32 ust. 1, zaliczki, o których mowa w art. 31, za miesiące od stycznia do grudnia, z zastrzeżeniem ust. 1a, wynoszą:

za miesiące od początku roku do miesiąca włącznie, w którym dochód podatnika uzyskany od początku roku w tym zakładzie pracy przekroczył kwotę stanowiącą górną granicę pierwszego przedziału skali - 18% dochodu uzyskanego w danym miesiącu;
za miesiące następujące po miesiącu, w którym dochód uzyskany od początku roku przekroczył kwotę, o której mowa w pkt 1 - 32% dochodu uzyskanego w danym miesiącu.

Przepis art. 32 ust. 2 ww. ustawy stanowi, iż za dochód, o którym mowa w ust. 1 i 1a, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody w rozumieniu art. 12 oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez płatnika, po odliczeniu kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 pkt 1 lub 3 oraz po odliczeniu potrąconych przez płatnika w danym miesiącu składek na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b lub pkt 2a. (…).

W myśl art. 38 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

Z przepisu art. 39 ust. 1 ww. ustawy wynika, iż w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru, z zastrzeżeniem ust. 5 (PIT-11). (…).

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że płatnik w bieżącym roku podatkowym dokona korekty rozliczenia wynagrodzeń wypłaconych pracownikom - będącym polskimi podatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych i podlegającym pod niemiecki system zabezpieczenia społecznego - w roku ubiegłym. Korekta zostanie dokonana ze względu na dwa czynniki:

Płatnik, na podstawie odmownych decyzji w sprawie podlegania pod polski system zabezpieczenia społecznego pracowników delegowanych do pracy na teren Niemiec, dokona korekty składek ubezpieczeniowych i składki zdrowotnej wycofując je z polskiego systemu ubezpieczeniowego (Zakładu Ubezpieczeń Społecznych) i/lub
Płatnik dokona korekt rozliczeń przychodów wypłaconych w ubiegłym roku, które na podstawie Umowy pomiędzy Rzeczpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatku od dochodu i od majątku, powinny być opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych w kraju wykonywania pracy najemnej, tj. w Republice Federalnej Niemiec.

Dla pracowników, po dokonaniu korekty zobowiązań ubezpieczeniowych w części obowiązującej ubezpieczonego, powstanie zwrot składek ubezpieczeniowych i składki zdrowotnej lub niedopłata składek na rzecz niemieckiej instytucji ubezpieczeniowej, którą płatnik pokryje ze swoich środków.

Pracodawca będzie dochodził zwrotu zapłaconych za byłych pracowników zobowiązań wobec niemieckiego systemu zabezpieczenia społecznego.

Mając na względzie przedstawiony powyżej opis zdarzenia przyszłego oraz przytoczone powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, iż kwoty nadpłaconych składek na ubezpieczenie społeczne finansowanych przez pracowników, zwrócone przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych za pośrednictwem pracodawcy (płatnika składek) stanowią dla pracowników przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. O te bowiem składki obniżone zostały wynagrodzenia pracowników podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Stąd też kwoty nadpłaconych składek na ubezpieczenie społeczne (emerytalne i rentowe), pracodawca dolicza do wynagrodzenia i do pozostałych przychodów uzyskanych przez pracowników w miesiącu zwrotu i pobiera należne zaliczki na podatek dochodowy na zasadach określonych w art. 32 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zaliczki te, zgodnie z art. 27b ust. 1 pkt 1 lit. b) tej ustawy w pierwszej kolejności obniża o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Przy czym kwota składki na ubezpieczenie zdrowotne, o którą zmniejsza się zaliczkę na podatek, nie może przekroczyć 7,75% podstawy wymiaru tej składki (art. 27b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Natomiast sytuacja zwrotu składek na ubezpieczenia zdrowotne, o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych została unormowana w art. 45 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z powołanym przepisem w przypadku jeżeli podatnik (pracownik), obliczając podatek należny, dokonał odliczeń od dochodu, podstawy obliczenia podatku lub podatku, a następnie otrzymał zwrot odliczonych kwot (w całości lub w części), w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym otrzymał ten zwrot, dolicza odpowiednio kwoty poprzednio odliczone.

