INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Jawnej przedstawione we wniosku z dnia 12 stycznia 2009r. (złożonym osobiście w tut. Biurze – 12 stycznia 2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości i momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków związanych z jednorazową spłatą rat leasingowych oraz wykupem przedmiotu leasingu, potwierdzonych fakturą wystawioną przez finansującego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 stycznia 2009r. w tut. Biurze został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości i momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków związanych z jednorazową spłatą rat leasingowych oraz wykupem przedmiotu leasingu, potwierdzonych fakturą wystawioną przez finansującego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Drukarnia, jako następca prawny po wniesieniu aportu przedsiębiorstwa, przejęła leasing operacyjny maszyny poligraficznej, gdzie dokonującym podatkowo odpisów amortyzacyjnych jest Finansujący. Umowa leasingowa została zawarta od 15 października 2006r. do dnia 15 listopada 2009r., tj. na 3 lata. Drukarnia planuje wcześniejsze o kilka miesięcy rozwiązanie umowy leasingowej i spłatę pozostałych rat leasingowych jednorazowo, aby móc wykupić przedmiot leasingu i dokonać jego sprzedaży, gdyż Spółce potrzebna jest nowocześniejsza maszyna dla utrzymania a nawet zwiększenia źródła przychodów. W takim przypadku Finansujący wystawiłby fakturę na całość rat pozostałych do zapłaty oraz na wykup przedmiotu leasingu zgodnie z umową. Spółka prowadzi ewidencje księgową w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy faktura otrzymana od Finansującego obejmująca całość rat leasingowych pozostałych do zapłaty będzie mogła przez Spółkę zostać zaliczona w koszty uzyskania przychodów w momencie jej wystawienia i zapłaty...

Zdaniem wnioskodawcy, faktura dokumentująca całość wcześniej spłaconych rat leasingowych może zostać od razu zaliczona w koszty uzyskania przychodu, ponieważ wykupiona maszyna nie pozostanie w Spółce jako środek trwały, ale zostanie sprzedana w ciągu kilku miesięcy, a przychód ze sprzedaży tej maszyny zostanie w całości opodatkowany.

Wcześniejsze zakończenie umowy leasingowej i wykup maszyny są działaniami podjętymi w celu uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży maszyny, a także w celu zakupu nowej generującej przychody na podobnym lub wyższym poziomie.

W związku z powyższym ww. faktura stanowi wydatek poniesiony w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów tak, aby osiągać przychody także w przyszłości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodu, są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem dany wydatek mógł zostać zakwalifikowany do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

• musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu;
• nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów;
• musi być należycie udokumentowany.

Generalnie należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów.

W przypadku umów tzw. leasingu operacyjnego kwestie możliwości zaliczenia wydatków z nim związanych do kosztów uzyskania przychodów pozarolniczej działalności gospodarczej, regulują przepisy art. 23a-23l Rozdziału 4a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 23a pkt 1 tej ustawy, ilekroć w rozdziale jest mowa o umowie leasingu - rozumie się przez to umowę nazwaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana „finansującym”, oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej „korzystającym” podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty.

Jak wynika z art. 23b ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:

1. została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości, oraz
2. suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.
   
   

W myśl art. 23b ust. 2 ww. ustawy - jeżeli finansujący w dniu zawarcia umowy leasingu korzysta ze zwolnień w podatku dochodowym przysługujących na podstawie:

1. art. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.),
2. przepisów o specjalnych strefach ekonomicznych,
3. art. 23 i 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym (Dz. U. z 1997 r. Nr 26, poz. 143 ze zm.)

• do umowy tej stosuje się zasady opodatkowania określone w art. 23f-23h.
  
  

Z przepisów powyższych wynika zatem, iż co do zasady jeżeli umowa leasingu spełnia określone w art. 23b ww. ustawy warunki to wówczas ponoszone przez leasingobiorcę (korzystającego) w związku z tą umową wydatki w podstawowym okresie, z tytułu używania przedmiotu leasingu mogą stanowić koszty uzyskania przychodów.

Mając na względzie, iż Spółka Jawna jest, jak wynika z treści wniosku, następcą prawnym przedsiębiorstwa osoby fizycznej (wniesionego do tej Spółki w formie aportu), z którą została zawarta umowa leasingu, przysługują jej (o ile wyraził na to zgodę leasingodawca), przysługujące uprzednio tej osobie fizycznej prawa do będącego przedmiotem leasingu składnika majątku (maszyny poligraficznej), a więc również prawo do zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów pozarolniczej działalności gospodarczej niezapłaconych przez przedsiębiorstwo rat leasingowych.

