INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 26 kwietnia 2009r. (data wpływu 04 maja 2009r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług transportu międzynarodowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 04 maja 2009r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług transportu międzynarodowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka zawarła z kontrahentem („Kontrahent”) umowę o stałej współpracy („Umowa”). Zgodnie z Umową, Kontrahent oświadcza, że jest pośrednikiem przewoźnika (firmy X) w zakresie dystrybucji dokumentów (nazywanych przez przewoźnika jako ‘Voucher’) uprawniających do korzystania ze świadczonych przez przewoźnika (firmę X) usług transportu morskiego osób i pojazdów samochodowych.

Vouchery dotyczą międzynarodowych przejazdów pasażerskich promami morskimi na liniach polsko-skandynawskich (tj. początek lub koniec rejsu jest odpowiednio w Polsce lub jednym z krajów skandynawskich).

Zgodnie z Umową, Spółka jest uprawniona do sprzedaży Voucheru osobie trzeciej (swojemu klientowi) imiennie wskazanej w treści Voucheru. Oznacza to, że Spółka nabywa Vouchery od Kontrahenta we własnym imieniu i na rzecz osoby trzeciej (klienta - wskazanego imiennie w treści Voucheru). Zgodnie z Umową, cena sprzedaży Voucheru na rzecz osoby trzeciej (klienta) nie może być wyższa od ceny wynikającej z aktualnych katalogów lub cenników przewoźnika.

Z Umowy wynika również, że każdy z punktów sprzedaży Spółki jest uprawniony do nabywania od Kontrahenta Voucherów z wykorzystaniem przyznanego przez Kontrahenta indywidualnego rabatu w stosunku do cen publikowanych w cennikach. Zgodnie z regulaminem przewoźnika, Voucher jest dokumentem imiennym oraz stanowi jedyne akceptowalne przez przewoźnika (firmę X) potwierdzenie dokonania opłaty za dokonaną rezerwację.

Regulamin przewoźnika przewiduje następujące rodzaje Voucherów: (i) Voucher open - bez określonej daty powrotu gdzie pasażer (klient) jest obowiązany do określenia daty powrotu nie później niż na 24 godziny robocze przed planowanym, (ii) Voucher z określoną datą przejazdu - który jest co do zasady ważny tylko w dniu na który został wystawiony, oraz (iii) Voucher z określoną trasą przewozu - który jest ważny co do zasady tylko i wyłącznie na trasie na którą został wystawiony.

Vouchery muszą być wymienione - bez żadnych opłat - na bilety promowe przed wejściem pasażera (klienta) na pokład promu. Zgodnie z regulaminem przewoźnika, bilet promowy jest ważny wyłącznie w dniu jego wystawienia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż przez Spółkę Voucherów (będących dokumentem potwierdzającym dokonanie opłaty za rezerwację biletu promowego) jest - w każdym wypadku - opodatkowana 0% stawką podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy o VAT „stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług transportu międzynarodowego.” Art. 83 ust. 3 pkt 2 ustawy o VAT stanowi, iż „przez usługi transportu międzynarodowego, o których mowa w (art. 83) ust. 1 pkt 23 (ustawy o VAT), rozumie się przewóz lub inny sposób przemieszczania osób środkami transportu morskiego (...):

1. z miejsca wyjazdu na terytorium kraju do miejsca przyjazdu poza terytorium kraju;
2. z miejsca wyjazdu poza terytorium kraju do miejsca przyjazdu na terytorium kraju;
3. z miejsca wyjazdu poza terytorium kraju do miejsca przyjazdu poza terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju (tranzyt).
   
   

Przepis ten oznacza, że międzynarodowy transport morski osób ma miejsce zarówno w sytuacji, gdy (i) usługa przewozu osób rozpoczyna się na terytorium kraju, a kończy poza terytorium kraju (bez znaczenia jest czy zakończenie usługi transportu ma miejsce na czy poza terytorium Wspólnoty), jak też wtedy, gdy (ii) usługa rozpoczyna się poza terytorium kraju (bez znaczenia jest czy rozpoczyna się na czy poza terytorium Wspólnoty), a kończy na terytorium kraju. Dodatkowo z usługą międzynarodowego morskiego transportu osób mamy również do czynienia w sytuacji, gdy miejsce rozpoczęcia i zakończenia transportu znajduje się poza terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju. Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy o VAT „ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium kraju rozumie się przez to terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.”

