Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP3/443-906/12/EJ
z 7 grudnia 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 sierpnia 2012r. (data wpływu 28 sierpnia 2012r.) uzupełnionym pismem z dnia 24 października 2012r. (data wpływu 29 października 2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

• prawidłowe w zakresie opodatkowania podatkiem VAT czynności aportu oraz prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących realizację inwestycji będącej przedmiotem aportu
• nieprawidłowe w zakresie momentu realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących budowę kanalizacji sanitarnej.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 28 sierpnia 2012r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT czynności aportu oraz prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących realizację inwestycji będącej przedmiotem aportu. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 24 października 2012r. (data wpływu 29 października 2012r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 17 października 2012r. znak: IBPP3/443-906/12/EJ.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca działa na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym wykonując zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność (Dz. U. z 2001r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.). Wnioskodawca będzie realizował jako inwestor budowę kanalizacji sanitarnych. Jednocześnie Wnioskodawca jest członkiem Związku Gmin, który aktualnie jest jedynym 100% właścicielem spółki – Przedsiębiorstwa Wodociągów. Przedsiębiorstwo na terenie 10 gmin – członków Związku realizuje zadania w zakresie dostawy wody i odbioru ścieków w tym, na terenie Wnioskodawcy. Wnioskodawca przekaże aportem rzeczowym wybudowaną kanalizację w zamian za objęcie akcji. Szczegółowym przedmiotem aportu będą budowle – sieć kanalizacyjna, budynki i urządzenia (np. przepompownie) oraz nieruchomości gruntowe (np. pod przepompowniami). W stosunku do tych obiektów w trakcie ich realizacji Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z uwagi na fakt, że Wnioskodawca nie realizuje dostawy wody i odbioru ścieków (brak związania z czynnościami opodatkowanymi). Przyszła czynność aportowa nie będzie miała charakteru pierwszego zasiedlenia (przedmiot aportu oddany będzie spółce na okres 1 roku umową dzierżawy). Wnioskodawca jest podatnikiem VAT, płatnikiem w zakresie czynności cywilnoprawnych.

W piśmie z dnia 24 października 2012r. Wnioskodawca wyjaśnił dodatkowo, że budowle, o których mowa we wniosku nie są wybudowane i oddane do użytkowania, nie poniesiono jeszcze wydatków udokumentowanych fakturami VAT. Gmina w momencie ponoszenia wydatków na inwestycje, którą planuje wnieść aportem nie będzie uprawniona do odliczania podatku VAT, a zamiar zawarcia umowy dzierżawy będzie wynikał z uchwały rady podjętej po zakończeniu zadania. Budynki, budowle nie są wybudowane i oddane do użytkowania, natomiast będą oddane w dzierżawę bezpośrednio po wybudowaniu i dopuszczeniu ich do użytkowania, a po zakończeniu umowy dzierżawy staną się bezpośrednio przedmiotem aportu. Pomiędzy pierwszym zasiedleniem a planowanym aportem upłynie okres krótszy niż 2 lata.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy przedmiot aportu będzie podlegał podatkowi VAT?
2. Czy i kiedy Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo odliczenia naliczonego podatku VAT z faktur od realizacji przedmiotowej inwestycji tj. budowy kanalizacji sanitarnej po zawarciu umowy dzierżawy ze spółką?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy (doprecyzowane w piśmie z dnia 24 października 2012r.):

Przedmiotem wkładu niepieniężnego do spółki prawa handlowego mogą być przedmioty majątkowe takie jak nieruchomości i rzeczy ruchome. Z chwilą objęcia akcji Wnioskodawca wnoszący aport uzyskuje przychód w wysokości wartości nominalnej akcji objętych w zamian za wkład niepieniężny, który winien być potwierdzony za pomocą faktury. Z uwagi na fakt, że Gmina odda w posiadanie zależne (umowa dzierżawy) majątek będący przedmiotem późniejszego aportu, aport rzeczowy będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem VAT, a czynność aportowa będzie generowała podatek należny, a Gmina miała w stosunku do przedmiotów aportu prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w momencie podjęcia uchwały rady o zamiarze zawarcia przyszłej umowy dzierżawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

• prawidłowe w zakresie opodatkowania podatkiem VAT czynności aportu oraz prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących realizację inwestycji będącej przedmiotem aportu,
• nieprawidłowe w zakresie momentu realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących budowę kanalizacji sanitarnej.
  
  

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust.4.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Stosownie do przepisu art. 86 ust. 10 pkt 1 powołanej ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-4 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, w myśl art. 86 ust. 11, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Na podstawie art. 86 ust. 13 cyt. ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

W myśl art. 86 ust. 15 ustawy o VAT, do uprawnienia, o którym mowa w powołanym ust. 13 stosuje się odpowiednio art. 81b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.).

