INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 31 grudnia 2008 r. (data wpływu 16 stycznia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych z tytułu kary umownej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu wpływu 16 stycznia 2009 r. wpłynął, uzupełniony pismem z dnia 17 marca 2009 r., wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych z tytułu kary umownej wypłaconej w związku z opóźnieniem realizacji postanowień umownych dotyczących zleconych robót budowlanych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący zaistniały stan faktyczny.

Przedsiębiorstwo budowlane (Spółka) zajmuje się świadczeniem usług budowlanych i prowadzeniem robot budowlanych. W 2007 r. Wnioskodawca zawarł umowę z kontrahentem na realizację robót budowlanych. W umowie przywidziano obowiązek zapłaty kar umownych przez Spółkę w przypadku opóźnienia realizacji postanowień umowy § 12 ust. 1 pkt 1.

W wyniku zdarzeń losowych nastąpiło przekroczenie terminu wykonywania postanowień umowy, przy czym roboty budowlane wykonane zostały prawidłowo bez wad i bez zastrzeżeń, co zostało potwierdzone w protokole odbioru.

Opóźnienie wyniosło 52 dni. W 2008 r. kontrahent obciążył Spółkę karami umownymi z tytułu opóźnienia w realizacji umowy powołując się na § 12 ust. 1 pkt 1. Kwota kar umownych wyniosła 200 000 złotych.

Spółka zaliczyła zapłacone kary do kosztów uzyskania przychodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka postąpiła prawidłowo zaliczając zapłacone kary do kosztów uzyskania przychodów...

Odnosząc się do pytania Wnioskodawca stwierdził, że jego zdaniem postąpił prawidłowo zaliczając zapłacone kary umowne do kosztów uzyskania przychodów w kwocie 200 000 zł.

W ocenie Spółki przedmiotowa kara nie jest karą, o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 22 cyt. ustawy, tzn. nie dotyczy "kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad albo zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług". Zdaniem Jednostki ww. przepis ustawy dotyczy wyłącznie kar umownych z tytułu wadliwie wykonanych usług i robót budowlanych oraz zwłoki w usunięciu wad w wykonywanych robotach i usługach. Natomiast przepisu nie stosuje się do przekroczenia terminu realizacji zadań i naliczona kara umowna z tytułu opóźnienia może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Przywołana regulacja wskazuje, iż definicja kosztów uzyskania przychodów – dla celów podatku dochodowego – składa się z dwóch podstawowych elementów, które łącznie tworzą swego rodzaju normatywną klauzulę generalną.

Pierwszy z tych elementów określić można mianem przesłanki pozytywnej, zakładającej spełnienie łączne dwóch warunków, tj.:

• konieczność faktycznego – co do zasady – poniesienia wydatku,

• poniesienie wydatku musi nastąpić w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia jego źródła.

Drugi z tych elementów stanowi przesłankę negatywną, zgodnie z którą, ponoszony wydatek nie został ujęty w zamkniętym katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów.

Art. 16 ust. 1 ustawy zawiera enumeratywną listę wyłączeń z kosztów uzyskania przychodów, co oznacza, iż każdy koszt dający się zakwalifikować do którejkolwiek z pozycji wymienionej na tej liście nie będzie mógł być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, nawet jeśli był poniesiony w celu osiągnięcia przychodów.

Na podstawie przepisu art. 16 ust. 1 pkt 22 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów między innymi:

• wydatków związanych z zapłatą kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad albo zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług.

W konsekwencji przepis ten wyklucza z kosztów uzyskania przychodów kary umowne i odszkodowania wyłącznie z tytułów w nim wymienionych.

W świetle powyższego, udokumentowane wydatki poniesione przez Spółkę z tytułu kary umownej mogą być rozpoznawane jako koszty podatkowe w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 1. Do przedstawionego w zapytaniu stanu faktycznego zastrzeżenia zawarte w art. 16 ust. 1 pkt 22, ze względu na charakter przewidzianej w umowie handlowej „kary”, nie mają zastosowania.

Jednocześnie wskazać należy, że ciężar co do prawidłowego udokumentowania wydatku, jak i wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a uzyskaniem przychodu spoczywa na podatniku, który powinien wykazać, że poniósł koszt celowy i zasadny z punktu widzenia prowadzonej przez siebie działalności.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu jej datowania.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.