INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 31 października 2012 r. (data wpływu) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków związanych z odbywaną aplikacją radcowską - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 października 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków związanych z odbywaną aplikacją radcowską.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna. Przed zakończeniem 2012 r. dokona uaktualnienia rodzajów prowadzonej działalności gospodarczej o pozycję (wg PKD 2007) 69.10.Z Działalność prawnicza. Natomiast od stycznia 2013 roku zacznie odbywać odpłatną aplikację radcowską. Opłaty wnoszone za ową aplikację zamierza zaliczać do kosztów uzyskania przychodów z prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prowadząc działalność gospodarczą jako osoba fizyczna i mając wpisany - między innymi - rodzaj działalności gospodarczej jako 69.10.Z wg PKD 2007 (działalność prawnicza) w Ewidencji Działalności Gospodarczej jak i w Krajowym Rejestrze Urzędowym Podmiotów Gospodarki Narodowej, można - od dnia ponoszenia niżej wymienionych kosztów, czy od dnia rozpoczęcia świadczenia usług radcy prawnego - zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów opłaty wnoszone za aplikację radcowską, którą osoba prowadząca działalność gospodarczą odbywa, aby nabyć prawo do świadczenia usług we wskazanym wyżej zakresie (69.10.Z wg PKD 2007)...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 22 ust. 1 UPDF „Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów". Aby osiągnąć przychód z prowadzonej osobiście działalności gospodarczej jako osoba fizyczna w zakresie usług, które są zarezerwowane wyłącznie dla radców prawnych, musi odbyć aplikację i zdać egzamin radcowski, z czym związane jest ponoszenie opłat. Bez wniesienia opłat i odbycia aplikacji oraz zdania egzaminu nie uzyska on przychodu. Zatem wskazane koszty są poniesione w celu uzyskania przychodu.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca posługuje się analogią do innych stanów faktycznych i wydanych interpretacji:

• interpretacja

z której wynika, że poniesione wydatki na wyposażenie wynajmowanego mieszkania można zaliczyć w poczet kosztów uzyskania przychodów z wynajmu tego lokum.

Analogicznie jak poniesione koszty na zakup wyposażenia podnoszą standard mieszkania i zmierzają do uzyskania wyższej kwoty czynszu, tak poniesione koszty na aplikację radcowską podnoszą standard i poszerzają zakres świadczonych przez Wnioskodawcę usług co zmierza do uzyskania wyższych dochodów.

Zdaniem Wnioskodawcy w obu przypadkach - tym z interpretacji i z wniosku - zachodzi związek przyczynowo - skutkowy między wydatkiem a przychodem. Poniesione wydatki mają wpływ zarówno na powstanie przychodu z nowych usług, jak i zwiększenie przychodu globalnego z usług.

• interpretacja

Wynika z niej, że wydatki na dodatkowe wyposażenie wynajmowanego lokalu można zaliczyć w poczet kosztów uzyskania przychodów z najmu.

Analogicznie więc jak poniesione wydatki na poszerzenie zakresu użytkowego mieszkania poprzez możliwość korzystania z dodatkowych urządzeń, stanowią koszty uzyskania przychodu z najmu, tak i wydatki na poszerzenie zakresu świadczonych usług prawniczych, stanowią koszty uzyskania przychodu z działalności gospodarczej obejmującej świadczenie takich usług.

Zdaniem Wnioskodawcy w obu przypadkach - tym z interpretacji i z wniosku - zachodzi sytuacja, że wydatki te służą powstaniu i powiększeniu przychodu.

• interpretacja

Potwierdza ona, że koszty w postaci opłat rocznych poniesione za odbywanie aplikacji radcowskiej mogą stanowić koszty uzyskania przychodów z działalności radcy prawnego, który zacznie świadczyć usługi po zakończeniu aplikacji i zdaniu egzaminu, co jest warunkiem świadczenia takich usług.

Mając na uwadze wyżej wymienione interpretacje i przepisy UPDF oraz zasadę zaufania do organów państwa, a także jednolitości i spójności systemu prawnego Wnioskodawca uważa, że opłatę roczną za aplikację radcowską można odliczyć - prowadząc działalność gospodarczą - już od momentu ponoszenia tych kosztów. Wydatki te bowiem zmierzają do uzyskania przychodu, którego bez posiadania uprawnień radcy prawnego nie można osiągnąć. Poza tym odliczenie ich dopiero po zakończeniu aplikacji spowodowałoby, że kwoty rachunków w danym roku byłyby odliczane sprzed 3 lat. Czyli np. w 2016 r. odliczałby kwoty z rachunków z 2013 r. Co by przeczyło zasadzie, że poniesione koszty odlicza się w miesiącu i roku ich poniesienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodui być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła, należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz, aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób, gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Należy przy tym podkreślić, iż obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a przychodem uzyskanym z działalności, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tego przychodu – każdorazowo spoczywa na podatniku.

Wydatki ponoszone w ramach odbywanej aplikacji adwokackiej, nie zostały ujęte w katalogu wydatków nieuznawanych za koszt uzyskania przychodów, zawartym w treści art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie stanowi to jednak wystarczającej przesłanki do zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Jak już wskazano, dla uzyskania takiego statusu, konieczne jest również zaistnienie związku przyczynowego między poniesionym wydatkiem, a celem jakim jest osiągnięcie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą. Przed zakończeniem 2012 r. dokona uaktualnienia rodzajów prowadzonej działalności gospodarczej o pozycję (wg PKD 2007) 69.10.Z Działalność prawnicza. Od stycznia 2013 r. zacznie odbywać odpłatną aplikację radcowską.

Celem związanym z ponoszeniem tego rodzaju wydatków będzie niewątpliwie zdobycie przez Wnioskodawcę wiedzy i umiejętności oraz należyte przygotowanie do wykonania zawodu radcy prawnego (uzyskanie tytułu).

Wydatki związane z odbywaną aplikacją radcowską nie będę poniesione w celu uzyskania przez Wnioskodawcę przychodu, są to wydatki o charakterze osobistym, związane z podnoszeniem poziomu wiedzy prawniczej i zdobyciem określonych uprawnień. Działalność gospodarczą w zakresie usług prawniczych można również prowadzić nie posiadając tytułu radcy prawnego, zaś sama aplikacja żadnego przychodu nie przynosi.

Ponadto zawód radcy prawnego można wykonywać w różnych formach, nie tylko w ramach działalności gospodarczej, ale także np. w ramach stosunku pracy czy na podstawie umowy cywilnoprawnej.

Reasumując, przedmiotowe wydatki nie spełniają przesłanek, o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Mają one charakter wydatków typowo osobistych, w związku z czym nie można ich uznać za koszt uzyskania przychodów w rozumieniu powołanego powyżej art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W odniesieniu do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych prawa podatkowego tut. organ informuje, że zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, iż nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.