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca będzie realizował jako inwestor budowę sieci kanalizacji sanitarnych. Przedstawiając opis sprawy Wnioskodawca podał, że w stosunku do tych obiektów w trakcie ich realizacji nie będzie uprawniony do odliczania podatku VAT, z uwagi na fakt, że nie realizuje dostawy wody i odbioru ścieków (brak związania z czynnościami opodatkowanymi). Wskazał jednocześnie, że budowle w postaci sieci kanalizacyjnej, budynków i urządzeń bezpośrednio po wybudowaniu i dopuszczeniu ich do używania będą oddane w dzierżawę. Zamiar zawarcia umowy dzierżawy będzie wynikał z uchwały Rady podjętej po zakończeniu zadania. Po upływie umowy dzierżawy staną się bezpośrednio przedmiotem aportu. Pomiędzy pierwszym zasiedleniem a planowanym aportem upłynie okres krótszy niż 2 lata.

Wątpliwość Wnioskodawcy budzi czy przedmiot aportu będzie podlegał opodatkowaniu oraz czy po wniesieniu aportu Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo odliczenia naliczonego podatku VAT z faktur dokumentujących realizację przedmiotowej inwestycji tj. budowy sieci kanalizacyjnej.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 2 pkt 6 ww. ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast dostawa towarów mieści się w definicji sprzedaży, określonej w art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, który stanowi, iż sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Wniesienie aportu rzeczowego do spółki prawa handlowego lub cywilnego spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w ww. art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, a tym samym, w rozumieniu przywołanego art. 2 pkt 22 cyt. ustawy, uznawane jest za sprzedaż.

Zatem, gdy przedmiotem aportu są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z odpłatną dostawą.

W dniu 1 grudnia 2008r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2011r. Nr 73, poz. 392). Nowe przepisy co do zasady nie przewidują zwolnienia od podatku VAT aportów wnoszonych do spółek prawa handlowego i cywilnego, w związku z powyższym czynność ta jest opodatkowana podatkiem VAT. Zatem po tej dacie, wnoszenie wkładów niepieniężnych do spółek prawa handlowego podlega opodatkowaniu na ogólnych zasadach, określonych w przepisach o podatku od towarów i usług, w zależności od przedmiotu aportu.

W przedstawionej sytuacji wniesienie wytworzonego w efekcie realizacji projektu mienia w formie wkładu niepieniężnego do spółki będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako odpłatna dostawa towarów.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W świetle powyższego, Wnioskodawca dokonując przedmiotowej czynności prawnej (aportu) zobowiązany będzie do udokumentowania ww. czynności za pomocą faktury VAT, a także do rozliczenia podatku należnego, obliczonego według stawki podatku właściwej dla przedmiotowej transakcji.

Podstawowa stawka podatku – na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013r. z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Z uwagi na fakt, iż przedmiotem aportu będą budowle - sieć kanalizacyjna, budynki i urządzenia (np. przepompownie) oraz nieruchomości gruntowe pod przepompowniami, konieczne jest dokonanie oceny czy aport ten, pomimo, iż stanowi odpłatną dostawę towarów, nie będzie korzystał ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy o VAT, zgodnie z którym zwolnieniem z podatku VAT objęta została, dostawa budynków, budowli lub ich części.

Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych stanowiąca usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych grupuje „Obiekty budowlane” w dwóch sekcjach „Budynki” i „Obiekty inżynierii lądowej i wodnej”. PKOB nie klasyfikuje obiektów małej architektury.

Za obiekty inżynierii lądowej i wodnej według PKOB uważane są wszystkie obiekty budowlane nie klasyfikowane jako budynki. Sekcja „Obiekty inżynierii lądowej i wodnej”, obejmuje m.in. rurociągi sieci kanalizacyjnej rozdzielczej i kolektory (PKOB 2223), rurociągi sieci rozdzielczej wody (PKOB 2222).

Powyższe wskazuje, iż „obiekty inżynierii lądowej i wodnej”, o których mowa w PKOB spełniają definicję obiektów budowlanych niebędących budynkami. Tym samym sieci kanalizacyjne i wodociągowe, niebędące budynkami, należy uznać za budowle.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywania w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Natomiast w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostaw nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Stosownie do treści art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Z powyższych przepisów wynika, iż dostawa nieruchomości (budowli), co do zasady, korzysta ze zwolnienia z podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji gdy od momentu pierwszego zasiedlenia nie minęły co najmniej dwa lata. Gdy mamy do czynienia z pierwszym zasiedleniem przy ustaleniu czy dostawa ta korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, istotne jest czy podatnikowi dokonującemu dostawy (budynków, budowli lub ich części) przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z przytoczonego wyżej unormowania art. 2 pkt 14 ustawy o VAT wynika, iż aby nastąpiło pierwsze zasiedlenie, musi dojść do oddania budynków, budowli lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu. Oznacza to, że pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce, gdy nowowybudowany obiekt zostanie sprzedany lub oddany w dzierżawę, czy najem, gdyż nastąpi wówczas wykonanie czynności podlegającej opodatkowaniu.

