INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 15 kwietnia 2009 r. (data wpływu 20 kwietnia 2009 r.), uzupełnionym w dniu 29 maja 2009 r. (data wpływu 1 czerwca 2009 r.) na wezwanie tut. Organu nr IPPB3/423-200/09-2/JG z dnia 21 maja 2009 r. o sprecyzowane własnego stanowiska w sprawie, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów poniesionych przez Spółkę w związku z restrukturyzacją zobowiązań Spółki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 kwietnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów poniesionych przez Spółkę w związku z restrukturyzacją zobowiązań Spółki. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 28 maja 2009 r. (data wpływu 1 czerwca 2009 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie do uzupełnienia wniosku o własne stanowisko w sprawie.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe oraz stan faktyczny:

Wnioskodawca - spółka Koncern (Spółka) jest spółką z siedzibą w Polsce, podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Zgodnie z ustawą o VAT spółka odlicza całość podatku naliczonego.

W związku z trudną sytuacją finansową Spółka złożyła w dniu 9 marca 2009 r. do sądu - wniosek o wszczęcie postępowania naprawczego w razie zagrożenia niewypłacalnością, zgodnie z art. 492-521 zawartymi w Części Czwartej „Postępowanie naprawcze w razie zagrożenia niewypłacalnością” ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz. U. z 2003 r. Nr 60, poz. 535 ze zm.).

Spółka dążąc do zachowania swojej działalności podjęła czynności zmierzające do restrukturyzacji jej zobowiązań. Z uwagi na fakt, że prawidłowe przeprowadzenie restrukturyzacji wymaga specjalistycznej wiedzy z zakresu prawa, finansów itp. Spółka ponosi i będzie ponosiła, dodatkowe wydatki na zakup usług od podmiotów zajmujących się zawodowo tego rodzaju postępowaniami. Spółka zawarła m. in.:

1. umowę z kancelarią prawną (Umowa z Kancelarią Prawną), której zadaniem będzie przede wszystkim: reprezentowanie Spółki w negocjacjach w zakresie ustalenia zobowiązań związanych z transakcjami rynku finansowego (w szczególności transakcjami opcji walutowych) oraz w negocjacjach z bankami kredytującymi działalność Spółki i takimi na rzecz, których spółka udzieliła poręczeń z tytułu umów kredytowych (spółki z grupy); reprezentowanie Spółki w ewentualnych sporach sądowych (w przypadku zakończenia negocjacji niepowodzeniem);, doradztwo w zakresie realizacji przez Spółkę jej obowiązków informacyjnych, jako Spółki publicznej oraz reprezentowanie w relacjach z organami nadzoru rynku finansowego; doradztwo prawne w zakresie ewentualnych postępowań układowych lub naprawczych, a także
2. umowę z firmą doradztwa finansowego (Umowa z Doradcą Finansowym), przedmiotem której jest usługa doradztwa przy realizacji restrukturyzacji, która obejmuje w szczególności: przygotowanie projekcji finansowych Spółki oraz Grupy Kapitałowej Spółki; doradztwo przy opracowaniu projektu jej restrukturyzacji finansowej; doradztwo przy ustaleniu strategii biznesowej w zakresie negocjacji z bankami finansującymi Spółkę; doradztwo przy przygotowywaniu projektów dokumentacji niezbędnej do prowadzenia negocjacji z bankami finansującymi Spółkę oraz udział w takich negocjacjach; doradztwo przy przygotowaniu projektów dokumentacji niezbędnej do złożenia w odpowiednich sądach powszechnych w związku z realizacją restrukturyzacji.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowym jest stanowisko Spółki, że w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o CIT opisane w stanie faktycznym wydatki poniesione przez Spółkę w związku z restrukturyzacją zobowiązań Spółki, na podstawie Umowy z Kancelarią Prawną oraz Umowy z Doradcą Finansowym, stanowią i stanowić będą koszt uzyskania przychodu potrącalny — na zasadzie art. 15 ust. 4d ustawy o CIT — w dacie ich poniesienia...

Zdaniem Wnioskodawcy wydatki poniesione przez Spółkę w związku z restrukturyzacją zobowiązań Spółki, na podstawie Umowy z Kancelarią Prawną oraz Umowy z Doradcą Finansowym, stanowią i stanowić będą koszt uzyskania przychodu potrącalny — na zasadzie art. 15 ust. 4d w zw. z art. 15 ust. 4e ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 ze zm.) — w dacie ich poniesienia.

Swoje stanowisko Spółka uzasadnia następująco:

Powołuje art. 15 ust. 1 zdanie 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Następnie Spółka powołuje uzasadnienie rządowego projektu uchwalonej w dniu 16 listopada 2006 r. Ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych „wprowadzono nową definicję kosztów podatkowych przez rozszerzenie istniejącej i uznanie za koszt wydatków i odpisów dokonanych w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Zmiana ta odpowiada rozumieniu aktualnie istniejącego przepisu, jakie zostało nadane mu przez orzecznictwo sądów administracyjnych”.

Spółka powołuje również wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 marca 1998 r., w którym Sąd stwierdził, że: „kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów” (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 marca 1998 r. sygn. akt I SA/Lu 230/97), a także pismo Ministra Finansów z dnia 10 czerwca 2002 r. (sygn. GM-8214-127/02), w którym podniesiono m. in., że „w odniesieniu do kosztów, których nie można bezpośrednio powiązać z uzyskiwanymi przychodami, gdyż są związane z całokształtem działalności podlegają one zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów z chwilą ich faktycznego poniesienia”.

Spółka odnosząc powyższe do realiów niniejszej sprawy stwierdza, że w przypadku, gdy na skutek nagłego załamania sytuacji gospodarczej w skali światowej (jak i krajowej), Spółka znalazła się w sytuacji zagrożenia dla dalszej działalności gospodarczej i w związku z tym podejmuje działania zmierzające ku restrukturyzacji swoich zobowiązań (ponosi w tym celu wydatki na podstawie Umowy z Kancelarią Prawną oraz Umowy z Doradcą Finansowym) wydatki przeznaczone na ten cel należy kwalifikować jako koszty poniesione w celu (...) zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

Dodatkowo podkreśla, że niedopuściła do ogłoszenia upadłości, lecz niezwłocznie po zaobserwowaniu trudności finansowych wystąpiła do Sądu o wszczęcie postępowania naprawczego w razie zagrożenia niewypłacalnością, co - zdaniem Spółki - wskazuje na racjonalność działań władz Spółki i dodatkowo przemawia za zasadnością zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodu. Zdaniem Spółki, stosownie do art. 15 ust. 4d w zw. z art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ww. wydatki – jako koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami – są potrącane w dacie ich poniesienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego oraz stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji oraz stanu prawnego obowiązującego w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.