INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 stycznia 2009 r. (data wpływu 26 stycznia 2009 r.), uzupełnionym pismami z dni 24 marca i 1 kwietnia 2009 r. (data wpływu odpowiednio 30 marca i 6 kwietnia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług pośrednictwa związanych z usługą holowania na trasie Rumunia - Norwegia - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 stycznia 2009 r. został złożony wniosek, uzupełniony pismami z dni 24 marca i 1 kwietnia 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług pośrednictwa związanych z usługą holowania na trasie Rumunia - Norwegia.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest nową spółką świadczącą usługi pośrednictwa przy sprzedaży statków/obiektów pływających (z wyłączeniem jachtów) oraz kontraktowaniu usług holowniczych. Spółka jest bliska finalizacji następującej transakcji.

Wnioskodawca świadczy usługę pośrednictwa na holowanie/transport międzynarodowy drogą morską kadłuba statku ze stoczni w Rumunii do stoczni w Norwegii. Klientem Spółki jest armator holownika z Polski, usługę holowania zleca firma norweska działająca przez norweskiego pośrednika. Uzgodniona cena holowania zawiera prowizję do podziału z pośrednikiem norweskim. Spółka zamierza wystawić fakturę firmie polskiej z 0% stawką podatku od towarów i usług, a następnie część prowizji przekazać na konto pośrednika z Norwegii, po otrzymaniu jego faktury (w Norwegii taka usługa jest zwolniona). Usługa holowania świadczona jest w oparciu o międzynarodowy traktat, na mocy którego właściciel holownika zobowiązuje się przekazać określony obiekt z portu A do portu B za wynagrodzeniem, w przypadku opóźnień z winy wynajmującego, płaci on dodatkowo za każdy dzień gotowości holownika. Dokumentami potwierdzającymi wykonanie holowania/transportu są: konosament ładunkowy (w charakterze ładunku – kadłub/obiekt holowany), manifest ładunkowy (cargo manifest) oraz protokół dostawy podpisany między kapitanem holownika, a odbiorcą. Po przystąpieniu Rumunii do UE nie zawsze dokumenty przewozowe wystawiane są w pełnym zestawie. Na żadnym odcinku transport nie będzie odbywał się na terytorium Polski.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W jaki sposób naliczać podatek od towarów i usług przy fakturowaniu usług świadczonych na rzecz właścicieli holowników...

Zdaniem Wnioskodawcy, opisana usługa holowania jest usługą transportu międzynarodowego zgodnie z art. 83 ust. 3 pkt 1 lit. d). Usługa pośrednictwa związana z usługą transportu międzynarodowego objęta jest 0% stawką podatku od towarów i usług (art. 83 ust. 3 pkt 3 ustawy). Byłoby to zgodne z praktyką międzynarodową, w myśl której usługi pośrednictwa związane z holowaniem nie są obciążone podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z powyższego przepisu wynika zasada, zgodnie z którą opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatne świadczenie usług, w sytuacji, gdy miejscem świadczenia (określonym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 powołanej ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Podatek od towarów i usług jest podatkiem o charakterze terytorialnym. Opodatkowaniu w danym państwie podlegają tylko te czynności, które zostały wykonane w tym państwie, tj. te czynności, które zostały uznane za wykonane w danym miejscu.

Przez terytorium kraju, zgodnie z art. 2 pkt 1 ww. ustawy rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Natomiast terytorium państwa członkowskiego, to terytorium państwa wchodzącego w skład terytorium Wspólnoty (art. 2 pkt 4 ustawy), zaś terytorium państwa trzeciego, to terytorium państwa niewchodzącego w skład terytorium Wspólnoty (art. 2 pkt 5 ustawy).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl ogólnej zasady wyrażonej w art. 27 ust. 1 ustawy, w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi – miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności – miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Od powyższej zasady wprowadzono szereg wyjątków, określających inne, niż wynikające z zasady ogólnej, miejsce świadczenia usług, z uwagi na ich charakter.

I tak, w myśl art. 27 ust. 2 pkt 2 ustawy, w przypadku świadczenia usług transportowych, miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości, z zastrzeżeniem art. 28.

Stosownie do dyspozycji przepisu art. 28 ust. 5 powołanej ustawy, w przypadku usług:

1. pośrednictwa i spedycji związanych bezpośrednio z wewnątrzwspólnotowymi usługami transportu towarów - miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie transport towarów się rozpoczyna,
2. wykonywanych przez pośredników, działających w imieniu i na rzecz osób trzecich, związanych bezpośrednio z:
1. usługami, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. b) - miejscem świadczenia tych usług jest miejsce świadczenia usług, z którymi usługi te są związane,
2. usługami innymi niż wymienione w pkt 1 i 2 lit. a) oraz w art. 27 ust. 3 - miejscem świadczenia tych usług jest miejsce świadczenia usług, z którymi usługi te są związane,
3. dostawą towarów - miejscem świadczenia tych usług jest miejsce dokonania dostawy towarów
1. z zastrzeżeniem ust. 6.

