INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 03 kwietnia 2009r. (data wpływu do tut. Biura – 9 kwietnia 2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia zapłaconych odsetek od kredytu do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 kwietnia 2009r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia zapłaconych odsetek od kredytu do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W 2004 roku zaciągnięty został kredyt hipoteczny na zakup lokalu mieszkalnego. Kredyt ten został zaciągnięty przez osobę fizyczną, a nie firmę. Zgodnie z decyzją Prezydenta Miasta 37,81% powierzchni tego lokalu zostało wydzielone na prowadzenie działalności gospodarczej. W związku z czym 37,81% zapłaconych odsetek od kredytu hipotecznego zaciągniętego na zakup ww. lokalu jest zaliczanych w koszty uzyskania przychodu zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych na spłatę pożyczek (kredytów) z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów). W tym roku wnioskodawczyni zamierza zaciągnąć (jako osoba fizyczna) kredyt refinansowy na spłatę tego kredytu oraz na dodatkowe wydatki osobiste.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zapłacone odsetki od kredytu refinansowego w części dotyczącej spłaty kredytu hipotecznego, proporcjonalnie do wydzielonej powierzchni przeznaczonej na prowadzenie działalności gospodarczej, będą mogły być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów...

Zdaniem wnioskodawczyni, kwestię kosztów uzyskania przychodów regulują art. 22 i 23 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Z treści art. 22 i 23 w/cyt. wyżej ustawy wynika, iż aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów musza być spełnione łącznie dwa warunki: wydatek poniesiony powinien być w celu osiągnięcia przychodu oraz wydatek nie może być wymieniony w art. 23 ustawy stanowiącej katalog wydatków, które nie mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodu. Przepis art. 23 ust. 1 pkt 8 lit a ww. ustawy stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych na spłatę pożyczek (kredytów) z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

Reasumując w przypadku jednoosobowej firmy, nie będzie miał znaczenia fakt, że wydatek powstanie w wyniku podpisania umowy o kredyt refinansowy dla osób fizycznych, istotne jest natomiast, aby stroną umowy była ta sama osoba, która prowadzi działalność gospodarczą. Możliwości zaliczenia przedmiotowego wydatku do kosztów uzyskania przychodu nie wyklucza fakt zaciągnięcia kredytu refinansowego na spłatę kredytu hipotecznego oraz przeznaczenie jego pozostałej części na cele osobiste podatnika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W przytoczonym wyżej przepisie ustawodawca nie wskazuje enumeratywnie jakie kategorie wydatków mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów.

Wskazuje jedynie, iż aby określony wydatek mógł zostać uznany za koszt uzyskania przychodu:

• musi pozostawać w związku przyczynowo – skutkowym z osiąganymi przychodami, bądź też służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów,
• nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• musi być należycie udokumentowany.
  
  

Z powyższego wynika, iż nie każdy wydatek związany z prowadzoną działalnością gospodarczą, to wydatek poniesiony w celu uzyskania przychodów lub zachowania (zabezpieczenia) źródła przychodów.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów), z tym że kosztem uzyskania przychodów są wydatki na spłatę pożyczki (kredytu) w przypadku, gdy pożyczka (kredyt) była waloryzowana kursem waluty obcej, jeżeli:

• pożyczkobiorca (kredytobiorca) w związku ze spłatą pożyczki (kredytu) zwraca kwotę kapitału większą niż kwota otrzymanej pożyczki (kredytu) - w wysokości różnicy pomiędzy kwotą zwrotu kapitału a kwotą otrzymanej pożyczki (kredytu),
• pożyczkodawca (kredytodawca) otrzymuje środki pieniężne stanowiące spłatę kapitału w wysokości niższej od kwoty udzielonej pożyczki (kredytu) - w wysokości różnicy pomiędzy kwotą udzielonej pożyczki (kredytu) a kwotą zwróconego kapitału,
  
  

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie stanowią również kosztów uzyskania przychodów naliczone, lecz nie zapłacone albo umorzone odsetki od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów). W świetle powyższego należy uznać, że dopiero zapłacenie odsetek daje możliwość zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów.

Z wyżej powołanych przepisów wynika, że odsetki od kredytu mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów pod warunkiem łącznego spełnienia następujących warunków:

• zaciągnięty kredyt pozostaje w związku ze źródłem przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza,
• odsetki zostały zapłacone,
• wydatek musi być należycie udokumentowany.
  
  

Jednocześnie zauważyć należy, iż przepisy ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uzależniają możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów, wydatków poniesionych na spłatę odsetek od pożyczek (kredytów) przeznaczonych na sfinansowanie kosztów prowadzonej działalności gospodarczej, od klasyfikacji czy nazwy kredytów stosowanych przez instytucje finansowe, jak również od rodzaju zaciągniętego kredytu. Decydujące znaczenie dla ustalenia możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów ma faktyczne przeznaczenie kredytu, a nie treść umowy kredytowej zawartej z bankiem. Istotne dla oceny, czy ponoszone wydatki spełniają kryterium związku z uzyskiwanym przychodem z działalności gospodarczej, jest np. to, czy spłata kredytu dotyczy składnika majątku nabytego do majątku przedsiębiorstwa, lub chociażby majątku osobistego przedsiębiorcy ale wykorzystywanego na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Oznacza to, że nie można odmówić prawa do zaliczenia w koszty zapłaconych odsetek od kredytu zaciągniętego przez podatnika na spłatę uprzednio zaciągniętego kredytu, w sytuacji gdy kredyt ten był zaciągnięty dla celów prowadzonej działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż wnioskodawczyni zamierza zaciągnąć kredyt na spłatę wcześniej zaciągniętego kredytu hipotecznego przeznaczonego na zakup lokalu mieszkalnego, który w 37,81% wykorzystywany był i jest na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej oraz na dodatkowe wydatki osobiste.

W związku z powyższym zapłacone odsetki od będącego przedmiotem wniosku kredytu, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów prowadzonej przez wnioskodawczynię działalności gospodarczej, jednakże w takiej części w jakiej kredyt ten stanowił spłatę uprzednio zaciągniętego kredytu hipotecznego dotyczącą części lokalu mieszkalnego (37,81%) wykorzystywanego w tej działalności.

Podkreślić jednocześnie należy, iż odsetki od kredytu z części przeznaczonej na wydatki osobiste nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, gdyż nie mają związku z prowadzoną przez wnioskodawczynię działalnością gospodarczą oraz nie służą osiągnięciu przychodów lub zachowania albo zabezpieczeniu źródła przychodów.

Jednocześnie zauważyć należy, iż jeżeli wnioskodawczyni wprowadziła, bądź zamierza wprowadzić przedmiotowy lokal do ewidencji środków trwałych to odsetki od kredytu zapłacone do dnia przekazania środka trwałego do używania, zgodnie z art. 22g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwiększają wartość początkową tego środka trwałego i mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów pośrednio poprzez odpisy amortyzacyjne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.