INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 marca 2009 roku (data wpływu 27 marca 2009 roku.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obniżania podatku należnego o naliczony oraz zasad posługiwania się numerem identyfikacji podatkowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 marca 2009 roku wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie w zakresie obniżania podatku należnego o naliczony oraz zasad posługiwania się numerem identyfikacji podatkowej.

W przedmiotowym wniosku został przestawiony następujący stan faktyczny:

Spółka jest spółką kapitałową z siedzibą w Holandii, dokonującą sprzedaży swoich wyrobów chemicznych i plastikowych klientom z Unii Europejskiej. Dla potrzeb sprzedaży na rzecz polskich klientów, Spółka dokonała w lipcu 2006 r. jako podmiot zagraniczny rejestracji podatkowej w Polsce dla potrzeb podatku od towarów i usług (VAT) i otrzymała polski numer NIP. Spółka prowadzi ewidencję podatkową dla potrzeb VAT i rozlicza w Polsce VAT należny (wykazany według stawek krajowych, stosownie do polskich przepisów dotyczących VAT) wynikający z faktur wystawionych przez Spółkę jako zarejestrowanego polskiego podatnika VAT, z tytułu sprzedaży do polskich odbiorców. W Polsce jest rozliczany również podatek naliczony ujęty w fakturach VAT wystawianych na Spółkę z tytułu nabycia przez nią od polskich kontrahentów towarów i usług (np. zakup wyrobów od producentów, nabycie usług transportowych, usług agentów i pośredników prowadzących działalność gospodarczą w Polsce, itp.) związanych z deklarowaną sprzedażą opodatkowaną.

Czynności techniczne związane z wystawianiem, przesyłaniem, ewidencjonowaniem faktur i ściąganiem należności handlowych, są wykonywane przez Centrum Usług i Sprzedaży Spółki w Belgii, z zastrzeżeniem obowiązkowej ewidencji dla potrzeb VAT prowadzonej w Polsce.

W dniu 30 kwietnia 2008 r. (data wpisu do KRS) Spotka utworzyła w Polsce Oddział pod nazwą: B.V. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Oddział w Polsce (dalej „Oddział"). Celem utworzenia i utrzymywania Oddziału w Polsce jest wyłącznie promowanie marki Spółki, działalność marketingowa, zbieranie informacji i dokonywanie analizy polskiego rynku i rynku państw Europy Środkowowschodniej, w celu znalezienia potencjalnych klientów.

Oddział zatrudnia dwóch pracowników na podstawie umów o pracę, odpowiednio na stanowisku specjalistów do spraw relacji z klientami i rozwoju rynku. Pracownicy Oddziału nie podejmują żadnych kluczowych decyzji gospodarczych, nie negocjują i nie podpisują kontraktów w imieniu Spółki. Oddział nie uczestniczy bezpośrednio w procesie sprzedaży ani wykonywania dostaw w związku ze sprzedażą opodatkowaną VAT przez Spółkę, aczkolwiek działalność Oddziału ma potencjalny wpływ na pozyskiwanie klientów będących stroną sprzedaży produktów Spółki. Oddział jest zarejestrowany dla celów podatkowych - otrzymał numer identyfikacyjny (NIP), wykorzystywany w związku z realizacją przez Oddział obowiązków płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych oraz składek na ubezpieczenie społeczne w odniesieniu do wypłacanych wynagrodzeń dwóch pracowników zatrudnianych przez Oddział. Oddział nie rozlicza podatku dochodowego od osób prawnych w Polsce, Oddział nie jest zarejestrowany dla potrzeb podatku od towarów i usług (VAT) w Polsce, gdyż nie dokonuje i nie będzie dokonywał żadnych czynności opodatkowanych tym podatkiem.

