INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej G, reprezentowanej przez doradcę podatkowego, przedstawione we wniosku z dnia 3 października 2012 r. (data wpływu 8 października 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidulanej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku poboru i odprowadzenia podatku u źródła oraz obowiązku pozyskiwania certyfikatów rezydencji od kontrahentów zagranicznych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 października 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku poboru i odprowadzenia podatku u źródła oraz obowiązku pozyskiwania certyfikatów rezydencji od kontrahentów zagranicznych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca – G (dalej: Spółka) jest producentem koncentratów barwiących i uszlachetniających do tworzyw sztucznych. Spółka również odsprzedaje tego rodzaju towary, zakupione uprzednio od innych podmiotów. Produkty te Spółka sprzedaje zarówno w kraju jak i na rynkach zagranicznych.

W celu aktywizacji sprzedaży na rynkach zagranicznych, Spółka zawiera z kontrahentami z innych krajów umowy na reprezentację produktów Spółki i pośrednictwo w ich sprzedaży oraz w nawiązaniu kontaktów z potencjalnymi klientami. W szczególności umowy takie, Spółka zawarła z dwoma podmiotami mającymi siedziby odpowiednio w Szwecji oraz w Wielkiej Brytanii, przy czym pierwsza umowa reguluje zasady reprezentowania Spółki i sprzedaży jej produktów na rynku szwedzkim, a druga w następujących krajach: Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii, Irlandii Północnej oraz Republice Irlandzkiej. Spółka nie wyklucza możliwości zawierania kolejnych umów w analogicznym zakresie z podmiotami, z innych krajów.

Zgodnie z postanowieniami zawartych umów, kontrahenci Spółki są odpowiedzialni za wprowadzanie na rynek i sprzedaż produktów Spółki oraz kontaktowanie potencjalnych klientów bezpośrednio ze Spółką. W przypadku nawiązania przez Spółkę kontaktów handlowych z takim klientem, Spółka już samodzielnie, tj. bez pośrednictwa kontrahenta zagranicznego wystawia faktury i dokonuje rozliczeń z tytułu sprzedaży swych produktów.

Tytułem wynagrodzenia za świadczenie na rzecz Spółki, wskazanych powyżej usług, w zakresie reprezentacji i pośrednictwa w sprzedaży produktów Spółki, kontrahentom zagranicznym przysługuje prawo do procentowej prowizji wypłacanej po dokonaniu przez Spółkę sprzedaży na rzecz klientów, wskazanych przez tych kontrahentów i uregulowaniu przez tych klientów należności za zrealizowane dostawy.

Stosownie do postanowień umownych, Spółka zobowiązana jest do przekazywania kontrahentom zagranicznym zapytań i zamówień od wskazanych przez nich klientów na produkty Spółki oraz dostarczania zestawień dokonanej sprzedaży na rzecz tych klientów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy wskazane powyżej usługi reprezentacji i pośrednictwa w sprzedaży produktów Spółki, świadczone przez kontrahentów zagranicznych, mieszczą się w katalogu usług, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i tym samym, z tytułu płatności dokonywanych na rzecz tych kontrahentów po stronie Spółki istnieje, co do zasady obowiązek poboru i odprowadzenia zryczałtowanego podatku dochodowego...
2. Czy w kontekście pytania nr 1 Spółka jest zobowiązana do pozyskiwania certyfikatów rezydencji od kontrahentów zagranicznych...
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytania nr 1 i 2 dotyczące stanu faktycznego.

Wniosek Spółki w zakresie dotyczącym zdarzenia przyszłego zostanie rozpatrzony odrębnie.

Zdaniem Wnioskodawcy, wskazane powyżej usługi reprezentacji i pośrednictwa w sprzedaży produktów Spółki świadczone przez kontrahentów zagranicznych nie mieszczą się w katalogu usług, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i tym samym, z tytułu płatności dokonywanych na rzecz tych Kontrahentów, po stronie Spółki nie istnieje obowiązek poboru i odprowadzenia zryczałtowanego podatku dochodowego.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, „Podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.’’

