INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 30 marca 2009 r. (data wpływu 6 kwietnia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie amortyzacji spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego przekształconego w lokal stanowiący odrębną własność – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 kwietnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie amortyzacji spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego przekształconego w lokal stanowiący odrębną własność.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca wraz z żoną nabył 1.09.2008 r. od osoby fizycznej lokal użytkowy, (spółdzielcze prawo do tego lokalu) za cenę 190.000 zł na kredyt. Małżonkowie nie prowadzą działalności gospodarczej a lokal został kupiony z przeznaczeniem na wynajem.

W dniu 30.12.2008 r. Wnioskodawca wprowadził do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego z wartością początkową 199.406,80 zł, na którą składają się: cena nabycia oraz koszty związane (opłaty notarialne, podatek od czynności cywilnoprawnych, opłata za wpis do księgi wieczystej, prowizja za udzielenie kredytu, ubezpieczenie brakującego wkładu do kredytu, ubezpieczenie kredytu i lokalu). Od 1.01.2009 r. dokonuje amortyzacji stawką 2,5% rocznie.

Małżonkowie w dniu 26.02.2009 r. przekształcili aktem notarialnym spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego w prawo odrębnej własności, a spółdzielnia przeniosła na nich prawo własności.

W dniu 26.02.2009 r. został wpisany do ewidencji środków trwałych nowy środek trwały - lokal użytkowy (powstały z przekształcenia spółdzielczego prawa do lokalu) z wartością początkową 198.439,95 zł. Na wartość początkową lokalu jako środka trwałego składają się: wydatki poniesione w zawiązku z przekształceniem spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego i niezamortyzowana część wartości tego prawa.

Lokal ten jest użytkowany od 1985 r. Zastosowano dla tego lokalu indywidualną stawkę amortyzacyjną wysokości 5% rocznie i w ten sposób jest amortyzowany od 1.03.2009 r.

W chwili obecnej lokal ten nie został jeszcze wynajęty, przygotowany oczekuje na najemcę, trwają intensywne poszukiwania (ogłoszenie w prasie, Internecie, zgłoszenie do agencji pośrednictwa).

W latach poprzednich małżonkowie rozliczali się z najmu w formie ryczałtu (małżonkowie posiadają także drugi lokal użytkowy). Od początku 2009 r. małżonkowie rozliczają się na zasadach ogólnych (zawiadomiono o tym fakcie US).

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy dobrze została określona wartość początkowa spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego...
2. Czy prawidłowo wliczono w koszty amortyzację spółdzielczego prawa za styczeń i luty 2009 r....
3. Czy prawidłowo wyznaczono wartość początkową lokalu jako środka trwałego...
4. Czy prawidłowo zastosowano indywidualną stawkę amortyzacyjną i wliczono w koszty amortyzację według tej stawki od marca 2009 r.
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1. Wartość spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego została określona prawidłowo zgodnie z art. 22g ust. 1 i 3.

Ad. 2 Prawidłowo naliczono amortyzację od spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego zgodnie z art. 22m ust. 4.

Ad. 3 Prawidłowo określono wartość początkową lokalu jako środka trwałego gdyż de facto jest to ten sam lokal a zmieni się tytuł prawny do tego lokalu (Wnioskodawca na potwierdzenie swojego stanowiska powołuje decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku z 25.09.2007 r. nr Bi/415-1355/06 zmieniające postępowanie organu pierwszej instancji.

Ad. 4 Postępowanie jest prawidłowe, gdyż spełnione są warunki określone w art. 22j ust. 1 pkt 4 (lokal niemieszkalny wpisany po raz pierwszy do ewidencji środków trwałych, używany ponad 20 lat).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) źródłem przychodu jest m.in. najem (z wyjątkiem najmu składników majątku związanych z działalnością gospodarczą).

W odniesieniu do przychodów z najmu ma zastosowanie ogólna definicja kosztu podatkowego, zawarta w art. 22 ust. 1 ww. ustawy, który stanowi: kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W myśl art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a – 22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty
   
   

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Stosownie do treści art. 22b ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
2. spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
3. prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
4. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
5. licencje,
6. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000r. – Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003r.
   
   

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca wraz z małżonką nabyli 1.09.2008 r. spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego z przeznaczeniem na wynajem. Lokal ten został wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Biorąc pod uwagę brzmienie ww. przepisów należy uznać, iż jest to wartość niematerialna i prawna podlegająca amortyzacji.