Koszty związane z utrzymaniem Oddziału (np. koszty księgowe, wynajem biura, pensje pracowników, koszty telefonów, itp.) nie są zaliczane do kosztów podatku dochodowego w Polsce (wartości netto kosztów utrzymania Oddziału są rozliczane dla potrzeb podatku dochodowego Spółki poza granicami Polski). Koszty funkcjonowania Oddziału są rozliczane z wykorzystaniem rachunku bankowego Spółki w Polsce. VAT naliczony wynikający z faktur wystawianych przez osoby trzecie na Oddział, w związku z nabyciem przez Oddział towarów i usług, nie był do chwili obecnej rozliczany z podatkiem należnym wynikającym ze sprzedaży opodatkowanej VAT w Polsce dokonywanej bezpośrednio przez Spółkę, jako podatek naliczony w rozumieniu art. 86 ustawy o VAT. Spółka planuje pomniejszać podatek należny wynikający z faktur sprzedaży opodatkowanych VAT w Polsce o podatek naliczony wynikający faktur zakupu towarów i usług związanych z utrzymaniem Oddziału.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy charakter działalności Oddziału, w szczególności pomocniczy charakter tej działalności w stosunku do działalności Spółki zgodnie z opisem zawartym w stanie faktycznym, pozwala na potraktowanie VAT-u naliczonego wynikającego z faktur otrzymanych przez Oddział jako VAT-u naliczonego pomniejszającego VAT należny deklarowany przez Spółkę od sprzedaży realizowanej w Polsce. Innymi słowy, czy Spółka jako podmiot zarejestrowany dla potrzeb VAT w Polsce ma prawo do odliczenia od jej podatku należnego podatku naliczonego wynikającego z faktur zakupu związanych z działalnością Oddziału (np. wynajem biura, usługi księgowe, itp.)...
2. Czy faktury związane z funkcjonowaniem Oddziału w Polsce, tj. faktury wystawione w związku z nabyciem przez Oddział towarów i usług (faktury zakupu), jak również wystawiane przez Oddział (faktury sprzedaży - o ile taka sytuacja wystąpiłaby w przyszłości), powinny zawierać w zakresie danych nabywcy (dotyczy faktur zakupu) i sprzedawcy (dotyczy faktur sprzedaży): (i) nazwę Oddziału, jego adres i numer identyfikacji podatkowej dla potrzeb podatku od towarów i usług nadany Spółce, czy też (ii) nazwę Spółki, jej adres w Polsce zgłoszony dla potrzeb rejestracji w VAT i numer identyfikacji podatkowej nadany Spółce...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Pytanie nr 1

Zdaniem Spółki, ma ona prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z tzw. faktur zakupu związanych z działalnością Oddziału (np. usługi wynajmu biura, usługi księgowe, itp.), nawet jeżeli działalność Oddziału ma charakter pomocniczy w stosunku do sprzedaży wyrobów Spółki opodatkowanej VAT. Innymi słowy, fakt zarejestrowania Spółki dla potrzeb VAT w Polsce i rozliczenie przez nią podatku należnego od sprzedaży realizowanej w Polsce uprawnia Spółkę do odliczenia podatku naliczonego związanego z utrzymywaniem/działalnością Oddziału, nawet w sytuacji, gdy związek wydatków dotyczących Oddziału a sprzedażą opodatkowaną Spółki jest pośredni. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 tej ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwot podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Z treści powołanego przepisu wynika, że: (i) prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje „podatnikowi", (ii) prawo to przysługuje, o ile towary i usługi, z których nabyciem naliczono ten podatek, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Przedstawiona zasada wyłącza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz nie podlegających opodatkowaniu. Fakt wystawienia przez Spółkę zarejestrowaną dla potrzeb VAT w Polsce faktury sprzedaży wyrobów do polskich podmiotów (tj, podatników VAT zarejestrowanych w Polsce, względnie nierezydentów posiadających polski numer NIP) determinuje sposób kwalifikacji tych transakcji pod kątem VAT jako krajowych, tj. jako odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, na podstawie art. 5 ustawy o VAT. Z tytułu wykonywania tych transakcji, Spółka występuje na terytorium Polski w charakterze podatnika VAT i ma obowiązek rozliczenia należnego podatku VAT według właściwych stawek w Polsce. Tym samym, mimo tego. że Spółka jest podmiotem zagranicznym, funkcjonuje ona na równoprawnych zasadach w zakresie praw i obowiązków wynikających z przepisów ustawy o VAT jak podatnicy VAT mający siedzibę w Polsce. W tej sytuacji należy również mieć na uwadze, że podatek naliczony dotyczący zakupów dokonywanych przez jednostkę macierzystą z siedzibą w Polsce mającą status podatnika VAT a dotyczących jej oddziałów w Polsce, podlegałby odliczeniu od podatku należnego generowanego poprzez sprzedaż opodatkowaną VAT dokonywaną przez centralę, stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT

