INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 09.03.2009 r. (data wpływu 11.03.2009r.) w sprawie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zastosowania przepisów art. 12ust. 1 pkt 2 w zw. z ust. 5 oraz 5a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11.03.2009r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zastosowania przepisów art. 12ust. 1 pkt 2 w zw. z ust. 5 oraz 5a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Grupa P. została utworzona w procesie restrukturyzacji i konsolidacji sektora energetycznego w Polsce w związku z realizacją założeń „Programu dla elektroenergetyki” przyjętego w dniu 28 marca 2006 r. przez Radę Ministrów. Spółką integrującą Grupę były P” S.A. (dalej: P” S.A.), obecnie pod nazwą P. S.A. (dalej: P lub Spółka). P jest jednoosobową spółką Skarbu Państwa. W dniu 9 maja 2007 r. w wyniku wniesienia przez Skarb Państwa 85% akcji spółek P. S.A. oraz G. S.A. (obecnie: P’ S.A.) do P” S.A. (obecnie: P S.A.) jako wkładu niepieniężnego, Skarb Państwa objął akcje nowej emisji w podwyższonym kapitale zakładowym P” S.A. (obecnie: P S.A.). Do końca 2008 r. P była pośrednim posiadaczem (poprzez spółkę zależną P’ S.A.) większościowego pakietu akcji w pięciu przedsiębiorstwach wydobywających surowce energetyczne oraz wytwarzających energię elektryczną:

• P Elektrownia B S.A.,

• P Elektrownia T S.A.,

• P Elektrownia O S.A.,

• P Kopalnia Węgla Brunatnego B S.A.,

• P Kopalnia Węgla Brunatnego T S.A.
  
  

Skarb Państwa był w tych przedsiębiorstwach mniejszościowym akcjonariuszem (z udziałem w P Elektrowni B S.A. w wysokości ok. 19 %, a w pozostałych czterech spółkach po ok. 16 %).

W celu dokończenia procesu konsolidacji w ramach grupy kapitałowej P oraz zrealizowania zamierzeń prywatyzacyjnych, Skarb Państwa zawarł umowę dotyczącą sprzedaży do Spółki posiadanych pakietów mniejszościowych w tych pięciu spółkach. Należy zaznaczyć, iż akcje spółek objęte sprzedażą nie były notowane na żadnym rynku regulowanym, w tym w szczególności na giełdzie papierów wartościowych. Od września 2006 r., w obrocie znajdowały się jedynie tzw. akcje pracownicze sprzedawanych spółek, przekazane uprawnionym pracownikom na podstawie przepisów ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji oraz przepisów wykonawczych do tej ustawy.

Transakcja sprzedaży przedmiotowych akcji pomiędzy Spółką a Skarbem Państwa została dokonana w trybie niepublicznym, tj.: w trybie wynikającym z art. 33 ust. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji (dalej: ustawa o komercjalizacji i prywatyzacji). Zgodnie z tym przepisem, Rada Ministrów może wyrazić zgodę na inny niż określony w art. 33 ust. 1 tryb zbywania akcji. W przypadku przedmiotowej transakcji, Skarb Państwa uzyskał wymaganą prawem zgodę Rady Ministrów. Artykuł 32 ust. 1 ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji stanowi, że przed zaoferowaniem do zbycia akcji Skarbu Państwa winna być sporządzona analiza spółki, tzw. analiza przedprywatyzacyjna. Zgodnie z tym przepisem, analiza ta powinna obejmować między innymi określenie wartości przedsiębiorstwa. Z kolei przepis § 15 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 3 czerwca 1997 r. (dalej: Rozporządzenie), wykonującego przepisy ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji stanowi, że od takiej analizy można w określonych przypadkach odstąpić. W przedmiotowej sprawie, ze względu na szczególne warunki transakcji, Skarb Państwa skorzystał z przysługującego mu zgodnie z Rozporządzeniem uprawnienia do odstąpienia od analizy przedprywatyzacyjnej. Dlatego też przy transakcji zbycia akcji będącej przedmiotem niniejszego wniosku nie określano wartości przedsiębiorstw, których akcje były przedmiotem zbycia w trybie wynikającym z ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji. W przedmiotowej transakcji cena sprzedaży została ustalona z uwzględnieniem aktualnej wartości akcji wynikającej z zatwierdzonych sprawozdań finansowych poszczególnych spółek, tj. na podstawie ich kapitału własnego na dzień 31 grudnia 2007 r.

