INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 22 kwietnia 2009 r. (data wpływu 27 kwietnia 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 25 czerwca 2009 r. (data wpływu 29 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji zbycia składników majątkowych przedsiębiorstwa – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 kwietnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji zbycia składników majątkowych przedsiębiorstwa. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 25 czerwca 2009 r. (data wpływu 29 czerwca 2009 r.) o doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza zbyć w jednej transakcji nieruchomości, ruchomości (maszyny, pojazdy, towary handlowe), prawo do używania marki przez okres 3 lat. Suma tych składników majątkowych związana jest z prowadzonym przez podatnika składem materiałów budowlanych i punktem handlowym. Poza nimi Zainteresowany posiada dwa inne punkty handlowe, w których wykonuje działalność związaną z obrotem produktami rolnymi - zbożem, nasionami, środkami ochrony roślin itp.

W uzupełnieniu do złożonego wniosku Spółka wskazała, że opisane składniki majątkowe spełniają warunki zawarte w art. 55¹ Kodeksu cywilnego pozwalające uznać je za przedsiębiorstwo w rozumieniu tego przepisu, bądź też stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zbycie tych składników majątkowych podlega pod przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, czy też na podstawie art. 6 pkt 1 tej ustawy, do opisanej transakcji przepisów tych nie stosuje się...

Zdaniem Wnioskodawcy, opisana transakcja jako zbycie przedsiębiorstwa jest wyłączona spod zakresu stosowania ustawy o podatku od towarów i usług.

W ocenie Zainteresowanego, opisana suma składników majątkowych stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego (art. 55¹), gdyż:

1. stanowi przydatny do realizacji celu gospodarczego zespół składników materialnych nieruchomości, ruchomości - i niematerialnych - prawo do używania marki,
2. jest wydzielona wewnątrz spółki pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym (odrębny tabor samochodowy, odrębni pracownicy, odrębna nieruchomość i adres, odrębny przedmiot działalności gospodarczej) oraz finansowym - odrębna kasa fiskalna, system zakupów i sprzedaży,
3. może samodzielnie realizować zadania gospodarcze.

Pojęcie „przedsiębiorstwo” obejmuje każdy zespół składników materialnych i niematerialnych służących do realizacji określonych zadań gospodarczych, bez względu na to, czy obejmuje on całość, czy jedynie część majątku określonego podmiotu. Nie podlega też wątpliwości, że w skład jednej spółki może wchodzić wiele przedsiębiorstw w rozumieniu art. 55¹ Kc.

Wnioskodawca prowadzi dwa przedsiębiorstwa - jedno prowadzące handel materiałami budowlanymi, drugie prowadzące handel produktami związanymi z rolnictwem.

Polski ustawodawca poprzez art. 6 ustawy, wprowadził do polskiego porządku prawnego zapis dopuszczony dyrektywą wspólnotową harmonizującą systemy podatku od wartości dodanej, który stanowi, że w przypadku przekazania całości lub części majątku Państwa Członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie ma miejsca. Skoro art. 6 stanowi implementację zapisu dyrektywy, należy go interpretować ściśle w powiązaniu z treścią i celami dyrektywy (por. wyrok WSA Warszawa z dnia 7 lutego 2008 r. w sprawie III SA/Wr 934/07), a także w zgodzie z orzecznictwem Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (ETS).

W szeroko komentowanym wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie C-497/01 ETS uznał, że zakres czynności, które mogą być uznane za niebędące dostawą towarów, należy interpretować szeroko i że zasada braku dostawy ma zastosowanie do KAŻDEGO przeniesienia przedsiębiorstwa lub samodzielnej jego części, włączając składniki rzeczowe i w razie konieczności inne, łącznie stanowiące przedsiębiorstwo lub jego część. Dyrektywa stanowi też, że ograniczenie wspomnianego zapisu jest dopuszczalne wyłącznie wtedy, gdy Państwa Członkowskie chcą zapobiec zakłóceniom konkurencji, bądź też uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania.

Należy zatem uznać, że ograniczenie przyznanego przez dyrektywę i zaimplementowanego do polskiego porządku prawnego uprawnienia do nieopodatkowywania podatkiem od towarów i usług transakcji zbycia całości lub części majątku (w przedmiotowej sprawie zespołu składników majątkowych stanowiących przedsiębiorstwo) jest niedopuszczalne, chyba że zmierza do zapobieżenia zakłóceniom konkurencji bądź też uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania.

W ocenie Spółki, w przedmiotowej sprawie nie ma podstaw do zastosowania do planowanej transakcji przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Zainteresowany jednocześnie oświadcza, że nawet nie uznanie opisanej transakcji za zbycie przedsiębiorstwa, a jedynie za zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie zmienia jego sytuacji prawnej i nadal pozwala na niestosowanie do zbycia przepisów ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W niniejszej sprawie kwestią wymagającą interpretacji jest ustalenie istnienia lub nieistnienia podstaw do zastosowania przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, który stanowi, iż przepisów tej ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Odwołując się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) należy stwierdzić, że zgodnie z art. 55¹ tej ustawy, przedsiębiorstwo stanowi zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej, który obejmuje w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   

Zatem, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Ponadto, art. 55² Kc stanowi, iż czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Stosownie do art. 2 pkt 27e ustawy, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca zamierza sprzedać sumę składników majątkowych, które wg niego spełniają warunki pozwalające uznać je za przedsiębiorstwo, bądź też stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Biorąc pod uwagę opisane zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że zbycie przedmiotowej sumy składników majątkowych nie będzie stanowiło zbycia przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego.

Zdaniem tut. Organu, suma opisanych przez Zainteresowanego składników majątkowych spełnia warunki, by uznać ją za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy. W związku z powyższym, transakcja jej zbycia podlega wyłączeniu z opodatkowania podatkiem VAT, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tut. Organ podkreśla, iż przywołany przez Spółkę wyrok sądu administracyjnego został wydany w konkretnej sprawie, osadzonej w określonym stanie faktycznym i tylko do niej się zawęża.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.