System odliczenia podatku naliczonego wyrażony na gruncie przepisów prawa wspólnotowego w przepisach art. 167-192 Dyrektywy VAT (a poprzednio w art. 17 i nast. VI Dyrektywy VAT) i implementowany przez ustawodawstwo polskie w szczególności poprzez treść art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, ma na celu zwolnienie podatnika w całości od obciążeń podatkiem VAT naliczonym w toku jego działalności gospodarczej. Fundamentalną zasadą podatku od wartości dodanej, jaką wprowadziły regulacje wspólnotowe, jest zasada neutralności. Zgodnie tą zasadą, podatnik nie powinien ponosić ciężaru ekonomicznego podatku od wartości dodanej - podatek ten powinien obciążać konsumenta końcowego. Zasada neutralności realizowana jest poprzez umożliwienie podatnikowi dokonania odliczenia podatku naliczonego zawartego w dokonanych przez niego zakupach związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. W odniesieniu do obowiązującej poprzednio VI Dyrektywy, stanowisko takie zostało wyrażone m. in. w orzeczeniu ETS w sprawie 268/83 pomiędzy D. A. Rompelman i E. A. Rompelman-Van Deelen a Minister van Financien oraz sprawie C-400/98 pomiędzy Finanzamt Goslae a Brigitte Breitsohl.

Zgodnie z art. 168 Dyrektywy VAT, „Jeżeli towary i usługi wykorzystywane są na potrzeby opodatkowanych transakcji podatnika, podatnik jest uprawniony, w państwie członkowskim, w którym dokonuje tych transakcji, do odliczenia (...)". Z treści cytowanego przepisu wynika, że koniecznym do realizacji prawa do odliczenia jest jedynie związek zakupów z działalnością gospodarczą. W zapadłym na gruncie VI Dyrektywy orzecznictwie utrwalił się pogląd, że art. 17 tej Dyrektywy (którego odpowiednikiem aktualnie jest art. 168 Dyrektywy VAT 112/2006/WE), określa precyzyjnie warunki powstania i zakres prawa do odliczenia nie pozostawiając państwom członkowskim żadnego marginesu dowolności w zakresie jego wprowadzania w życie (wyrok ETS w sprawie 33/03 Komisja przeciwko Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej).

Ponadto z przywołanych powyżej orzeczeń ETS wynika, że prawo do odliczenia winno być rozumiane możliwie najszerzej, a jeżeli w prawie wspólnotowym nie ma regulacji, która pozwalałaby na ograniczenie prawa podatników do odliczenia, to prawo dc odliczenia powinno być w pełni respektowane. Zatem, prowspólnotowa wykładnia art. 86 ust. 1 ustawy o VAT powinna prowadzić do takich rezultatów, które będą realizować powyższe zasady. Należy więc uznać, że prawo do obniżenia podatku należnego powstaje u wszystkich podatników, jeżeli ich zakupy są związane z bieżącą lub przyszłą działalnością opodatkowaną. Realizacja prawa do odliczenia podatku naliczonego następuje natomiast poprzez złożenie deklaracji podatkowej, wyrażającej wolę skorzystania przez podatnika z prawa do odliczenia. Należy więc podkreślić, że jeżeli dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych działania Oddziału mają charakter pomocniczy, a przez to nie powodują opodatkowania w Polsce poprzez istnienie zakładu w rozumieniu Umowy Polsko-Holenderskiej, to na gruncie ustawy o VAT, podatek naliczony w fakturach dotyczących Oddziału bezsprzecznie pozostaje w związku z działalnością opodatkowaną Spółki, albowiem bez działań dokonywanych przez Oddział (o charakterze marketingowo pomocniczym) sprzedaż opodatkowana na terenie Polski mogłaby być ograniczona, i wartościowo niższa w stosunku do rzeczywistej sprzedaży wykonywanej w Polsce przez Spółkę.

