INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 marca 2009r. (data wpływu do tut. Biura – 30 marca 2009r.), uzupełnionym w dniu 08 czerwca 2009r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m. in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej odsetek od kredytu zaciągniętego na zakup:

• gruntu – jest prawidłowe
• nieruchomości budynkowych – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 30 marca 2009r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m. in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od kredytu zaciągniętego na zakup nieruchomości.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych. Dlatego też, pismem z dnia 19 maja 2009r. wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 08 czerwca 2009r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wynajmowania nieruchomości. W czerwcu 2008r. kupił grunt, na którym znajdują się następujące zabudowania przeznaczone do wyburzenia:

• budynek magazynowy o powierzchni użytkowej 199,03 mkw.,
• budynek stolarni o powierzchni użytkowej 79,20 mkw.,
• budynek magazynowy – kompleks garaży o powierzchni użytkowej 145,23 mkw.,
• część budynku restauracji o powierzchni użytkowej 43,03 mkw.,
• budynek szalet o powierzchni użytkowej 36,48 mkw.
  
  

Właścicielowi restauracji wystawiał fakturę za korzystanie z lokalu w zakupionym budynku. W chwili obecnej lokal gastronomiczny został zlikwidowany, a część budynku należąca do wnioskodawcy jest przeznaczona do rozbiórki. Docelowo wszystkie zabudowania zostaną zburzone do czego wnioskodawcę zobowiązuje umowa zakupu zabudowanego gruntu; zostaną tam postawione nowe budynki. Obecne budynki zostaną zburzone przed upływem roku od daty zakupu.

Zakup tego zabudowanego gruntu częściowo został sfinansowany zaciągniętym kredytem.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż:

1. Zakupiony grunt wraz z budynkami stanowią wyłączną własność wnioskodawcy.
2. Przedmiotowa nieruchomość została nabyta dla celów prowadzenia działalności gospodarczej, której przedmiotem jest wynajem nieruchomości.
3. Zabudowana nieruchomość od momentu nabycia była przeznaczona pod wynajem, w części nieruchomości do końca 2008r. znajdował się lokal gastronomiczny. W związku z utratą przydatności do użytku (niebezpieczeństwo zawalenia się części budynków, brakiem ich funkcjonalności oraz niskimi walorami estetycznymi) z końcem roku zaprzestano wynajmowania zakupionych nieruchomości (zaprzestano ich użytkowania). Zgodnie z wymogami aktu notarialnego (określonymi w momencie zakupu) budynki przeznaczono do wyburzenia. Rozpoczęcie prac wyburzeniowych przedłuża się z uwagi na konieczność uzyskania stosownych zezwoleń.
4. W momencie zakupu, grunt został wprowadzony do ewidencji środków trwałych, jednakże obiekty na nim posadowione – w związku z tym, iż ich przewidywany okres użytkowania był krótszy niż rok – nie zostały do tej ewidencji wprowadzone, gdyż nie spełniały definicji środka trwałego.
5. Jeżeli konserwator zabytków wyrazi zgodę na wyburzenie istniejących obiektów, na przedmiotowym gruncie zostaną postawione budynki biurowo-handlowo-usługowo-mieszkalne z przeznaczeniem na działalność gospodarczą, które po oddaniu do użytkowania zostaną wprowadzone do ewidencji środków trwałych.
6. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, a koszty ewidencjonuje w roku, w którym zostały poniesione, tj. zgodnie z art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
   
   

W związku z powyższym zadano m. in. następujące pytanie:

Czy odsetki od zaciągniętego kredytu może zaliczyć w koszty uzyskania przychodu w momencie zapłaty... (pytanie wymienione jako drugie)

Zdaniem wnioskodawcy, zakupione budynki, które nie będą używane dłużej niż rok (zostaną zburzone) nie spełniają definicji środka trwałego, zatem należy wartość takich budynków zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu w momencie ich zakupu. Nie ma bowiem żadnych podstaw prawnych do ewentualnej amortyzacji tych budynków, a tym bardziej do podwyższenia o ich wartość przyszłej inwestycji, gdyż budynki te od początku były używane (w części były wynajmowane).

W związku z tym, iż zakupione budynki nie spełniają definicji środka trwałego, a grunt był oddany do używania w momencie zakupu, to zapłacone odsetki od kredytu zaciągniętego na sfinansowanie zakupu są kosztem uzyskania w momencie ich poniesienia (tj. zapłaty).

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje:

Na wstępie zauważyć należy, iż niniejsza interpretacja stanowi ocenę stanowiska wnioskodawcy wyłącznie w zakresie dotyczącym możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej odsetek od kredytu zaciągniętego na zakup nieruchomości. W zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie nieruchomości budynkowych wydano odrębną interpretację.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem dany wydatek mógł zostać zakwalifikowany do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

• musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu;
• nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów;
• musi być należycie udokumentowany.

Generalnie przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie poniesione racjonalnie uzasadnione wydatki, poza enumeratywnie wskazanymi w ustawie, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Mogą to być więc koszty bezpośrednio lub pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami.

Należy przy tym podkreślić, iż obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a przychodem uzyskanym z działalności, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tego przychodu – każdorazowo spoczywa na podatniku.

Zgodnie z przepisem art. 23 ust. 1 pkt 32 ww. ustawy, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów naliczone, lecz nie zapłacone albo umorzone odsetki od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

Artykuł 23 ust. 1 pkt 33 ww. ustawy stanowi z kolei, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek, prowizji i różnic kursowych od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji.

Z powyższych przepisów wynika, iż warunkiem uznania za koszt uzyskania przychodów, odsetek od kredytu jest istnienie związku przyczynowo-skutkowego między zaciągniętym kredytem, a przychodem z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 22 ust. 1 ww. ustawy oraz fakt ich zapłacenia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawca nabył dla celów prowadzenia działalności gospodarczej grunt, na którym znajdują się budynki przeznaczone do wyburzenia. Zakup tego zabudowanego gruntu częściowo został sfinansowany zaciągniętym kredytem. Grunt został wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w momencie zakupu. Natomiast budynki znajdujące się na tym gruncie nie spełniały definicji środka trwałego, gdyż ich przewidywany okres użytkowania (z uwagi na ich planowane wyburzenie przed upływem roku od daty zakupu) był krótszy niż rok i nie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, zapłacone odsetki od kredytu przeznaczonego na częściowe sfinansowanie nabycia wskazanej we wniosku nieruchomości, w części odnoszącej się wyłącznie do zakupionego gruntu (wprowadzonego do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w momencie zakupu). Stanowisko wnioskodawcy w tym zakresie jest zatem prawidłowe.

Natomiast zapłacone odsetki od ww. kredytu, w części dotyczącej zakupionych budynków mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w dwojaki sposób:

• jako element prowadzonej inwestycji – do czasu jej zakończenia (tj. oddania wybudowanych budynków do użytkowania), a więc element kosztu wytworzenia nowych środków trwałych zgodnie z art. 22g ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• jako koszt bezpośrednio odnoszony w ciężar kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej po zakończeniu prowadzonej inwestycji.
  
  

Zgodnie bowiem z powołanym wyżej art. 22g ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za koszt wytworzenia uważa się wartość w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za pracę wraz z pochodnymi i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się wartości pracy własnej podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

W świetle powołanych przepisów i w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego stanowisko wnioskodawcy w tym zakresie, jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.