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 2a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, iż „Podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2 przychodów (...) z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze ustala się w wysokości 20% przychodów.’’

Stosownie natomiast do art. 21 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych „Przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.’’

Jak wynika z powyższych regulacji, w art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wymienione zostały określone rodzaje należności wypłacane przez podmioty polskie podmiotom zagranicznym, w przypadku uzyskania których, podmiot zagraniczny podlega opodatkowaniu w Polsce zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych, do potrącenia i zapłaty, którego zobowiązany jest podmiot polski wypłacający dane należności. Podatek ten określany jest mianem „podatku u źródła’’.

W katalogu usług wskazanych w art. 21 ust. 1 pkt 2a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ustawodawca przy wyszczególnianiu usług, których świadczenie wiąże się z obowiązkiem pobrania podatku u źródła od należności wypłacanych podmiotom zagranicznym posłużył się sformułowaniem „(...) oraz świadczeń o podobnym charakterze’’. Zdaniem Spółki, nie oznacza to jednak, iż katalog tych usług ma charakter otwarty. Za świadczenia o podobnym charakterze należy bowiem, zdaniem Spółki, uznać świadczenia równorzędne pod względem prawnym do wymienionych wprost w treści ustawy.

Innymi słowy, zdaniem Spółki, aby dane świadczenie można było zakwalifikować do katalogu wskazanego w art. 21 ust. 1 pkt 2a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, powinno ono spełniać takie same przesłanki albo skutkować takimi samymi prawami i obowiązkami dla stron, jak w przypadku usług wymienionych wprost w treści tej regulacji. Tym samym, zdaniem Spółki, powinny to być świadczenia, które zasadniczo z punktu widzenia definicji są podobne do wymienionych w tym przepisie, lecz np. inaczej nazwane. Decydujące znaczenie dla stwierdzenia, iż dane usługi mieszczą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma treść postanowień umowy zawartej z kontrahentem zagranicznym, a przede wszystkim, charakter rzeczywiście wykonywanych świadczeń.

Mając na uwadze powyższe, Spółka pragnie zauważyć, iż usługi w zakresie reprezentacji i pośrednictwa w sprzedaży produktów nie zostały wymienione w treści art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Usług tych nie sposób również uznać za świadczenia o podobnym charakterze do doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń.

Zgodnie bowiem z definicją słownikową (Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN) „pośrednictwo’’ to:

• działalność osoby trzeciej mająca na celu porozumienie się między stronami lub załatwienie jakichś spraw dotyczących obu stron,

• kojarzenie kontrahentów w transakcjach handlowych oraz umożliwianie kontaktu uczestnikom rynku pracy.
  
  

W przypadku wskazanych usług pośrednictwa w zakresie sprzedaży produktów Spółki dochodzi do zdarzeń gospodarczych pomiędzy trzema podmiotami: Spółką, kontrahentem zagranicznym oraz potencjalnym klientem, wskazanym przez kontrahenta zagranicznego, zainteresowanym nawiązaniem kontaktów handlowych ze Spółką. Usługi te mają na celu zwiększenie sprzedaży towarów oferowanych przez Spółkę, niemniej nie mają one charakteru typowych usług reklamowych. Ich istotą jest bowiem doprowadzenie do zawarcia umowy sprzedaży przez Spółkę ze wskazanym potencjalnym klientem, w przeciwieństwie do usług doradczych, czy też badania rynku, ukierunkowanych na pozyskanie przez zlecającego usługę określonych informacji mających zastosowanie w procesie zarządzania przedsiębiorstwem. W ocenie Spółki, nabywane przez Nią usługi, nie powinny być również kwalifikowane do kategorii usług reklamowych, których celem jest przede wszystkim informowanie o istnieniu danego produktu ogółu odbiorców, prezentowanie jego właściwości, etc. Wynagrodzenie z tytułu tego rodzaju świadczenia jest niezależne od tego czy i ile produktów zostanie sprzedanych. W przeciwieństwie do takich usług przedmiotowe świadczenie w zakresie reprezentowania produktów Spółki i pośrednictwa w ich sprzedaży jest świadczeniem o innym charakterze, nastawionym na doprowadzenie do zawarcia kontraktu handlowego pomiędzy Spółką i potencjalnym klientem i intensyfikację realizowanych dostaw. Od ilości i wartości zrealizowanych przez Spółkę dostaw zależy bowiem wysokość wynagrodzenia należnego kontrahentowi zagranicznemu.