W kontekście powyższego, Spółka ma prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur zakupu dotyczących Oddziału, jako że mają one związek ze sprzedażą opodatkowaną dla potrzeb prowadzenia działalności dla której Spółka została zarejestrowana jako podatnik VAT w Polsce. Prawo do odliczenia podatku naliczonego nie może zostać wyłączone lub ograniczone tylko poprzez fakt, że działalność Oddziału ma pomocniczy charakter w stosunku do czynności Spółki opodatkowanych VAT (jak np. analiza rynku, marketing, przekazywanie informacji i wyszukanie potencjalnych odbiorców produktów Spółki). Co więcej, fakt, że wykonywanie przez Spółkę określonych działań w Polsce przez Oddział nie stanowi zakładu w rozumieniu Umowy Polsko-Holenderskiej, nie stoi na przeszkodzie rozliczeniu podatku naliczonego w związku z utrzymaniem Oddziału z podatkiem należnym od sprzedaży w Polsce, nawet jeżeli wartości netto z faktur dokumentujących koszty Oddziału są rozliczane dla potrzeb podatku dochodowego za granicą. Przepisy ustawy o VAT przewidują sytuacje, wymienione w art. 88 ustawy o VAT, w których podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, pomimo tego, że spełnione są generalnie przesłanki upoważniające podatnika do takiego odliczenia wynikające z art. 86 tej ustawy. W tym kontekście należy mieć na uwadze, że od dnia 1 grudnia 2008 r. uchylony został przepis art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, zgodnie z którym obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nic mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ZE zwolnieniem od podatku dochodowego. Tym samym, o możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie decyduje w żaden sposób kwalifikacja tych wydatków do kosztów uzyskania przychodu na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity - Dz.U. Nr 54, poz. 654 z późń, zm,), pomimo że obiektywnie wydatki oddziału niebędącego zakładem są co do zasady związane z generowaniem przychodu głównego przedsiębiorstwa, opodatkowanego w państwie jego siedziby (tym przypadku, w Holandii). Spółka zawraca również uwagę na fakt, że w myśl przepisów Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 kwietnia 2004 r. w sprawie zwrotu podatku od towarów i usług niektórym podmiotom (Dz.U, Nr 89, poz. 851) zwrot VAT naliczonego przy nabyciu towarów i usług podmiotom nieposiadającym siedziby, miejsca zamieszkania albo stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju, nie przysługuje podmiotom, które są zarejestrowane dla potrzeb podatku od towarów i usług na terytorium kraju. Tym samym, brak możliwości skorzystania z procedury bezpośredniego zwrotu VAT dla nierezydentów, przy jednoczesnym uniemożliwieniu rozliczenia przedmiotowych nabyć bezpośrednio w ramach transakcji opodatkowanych VAT dokonywanych przez Spółkę, spowodowałoby brak możliwości odzyskania tego podatku w ogóle. W konsekwencji, takie stanowisko spowodowałoby (i) nierówne traktowanie podmiotów mających siedzibę w krajach Unii Europejskiej i podlegających wspólnemu systemowi podatku od wartości dodanej, naruszając tym samym zasady konkurencji oraz (ii) naruszenie podstawowych zasad konstrukcyjnych podatku VAT. opierających się przede wszystkim na wspomnianej powyższej zasadzie neutralności tego podatku wobec podmiotów profesjonalnie uczestniczących w obrocie gospodarczym.

Tym samym, wykonywanie przez Spółkę transakcji opodatkowanych VAT w Polsce (niebędących transakcjami zwolnionymi z tego podatku), determinuje prawo Spółki do rozliczenia podatku naliczonego z tytułu wszelkich zakupów dokonywanych na jej terytorium, nawet jeżeli pośrednio są one wykorzystane w działalności opodatkowanej Spółki, przy założeniu, że transakcje nabycia są prawidłowo udokumentowane fakturami VAT wystawionymi przez podatników VAT i prawidłowo zakwalifikowanych jako czynności opodatkowane VAT. Samo rozliczenie wartości netto przychodów i wydatków dla potrzeb podatku dochodowego jako zysków i kosztów osiągniętych z podstawowej działalności przedsiębiorstwa Spółki, nie podlegających opodatkowaniu w Polsce, pozostaje bez wpływu na realizację prawa do odliczenia podatku na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT

Pytanie nr 2

Zdaniem Spółki, z uwagi na fakt, że Spółka jako przedsiębiorca zagraniczny uzyskała w Polsce status podatnika VAT i uzyskała dla potrzeb rozliczenia VAT numer identyfikacji podatkowej przed utworzeniem Oddziału, faktury VAT związane z opodatkowanymi VAT nabyciami towarów i usług dokonywanymi przez Oddział powinny być wystawiane przez kontrahentów na Spółkę jako nabywcę, tj. zawierać jej numer NIP, adres wskazany w zgłoszeniu rejestracyjnym i nazwę Spółki. Zasada ta ma odpowiednio zastosowanie do faktur dokumentujących sprzedaż, która potencjalnie mogłaby być wykonywana przez Oddział, które to faktury w zakresie danych sprzedawcy powinny wykazywać dane Spółki a nie Oddziału.

