INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 11 maja 2009 r. (data wpływu 12 maja 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 20.07.2009 r. (data nadania 20.07.2009 r., data wpływu 22.07.2009 r.) oraz pismem z dnia 24.07.2009 r. (data nadania 24.07.2009 r., data wpływu 27.07.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia wartości początkowej nieruchomości wniesionej do spółki osobowej, która to nieruchomość stanowić będzie środek trwały spółki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 maja 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia wartości początkowej nieruchomości wniesionej do spółki osobowej, która to nieruchomość stanowić będzie środek trwały spółki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza przystąpić do osobowej spółki handlowej (dalej „Spółka osobowa”). Na pokrycie wkładu w Spółce osobowej Wnioskodawca planuje wnieść wkład niepieniężny (aport) w postaci nieruchomości zabudowanych, nieruchomości niezabudowanych lub prawa użytkowania wieczystego gruntu (dalej łącznie „nieruchomości”).

Nieruchomości zostaną wniesione do Spółki osobowej według ich wartości rynkowej z dnia wniesienia.

Wnioskodawca planuje, iż Spółka osobowa będzie wykorzystywała Nieruchomości do prowadzenia działalności gospodarczej lub je wydzierżawiała, aczkolwiek nie jest wykluczone, iż w przyszłości Spółka osobowa może dokonać ich odpłatnego zbycia uzyskując z tego tytułu przychód.

Wnioskodawca nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej. Wnioskodawca planuje wniesienie Nieruchomości do Spółki osobowej przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym dokonał nabycia Nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy wniesienie wkładu niepieniężnego (aportu) w postaci nieruchomości do Spółki osobowej powoduje powstanie obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych dla wspólnika wnoszącego wkład...
2. Jaką wartość początkową Nieruchomości należy przyjąć w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Spółki osobowej...
3. Czy w przypadku zbycia przez Spółkę osobową Nieruchomości, która to Spółka osobowa nabyła uprzednio jako wkład niepieniężny, koszt uzyskania przychodu (rozpoznawany u Wnioskodawcy stosownie do jego udziału w zysku Spółki osobowej) stanowić będzie wartość początkowa środka trwałego (odpowiadającą wartości, po jakiej przedmiot wkładu zostanie wniesiony do spółki), pomniejszona o podatkowe odpisy amortyzacyjne...
   
   

Odpowiedź na pytanie drugie stanowi przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej. Wniosek Spółki w zakresie pytania pierwszego i trzeciego zostanie rozpatrzony odrębną interpretacją.

Zdaniem Wnioskodawcy, za wartość początkową Nieruchomości wniesionych w drodze aportu do Spółki osobowej należy przyjąć ich wartość określoną przez wspólników w akcie notarialnym wnoszącym wkład do Spółki osobowej, jednak nie wyższą aniżeli wartość rynkowa aportu na dzień jego wniesienia.

W celu ustalenia wartości początkowej przedmiotu aportu należy sięgnąć do regulacji u.p.d.o.f., ponieważ Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zgodnie z treścią art. 22a ust. 1 pkt 1 updof, budynek stanowi środek trwały podlegający amortyzacji, natomiast prawo wieczystego użytkowania na mocy art. 22c pkt 1 tej ustawy nie podlega amortyzacji. Niemniej jednak na mocy art. 22g ust. 1 pkt 4 updof za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do osobowej spółki handlowej, uważa się ustaloną przez wspólników na dzień wniesienia wkładu lub udziału wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej.

Jak wynika ze stanu faktycznego, Spółka osobowa będzie osobową spółką handlową. Skutkiem tego, wartość początkową prawa wieczystego użytkowania łub prawa własności nieruchomości powinna zostać ustalona na podstawie wartości budynku i wartości prawa wieczystego użytkowania określonych przez wspólników w akcie notarialnym, na podstawie którego wkład wnoszony będzie do spółki komandytowej, jednak w wysokości nie wyższej, aniżeli wartość rynkowa budynku, prawa wieczystego użytkowania lub prawa własności nieruchomości na dzień wniesienia wkładu do Spółki osobowej.

Wnioskodawca wskazał, iż identyczny pogląd wyraził Minister Finansów m.in. w interpretacji indywidualnej z dnia 8 stycznia 2009 r., sygn. IPPB1/415-1193/08-3/ES.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 102 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.) spółka komandytowa jest spółką osobową mającą na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

Ponieważ spółka komandytowa nie ma podmiotowości prawnej odrębnej od wspólników, nie jest ona podmiotem obowiązku podatkowego w zakresie podatku dochodowego, podmiotami takimi są natomiast wspólnicy takiej spółki. W zależności od tego, czy wspólnicy są osobami fizycznymi, czy prawnymi podlegają opodatkowaniu albo podatkiem dochodowym od osób fizycznych (ustawa z dnia 26 lipca 1991 r.- tj. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) albo podatkiem dochodowym od osób prawnych (ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. – tj. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.).

W celu ustalenia wartości początkowej wniesionego w drodze aportu wkładu niepieniężnego w postaci nieruchomości zabudowanych, nieruchomości niezabudowanych oraz prawa użytkowania wieczystego należy sięgnąć do regulacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z treścią art. 22a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, środki trwałe stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 – podlegają amortyzacji.

Natomiast amortyzacji - zgodnie z art. 22c pkt 1 tejże ustawy - nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów.

Na mocy art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2 – 18, uważa się – w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej – ustaloną przez wspólników na dzień wniesienia wkładu lub udziału, wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu.

Zgodnie z art. 22g ust. 16 tej ustawy, przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z ust. 1 pkt 3-5 oraz ust. 2, 8, 9, 14 i 15, przepis art. 19 stosuje się odpowiednio. Przepis ten stanowi w ust. 3, że wartość rynkową, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający (art. 19 ust. 4 ustawy).

Zgodnie z powyższym, wartość początkową wkładu niepieniężnego w postaci środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (grunt, budynek) wnoszonych przez Wnioskodawcę do spółki komandytowej, stanowi ustalona przez wspólników na dzień wniesienia wkładu lub udziału, wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższa jednak od ich wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu.

Jednakże jak wskazano uprzednio - amortyzacji podlegać będzie jedynie wniesiony przez Wnioskodawcę jako wkład niepieniężny budynek – spełniający warunek uznania go za środek trwały zgodnie z przepisem art. 22a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast grunt będący w użytkowaniu wieczystym nie podlega amortyzacji, o czym stanowi art. 22c pkt 1 ustawy.

W odniesieniu do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji organu podatkowego należy stwierdzić, że orzeczenie to zostało wydane w indywidualnej sprawie i nie jest wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.