W konsekwencji, zdaniem Spółki należy stwierdzić, iż jako że wskazane w przedstawionym stanie faktycznym usługi nie zostały wymienione w treści art. 21 ust. 1 pkt 1 - 2a) u.p.d.o.p., jak również nie mają podobnego charakteru do świadczeń tam wymienionych, nie podlegają opodatkowaniu na zasadach określonych w tym przepisie.

Stanowisko powyższe znajduje potwierdzenie również w licznych interpretacjach indywidualnych Ministra Finansów, m. in. w interpretacjach:

• z dnia 27 października 2011 r., sygn. IBPBI/2/423-914/11/BG, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach wskazał, iż „Wnioskodawca planuje zawierać umowy pośrednictwa handlowego, na podstawie których druga strona zobligowana będzie do pozyskania partnerów biznesowych zainteresowanych nabyciem towarów produkowanych przez Wnioskodawcę lub udziałów bądź akcji w podmiotach zależnych od Spółki. Przedmiotowe umowy mogą być zawierane z podmiotami posiadającymi siedzibę w kraju, z którym nie została podpisana umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania. Usługi pośrednictwa handlowego nie zostały wymienione w treści art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jak również nie mają podobnego charakteru do świadczeń tam wymienionych, a tym samym nie podlegają opodatkowaniu na zasadach określonych w tym przepisie. Zatem, Spółka dokonując przedmiotowych wypłat na rzecz podmiotów zagranicznych nie będzie zobowiązana jako płatnik na podstawie art. 26 ust. 1 u.p.d.o.p. w związku z art. 21 ust. 1 pkt 2a u.p.d.o.p. do poboru i odprowadzenia zryczałtowanego podatku dochodowego.’’

• z dnia 19 maja 2010 r., sygn. IPPB5/423-133/10-4/AJ, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził, iż „Wśród wymienionych w art. 21 ust. 1 u.p.d.o.p. brak jest usług pośrednictwa handlowego. Usługi pośrednictwa handlowego nie można zaliczyć także do ,świadczeń o podobnym charakterze’’, wymienionych w tym przepisie. W przeciwieństwie bowiem do wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a u.p.d.o.p. usług, tj. doradczych, księgowych, badania rynku, czyli usług bezpośrednio obejmujących zobowiązania dwóch podmiotów, usługa pośrednictwa handlowego polega na doprowadzeniu do zawarcia umowy przez zleceniodawcę tej usługi z podmiotem trzecim. Usługi pośrednictwa także bezpośrednio wypełniają inne cele od usług wymienionych w otwartym katalogu usług określonym w analizowanym przepisie. W szczególności należy zauważyć, iż zasadniczym celem usługi pośrednictwa handlowego jest doprowadzenie do zawarcia kontraktu i jego realizacji w przeciwieństwie do usług doradczych, czy też badania rynku, gdzie za istotę tych usług należy uznać pozyskanie przez zlecającego określonych informacji, mających zastosowanie w procesie zarządzania przedsiębiorstwem. Nadto, zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług, stanowiącą załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.) oraz Polską Klasyfikacją Działalności stanowiącą załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (Dz. U. Nr 251, poz. 1885), usługi pośrednictwa zostały sklasyfikowane odrębnie od usług, o których mowa w art. 21 ust. pkt 2a u.p.d.o.p., co także przemawia za ich ekonomiczną i prawną odmiennością. W rezultacie należy stwierdzić, iż usługi pośrednictwa handlowego nie zostały wymienione w treści art. 21 ust. 1 pkt 1-2a u.p.d.o.p., jak również nie mają podobnego charakteru do świadczeń tam wymienionych, a tym samym nie podlegają opodatkowaniu na zasadach określonych w tym przepisie’’.