Podatnik, który podejmie decyzję o amortyzowaniu przedmiotu najmu, musi ustalić jego wartość początkową oraz właściwą stawkę amortyzacyjną.

Zasady ustalenia wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych określone zostały w art. 22g ww. ustawy.

Artykuł 22g ust. 1 pkt 1 stanowi, iż za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się: w razie nabycia w drodze kupna – cenę ich nabycia.

W myśl art. 22g ust. 3 za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług (…).

Z wyżej przytoczonych przepisów wynika, iż co do zasady wartość początkową środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej nabytej w drodze kupna stanowi cena nabycia, powiększona o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania.

Mając na względzie ww. przepisy, przy ustalaniu wartości początkowej spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego przeznaczonego na wynajem, cenę nabycia należy powiększyć o wszelkie koszty związane z zakupem. W sytuacji opisanej we wniosku będą to opłaty notarialne, podatek od czynności cywilnoprawnych, opłata za wpis do księgi wieczystej, prowizja za udzielenie kredytu, ubezpieczenie brakującego wkładu do kredytu oraz ubezpieczenie kredytu i lokalu pod warunkiem, iż zostały one poniesione do dnia przekazania spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego do używania.

Stosownie do art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub, w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór.

W świetle powyższego za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia wartości początkowej spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego jako wartości niematerialnej i prawnej oraz możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od tak ustalonej wartości za okres styczeń – luty 2009 r.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika również, iż amortyzowane spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego z dniem 26 lutego 2009 r. Wnioskodawca i jego małżonka przekształcili w prawo odrębnej własności. Przedmiotowy lokal został uznany za środek trwały i z dniem jego przekształcenia wprowadzony do ewidencji środków trwałych. Do wartości początkowej lokalu stanowiącego odrębną własność zostały zaliczone wydatki poniesione w związku z przekształceniem spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego a także niezamortyzowana część wartość tego prawa. Wnioskodawca po przekształceniu lokalu od 1 marca 2009 r. zastosował indywidualną stawkę amortyzacji w wysokości 5% . Lokal ten jest użytkowany od 1985 r.

Biorąc pod uwagę opisany stan faktyczny wskazać należy, iż z chwilą podpisania aktu notarialnego o ustanowieniu odrębnej własności lokalu zmieni się tytuł prawny do tego lokalu. Nie będzie on już stanowił wartości niematerialnych i prawnych. W przypadku, gdy podatnik podejmie decyzję o amortyzowaniu, pozyska on środek trwały po raz pierwszy wprowadzony przez niego do ewidencji środków trwałych.

Przy określaniu wartości początkowej tego środka trwałego zastosowanie znajduje wyżej cytowany art. 22g ust 1 pkt 1 i art. 22g ust. 3 powoływanej ustawy.

W związku z powyższym wartość początkową stanowią wydatki związane z przekształceniem spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego w lokal będący odrębną własnością oraz wartość spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego, która nie została dotychczas zamortyzowana.

Po ustaleniu wartości początkowej lokalu jako środka trwałego pozostaje jeszcze określenie właściwej stawki amortyzacyjnej. Standardowa stawka z wykazu stawek amortyzacyjnych wynosi 2,5% dla budynków niemieszkalnych.

Natomiast możliwość ustalenia indywidualnej stawki amortyzacji dla środka trwałego jakim jest przedmiotowy lokal po przekształceniu przewiduje art. 22j ust. 1 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przepis art. 22j ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozwala na ustalenie indywidualnych stawek amortyzacyjnych dla używanych, lub ulepszonych budynków (lokali) niemieszkalnych, z tym, że dla budynków (lokali) niemieszkalnych, dla których stawka amortyzacyjna z Wykazu stawek amortyzacyjnych wynosi 2,5% - okres amortyzacji nie może być krótszy niż 40 lat pomniejszone o pełną liczbę lat, które upłynęły od dnia ich oddania po raz pierwszy do używania do dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez podatnika, przy czym okres amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz przedstawiony stan faktyczny uznać należy, iż Wnioskodawca w wyniku przekształcenia spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego pozyska środek trwały po raz pierwszy wprowadzony do ewidencji środków trwałych, dla którego istnieje możliwość zastosowania indywidualnej stawki amortyzacyjnej w wysokości maksymalnie 10%.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.