INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 16 lutego 2009 roku (data wpływu 17 lutego 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia wartości początkowej nieruchomości wniesionej do spółki osobowej, która to nieruchomość stanowić będzie środek trwały spółki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 lutego 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia wartości początkowej nieruchomości wniesionej do spółki osobowej, która to nieruchomość stanowić będzie środek trwały spółki. Z uwagi na stwierdzone we wniosku braki formalne, pismem z dnia 30 kwietnia 2009 r. Nr ITPB1/415-135/08-2/MM wezwano Panią do ich usunięcia. Wniosek uzupełniła Pani pismem z dnia 30 kwietnia 2009 r. (data wpływu 5 maja 2009 r.).

W przedmiotowym wniosku oraz w piśmie uzupełniającym z dnia 30 kwietnia 2009 roku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości zabudowanych oraz nieruchomości niezabudowanej, które zamierza wnieść – jako wkład niepieniężny (aport) – do nowo zakładanej spółki osobowej (jawnej lub komandytowej). Część nieruchomości przenoszonych aportem do Spółki osobowej przez Wnioskodawcę była wykorzystywana w jego działalności gospodarczej, część w działalności gospodarczej innej osoby, a część nie była w ogóle wprowadzona do działalności gospodarczej, ani w ogóle w niej wykorzystywana, jednak wszystkie nieruchomości wprowadzone aportem do spółki osobowej (o której mowa w złożonym wniosku), będą wprowadzone do ewidencji środków trwałych celem wykorzystywania w działalności gospodarczej.

Wartość nieruchomości wnoszonych do spółki osobowej przez Wnioskodawcę zostanie ustalona przez wspólników w umowie spółki osobowej i będzie ona równa rynkowej wartości nieruchomości na dzień zawarcia umowy spółki osobowej. Pozostali wspólnicy (wspólnik) spółki osobowej wniosą do spółki osobowej również wkłady niepieniężne. W zależności od wartości wkładów wniesionych do spółki osobowej, w umowie spółki osobowej zostanie ustalony udział Wnioskodawcy i pozostałych wspólników (wspólnika) w zyskach spółki osobowej.

Spółka osobowa wprowadzi nieruchomości do ewidencji środków trwałych i będzie wykorzystywać nieruchomości dla celów prowadzonej działalności gospodarczej. Jest też prawdopodobne, że po pewnym czasie spółka dokona zbycia nieruchomości wniesionych przez Wnioskodawcę.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wniesienie przez Wnioskodawcę nieruchomości do spółki osobowej, spowoduje u Wnioskodawcy powstanie przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych...
2. W jakiej wysokości należy określić wartość początkową nieruchomości wniesionej do spółki osobowej przez Wnioskodawcę w przypadku, gdy spółka osobowa zaliczy te składniki do środków trwałych...
3. Czy w przypadku sprzedaży nieruchomości przez spółkę osobową przychód Wnioskodawcy uzyskany z tego tytułu może zostać pomniejszony o koszt uzyskania przychodów, równy wartości początkowej zbywanej nieruchomości, określonej w ewidencji środków trwałych spółki osobowej, pomniejszony o dokonane odpisy amortyzacyjne, w proporcji w jakiej Wnioskodawca uczestniczył w zyskach spółki osobowej...

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź w zakresie pytania drugiego, odpowiedź na pozostałe pytania udzielona zostanie w odrębnych pismach.

Zdaniem Wnioskodawcy – w zakresie pytania drugiego- spółka osobowa może określić wartość początkową nieruchomości będącej środkiem trwałym, wniesionej przez Wnioskodawcę do spółki osobowej, jako wkład niepieniężny, w wysokości wartości rynkowej nieruchomości, z dnia wniesienia wkładu, określonej w umowie spółki osobowej.

Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki handlowej, za wartość początkową środków trwałych przyjmuje się ustaloną przez wspólników na dzień wniesienia wkładu lub udziału, wartość poszczególnych środków trwałych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu. Stosownie natomiast do art. 22g ust. 16 ww. ustawy, przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy, zastosowanie ma przepis art. 19 tej ustawy, określający zasady ustalania wartości rynkowej rzeczy. A zatem wartość środka trwałego wniesionego do spółki osobowej należy określić na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca wniesienia, jako wkład do spółki osobowej (art. 19 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W ocenie Wnioskodawcy - na gruncie powyższych przepisów – nie budzi żadnych wątpliwości, że w przypadku wniesienia nieruchomości do spółki osobowej, spółka osobowa (wspólnicy) powinni określić wartość początkową nieruchomości równą wartości rynkowej nieruchomości, z dnia wniesienia wkładu. Wartość tą wspólnicy określają w umowie spółki osobowej.

Przedstawiając swoje stanowisko Wnioskodawca powołuje się na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa Ursynów z dnia 14 września 2007 roku nr 1438/DF2/415-62a/250/07/AZJ, interpretację indywidualną z dnia 9 kwietnia 2008 roku Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, postanowienie z dnia 14 sierpnia 2007 roku Nr I/423-42.1-419/07/ZDB Naczelnika Urzędu Skarbowego Łódź Bałuty oraz odpowiedź na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa nr ITPB1/415W-52/08, wydaną dnia 19 listopada 2008 roku, przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego – w zakresie pytania drugiego - uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.) spółką jawną jest spółka osobowa, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową i na mocy § 2 tego artykułu, każdy wspólnik odpowiada za zobowiązania spółki bez ograniczenia całym swoim majątkiem solidarnie z pozostałymi wspólnikami oraz ze spółką, z uwzględnieniem art. 31.

Natomiast w myśl z art. 102 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.) spółka komandytowa jest spółką osobową mającą na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

Ponieważ spółka jawna i komandytowa nie mają podmiotowości prawnej odrębnej od wspólników, nie są one podmiotami obowiązku podatkowego w zakresie podatku dochodowego, podmiotami takimi są natomiast wspólnicy takiej spółki. W zależności od tego, czy wspólnicy są osobami fizycznymi, czy prawnymi podlegają opodatkowaniu albo podatkiem dochodowym od osób fizycznych (ustawa z dnia 26 lipca 1991 r.- j.t. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) albo podatkiem dochodowym od osób prawnych (ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. - j.t. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.).

W celu ustalenia wartości początkowej wniesionego w drodze aportu wkładu niepieniężnego w postaci budynków oraz prawa użytkowania wieczystego należy sięgnąć do regulacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z treścią art. 22a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, środki trwałe stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 – podlegają amortyzacji. Natomiast amortyzacji - zgodnie z art. 22c pkt 1 tejże ustawy - nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów.

Na mocy art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2 – 18, uważa się – w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej – ustaloną przez wspólników na dzień wniesienia wkładu lub udziału, wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu.

Zgodnie z art. 22g ust. 16 tej ustawy, przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z ust. 1 pkt 3-5 oraz ust. 2, 8, 9, 14 i 15, przepis art. 19 stosuje się odpowiednio. Przepis ten stanowi w ust. 3, że wartość rynkową, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający (art. 19 ust. 4 ustawy).

Zgodnie z powyższym, wartość początkową wkładu niepieniężnego w postaci środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (grunty, budynki) wnoszonych przez wspólników do spółki komandytowej, stanowi ustalona przez wspólników na dzień wniesienia wkładu lub udziału, wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższa jednak od ich wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu.

Jednakże jak wskazano uprzednio - amortyzacji podlegać będą jedynie wniesione przez wspólników jako wkład niepieniężny budynki – spełniające warunki uznania je za środki trwałe zgodnie z przepisem art. 22a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów nie podlegają amortyzacji, o czym stanowi art. 22c pkt 1 ustawy.

Powołane przez Wnioskodawcę postanowienia w sprawie interpretacji indywidualnych wydane przez Naczelników Urzędów Skarbowych, interpretacje indywidualne Dyrektorów Izb Skarbowych oraz odpowiedź na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy wydane zostały w indywidualnych sprawach i nie wiążą tutejszego organu przy dokonywaniu interpretacji indywidualnej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu jej datowania.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.