INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 27 lutego 2009r. (data wpływu 9 marca 2009r.), uzupełnionym pismami z dnia 28 maja 2009r. (data wpływu 1 czerwca 2009r.) oraz z dnia 9 czerwca 2009r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania darowizny nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 marca 2009r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania darowizny nieruchomości. Wniosek został uzupełniony pismami z dnia 28 maja 2009r. (data wpływu 1 czerwca 2009r.) oraz z dnia 9 czerwca 2009r. będącymi odpowiedziami na wezwanie tut. organu z dnia 25 maja 2009r. znak IBPP1/443-218/09/AW.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest właścicielem nieruchomości – działki nr 461/21, zabudowanej budynkiem biurowym, w którym mieści się obecnie siedziba spółki, nabytej 27 października 2003r.; budynek po przeprowadzonym generalnym remoncie został przyjęty do używania w dniu 1 czerwca 2004r.; zarówno działka jak i budynek kwalifikowane są w księgach Spółki jako jej środki trwałe. Przy nabyciu ww. nieruchomości Spółka nie odliczyła podatku VAT, gdyż ten podatek nie został wówczas naliczony z uwagi na to, iż doszło do sprzedaży towarów używanych, zwolnionej z podatku VAT.

Spółka dokonała nakładów na swoją nieruchomość – na działkę nr 461/21 i posadowiony na niej budynek nakłady w latach 2003 – 2006, które wyniosły łącznie 75.475,93 zł netto (bez podatku VAT). Odliczony podatek VAT od ww. nakładów wyniósł: w 2003r. 7.034,77 zł, w 2004r. 9.405,75 zł, a w 2006r. 165 zł. Od wymienionych wyżej nakładów Spółka odliczyła podatek VAT jako od środków trwałych służących działalności opodatkowanej tym podatkiem.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą, polegającą m.in. na zagospodarowywaniu nieruchomości i ich sprzedaży. Z uwagi na kondycję finansową, Spółka nie posiada środków własnych, by obecnie prowadzić na ww. nieruchomości większe inwestycje, takie jak np. wybudowanie mieszkań socjalnych. Jedynym wspólnikiem Spółki jest Gminai. Jedyny wspólnik Spółki planuje dokonanie przez Spółkę darowizny posiadanej przez nią nieruchomości na jego rzecz, w celu realizacji na tej nieruchomości zadań Gminy.

W uzupełnieniu wniosku podano również, że na działkę 461/21 w latach 2003-2006 poniesiono nakłady na modernizację budynku na cele biurowo-socjalne, wykonanie parkingu i ogrodzenia. Od ww. nakładów obniżono kwotę podatku należnego o podatek naliczony, a poniesione wydatki stanowiły około 70% wartości początkowej nieruchomości. Ostatnie nakłady na ulepszenie i modernizację budynku (instalacja gazowa budynku i podłączenie do sieci gazowej) były w lutym 2006r., natomiast data przekazania budynku do użytkowania po modernizacji to 1 czerwca 2004r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy darowizna nieruchomości, przy nabyciu której nie odliczono podatku VAT, na rzecz jedynego wspólnika Spółki, będzie rodzić po stronie Spółki obowiązek naliczenia podatku VAT...
   
   
2. Czy w przypadku darowizny nieruchomości, stanowiącej środek trwały, przy nabyciu której nie odliczono podatku VAT, Spółka będzie zobowiązana do korekty podatku naliczonego, odliczonego od nakładów poniesionych na tą nieruchomość...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 1.

Przedmiotem regulacji podatku VAT jest odpłatna dostawa towarów. Umowa darowizny jest ze swej definicji umową nieodpłatną, w związku z tym darczyńca nie otrzymuje żadnego ekwiwalentu swojego świadczenia. Zgodnie jednak z art. 7 ust. 2 ustawy VAT także czynności nieodpłatne podlegają regulacji tym podatkiem, jednakże wyłącznie w przypadkach wyraźnie opisanych w tym przepisie. Podstawowym warunkiem objęcia nieodpłatnego zbycia „towaru” podatkiem VAT jest stwierdzenie, że przy jego nabyciu zbywcy przysługiwało prawo odliczenia podatku naliczonego. W niniejszej sprawie nabycie obu nieruchomości w 2003r. nie było związane z prawem do odliczenia podatku naliczonego, albowiem podatek VAT nie był wówczas w ogóle naliczony z uwagi na to, iż przedmiotem transakcji były „towary używane” w rozumieniu przepisów ustawy VAT. W związku z powyższym zbycie przez Spółkę nieruchomości w drodze darowizny nie będzie podlegało przepisom ustawy o VAT, w związku z czym Spółka nie będzie zobowiązana do jego naliczenia.