Z opisu zdarzenia wynika, że Wnioskodawca będzie realizował jako inwestor budowę sieci kanalizacyjnych. Budowle (sieć kanalizacyjna, budynki, urządzenia) nie są jeszcze wybudowane i oddane do użytkowania. Ww. budowle bezpośrednio po wybudowaniu i dopuszczeniu ich do używania będą oddane w odpłatną dzierżawę. Zamiar zawarcia umowy dzierżawy będzie wynikał z uchwały Rady podjętej po zakończeniu zadania. Po upływie umowy dzierżawy budowle staną się bezpośrednio przedmiotem aportu.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż dostawa (aport) sieci kanalizacyjnych, które bezpośrednio po oddaniu do użytkowania zostaną oddane w odpłatną dzierżawę nie będzie dokonana przez Wnioskodawcę w ramach pierwszego zasiedlenia, stosownie do art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponieważ okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem a czynnością dokonania aportu mienia będzie krótszy niż 2 lata, zatem czynność wniesienia aportem sieci kanalizacyjnych nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia z podatku VAT, o którym stanowi art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Czynność aportu mienia będzie zatem podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT i będzie generowała podatek należny. Wobec Wnioskodawcy powstanie obowiązek udokumentowania tej czynności fakturą VAT.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w tej kwestii jest prawidłowe.

Przechodząc natomiast do kolejnego zagadnienia związanego z tym, czy i kiedy Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur związanych z realizacją przedmiotowej inwestycji, należy wskazać, że wyrażone w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego przy zakupach towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych kształtuje się w danym okresie rozliczeniowym.

Zdarzeniem uprawniającym do obniżenia podatku należnego – co wprost wynika z art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy – jest otrzymanie faktury lub dokumentu celnego, a ewentualne późniejsze rozliczenie podatku jest konsekwencją już nabytego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego. Prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT nie jest wyjątkowym przywilejem podatnika, lecz jego prawem, z którego może on – lecz nie musi korzystać. Możliwość zrealizowania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami.

Biorąc pod uwagę, że prawo do odliczenia powinno być realizowane natychmiast po powstaniu podatku naliczonego, decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia będzie miał zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Przy czym związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni. Jeśli podatnik zamierza przeznaczyć dane towary lub usługi na cele działalności opodatkowanej, to jest uprawniony do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów i usług (choćby przed zrealizowaniem prawa do odliczenia, towary bądź usługi nie zostały jeszcze spożytkowane na cele działalności opodatkowanej).

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej. Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas – po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych – odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych. Wystarczającym zatem jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towaru lub usługi, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej oraz planowanej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakup ten dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej.

Tym samym podatnik dokonując zakupu towarów czy usług dokonuje ich natychmiastowej alokacji do czynności dających prawo do odliczenia lub niedających takiego prawa. Decyzja taka musi być podjęta od razu. Natomiast nic nie stoi na przeszkodzie, aby podatnik, czy to w trakcie inwestycji czy po jej zakończeniu zmienił i to nawet wielokrotnie, jeśli taką będzie miał potrzebę, jej przeznaczenie, a tym samym i przeznaczenie podatkowe. Dla takich właśnie przypadków, tj. zmiany przeznaczenia inwestycji czy to przed oddaniem do użytkowania, czy po oddaniu do użytkowania, został przez ustawodawcę wprowadzony art. 91 ustawy o VAT.

Jak wykazano w opisie zdarzenia przyszłego Gmina planuje realizację inwestycji, której efektem będą budowle – sieć kanalizacyjna, budynki i urządzenia (np. przepompownie). Budynki i budowle bezpośrednio po oddaniu do użytkowania będą oddane w dzierżawę na okres 1 roku, a po zakończeniu umowy dzierżawy staną się bezpośrednio przedmiotem aportu.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Przez umowę dzierżawy, zgodnie z art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93 ze zm.) wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Z powyższej definicji wynika, iż umowa dzierżawy ma charakter odpłatny, a czynsz stanowi obligatoryjny element stosunku zobowiązaniowego.

Dzierżawa stanowi zatem świadczenie usług i czynność ta, co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tut. organ rozumie zatem, że Wnioskodawca już w momencie przystępowania do realizacji przedmiotowej inwestycji ma zamiar wykorzystania wytworzonych w jej efekcie nieruchomości do działalności opodatkowanej dającej prawo do odliczenia.

Odnosząc się do powyższego należy jeszcze raz podkreślić, iż w systemie podatku od towarów i usług obowiązuje zasada niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas – po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych – odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Tym samym Wnioskodawcy, pomimo iż sama umowa dzierżawy nie została jeszcze zawarta (jej zawarcie nastąpi na podstawie uchwały Rady Gminy podjętej po zakończeniu zadania) będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego na bieżąco.

Wobec powyższego nie można uznać za prawidłowe stanowiska Wnioskodawcy, w myśl którego prawo do obniżenia podatku należnego, o kwotę podatku naliczonego nabędzie dopiero w momencie podjęcia uchwały Rady o zamiarze zawarcia przyszłej umowy dzierżawy.

W konsekwencji powyższego, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należało uznać je:

• prawidłowe w zakresie opodatkowania podatkiem VAT czynności aportu oraz prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących realizację inwestycji będącej przedmiotem aportu,
• nieprawidłowe w zakresie momentu realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących budowę kanalizacji sanitarnej.
  
  

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa St. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.