W sytuacji, gdy pracownik, otrzyma zwrot składek na ubezpieczenie zdrowotne i złoży płatnikowi przed dniem 10 stycznia roku następnego po roku podatkowym oświadczenie, o którym mowa w art. 37 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, płatnik sporządzając roczne obliczenie podatku, dolicza (zgodnie z art. 37 ust. 1a pkt 5 ww. ustawy) do podatku obliczonego zgodnie z art. 27, otrzymany za jego pośrednictwem zwrot uprzednio zapłaconej i odliczonej składki na ubezpieczenie zdrowotne.

Należy zwrócić uwagę, że ustalony urzędowo wzór informacji PIT-11 nie zawiera pozycji umożliwiającej wykazanie kwoty zwróconych składek na ubezpieczenie zdrowotne.

Ponadto, w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma regulacji określającej jaki dokument winien sporządzić w tej sytuacji płatnik. Zatem należałoby przyjąć, iż ma tu zastosowanie ogólna reguła, według której dowodem może być wszystko co może się przyczynić do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. W takiej sytuacji zasadne jest, aby Wnioskodawca (płatnik) poinformował na piśmie pracowników o wysokości zwróconych składek na ubezpieczenie zdrowotne oraz o obowiązku wynikającym z art. 45 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym zaliczenie zwrotu kwot uprzednio odliczonych powinno nastąpić w zeznaniach rocznych składanych przez poszczególnych pracowników.

W odniesieniu natomiast do sytuacji niedopłaty składek ubezpieczeniowych należnych niemieckim instytucjom ubezpieczeniowym pokrytych ze środków pracodawcy należy stwierdzić co następuje.

Na gruncie prawa podatkowego przychodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest każda forma przysporzenia majątkowego tzn. zarówno pieniężna jak i niepieniężna.

Świadczenia pieniężne ponoszone za określone osoby należą do nieodpłatnych świadczeń. Ich pojęcia nie definiuje jednak ustawa o podatku dochodowym. Termin „świadczenie” pojawia się na gruncie Kodeksu cywilnego i zgodnie z art. 353 k.c. oznacza przedmiot stosunku zobowiązaniowego, który wyraża się obowiązkiem określonego zachowania przez podmiot zobowiązany. Dla celów podatkowych pojęcie „nieodpłatnego świadczenia” ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono nie tylko działanie lub zaniechanie na rzecz innej strony, ale w jego zakres wchodzą także wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest nieodpłatne przysporzenie majątku innej osobie kosztem majątku innego podmiotu, mające konkretny wymiar finansowy. Podkreślić należy, iż w praktyce w pojęciu przychodu mieści się każda realna korzyść, jaką uzyskał bądź uzyska podatnik.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że w sytuacji gdy pracodawca ureguluje składki na ubezpieczenie za pracowników w tej części, w której winny być pokryte z dochodu pracowników, to dla pracowników jest to przychód ze stosunku pracy.

Natomiast na Wnioskodawcy jako płatniku będzie ciążył obowiązek pobrania i odprowadzenia zaliczki od powyższych przychodów, a także do wystawienia i wykazania tych przychodów, jako przychodów ze stosunku pracy, w informacji o dochodach i pobranych zaliczkach na podatek PIT-11 za rok podatkowy, w którym nastąpiła wpłata składek

W sytuacji gdy pracownicy dokonają zwrotu opłaconych za nich przez Wnioskodawcę składek, na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będzie to traktowane jako zwrot nienależnie pobranych świadczeń.

Z treści art. 41b ww. ustawy wynika, iż jeżeli podatnik dokonał zwrotu nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu, przy ustalaniu wysokości podatku (zaliczek) płatnicy, o których mowa w art. 31, 33, 35 i 41, odejmują od dochodu kwotę dokonanych zwrotów, łącznie z pobranym podatkiem (zaliczką).