W dniu 18 grudnia 2008 r. pomiędzy P a Skarbem Państwa zawarto umowę zbycia przedmiotowych akcji. Zgodnie z treścią umowy, Skarb Państwa zobowiązał się do przeniesienia akcji po zapłacie przez P ustalonej ceny sprzedaży, z tym że w dniu zawarcia umowy doszło do przekazania jedynie części akcji, tj. akcji P Elektrowni B oraz P Elektrowni T (tzw. Akcje I). Druga część akcji miała zostać przekazana najpóźniej do 31 grudnia 2009 r., w terminie 10 dni od złożenia przez P oświadczenia do gotowości objęcia akcji (tzw. Akcje II, obejmujące akcje P Elektrownia O S.A., P Kopalnię Węgla Brunatnego B S.A. oraz P Kopalnię Węgla Brunatnego T S.A.).

Dodatkowo, dnia 23 grudnia 2008 r. Skarb Państwa i P zawarły aneks do powyższej umowy i ustaliły, iż przekazanie Akcji II będzie mogło odbyć się w częściach. W rezultacie na podstawie oświadczenia P z dnia 23 grudnia 2008 r. o gotowości do objęcia akcji P Kopalni Węgla Brunatnego B S.A., dnia 29 grudnia 2008 r. nastąpiło przeniesienie części Akcji II obejmujących akcje P Kopalni Węgla Brunatnego B S.A., w zamian za uiszczenie przez P ceny określonej w umowie. Jednocześnie, w związku z transakcją nabycia akcji od Skarbu Państwa, Spółka poniosła również dodatkowy koszt w postaci kosztu podatku od czynności cywilnoprawnych, który P uiściła jako kupujący akcje.

W związku z powyższym, spółka wniosła o udzielenie odpowiedzi na następujące pytanie (oznaczone numerem 2):

Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, iż mając na uwadze warunki przedmiotowej transakcji z udziałem Skarbu Państwa, w sprawie objętej wnioskiem nie będzie miał zastosowania przepis art. 12 ust. 1 pkt 2 w zw. z ust. 5 oraz ust. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...

Stanowisko wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodami są w szczególności wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyłączeniem ściśle określonych w ustawie wyjątków. Z kolei art. 12 ust. 5a tej ustawy stanowi, że „wartością rzeczy lub praw częściowo odpłatnych stanowiącą przychód podatnika jest różnica między wartością tych rzeczy lub praw, ustaloną według zasad określonych w ust. 5, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika”. Przepis ten odnosi się do art. 12 ust. 5 przedmiotowej ustawy, zgodnie z którym „wartość otrzymanych nieodpłatnie rzeczy lub praw określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania”.

