INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 30 marca 2009 r. (data wpływu 3 kwietnia 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 kwietnia 2009 r. (data wpływu 29 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów z działalności rolniczej -jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 kwietnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów z działalności rolniczej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym. Ziemię na, której prowadzi gospodarstwo rolne dzierżawi na podstawie umowy dzierżawy. Wnioskodawca w gospodarstwie poza uprawą roli zajmuje się również hodowlą koni, posiada klacze ze źrebakami oraz ogiera rozpłodowego. Klacze jak i ogier są użytkowane w pracach polowych oraz przeznaczone na sprzedaż (klacze i źrebięta). Wyżej wymieniowe klacze i źrebięta są ”własnego chowu” a ich minimalny okres hodowli w gospodarstwie jest dłuższy niż 2 miesiące. Ogier, którego Wnioskodawca jest właścicielem posiada licencje na krycie i jest uznany przez Polski Związek Hodowców Koni jako reproduktor. Ogier jest wykorzystywany jako reproduktor dla klaczy, których Wnioskodawca jest właścicielem. Wnioskodawca zamierza tym ogierem kryć klacze innych hodowców za co pobierał będzie drobną opłatę.

Pismem z dnia 29 kwietnia 2009 r. Wnioskodawca uzupełnił wniosek o brakujący podpis.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy otrzymane środki finansowe z zapłodnienia klaczy zewnętrznych oraz ze sprzedaży klaczy i źrebiąt z własnego stada mieszczą się w działalności rolnej i nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 2 pkt 1 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody uzyskane z krycia klaczy zewnętrznych jak i ze sprzedaży klaczy i źrebiąt są działalnością rolną więc podlegają zwolnieniu z podatku dochodowego. Zdaniem Wnioskodawcy ogier, którego jest właścicielem dostarcza materiału zarodowego klaczom z jego gospodarstwa jaki i klaczom zewnętrznym. Sprzedaż klaczy i źrebiąt jest działalnością rolną polegająca na wytwarzaniu zwierząt w formie nieprzetworzonej z własnej hodowli.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) co do zasady dotyczą opodatkowania wszelkich dochodów osób fizycznych. Jednakże przepisów tej ustawy, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1, nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, działalnością rolniczą w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego, oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost wynoszą co najmniej:

1. miesiąc – w przypadku roślin,
2. 16 dni – w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalistycznego gęsi lub kaczek,
3. 6 tygodni – w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
4. 2 miesiące – w przypadku pozostałych zwierząt

• licząc od dnia nabycia.
  
  

Działami specjalnymi produkcji rolnej, w myśl art. 2 ust. 3 ww. ustawy, są natomiast: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin ”in vitro”, fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.

W treści wniosku podano, że hodowla koni prowadzona jest w gospodarstwie rolnym, zatem mając na uwadze wskazane uprzednio przepisy stwierdzić należy, iż przychody uzyskane z tego tytułu nie stanowią przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Ponadto, ilekroć w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych jest mowa o gospodarstwie rolnym, w myśl art. 2 ust. 4 tej ustawy, oznacza to gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 136, poz. 969 ze zm.). W związku z powyższym za gospodarstwo rolne, stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy, uważa się obszar gruntów, o którym mowa w art. 1 o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej, w tym spółki nieposiadającej osobowości prawnej. Natomiast w myśl ust. 2 tego artykułu, za działalność rolniczą uważa się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, roślin ozdobnych, grzybów uprawnych, sadownictwa, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowo fermowego oraz chów i hodowlę ryb.

Z powyższych przepisów wynika, ze ustawodawca dla celów podatku dochodowego precyzuje wyraźnie co należy rozumieć przez działalność rolniczą, a wyliczenie dokonane w przepisie art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma charakter wyczerpujący. Zgodnie z przedstawioną definicją działalności rolniczej podstawową jej cechą jest uzyskanie produktów w stanie nieprzetworzonym, pochodzących z uprawy (produkcja roślinna), chowu lub hodowli (produkcja zwierzęca). Powyższe oznacza, że wszelkie produkty działalności rolniczej powstają wyłącznie na skutek działania normalnych biologicznych procesów wzrostu.

Z opisanego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca w ramach prowadzonego gospodarstwa rolnego poza uprawą roli zajmuje się również hodowlą koni. Posiada klacze i źrebięta przeznaczone na sprzedaż oraz ogiera, który jest wykorzystywany jako reproduktor dla klaczy będących własnością Wnioskodawcy. Wnioskodawca zamierza tym ogierem kryć także klacze innych hodowców za co będzie otrzymywał niewielkie opłaty.

Reasumując stwierdzić należy, że działalność wykonywana przez Wnioskodawcę - rolnika prowadzącego gospodarstwo rolne mieści się w przytoczonej powyżej definicji działalności rolniczej, nie będąc jednocześnie zaliczana do działów specjalnych produkcji rolnej. W konsekwencji do przychodów z tej działalności nie znajdują zastosowania przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe różni się od zdarzenia przyszłego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art.54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.