Przepis art. 106 ustawy o VAT określa podstawowe dane, które powinny być wykazane na fakturze, wskazując m.in. dane dotyczące podatnika i nabywcy. Obowiązek dotyczący wystawiania faktur został doprecyzowany w § 5 ust. 1 Rozporządzenia w sprawie wystawiania faktur. Z przepisów art. 106 ustawy o VAT i § 5 ust. 1 Rozporządzenia w sprawie wystawiania faktur wynika, że fakturę wystawia sprzedawca będący podatnikiem VAT, w celu udokumentowania dokonanej sprzedaży towarów lub świadczonych usług. Z perspektywy nabywcy natomiast, ponieważ prawo od odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikowi, dane nabywcy uprawniające do ujęcia faktur w ewidencji VAT i rozliczenia podatku naliczonego powinny być wystawione na podatnika. Konsekwentnie, w przypadku faktur wystawianych z tytułu transakcji nabycia towarów i usług dotyczących Oddziału, faktury te powinny zawierać dane Spółki jako nabywcy, numer NIP i adres zgodny z rejestracją Spółki na potrzeby VAT w Polsce.

Faktura może zawierać dodatkową informację, że dotyczy ona towarów i usług na rzecz Oddziału. Bez znaczenia natomiast dla potrzeb VAT pozostaje kwestia, czy wydatek, przy którym naliczono podatek dotyczy Oddziału (funkcjonującego w odrębnej formie organizacyjnej z uwagi na uwarunkowania prawne wobec prowadzenia działalności na terytorium Polski przez zagraniczne osoby prawne) czy bezpośrednio Spółki przy generowaniu przez nią sprzedaży opodatkowanej (np. koszty usług transportu towarów), jeżeli te wydatki dotyczą Spółki jako podmiotu mającego na gruncie polskich przepisów status podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT. Z dniem 1 maja 2004 r. oddziały osoby prawnej przestały być wyodrębnionymi podatnikami w zakresie podatku od towarów i usług - oddziały osoby prawnej utraciły status podatnika podatku od towarów i usług. W przypadku Spółki należy mieć na uwadze, że Oddział nie dokonywał dotychczas czynności podlegających opodatkowaniu VAT. Aczkolwiek, gdyby potencjalnie taka sytuacja miała wystąpić (którą to sytuację Spółka rozpatruje w celu modelowego przestawienia stanu faktycznego i prezentacji toku rozumowania), wówczas, zdaniem Spółki, w ślad za regulacją art. 160 ustawy o VAT, w zakresie czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług dokonywanych bezpośrednio przez Oddział, jak również nabycia towarów i usług dla potrzeb tych czynności, byłyby łącznie ujmowane w ewidencji i deklaracjach VAT jednostki macierzystej z wykorzystaniem numeru NIP nadanego dla potrzeb VAT Spółce.

Powyższe stanowisko Spółki znajduje również potwierdzenie odpowiednio w stanowisku zaprezentowanym przez Ministra Finansów nr PT5-033-4/2006/IN/665 z dnia 28 marca 2007 r., zgodnie z którym utworzenie na terytorium Polski przez przedsiębiorcę zagranicznego następnego oddziału lub rozpoczęcie wykonywania czynności bez pośrednictwa oddziału nie powoduje powstania na terytorium Polski nowego podatnika podatku od towarów i usług. Zmienia się jedynie zakres wykonywanych czynności i struktura organizacyjna tego podatnika. Zgodnie ze stanowiskiem Ministra Finansów zawartym we wspomnianej interpretacji, analogiczna sytuacja wystąpi w przypadku, gdy przedsiębiorca zagraniczny nieposiadający na terytorium Polski siedziby, miejsca zamieszkania oraz stałego miejsca prowadzenia działalności, został zarejestrowany jako podatnik podatku od towarów i usług, a następnie utworzył oddział (oddziały), za pośrednictwem którego (których) będzie prowadził na terytorium Polski działalność spółki Tym samym, w ocenie Spółki, fakt dokonania nabycia towarów i usług dotyczących wyłącznie Oddziału i udokumentowaniu ich fakturami VAT dla potrzeb rozliczenia tego podatku w Polsce z wykazaniem danych rejestracyjnych Spółki, tj., jej nazwy, adresu oraz nadanego jej numeru identyfikacyjnego NIP, pozostaje w zgodzie z wymogami artykułu 106 ustawy o VAT oraz przepisu § 5 ust. 1 pkt 1 i 2 Rozporządzenia w sprawie wystawiania faktur. Spółka i jej Oddział są jednym i tym samym podatnikiem VAT w Polsce. Oddział spółki zagranicznej stanowi jedynie formę, w jakiej przedsiębiorca zagraniczny może prowadzić działalność na terenie Polski stosownie do przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. W dalszym ciągu jest to jednak działalność przedsiębiorcy zagranicznego, i to on jest podmiotem prowadzącym działalność na terenie kraju, z perspektywy VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.