INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 marca 2009r. (data wpływu 2 kwietnia 2009r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 czerwca 2009r. (data wpływu 16 czerwca 2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie właściwej stawki podatku dla biogazu- jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 kwietnia 2009r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie właściwej stawki podatku dla biogazu. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 15 czerwca 2009r. (data wpływu 16 czerwca 2009r.), będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 4 czerwca 2009r. znak IBPP3/443-264/09/ŁW.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wniskodawca wytwarza jako produkt uboczny procesu technologicznego w obiekcie Miejskiej Oczyszczalni Ścieków biogaz tj. mieszaninę gazów z przeważającym udziałem metanu (ok. 50-56% CH4). Biogaz powstaje w procesie technologicznym w wyniku fermentacji osadów ściekowych.

Cała ilość wyprodukowanego biogazu (średnia miesięczna ilość biogazu to około 42 000 m³) przeznaczona jest do spalenia w silnikach spalinowych, a poprzez współpracę z prądnicą do wytwarzania energii elektrycznej (tzw. zespół kogeneracyjny). Wyprodukowana w ten sposób energia elektryczna wykorzystywana jest wyłącznie na potrzeby własne oczyszczalni ścieków.

Całkowita Moc zespołów kogeneracyjnych (moc zainstalowana) jest zdecydowanie mniejsza od 1MW (208Kwe).

Pismem z 15 czerwca 2009r., Wnioskodawca wyjaśnił, że ustawa z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009r. Nr 3, poz. 11) nie określa jednoznacznie kodu CN dla biogazu. Zdaniem Wnioskodawcy najbardziej odpowiadającym kodem ze względu na właściwości chemiczne biogazu mógłby być kod CN 2711 29 00 (kod według Rozporządzenia Komisji (WE) nr 1031/2008 z dnia 19 września 2008r. zmieniający załącznik nr I do rozporządzenia rady (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej).

Art. 89 ust. 1 pkt 12 lit. a tiret drugie ww. ustawy określa stawkę akcyzy dla „pozostałych węglowodorów gazowych objętych pozycją 2711(..).

Zgodnie z art. 164 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym „Do dnia 31 października 2013r. zamiast stawki akcyzy, o której mowa w art. 89 ust. 1 pkt 12 lit. a tiret drugie, do wyrobów akcyzowych określonych w tym przepisie stosuje się zerową stawkę akcyzy”.

Produkowany biogaz powstający podczas fermentacji osadów ściekowych występuje wyłącznie w stanie gazowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaka jest stawka akcyzy dla biogazu...

Zdaniem Wnioskodawcy art. 89 ust. 1 pkt 12 lit. b akapit 1 ustawy o podatku akcyzowym z dnia 6 grudnia 2008 roku (Dz. U. z 2009r. Nr 3 poz. 11), dla biogazu bez względu na kod CN (wykorzystywanego do napędu silników spalinowych), ustala zerową stawkę akcyzy. Określenie stawki akcyzy, jak również okres jej obowiązywania, implikowane jest (zgodnie z art. 164 ust 2 ww. ustawy) pozytywną opinią Komisji Europejskiej "…. powyższy przepis stosuje się od dnia ogłoszenia przez Komisję Europejską pozytywnej opinii o zgodności pomocy publicznej przewidzianej w tych przepisach ze wspólnym rynkiem..."

W związku z powyższym, jak również biorąc pod uwagę fakt braku określenia kodu CN dla biogazu (pomimo wprowadzenia do ustawy pojęcia biogazu), Wnioskodawca uważa, że do czasu zajęcia stanowiska przez Komisję Europejską biogaz nie jest wyrobem akcyzowym i nie podlega opodatkowaniu akcyzą.

Zdaniem Wnioskodawcy biogaz jest wyrobem specyficznym o zmiennym w czasie składzie chemicznym między innymi ze względu na źródło powstawania i nie może być traktowany jak inne gazy przeznaczone do napędu silników spalinowych (w pewnych uwarunkowaniach może być nawet nieprzydatny do spalania w silnikach spalinowych).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 12 ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 3, poz. 11) stawki akcyzy na wyroby energetyczne wynoszą dla gazów przeznaczonych do napędu silników spalinowych:

a.gazu ziemnego (mokrego) i pozostałych węglowodorów gazowych objętych pozycją CN 2711 oraz gazowych węglowodorów alifatycznych objętych pozycją CN 2901:

• skroplonych - 695,00 zł/1.000 kilogramów,
• w stanie gazowym - 100,00 zł/1.000 kilogramów,

b.wyprodukowanych w składzie podatkowym i spełniających wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach:

• biogazu, bez względu na kod CN - 0 zł,
• wodoru i biowodoru o kodzie CN 2804 10 00 - 0 zł.
  
  

Stosownie do art. 164 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym przepisy art. 89 ust. 1 pkt 3, 7, 8 i 12 lit. b stosuje się od dnia ogłoszenia pozytywnej decyzji Komisji Europejskiej o zgodności pomocy publicznej przewidzianej w tych przepisach ze wspólnym rynkiem.

Natomiast w myśl art. 164 ust. 1 ww. ustawy do dnia 31 października 2013r. zamiast stawki akcyzy, o której mowa w art. 89 ust. 1 pkt 12 lit. a tiret drugie, do wyrobów akcyzowych określonych w tym przepisie stosuje się zerową stawkę akcyzy.

Z cyt. wyżej przepisów wynika, iż biogazu wyprodukowanego w składzie podatkowym i spełniającego wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach, zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 12 lit. b ustawy o podatku akcyzowym ustalono stawkę podatku akcyzowego w wysokości 0 zł. Przepisy przejściowe ustawy uzależniają możliwość zastosowania tej stawki od uzyskania pozytywnej decyzji Komisji Europejskiej o zgodności pomocy publicznej przewidzianej w tych przepisach ze wspólnym rynkiem.

Biogaz jest klasyfikowany w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej w pozycji CN 2711. Taki kod CN wskazał również w przedmiotowym wniosku Wnioskodawca. Zatem dla tej grupy wyrobów przeznaczonych do napędu silników spalinowych w stanie gazowym miałaby zastosowanie stawka z cyt. wyżej art. 89 ust. 1 pkt 12 lit. a tiret drugie ustawy – 100,00 zł/1000kilogramów. Jednakże na mocy cyt. wyżej art. 164 ust. 1 ustawy do dnia 31 października 2013r. stosuje się zerową stawkę akcyzy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że do czasu zajęcia stanowiska przez Komisję Europejską biogaz nie jest wyrobem akcyzowym i nie podlega opodatkowaniu akcyzą, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Kwestia zwolnienia od podatku akcyzowego produkowanej z biogazu energii elektrycznej zawarta została w odrębnym rozstrzygnięciu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.