W myśl ust. 6 powołanego artykułu, gdy nabywca usługi podał dla tej czynności świadczącemu usługę numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, na którym zgodnie z ust. 5 ma miejsce świadczenia usługa, miejscem świadczenia usługi jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy ten numer.

Art. 28 ust. 9 ustawy stanowi, iż minister właściwy do spraw finansów publicznym może określić, w drodze rozporządzenia, inne niż wskazane w ust. 1-8 oraz w art. 22-27 miejsce świadczenia przy dostawie towarów, wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów, imporcie towarów i świadczeniu usług, uwzględniając specyfikę świadczenia niektórych usług, dostawy niektórych towarów, wewnątrzwspólnotowego nabycia lub importu niektórych towarów oraz przepisy Wspólnoty Europejskiej.

I tak, w § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336) określono, iż w przypadku świadczenia usług transportu międzynarodowego środkami transportu morskiego lub lotniczego – miejscem świadczenia tych usług jest terytorium kraju.

W myśl art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług transportu międzynarodowego.

Przez usługi transportu międzynarodowego, o których mowa w ust. 1 pkt 23, na mocy art. 83 ust. 3 ustawy, rozumie się:

1. przewóz lub inny sposób przemieszczania towarów:
1. z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty,
2. z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium kraju,
3. z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju (tranzyt),
4. z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty lub z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju;
2. przewóz lub inny sposób przemieszczania osób środkami transportu morskiego, lotniczego i kolejowego:
   
   1. z miejsca wyjazdu na terytorium kraju do miejsca przyjazdu poza terytorium kraju,
   2. z miejsca wyjazdu poza terytorium kraju do miejsca przyjazdu na terytorium kraju,
   3. z miejsca wyjazdu poza terytorium kraju do miejsca przyjazdu poza terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju (tranzyt);
3. usługi pośrednictwa i spedycji międzynarodowej, związane z usługami, o których mowa w pkt 1 i 2.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca występuje w charakterze pośrednika, działającego w imieniu i na rzecz zleceniodawcy polskiego – armatora holownika. Podejmowane działania w ramach świadczonych usług pośrednictwa, zmierzają bezpośrednio do zawarcia umowy na usługę holowania pomiędzy podmiotem norweskim, a świadczącym usługę transportową na trasie Rumunia-Norwegia podmiotem polskim, przy czym na żadnym odcinku trasy, transport nie będzie odbywał się na terytorium Rzeczypospolitej.

Analizując przedstawione zdarzenie przyszłe oraz całokształt powołanych wyżej przepisów prawa podatkowego stwierdzić należy, iż w przypadku usługi pośrednictwa związanej z usługą transportową (holowania), świadczonej na rzecz podatnika polskiego, posiadającego ważny numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, miejscem świadczenia usługi, na mocy art. 28 ust. 6, będzie terytorium kraju. Czynność taka będzie więc podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, oraz wymagała odpowiedniego udokumentowania.

Świadczenie przedmiotowej usługi pośrednictwa na rzecz podmiotów spoza terytorium kraju (z terytorium innych państw członkowskich oraz z terytorium państw trzecich), nie będzie podlegało regulacjom zawartym w ustawie o podatku od towarów usług.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że świadczone usługi pośrednictwa związane z usługami transportowymi nie spełniają definicji transportu międzynarodowego, określonego przepisami ustawy, transport nie rozpoczyna się bowiem, nie kończy oraz nie przebiega przez terytorium Polski. Spółka nie ma zatem prawa do zastosowania dla przedmiotowych usług pośrednictwa, obniżonej do 0% stawki podatku, lecz zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, obowiązana jest zastosować stawkę podatku w wysokości 22%.

Końcowo wskazać należy, iż kwestie dotyczące opodatkowania usługi pośrednictwa związanej bezpośrednio z dostawą dźwigu pływającego na rzecz podmiotu holenderskiego oraz opodatkowania usług pośrednictwa związanych bezpośrednio z dostawą statku na rzecz podmiotu z Singapuru opodatkowania usługi pośrednictwa związanej z usługą holowania, rozstrzygnięte zostały w interpretacjach nr ITPP2/443-60a/09/AK i ITPP2/443-60b/09/AK.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.