Jak wynika z analizy powyższych przepisów, w celu ustalenia pełnych konsekwencji podatkowych danej transakcji, w każdym przypadku podatnik jest zobowiązany do porównania ceny umownej nabytego prawa lub towaru z ceną rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku stosowaną na rynku, z uwzględnieniem stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca uzyskania tych rzeczy lub praw. W przypadku ustalenia, iż cena wynikająca z umowy jest niższa niż ceny ustalone w transakcjach porównywalnych, dla podatnika powstaje przychód podatkowy z tytułu uzyskania częściowo odpłatnego świadczenia. Jak wskazano w stanie faktycznym wniosku, P nabyła od Skarbu Państwa akcje w spółkach zależnych należących do jej Grupy Kapitałowej. Spółka pragnie w tym miejscu podkreślić, że przedmiotowa transakcja zakupu akcji została dokonana w trybie wynikającym z przepisów ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji. Nabycie akcji zostało przeprowadzone na podstawie złożonej przez Spółkę oferty. Oferta została skonstruowana tak, aby w możliwie szybki sposób można było przeprowadzić transakcję oraz uzyskać cenę, realizując tym samym przyjęte założenia w zakresie wpływów z prywatyzacji. Ze względu na specyficzną strukturę właścicielską prywatyzowanych przedsiębiorstw Spółka była jedynym podmiotem, który mógł wyrazić realne zainteresowanie nabyciem akcji w spółkach zależnych należących do jej Grupy Kapitałowej oraz jednocześnie miał faktyczne możliwości sfinansowania transakcji. Transakcja ta dotyczyła bowiem zakupu pakietów mniejszościowych w pięciu przedsiębiorstwach, należących do grupy kapitałowej P, w których P posiadała już pośrednio większościowy udział. W wyniku nabycia akcji przedmiotowych spółek P uzyskała (bezpośrednio i pośrednio) pakiet akcji dający co najmniej trzy czwarte głosów na Walnym Zgromadzeniu Akcjonariuszy spółek, co jest istotne z punktu widzenia możliwości efektywnego podejmowania decyzji przez Zgromadzenie Akcjonariuszy. Spółka podkreśla, iż w praktyce, żaden inny inwestor nie byłby zainteresowany nabyciem przedmiotowych akcji, w sytuacji gdy sprawującym faktyczną kontrolę nad spółkami, większościowym akcjonariuszem jest P’ S.A. (spółka zależna od P) — nabyte akcje nie dawałyby mu bowiem jakiegokolwiek realnego wpływu na decyzje podejmowane w spółce (poza prawem dostępu do informacji, czy prawem do dywidendy, której wypłata mogłaby być skutecznie blokowana przez większościowego udziałowca ). Należy ponadto zauważyć, iż ze względu na przyjęty przez Radę Ministrów „Program dla elektroenergetyki” i wynikające z niego plany konsolidacji w energetyce, Skarb Państwa nie planuje pozbyć się pakietu kontrolnego P, a P nie zamierza zbywać akcji P’ S.A., bądź ich spółek zależnych. Dla innego niż P nabywcy akcji spółek zależnych P’ S.A. oznaczałoby to w praktyce brak możliwości zwiększenia pakietu akcji w spółkach. Jednocześnie ze względu na niską płynność przedmiotowych akcji (inni inwestorzy także nie byliby realnie zainteresowani nabyciem akcji w spółkach P’ S.A.), podmiot ten miałby duże trudności ze zbyciem posiadanych akcji. W związku z powyższym, dla każdego podmiotu poza P nabycie od Skarbu Państwa akcji prywatyzowanych Spółek byłoby w praktyce bardzo ryzykowną inwestycją i mogłoby oznaczać efektywne „zamrożenie” środków finansowych na bardzo długi okres czasu bez jednoczesnej gwarancji jakiegokolwiek zwrotu z tej inwestycji (np.: w postaci dywidendy, której wypłata jest zawsze uzależniona od decyzji większościowego akcjonariusza).

Mając na uwadze opisane powyżej specyficzne okoliczności transakcji oraz fakt, iż akcje prywatyzowanych spółek nie są notowane na żadnym rynku regulowanym, Spółka stoi na stanowisku, iż na rynku nie ma transakcji o charakterze porównywalnym do przedmiotowej transakcji (w rozumieniu art. 12 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Oznacza to, iż przepis art. 12 ust. 5a tej ustawy nie może mieć zastosowania do transakcji zrealizowanej przez Spółkę ze względu na brak możliwości ustalenia cen rynkowych, które mogłyby być porównane z ceną akcji ustaloną w umowie zawartej przez Spółkę ze Skarbem Państwa.

Przepis art. 12 ust. 5 oraz ust. 5a ww. ustawy nakazuje dokonać porównania ceny kontraktowej danego prawa (z uwzględnieniem czasu i miejsca jego uzyskania) z ceną rynkową prawa tego samego rodzaju i gatunku. Oznacza to, iż jako porównywalną do transakcji zawartej ze Skarbem Państwa potencjalnie Spółka mogłaby traktować transakcję: (a) zbycia akcji przedsiębiorstw podobnego rodzaju albo (b) zbycia innego pakietu akcji prywatyzowanych przedsiębiorstw. Niemniej, zgodnie z treścią art. 12 ust. 5 oraz 5a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, transakcje te mogłyby zostać uznane za punkt odniesienia do transakcji zrealizowanej przez Spółkę jedynie w przypadku, gdyby zostały dokonane w porównywalnych warunkach rynkowych.

W odniesieniu do pierwszej wymienionej kategorii transakcji należy wskazać, iż w 2008 r. Skarb Państwa przeprowadził tylko jedną transakcję prywatyzacji mniejszościowego pakietu akcji elektrowni, przy czym skala tej transakcji była nieporównywalnie mniejsza w stosunku do transakcji zrealizowanej przez Spółkę. Jednocześnie, poza wymienioną wyżej transakcją, w ostatnim czasie Skarb Państwa nie przeprowadził prywatyzacji mniejszościowego pakietu akcji elektrowni lub kopalni co oznacza, iż Spółka efektywnie nie ma możliwości zastosowania art. 12 ust. 5 oraz 5a ww. ustawy poprzez odniesienie się do porównywalnych transakcji na rynku. Wynika to z faktu, iż transakcja zrealizowana przez Spółkę jest w zasadzie jedyną istotną transakcją tego typu zrealizowaną w ostatnim czasie.

Jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę, oprócz pakietu akcji należącego do P’ S.A. oraz do Skarbu Państwa w obrocie znajdują się prawdopodobnie również tzw. akcje pracownicze prywatyzowanych spółek przyznane na podstawie przepisów ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw. W pierwszej kolejności należy wskazać, iż ze względu na niejawny i rozproszony obrót akcjami pracowniczymi Spółka nie posiada obecnie informacji, czy transakcje tymi akcjami miały faktycznie miejsce w okresie, w którym zrealizowano przedmiotową transakcję (co jest warunkiem zastosowania art. 12 ust. 5 ustawy). Niemniej, zakładając nawet że transakcje takie miały miejsce, zdaniem Spółki, obrót tymi akcjami również nie może stanowić podstawy zastosowania art. 12 ust. 5 w zw. z ust. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do transakcji zrealizowanej przez Spółkę, co wynika przede wszystkim z faktu, iż obrót ten jest dokonywany w całkowicie odmiennych i nieporównywalnych warunkach rynkowych. Należy przede wszystkim zauważyć, iż obrót akcjami pracowniczymi odbywa się w nieporównywalnie mniejszych pakietach niż w przypadku transakcji Spółki, a czynniki wpływające ustalenie cen w tych transakcjach nie są zobiektywizowane i należy przypuszczać, iż w dużej części wynikają z indywidualnych warunków ekonomicznych posiadaczy tych akcji, a także faktu, iż akcje te będą na postawie szczególnych regulacji konwertowane w przyszłości na akcje P (w przypadku pakietów mniejszościowych nabytych przez P sytuacja taka nie będzie natomiast miała miejsca). Co nie mniej istotne, w przypadku uznania, iż istnieje obowiązek porównania ceny ustalonej w transakcji ze Skarbem Państwa oraz cen ustalanych w transakcjach akcjami pracowniczymi, obowiązek ten byłby dla P w praktyce niewykonalny. Spółka nie byłaby w stanie uzyskać wiarygodnych danych w zakresie cen uzyskiwanych we wszystkich transakcjach sprzedaży dokonanych przez pracowników w okresie, w którym zrealizowano transakcję ze Skarbem Państwa (o ile w ogóle transakcje tego typu miały faktycznie miejsce). Przeprowadzenie analizy w oparciu o wybrane, przykładowe transakcje nie byłoby zaś racjonalne i byłoby obarczone wysokim ryzykiem błędu.

Spółka ponadto wskazuje, iż w pismach organów skarbowych wskazuje się, iż analizując daną transakcję dla celów podatkowych należy brać pod uwagę całokształt okoliczności danej transakcji i każda transakcja powinna być oceniana indywidualnie:

• przykładowo, w piśmie z dnia 28 grudnia 2007 r. sygn. ITPB/423-125/07/MT Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy stwierdził, iż ocena prawna różnych działań w kategorii nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń powinna być dokonywana „indywidualnie, z uwzględnieniem zasad rynkowych”;

• zgodnie ze stanowiskiem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Kętrzynie, w piśmie z dnia 23 stycznia 2007 r. (sygn. US.III/423-9/06) okoliczności sprawy, a więc np. brak oferentów w przetargu i brak możliwości ustalenia transakcji porównywalnej wpływają na ustalenie wartości rynkowej;

• w piśmie z dnia 16 maja 2006 r. (sygn. II/423/10/06/GZ) Naczelnik Urzędu Skarbowego Łódź-Śródmieście zgodził się ze stanowiskiem wnioskującej spółki, zgodnie z którym „pojęcie „wartości rynkowej” nie jest pojęciem ustandaryzowanym. Identyczny produkt, prawo czy też świadczenie mogą mieć różną wartość rynkową, która uzależniona będzie od szeregu czynników, takich jak czas miejsce czy skala transakcji”. <...> Obiektywnie rozumiana wartość rynkowa nie oznacza wartości jednolicie ustandaryzowanej. Nie może być mowy o oficjalnym „taryfikatorze”” rzeczy, praw lub świadczenia rozumianym jako stały wyznacznikich wartości.
  