Natomiast w przypadku gdy pracodawca nie będzie miał możliwości pomniejszenia dochodu tych osób (w związku z jego brakiem), zastosowanie znajdzie art. 26 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy, zgodnie z którym podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot dokonanych w roku podatkowym zwrotów nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu, w kwotach uwzględniających pobrany podatek dochodowy, jeżeli zwroty te nie zostały potrącone przez płatnika. Tak więc osoby te same dokonają odliczenia od dochodu zwrotu nienależnie pobranych świadczeń w rozliczeniu rocznym składanym za rok podatkowy, w którym zwroty te zostały dokonane.

Powyższe oznacza, że Wnioskodawca nie powinien dokonywać korekty wystawionej wcześniej informacji PIT-11, sporządzonej w związku z uzyskaniem przez pracowników przychodu poprzez uregulowanie składek ubezpieczeniowych przez pracodawcę, jak również informacji PIT-4R, bowiem informacje te sporządzone zostały prawidłowo - odzwierciedlają zaistniały stan faktyczny, a więc wysokość uzyskanego przychodu przez pracownika oraz wysokość pobranych przez płatnika zaliczek na podatek dochodowy. W związku z powyższym brak jest podstaw prawnych do ich korygowania.

Nie ma również podstaw do wystąpienia przez płatnika z wnioskiem o zwrot nadpłaconego podatku z ww. tytułu, bowiem rozliczenie zwrotu opłaconych przez Wnioskodawcę za pracowników składek następuje jedynie w sposób przedstawiony powyżej, tj. jako zwrot nienależnie pobranych świadczeń.

Reasumując, kwoty nadpłaconych składek na ubezpieczenie społeczne finansowanych przez pracowników, zwrócone przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych za pośrednictwem pracodawcy (płatnika składek) stanowią dla pracowników przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Od powyższego przychodu Zainteresowany powinien pobrać i odprowadzić zaliczkę na podatek, a także wykazać go w PIT-11 jako przychód ze stosunku pracy.

W przypadku otrzymania zwrotu uprzednio zapłaconych i odliczonych składek zdrowotnych, to pracownik co do zasady obowiązany jest doliczyć do podatku kwoty uprzednio odliczone i dokonuje tego w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym składka została zwrócona. W związku z powyższym zasadne jest, aby Wnioskodawca (płatnik) poinformował na piśmie pracowników o wysokości zwróconych składek na ubezpieczenie zdrowotne oraz o obowiązku wynikającym z art. 45 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wyjątek dotyczy sytuacji gdy rocznego obliczenia podatku dokonuje płatnik, wówczas to na nim ciąży obowiązek doliczenia składek na ubezpieczenie zdrowotne zwróconych za jego pośrednictwem.

W sytuacji gdy pracodawca ureguluje składki ubezpieczeniowe za pracowników w tej części, w której winny być pokryte z dochodu pracowników, to dla pracowników jest to przychód ze stosunku pracy.

Jeżeli jednak pracownicy dokonają zwrotu opłaconych za nich przez Wnioskodawcę składek, na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będzie to traktowane jako zwrot nienależnie pobranych świadczeń.

Zatem Wnioskodawca nie powinien dokonywać korekty wystawionej wcześniej informacji PIT-11 oraz PIT-4R.

Nie ma również podstaw do wystąpienia przez Zainteresowanego z wnioskiem o zwrot nadpłaconego podatku z ww. tytułu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie tut. Organ informuje, iż w przedmiocie zapytania Wnioskodawcy w sprawie obowiązków płatnika w odniesieniu do pracowników z grupy 2 i 3, wydane zostały w dniu 27 sierpnia 2012 r. interpretacje indywidualne nr ILPB2/415-527/12-4/WS i ILPB2/415-527/12 -5/WS.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin