INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 28 kwietnia 2009 r. (data wpływu 4 maja 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 lipca 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku wystawienia faktury przez sprzedawcę – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 maja 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku wystawienia faktury przez sprzedawcę.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 9 września 2008 r. od Miasta i Powiatu, aktem notarialnym, nabył Pan wspólnie z małżonką niezabudowaną nieruchomość o łącznej powierzchni 6.285 m². Nieruchomość ta została nabyta na cele prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, co wynika także z treści aktu notarialnego. Nieruchomość nabyto w drodze przetargu nieograniczonego. W ogłoszeniu o przetargu zamieszczono informację, iż sprzedaż tej nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w wysokości 22%. Zarówno Miasto, jak i Powiat, przy sporządzaniu aktu notarialnego oświadczyli, iż są płatnikami podatku od towarów i usług i sprzedaż tej nieruchomości podlega opodatkowaniu stawką VAT w wysokości 22%. Z treści aktu notarialnego wynika, iż ww. nieruchomość sprzedano Panu za kwotę brutto zawierającą 22% VAT.

Miasto wystawiło Panu fakturę VAT na część ceny, jaką zapłacił Pan Miastu, natomiast Powiat nie wystawił faktury VAT. Okazało się bowiem, iż Powiat błędnie wskazał w akcie notarialnym, iż jest płatnikiem VAT, w związku z czym nie jest on uprawniony do wystawienia faktury VAT.

W kwietniu 2009 r. Powiat złożył zgłoszenie rejestracyjne w podatku od towarów i usług wraz z zaległymi deklaracjami VAT-7, w których opodatkował tym podatkiem kwotę uzyskaną ze sprzedaży na Pana rzecz wskazanej nieruchomości. Podatek VAT wykazany w złożonych deklaracjach VAT-7 został zapłacony do właściwego urzędu skarbowego. W związku z tym wystąpił Pan do Powiatu o wystawienie faktury VAT dokumentującej nabycie przedmiotowej nieruchomości.

Uzyskał Pan informację, iż faktura nie może zostać wystawiona, ponieważ na podstawie art. 108 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku wystawienia takiej faktury, po raz drugi Powiat będzie musiał zapłacić podatek VAT z tego tytułu.

Pismem z dnia 10 lipca 2009 r. doprecyzowano wniosek poprzez wskazanie, iż przedmiotowa nieruchomość nabyta została na prawach wspólności ustawowej z małżonką oraz, że ww. nieruchomość nabyta została na cele działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy może Pan żądać od Powiatu wystawienia faktury VAT dokumentującej nabycie ww. nieruchomości...
2. Czy Powiat obowiązany będzie lub przynajmniej uprawniony do wystawienia na Pana rzecz faktury VAT dokumentującej sprzedaż przedmiotowej nieruchomości...

Zdaniem Wnioskodawcy, nic nie stoi na przeszkodzie, aby teraz, na Pana żądanie, Powiat wystawił taką fakturę. W ocenie Wnioskodawcy, Powiat, jako sprzedający, obowiązany był najpóźniej w dacie złożenia zaległych deklaracji VAT-7 do wystawienia faktury VAT, dokumentującej sprzedaż ww. nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Jak stanowi natomiast art. 106 ust. 2 tej ustawy, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.

W myśl przepisu art. 106 ust. 3 omawianej ustawy, przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do części należności otrzymywanych przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi.

Podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury, o czym stanowi art. 106 ust. 4 ustawy.

Szczegółowe zasady wystawiania faktur uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337).

I tak, stosownie do treści § 9 ust. 1 ww. rozporządzenia, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 10-12.

Z kolei, na podstawie § 17 pkt 5 powołanego rozporządzenia, za fakturę uznaje się również rachunki, o których mowa w art. 87 i 88 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), wystawiane przez podatników nieobowiazanych do wystawiania faktur według zasad określonych w § 4, 5, 7-14, 16-20 i 22.

Zgodnie z art. 87 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy prowadzący działalność gospodarczą obowiązani są na żądanie kupującego lub usługobiorcy wystawić rachunek potwierdzający dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi.

Podatnicy wymienieni w § 1, od których zażądano rachunku przed wykonaniem usługi lub wydaniem towaru, wystawiają rachunek nie później niż w terminie 7 dni od dnia wykonania usługi lub wydania towaru. Jeżeli jednak żądanie wystawienia rachunku zostało zgłoszone po wykonaniu usługi lub wydaniu towaru, wystawienie rachunku następuje w terminie 7 dni od dnia zgłoszenia żądania (art. 87 § 3 Ordynacji podatkowej).

Przy czym, w oparciu o przepis art. 87 § 4 ww. ustawy, podatnik nie ma obowiązku wystawienia rachunku, jeżeli żądanie zostało zgłoszone po upływie 3 miesięcy od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Z przedstawionego stanu faktycznego sprawy wynika, iż we wrześniu 2008 r. wraz z małżonką, z którą posiada wspólność majątkową małżeńską, na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego, nabył Pan od Miasta i Powiatu niezabudowaną nieruchomość na cele prowadzonej działalności gospodarczej. Transakcja ta została potraktowana przez Miasto, jako opodatkowana podatkiem od towarów i usług według 22% stawki podatku, natomiast Powiat wskazał, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług w związku z czym nie może wystawić faktury VAT. Jednakże w kwietniu 2009 r. Powiat złożył zgłoszenie rejestracyjne wraz z zaległymi deklaracjami VAT-7, w których opodatkował kwotę uzyskaną ze zbycia przedmiotowej nieruchomości, lecz nie wystawił z tego tytułu faktury VAT. Powiat odmówił również wystawienia tej faktury na Pana prośbę, argumentując to przepisem art. 108 ustawy o podatku od towarów i usług.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonuje Pan czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

W przedstawionym we wniosku stanowisku prezentuje Pan pogląd, zgodnie z którym nic nie stoi na przeszkodzie, aby na jego żądanie, sprzedawca (Powiat) wystawił fakturę VAT. Ponadto, uważa Pan, iż sprzedawca winien najpóźniej w dacie złożenia zaległych deklaracji VAT-7 do wystawienia faktury VAT dokumentującej przedmiotową sprzedaż.

Uwzględniając powyższe należy stwierdzić, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, jak również rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy nie regulują kwestii wystawiania na żądanie nabywcy prowadzącego działalność gospodarczą faktur VAT. Kwestii tej nie normują także przepisy ustawy Ordynacja podatkowa. Jednakże ww. akty prawne regulują obowiązki podatnika, jako podmiotu obowiązanego do stosownego dokumentowania dokonanych przez niego sprzedaży (dostawa towaru lub świadczenie usługi). Przy czym przepisy te (art. 87 § 4 ustawy Ordynacja podatkowa) określają szczegółowo termin, do upływu którego podatnicy ci obowiązani są do realizacji tego obowiązku.

A zatem skoro z okoliczności sprawy wynika, że Powiat jako sprzedawca wskazanej nieruchomości nie wystawił na Pana rzecz faktury VAT na okoliczność jej zbycia, to tym samym – jeżeli upłynęły już trzy miesiące od transakcji sprzedaży ww. nieruchomości – może on odmówić wystawienia faktury VAT. Zauważyć jednak należy, iż jednocześnie brak jest prawnych przeszkód, aby kontrahent taką fakturę wystawił po upływie wskazanego powyżej terminu, co jednak w tym konkretnym przypadku uzależnione jest od jego woli, której dotychczas nie wyraził, działając w granicach prawa.

W świetle powyższego – wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy – tut. organ nie podziela stanowiska wskazanego we wniosku, zgodnie z którym sprzedawca najpóźniej w dacie złożenia zaległych deklaracji VAT-7 (czyli już po upływie trzech miesięcy od sprzedaży nieruchomości) obowiązany był do wystawienia na Pana rzecz faktury VAT, dokumentującej zbycie ww. nieruchomości.

Ponadto, mając na uwadze fakt, że stroną wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest Pan zaznacza się, iż interpretacja nie ma mocy wiążącej dla zbywcy nieruchomości, który chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie. W konsekwencji regulacje zawarte w art. 14k-14n ustawy Ordynacja podatkowa nie będą miały zastosowania dla tego podmiotu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.