INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 11 lutego 2009 r. (data wpływu 16 lutego 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości w trybie egzekucji sądowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 lutego 2009 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości w trybie egzekucji sądowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Z nieruchomości będącej własnością spółki z ograniczoną odpowiedzialnością toczy się egzekucja. Nieruchomość stanowi działkę gruntu w użytkowaniu wieczystym zabudowaną budynkiem biurowym, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą. Według treści operatu szacunkowego, sporządzonego przez biegłego sądowego, budynek został wybudowany ok. 1980 r., a od jego pierwszego zasiedlenia upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy czynność sprzedaży, w trybie egzekucji sądowej, przedmiotowych nieruchomości podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro przedmiotowa nieruchomość spełnia przesłanki z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, tzn. działka jest zabudowana budynkiem biurowym, dostawa nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą nieruchomości upłynął okres dłuższy niż 2 lata, oznacza to, że sprzedaż ta jest zwolniona z opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Na podstawie art. 7 ust. 1 powołanej ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Zgodnie z punktem 7 tego przepisu, dostawę towarów stanowi zbycie praw wieczystego użytkowania gruntów.

Pod pojęciem towarów, zdefiniowanym w art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Podatnikami, stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy ust. 2 ww. artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do powyższych przepisów, opodatkowanie podatkiem od towarów i usług ma miejsce wówczas, jeżeli spełnione są przesłanki o charakterze przedmiotowym (tj. wystąpi czynność podlegająca opodatkowaniu w oparciu o przepisy art. 5 ustawy) i podmiotowym, (tzn. gdy czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jest dokonywana przez osobę lub jednostkę organizacyjną będącą podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ww. ustawy, działającą w takim charakterze).

W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym wskazano, iż nieruchomość będąca przedmiotem sprzedaży w drodze egzekucji sądowej, stanowi własność spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Sprzedaż majątku należącego do takiego podmiotu co do zasady stanowi czynność objętą obowiązkiem podatkowym.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata;

Z wniosku wynika, iż przedmiotem sprzedaży jest działka gruntu, którą spółka posiada w użytkowaniu wieczystym wraz z posadowionym na niej budynkiem biurowym wybudowanym ok. 1980 r., a od jego pierwszego zasiedlenia upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

W oparciu o powołany przepis, należy stwierdzić, iż zawarte w nim wyjątki, określające brak możliwości zwolnienia od podatku dostawy budynków, nie obejmują budynku opisanego w stanie faktycznym. Zatem w tak przedstawionym zdarzeniu przyszłym, sprzedaż ww. budynku podlegać będzie zwolnieniu od podatku.

Należy zwrócić uwagę, iż przedmiotem sprzedaży w drodze egzekucji sądowej jest również grunt (działka), będący w użytkowaniu wieczystym zbywcy, na którym ww. budynek jest posadowiony. Kwestię opodatkowania sprzedaży gruntu, na którym znajdują się zabudowania, reguluje art. 29 ust. 5 ustawy.

Zgodnie z tym przepisem, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych, albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Z uwagi na to, iż sprzedaż praw wieczystego użytkowania gruntów zrównana jest, mocą art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy, z dostawą towarów, a przedmiotem sprzedaży jest budynek posadowiony na tym gruncie, stosownie do powołanego wyżej przepisu, sprzedaż gruntu należy objąć taką samą stawką podatku, która obowiązuje dla sprzedaży budynku. W przedmiotowym przypadku zastosowanie będzie więc miało zwolnienie od podatku.

Reasumując, sprzedaż w drodze egzekucji sądowej, nieruchomości składającej się z działki gruntu będącej w użytkowaniu wieczystym i budynku biurowego, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym będzie zwolniona od podatku.

Należy dodać, iż w myśl regulacji zawartej w art. 18 ustawy o podatku od towarów i usług, organy egzekucyjne, określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 ze zm.), oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego, są płatnikami podatku od dostaw, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Biorąc pod uwagę przytoczone powyżej przepisy oraz wynikający z nich status komornika sądowego jako płatnika podatku od towarów i usług obowiązanego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu od dostawy dokonywanej w trybie egzekucji towarów będących własnością dłużnika, stwierdzić należy, iż komornik tylko wówczas jest płatnikiem podatku od towarów i usług, gdy dłużnik zobowiązany jest do rozliczenia podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania niniejszej interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.