INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 05 maja 2009 r. (data wpływu 11 maja 2009 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług zarządzania sprzętem komputerowym - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 maja 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług zarządzania sprzętem komputerowym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Przedmiotem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności jest obsługa techniczna infrastruktury informatycznej, która polega przede wszystkim na wykonywaniu czynności takich jak:

1. administracja, zarządzanie i konfiguracja sieci komputerowej oraz urządzeń i systemów informatycznych,
2. integracja systemów informatycznych, serwerów i urządzeń sieciowych,
3. instalacja oprogramowania na stacjach roboczych i serwerach,
4. wsparcie informatyczne użytkowników,
5. tworzenie dokumentacji technicznej dotyczącej infrastruktury informatycznej,
6. tworzenie procedur operacyjnych związanych z działu informatyki,
7. obsługa techniczna sprzętu komputerowego,
8. monitorowanie i nadzorowanie infrastruktury informatycznej,
9. wdrażanie nowych rozwiązań informatycznych,
10. identyfikowanie, dokumentowanie i analiza potrzeb informatycznych klienta oraz proponowanie rozwiązań w zakresie infrastruktury teleinformatycznej i oprogramowania komputerowego.
    
    

Powyższe usługi są wykonywane w Polsce na rzecz kontrahenta z Belgii, który nie posiada siedziby na terenie Rzeczypospolitej. Następnie firma Belgijska, usługi wykonywane przez Wnioskodawcę, odsprzedaje kontrahentowi, który posiada siedzibę w Polsce.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy do usług wykonywanych przez Wnioskodawcę prawidłowo zastosowana została stawka VAT 22%...
2. Czy usługi te powinny jednak zostać opodatkowane w kraju nabywcy, czyli Belgii, a faktura powinna zostać wystawiona ze stawką NP...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z interpretacją Urzędu Statystycznego w Łodzi, usługi wymienione w poz. 54 mieszczą się w grupowaniu PKWiU (2004) 72.30.10-00.00 – „Usługi zarządzania sprzętem komputerowym” oraz „Usługi zarządzania systemami komputerowymi”. W związku z tym, iż PKWiU 72.3 (a także wymienione czynności) nie zostały wymienione w art. 27 ust. 4 ustawy o VAT, do tych usług ma zastosowanie stawka VAT 22%, a nie stawka NP (czyli podlegają opodatkowaniu w kraju, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Świadczone przez podatników usługi opodatkowane są w państwie, w którym zgodnie z przepisami przypada miejsce ich świadczenia pozwalające na ustalenie miejsca ich opodatkowania. Podatek od towarów i usług /podatek od wartości dodanej/ jest bowiem nakładany zgodnie z zasadą terytorialnej suwerenności podatkowej, co oznacza, że o ile jest to możliwe, w danym państwie powinny podlegać opodatkowaniu jedynie te transakcje, których rzeczywista konsumpcja ma miejsce w tym kraju.

Podstawowa zasada regulująca miejsce powstania obowiązku podatkowego wynika z art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.). W myśl powołanego przepisu w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28. Jest to ogólna zasada określająca miejsce świadczenia, od której to zasady ustawodawca wprowadził szereg wyjątków.

Jednocześnie zgodnie z dyspozycją art. 27 ust. 3 ustawy o VAT, w przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4, są świadczone na rzecz osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego, lub podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę, miejscem ich świadczenia jest miejsce, gdzie siedzibę posiada ich nabywca. Wskazane wyżej szczególne zasady ustalania miejsca opodatkowania stosuje się, zgodnie z art. 27 ust. 4 pkt 3 ustawy o VAT do:

Usług doradczych, inżynierskich, prawniczych, księgowych oraz usług podobnych do tych usług, w tym w szczególności:

1. usług doradztwa w zakresie sprzętu komputerowego (PKWiU 72.1),
2. usług doradztwa w zakresie oprogramowania (PKWiU 72.2),
3. usług prawniczych, rachunkowo-księgowych, badania rynków i opinii publicznej, doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania (PKWiU 74.1),
4. usług architektonicznych i inżynierskich (PKWiU 74.2) – z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 1,
5. usług w zakresie badań i analiz technicznych (PKWiU 74.3);

3a) usług przetwarzania danych, dostarczania informacji oraz usług tłumaczeń. (…)

Zgodnie z art. 8 ust. 3 w/w o podatku od towarów i usług, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Przy określaniu miejsca świadczenia usług, o którym mowa w art. 27 i 28, usługi są identyfikowane za pomocą klasyfikacji statystycznych, jeżeli dla tych usług przepisy ustawy oraz przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne (art. 8 ust. 4).

Usługi świadczone przez podatników winny być zatem klasyfikowane w oparciu o klasyfikacje wydane na podstawie przepisów o statystyce publicznej (PKWiU).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca świadczy usługi zarządzania sprzętem komputerowym. Usługi wykonywane są w Polsce na rzecz kontrahenta z Belgii, który nie posiada siedziby na terenie naszego kraju. W opinii Wnioskodawcy, w związku z faktem, iż Ośrodek Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi zaklasyfikował usługi świadczone przez Podatnika jako „Usługi zarządzania sprzętem komputerowym” oraz „Usługi zarządzania systemami komputerowymi”, mieszczące się w grupowaniu 72.30.10-00.00 PKWiU, zasady opodatkowania VAT tych usług powinny być ustalane z uwzględnieniem otrzymanej klasyfikacji statystycznej.

Biorąc powyższe pod uwagę, organ podatkowy stwierdza, iż w zaistniałej sytuacji miejscem świadczenia przez Wnioskodawcę „Usług zarządzania sprzętem komputerowym” oraz „Usługi zarządzania systemami komputerowymi” zaklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 72.30.10-00.00, zgodnie z już powoływanym art. 27 ust. 1 jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności – tj. Polska. W konsekwencji omawiane usługi podlegają opodatkowaniu 22 % stawką podatku VAT .

Podkreślić należy, że do wydawania opinii klasyfikacyjnych oraz udzielenia pomocy w zakwalifikowaniu wyrobów i usług do poszczególnych grupowań PKWiU upoważnione są wyłącznie odpowiednie organy statystyczne. Organ podatkowy nie jest uprawniony do zaklasyfikowania wskazanej przez Wnioskodawcę usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU. Każdy Podatnik jest obowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z poprawnym zdefiniowaniem dokonywanej czynności, również w zakresie opodatkowania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.