Ad. 2.

Przyjęcie, że darowizna nieruchomości nie będzie podlegała podatkowi VAT może wywołać konsekwencje w zakresie korekty podatku naliczonego. Samo nabycie nieruchomości przez Spółkę nie spowodowało prawa do odliczenia podatku naliczonego, albowiem z tytułu tej transakcji podatek ten w ogóle nie powstał (nabycie było zwolnione z tego podatku). Jednakże po nabyciu nieruchomości spółka dokonywała na nie nakładów, które podlegały podatkowi VAT i z tytułu których spółka dokonywała odliczenia podatku naliczonego. Podstawową zasadą rozliczeń podatku VAT jest, iż prawo do odliczenia przysługuje wyłącznie od tych nabyć, które służą sprzedaży opodatkowanej tym podatkiem. Jeżeli dany zakup służy wyłącznie sprzedaży zwolnionej lub też sprzedaży niepodlegającej temu podatkowi, odliczenie podatku nie przysługuje – art. 86 ust. 1 ustawy VAT. Jeżeli po zakończeniu roku okaże się, że zakupy przypisane czynnościom opodatkowanym w rzeczywistości nie służyły jednak tym czynnościom, podatnik zobowiązany jest do dokonania odpowiedniej korekty podatku naliczonego zgodnie z zasadami określonymi w art. 91 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 tej ustawy, przez świadczenie usług, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów. Nieodpłatna dostawa towarów oraz nieodpłatne świadczenie usług, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, za wyjątkiem ściśle określonych sytuacji, wskazanych w art. 7 ust. 2 oraz art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

W myśl natomiast art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Do czynności traktowanych na równi z dostawą towarów, w myśl art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, ustawodawca zaliczył przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Jednocześnie z treści art. 7 ust. 3 ww. ustawy o VAT wynika, iż nie uznaje się za dostawę towarów (tj. nie podlegają opodatkowaniu) przekazania drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości – działki nr 461/21, zabudowanej budynkiem biurowym, w którym mieści się obecnie siedziba Spółki, nabytej 27 października 2003r.; budynek po przeprowadzonym generalnym remoncie został przyjęty do używania w dniu 1 czerwca 2004r.; zarówno działka jak i budynek kwalifikowane są w księgach spółki jako jej środki trwałe.

Przy nabyciu ww. nieruchomości Spółka nie odliczyła podatku VAT, gdyż ten podatek nie został wówczas naliczony z uwagi na to, iż doszło do sprzedaży towarów używanych, zwolnionej z podatku VAT. Spółka dokonała nakładów na swoją nieruchomość – na działkę nr 461/21 i posadowiony na niej budynek nakłady w latach 2003 – 2006, które wyniosły łącznie 75.475,93 zł netto (bez podatku VAT). Odliczony podatek VAT od ww. nakładów wyniósł: w 2003r. 7.034,77 zł, w 2004r. 9.405,75 zł, a w 2006r. 165 zł. Od tych nakładów Wnioskodawca odliczył podatek VAT jako od środków trwałych służących działalności opodatkowanej tym podatkiem.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą, polegającą m.in. na zagospodarowywaniu nieruchomości i ich sprzedaży. Z uwagi na kondycję finansową, Spółka nie posiada środków własnych, by obecnie prowadzić na ww. nieruchomości większe inwestycje, takie jak np. wybudowanie mieszkań socjalnych. Jedynym wspólnikiem Spółki jest Gmina. Jedyny wspólnik Spółki planuje dokonanie przez Spółkę darowizny posiadanej przez nią nieruchomości na jego rzecz, w celu realizacji na tej nieruchomości zadań Gminy.

W uzupełnieniu wniosku podano ponadto, że na działkę 461/21 w latach 2003-2006 poniesiono nakłady na modernizację budynku na cele biurowo-socjalne, wykonanie parkingu i ogrodzenia. Od ww. nakładów obniżono kwotę podatku należnego o podatek naliczony, a poniesione wydatki stanowiły około 70% wartości początkowej nieruchomości. Ostatnie nakłady na ulepszenie i modernizację budynku (instalacja gazowa budynku i podłączenie do sieci gazowej) były w lutym 2006r., natomiast data przekazania budynku do użytkowania po modernizacji to 1 czerwca 2004r.

Biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz przywołane powyżej przepisy obowiązujące w tym zakresie uznać należy, że opodatkowaniu VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne bądź spełniających warunki do uznania je za prezenty o małej wartości lub próbki. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny pozostają neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania). Zatem stwierdzić należy, że darowizna nieruchomości, przy nabyciu której Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, nie podlega ustawie o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy odnośnie pytania pierwszego należało uznać za prawidłowe.

W przedmiotowej sprawie należy ponadto mieć na uwadze, że w trakcie użytkowania nieruchomości Wnioskodawca poniósł wydatki na jej ulepszenie, od ww. nakładów został odliczony VAT naliczony jako od środków trwałych służących działalności opodatkowanej podatkiem VAT. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Dokonując darowizny działki w sposób, który – co zostało opisane powyżej – nie będzie rodził obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług, nastąpi zatem zmiana przeznaczenia poniesionego wydatku ze związanego z wykonywaniem czynności opodatkowanych na związane z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu. W związku z powyższym zaistnieje okoliczność zmieniająca prawo podatnika do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków poniesionych na ulepszenie wykorzystywanej nieruchomości, która rodzi obowiązek dokonania przez Wnioskodawcę korekty odliczonego wcześniej podatku naliczonego, o czym stanowi art. 91 ust. 7 ustawy o VAT. Zgodnie z treścią tego przepisu, zasady dokonywania korekt podatku określone w art. 91 ust. 1-6 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi. Przepis ten nakazuje więc dokonać korekty podatnikom, którzy odliczyli podatek naliczony w całości, jako że nabyty towar miał służyć wyłącznie sprzedaży opodatkowanej.

Stosownie do przepisu art. 91 ust. 1 cyt. ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4 a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Zgodnie z art. 91 ust. 3 tej ustawy, korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej – w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

Zgodnie z art. 91 ust. 4, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Na podstawie art. 91 ust. 5 ustawy o VAT, w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 – w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

Zgodnie z ust. 6 tego artykułu, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1. opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
2. zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.
   
   

Zgodnie z art. 91 ust. 7, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Zgodnie z art. 91 ust. 7a, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Wobec braku odrębnej regulacji, która wprost dotyczyłaby kwestii korekty podatku naliczonego w związku z ulepszeniem środków trwałych, należy zastosować zasady wynikające z art. 91 ust. 1 i ust. 2 ustawy. Ulepszenie środka trwałego należy zatem traktować dla celów podatku od towarów i usług tak jak zakup odrębnego środka trwałego.

Z analizy cytowanych wyżej przepisów wynika, że w przypadku nieodpłatnego przekazania nieruchomości, na którą poniesione zostały nakłady modernizacyjne zwiększające jej wartość początkową, od których odliczano podatek, należy dokonać korekty tego podatku. Korekty należy dokonać jednorazowo, zgodnie z art. 91 ust. 5 cyt. ustawy, w rozliczeniu podatku od towarów i usług za miesiąc, w którym dokonywana będzie darowizna nieruchomości. Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że jeżeli nakłady poczyniono po dniu 30 kwietnia 2004r. i spowodowały one zwiększenie wartości nieruchomości – w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym – wówczas zmiana przeznaczenia środka trwałego powoduje konieczność korekty podatku naliczonego od zakupów związanych z nakładami (modernizacją) zgodnie z zasadami zawartymi w art. 91 ustawy o VAT. Korekty dokonuje się pod warunkiem, że nie minął jeszcze okres korekty, o której mowa w art. 91 ust. 2 ustawy.

Zaznaczyć należy, że z uwagi na fakt, iż środek trwały po ulepszeniu został oddany do użytkowania w dniu 1 czerwca 2004r. należy uznać, że nabycie nastąpiło po 30 kwietnia 2004r. i tym samym w przedmiotowej sprawie występuje obowiązek korekty, zważywszy na fakt, iż wartość ulepszenia jest wyższa niż 15.000 zł.

Jedynie w odniesieniu do modernizacji dokonanej w 2006r. (z uwagi na oddanie budynku do użytku w 2004r. uznano, że modernizacja w 2006r. była odrębna od tej wcześniejszej), której wartość była niższa niż 15.000 zł, należy mieć na uwadze przepis art. 91 ust. 2 zdanie trzecie, tj. w przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy odnośnie pytania drugiego należało uznać za prawidłowe. Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy oceniane całościowo należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.