Niemniej jednak, z uwagi na fakt, iż Spółka ma zamiar rozwiązać wcześniej umowę leasingu, co wiązać się będzie, z jednorazową spłatą pozostałych rat leasingowych, konieczne jest ustalenie, czy dokonane spłaty stanowią w rzeczywistości spłatę rat leasingowych, podlegających zaliczeniu w ciężar kosztów uzyskania przychodów wg zasad szczególnych określonych w art. 23a-23l Rozdziału 4a ww. ustawy.

Ze zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, iż Spółka „(…) planuje wcześniejsze o kilka miesięcy rozwiązanie umowy leasingowej (…)”, co zostanie potwierdzone wystawioną przez finansującego fakturą na całość rat pozostałych do zapłaty oraz na wykup przedmiotu leasingu zgodnie z umową. Wykupiony przedmiot leasingu nie zostanie uznany za środek trwały w prowadzonej przez Spółkę pozarolniczej działalności gospodarczej lecz będzie przeznaczony do sprzedaży.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż wskazane we wniosku wydatki nie będą stanowiły „rat leasingowych” w rozumieniu przepisów ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wydatki te nie będą miały bowiem związku z odpłatnym używaniem cudzego środka trwałego, jak tego wymaga wyżej wskazany przepis art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z chwilą rozwiązania umowy leasingu, nie będzie możliwe spełnienie określonego tym przepisem warunku ponoszenia przez korzystającego wydatków w podstawowym okresie umowy, a tym samym zaliczenie poniesionych jednorazowo wydatków do kosztów uzyskania przychodów - jako rat leasingowych.

Biorąc pod uwagę, iż nabyty przez Spółkę składnik majątku nie zostanie uznany za środek trwały (Spółka zamierza zbyć w ciągu kilku miesięcy wykupioną maszynę poligraficzną), poniesione wydatki, nie będą także podlegały zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodu poprzez odpisy amortyzacyjne wg zasad określonych w przepisach art. 22a-22o ww. ustawy. Jednakże wydatki te będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodu prowadzonej przez Spółkę pozarolniczej działalności gospodarczej, jako koszt nabycia składnika majątku, będącego w istocie wyposażeniem. Zgodnie bowiem z definicją zawartą § 3 pkt 7 rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.) wyposażenie to rzeczowe składniki majątku, związane z wykonywana działalnością, niezaliczone, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym, do środków trwałych.

Ww. wydatek może podlegać zaliczeniu w ciężar kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie Spółki jawnej pozarolniczej działalności gospodarczej wg zasad określonych w art. 22 ust. 4-6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Co do zasady, koszty uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione (art. 22 ust. 4 ww. ustawy). Jednocześnie w art. 22 ust. 6b ww. ustawy ustawodawca sprecyzował, co należy rozumieć przez dzień poniesienia kosztu w przypadku podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów. Zgodnie z tym przepisem za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów w przypadku podatników, o których mowa w ust. 6, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba i 6bb, uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu. Zauważyć przy tym należy, iż definicja momentu poniesienia kosztu zawarta w ww. art. 22 ust. 6b dotyczy wszystkich podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów niezależnie od przyjętej metody ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych.

Mając powyższe na względzie oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, stwierdzić należy, iż o ile będący przedmiotem wniosku składnik majątku (z uwagi na planowane jego zbycie w ciągu kilku miesięcy – jak wskazano we wniosku) nie zostanie zaliczony przez Wnioskodawcę do środków trwałych, wówczas wydatek związany z jego nabyciem, podlegał będzie zaliczeniu w ciężar kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, w dniu jego poniesienia, tj. w dniu wystawienia przez kontrahenta (leasingodawcę) faktury.

Jednakże w sytuacji, gdy ten składnik majątku po jego wykupie będzie użytkowany przez Spółkę dłużej niż rok, to Spółka będzie zobowiązana do dokonania stosownych korekt, wynikających z postanowień art. 22e ww. ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zważywszy na fakt, iż jak wynika z wniosku wnioskodawcą jest podmiot gospodarczy, tj. Spółka Jawna, niniejsza interpretacja stosownie do postanowień m. in. art. 14k Ordynacji podatkowej jest wiążąca tylko dla tego podmiotu co oznacza, iż nie wywołuje bezpośrednio skutków dla wspólników tej Spółki.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana

Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.