• z dnia 30 lipca 2009 r., sygn. ILPB3/423-355/09-6/ŁM, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu uznał, iż „(...) usługa pośrednictwa handlowego polegająca na doprowadzeniu do podpisania przez Spółkę Umowy na dostawę kominów do kontrahenta mającego siedzibę w Armenii, przygotowaniu Umowy oraz dokonaniu niezbędnych pomiarów w celu przygotowania opracowania technicznego dla dostarczanych przez Spółkę kominów, a także negocjowaniu warunków sprzedaży, nie została wymieniona w art. 21 ust 1 pkt 2a u.p.d.o.p., jak również nie ma podobnego charakteru do świadczeń w nim wymienionych. Tym samym nie podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w tym przepisie. Zatem, dokonana przez Spółkę wypłata wynagrodzenia na rzecz podmiotu zagranicznego, nieposiadającego zakładu na terytorium Polski, w rozumieniu art. 4a pkt 11 ww. ustawy, z tytułu nabytej usługi pośrednictwa nie podlega opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce na zasadach art. 21 ust. 1 pkt 2a ww. ustawy. Wnioskodawca nie ma więc obowiązku potrącenia podatku u źródła od płatności na rzecz zagranicznego usługodawcy ani uzyskania od niego certyfikatu rezydencji podatkowej’’.

• z dnia 29 października 2009 r., sygn. IBPBI/2/423-1303/09/BG, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach wskazał, iż „Usługi pośrednictwa handlowego nie zostały wymienione w treści art. 21 ust. 1 pkt l-2a u.p.d.o.p., jak również nie mają podobnego charakteru do świadczeń tam wymienionych, a tym samym nie podlegają opodatkowaniu na zasadach określonych w tym przepisie. Zatem, Spółka dokonując przedmiotowych wypłat nie jest zobowiązana jako płatnik na podstawie art. 26 ust. 1 u.p.d.o.p., w związku z art. 21 ust. 1 pkt 2a u.p.d.o.p., do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego’’.

• z dnia 21 marca 2008 r., sygn. IP-PB3-423-115/08-2/JB „(..) usługi pośrednictwa polegające na wyszukaniu odpowiednich kontrahentów na rynkach zagranicznych nie zostały wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 2a ww. ustawy, jak również nie mają podobnego charakteru do świadczeń w nim wymienionych, a tym samym nie podlegają opodatkowaniu na zasadach określonych w tym przepisie’’.
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy, jako że przychody ze świadczenia przedmiotowych usług na rzecz Spółki nie podlegają na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym, Spółka nie jest zobowiązana do pozyskiwania od kontrahentów zagranicznych certyfikatów rezydencji.

Jak Spółka wskazała w uzasadnieniu do pytania 1, jej zdaniem, przedstawione w opisie stanu faktycznego usługi, na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem u źródła. Tym samym, Spółka w tym przypadku nie będzie musiała powoływać się na postanowienia odpowiednich umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, celem obniżenia stawki podatku lub niepobrania podatku zgodnie z taką umową. W konsekwencji też, Spółka nie będzie zobowiązana do pozyskiwania od kontrahentów zagranicznych certyfikatów rezydencji, dokumentujących ich miejsce siedziby dla celów podatkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zauważyć należy, iż Wnioskodawca przedstawiając własne stanowisko w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego we wniosku złożonym dnia 8 października 2012 r. nie powołał publikacji ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, tzn. t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm. Powyższe nie ma jednak wpływu na merytoryczne rozstrzygnięcie dokonane niniejszą interpretacją.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r, poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.