  

Mając na uwadze opisane powyżej specyficzne warunki transakcji, Spółka stoi na stanowisku, że w sprawie będącej przedmiotem niniejszego wniosku, mając na względzie brak transakcji porównywalnych, nie ma możliwości zastosowania art. 12 ust. 1 pkt 2 w zw. z ust. 5 oraz 5a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w zakresie dotyczącym świadczeń częściowo odpłatnych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 ze zm.), przychodami jest w szczególności wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyłączeniem ściśle określonych w ustawie wyjątków.

Przepis art. 12 ust. 5 przedmiotowej ustawy stanowi zaś, że wartość otrzymanych nieodpłatnie rzeczy lub praw określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Z kolei art. 12 ust. 5a tej ustawy stanowi, że wartością rzeczy lub praw częściowo odpłatnych stanowiącą przychód podatnika jest różnica między wartością tych rzeczy lub praw, ustaloną według zasad określonych w ust. 5, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika. Przepis art. 14 ust. 3 stosuje się odpowiednio.

Pojęcie „wartości otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo nieodpłatnie rzeczy lub praw” zostało wprowadzone ustawą z dnia 18.11.2004r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. nr 254, poz. 2533), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2005r. zmieniając brzmienie art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wprowadzona zmiana, zgodnie z rządowym uzasadnieniem, miała charakter porządkujący i uściślający, a jej podstawowym celem było uniknięcie występujących w praktyce problemów z ustaleniem przychodów wynikających z art. 12 ust. 1 pkt 2 w przypadku stosowania cen nierynkowych.

Ponadto umożliwiono (zamieszczając odwołanie w art. 12 ust. 5a) podatnikom przedstawienie powodów ustalenia ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, poprzez odpowiednie zastosowanie procedury z art. 14 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W myśl art. 14 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do którego odsyła art. 12 ust. 5a, jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, organ podatkowy wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość określona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający.

Odnosząc się treści wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej trzeba zauważyć, że przyjęcie, iż w rozważanej sprawie doszło do uzyskania przez podatnika częściowo nieodpłatnego świadczenia wymagałoby zatem stwierdzenia, że cena zapłacona za akcje przez P na rzecz Skarbu Państwa była niższa, niż wartość tych akcji ustalona na podstawie ceny rynkowej, którą posiadały one w momencie zawarcia umowy. Brak transakcji stricte porównywalnych do przedstawionej przez Spółkę w stanie faktycznym nie oznacza, że nie można ustalić wartości rynkowej takich akcji, o której mowa w art. 12 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a więc najbardziej prawdopodobnej ceny akcji tego rodzaju możliwej do uzyskania na rynku. Jednak organ wydający interpretację nie może, w świetle stanu faktycznego przedstawionego przez P przesądzić, iż cena zapłacona za nabywane akcje odpowiadała lub nie ich wartości rynkowej.

Z powołanych wyżej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że w sytuacjach w których ustalona umownie i poniesiona przez podatnika odpłatność za nabycie rzeczy lub praw (np. udziałów czy akcji) nie odzwierciedla ich wartości rynkowej, ale jest wynikiem okoliczności zasługujących na uwzględnienie przez organy podatkowe, podatnik z uwagi na treść art. 14 ust. 3 w zw. art. 12 ust. 5a ma prawo wskazać przyczyny uzasadniające ustalenie ceny odbiegającej od wartości rynkowej.

Przy czym jest to możliwe dopiero w ramach ewentualnego postępowania kontrolnego lub podatkowego, które może przeprowadzić właściwy dla podatnika organ podatkowy czy kontroli skarbowej w sytuacji wskazanej w art. 14 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Szczegółowe kwestie dotyczące sposobu określania osiąganych przez podatnika przychodów czy ponoszonych przez niego kosztów, wymagające analizy uzgodnień zawartych w umowach zawieranych przez Spółkę i w tym zakresie przeprowadzenia postępowania dowodowego, mogą być weryfikowane tylko w trakcie postępowania kontrolnego lub podatkowego i nie podlegają rozstrzygnięciu w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej.

W konsekwencji organ wydający interpretację nie może również uznać za prawidłowe stanowiska podatnika, zgodnie z którym mając na uwadze warunki przedmiotowej transakcji z udziałem Skarbu państwa, w sprawie objętej wnioskiem przepisy art. 12 ust. 1 pkt 2 w zw. z ust. 5 oraz ust. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie będą miały zastosowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.