W świetle tego należy zatem - zdaniem Spółki - stwierdzić, że w sytuacji gdy usługi promowe są świadczone na liniach polsko-skandynawskich (tj. początek lub koniec rejsu jest odpowiednio w Polsce lub jednym z krajów skandynawskich), mamy do czynienia z międzynarodowym transportem osób, o którym mowa w art. 83 ust. 3 pkt 2 lit. a) oraz lit. b) ustawy o VAT.

Zgodnie z § 4 Rozporządzenia MF z 28 listopada 2008r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług „w przypadku świadczenia usług transportu międzynarodowego środkami transportu morskiego (...) miejscem świadczenia tych usług jest terytorium kraju.” Zgodnie z tym przepisem, miejscem świadczenia usługi międzynarodowego transportu dokonywanej środkami transportu morskiego (promami) będzie zawsze Polska - niezależnie od miejsca rozpoczęcia świadczenia usługi międzynarodowego transportu.

Art. 28 Dyrektywy 2006/112 stanowi, iż „w przypadku gdy podatnik działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten sam otrzymał i wyświadczył te usługi.” Zdaniem Spółki w przedstawionym stanie faktycznym, Spółka (podatnik) działając we własnym imieniu, ale na rzecz swojego klienta (osoby trzeciej, wskazanej imiennie w treści Voucheru) bierze udział w świadczeniu usług, co pozwala przyjąć fikcję prawną zgodnie z regulacją art. 28 Dyrektywy 2006/112, że Spółka sama otrzymała i wyświadczyła te usługi. Ze względu na brak prawidłowego i pełnego przeniesienia regulacji art. 28 Dyrektywy 2006/112 do ustawy o VAT (przepis art. 30 ust. 3 ustawy o VAT nie stanowi bowiem - w ocenie Spółki - pełnego przeniesienia art. 28 Dyrektywy 2006/112 do ustawy o VAT), podatnik ma prawo do stosowania ww. przepisu dyrektywy, który jest bezwarunkowy i dostatecznie precyzyjny. Europejski Trybunał Sprawiedliwość np. w wyrokach z dnia 19 stycznia 1981r. w sprawie Ursula Becker v. Finanzamt Munster-lnnenstadt (C-8/81) oraz z dnia 6 lipca 1995r. w sprawie BP Soupergaz Anonimos Etairia Geniki Emporiki-Viomichaniki kai Antiprossopeion v. Grecja (C-62/93) potwierdził prawo podatnika do powoływania się bezpośrednio na treść dyrektywy w sytuacji, gdy nie została ona w prawidłowy sposób implementowana do porządku krajowego. Pogląd ten jest powszechnie akceptowany w orzecznictwie sądów administracyjnych, np. w wyroku WSA w Warszawie z dnia 29 maja 2008r. (sygn. akt III SA/Wa 701/08).

Biorąc pod uwagę powyższe Spółka stoi na stanowisku, że sprzedaż przez Spółkę Voucherów (będących jedynym akceptowalnym przez przewoźnika potwierdzeniem dokonania opłaty za dokonaną rezerwację biletu promowego, która może nastąpić ze znacznym wyprzedzeniem w stosunku do dnia wyjazdu, tj. nawet do 180 dni przed dniem wyjazdu), które są wymieniane przez osoby wskazane w treści Voucheru w terminalach promowych na bilety promowe bez żadnej dodatkowej dopłaty, jest - w każdym wypadu - opodatkowana stawką 0% podatku VAT. Dodatkowo Spółka pragnie wskazać, że Minister Finansów - w stanie faktycznym dotyczącym sprzedaży biletów lotniczych przez podmiot nie będący przewoźnikiem - w interpretacji indywidualnej z dnia 2 września 2008r. (sygnatura ILPP2/443-514/08-4/ISN) potwierdził prawidłowość stanowiska podatnika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Odpowiedź na zapytanie Spółki, dotyczące dokumentów uprawniających do zastosowania 0% stawki podatku dla usług transportu międzynarodowego, udzielona zostanie w odrębnej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.