INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana X, przedstawione we wniosku z dnia 16 stycznia 2009 r. (data wpływu 19 stycznia 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 marca 2009 r. (data wpływu 10 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 stycznia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 7 marca 2009 r. o doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca nabył w roku Y grunt o pow. 7 ha i od tego czasu zaczął samodzielnie prowadzić działalność rolniczą. W roku 1997 zatrudnił się poza gospodarstwem w oparciu o umowę o pracę i prowadzenie działalności rolniczej zaczął traktować marginalnie.

Po wejściu w życie przepisów o podatku VAT obejmującym także rolników, Zainteresowany korzystał z ustawowego zwolnienia od tego podatku (uzyskał status rolnika ryczałtowego).

Pod koniec roku X przedmiotowy grunt uchwałą samorządu lokalnego został przekwalifikowany na teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej. W roku Y Wnioskodawca dokonał podziału części tego gruntu z zamiarem sprzedaży wydzielonych działek mieszkaniowych. W związku z tym, w dniu X r. zwrócił się z zapytaniem do Naczelnika Urzędu Skarbowego z prośbą o odpowiedź, czy w powyższej sytuacji zostanie podatnikiem VAT i czy jest zobowiązany do zapłaty tego podatku przy sprzedaży działek. Uzyskana w Y r. pozytywna odpowiedź została zmieniona przez Dyrektora Izby Skarbowej pismem Y z dnia X r. – działając w trybie art. 14b § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.).

Dyrektor Izby Skarbowej stwierdził, że „Aby dostawa terenów budowlanych podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być dokonana przez podatnika VAT w ramach prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej, a grunt musi wchodzić w skład majątku firmy. Prowadzona przez rolników dostawa działek budowlanych, powstałych w wyniku przekształcenia na tereny budowlane gruntów rolnych stanowiących majątek osobisty rolnika, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT”.

Wnioskodawca od kilku lat nie dokonał sprzedaży żadnych płodów rolnych, a od stycznia 2008 r. zaprzestał jakiejkolwiek działalności rolniczej – wymienionej w art. 2 pkt 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) – bowiem oddał posiadane przez siebie grunty rolne w użytkowanie innym rolnikom, choć nadal pozostaje płatnikiem podatku rolnego.

W roku 2009 i w latach następnych zamierza dokonać wydzielenia i sprzedaży kolejnych działek budowlanych.

W uzupełnieniu Wnioskodawca udzielił następujących informacji:

1. Przedmiotowa nieruchomość została nabyta w drodze umowy sprzedaży.
2. Zainteresowany nie wykorzystywał i nie wykorzystuje gruntów w działalności gospodarczej. Posiadanie nieruchomości (przedmiotowa – do roku Y i inna wchodząca w skład posiadanego gospodarstwa rolnego – do X r.) wykorzystywał wyłącznie w celu prowadzenia działalności rolniczej. Od Z r. na posiadanych gruntach, z racji użytkowania ich przez innych rolników, osobiście nie prowadzi żadnej działalności wymienionej w art. 2 pkt 15 ustawy o VAT.
3. W związku z oddaniem posiadanych gruntów rolnych w użytkowanie innym rolnikom, Zainteresowany otrzymuje od nich w formie pieniężnej równowartość opłacanego podatku rolnego.
4. Przedmiotowy grunt od roku X ujęty jest w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego jako teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i taka będzie kwalifikacja działek z niego wydzielonych w momencie przyszłej ich sprzedaży.
5. Od X r. do Y r. Zainteresowany dokonał sprzedaży działek budowlanych wydzielonych z omawianej roli.
6. Obecnie Wnioskodawca nie planuje sprzedaży innych gruntów, poza działkami wydzielonymi w przyszłości z gruntu będącego przedmiotem zapytania.
7. Powodem sprzedaży działek jest z jednej strony potrzeba zaspokojenia materialnych potrzeb własnej rodziny, z drugiej zaś otwartość na postępujący proces zabudowy dotychczas rolniczo użytkowanych terenów, zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.
8. Działki wydzielone z przedmiotowej nieruchomości w momencie sprzedaży będą niezabudowane.
9. Zainteresowany nie ponosił wydatków na ulepszenie budynków, budowli lub ich części.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle przedstawionych wyżej informacji, dokonując w przyszłości sprzedaży gruntów budowlanych, które stanowiły część prowadzonego w przeszłości gospodarstwa rolnego, Wnioskodawca zostanie podatnikiem podatku VAT i dokonane transakcje sprzedaży tych gruntów zostaną opodatkowane tym podatkiem...

Zdaniem Wnioskodawcy, dokonując w przyszłości sprzedaży gruntów budowlanych nie stanie się podatnikiem podatku VAT. Sprzedaż działek budowlanych wytyczonych na gruntach opodatkowanych podatkiem rolnym, które stanowią majątek osobisty Zainteresowanego, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Nie wystąpiły bowiem żadne nowe okoliczności, które zostały wzięte pod uwagę w cyt. stanowisku Dyrektor Izby Skarbowej.

Planowana przez Wnioskodawcę dostawa gruntów budowlanych nie będzie dokonywana w ramach samodzielnie prowadzonej działalności gospodarczej, a grunt nie wchodzi w skład majątku firmy.

Co więcej, w świetle zaprzestania przez Zainteresowanego jakiejkolwiek działalności rolniczej, wymienionej w ustawie o VAT – czyli zaprzestania prowadzenia gospodarstwa rolnego – nie można interpretować, że grunty te służą do prowadzenia działalności gospodarczej, bo są częścią przedsiębiorstwa, tj. gospodarstwa rolnego. Nie można w żaden sposób uznać, że samo posiadanie gruntu, od którego Wnioskodawca opłaca podatek rolny, nosi znamiona działalności gospodarczej. Grunty te stanowią więc majątek osobisty Zainteresowanego.

Nabyty w roku X grunt nie został nabyty w celu dalszej odsprzedaży. Wnioskodawca nie prowadzi działalności polegającej na zakupie innych gruntów, ich przekształcaniu i dalszej odsprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, o której mowa wyżej, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel - art. 7 ust. 1 powołanej ustawy. W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w powołanym wyżej art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 wymienionej ustawy.

Przez towary natomiast rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty – art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – stosownie do ust. 2 – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (t. j. z 2006 r. Dz. U. Nr 136, poz. 969 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza. Natomiast, w myśl art. 3 ust 1 ww. ustawy, podatnikami podatku rolnego są osoby fizyczne, osoby prawne, jednostki organizacyjne, w tym spółki, nieposiadające osobowości prawnej, będące między innymi właścicielami gruntów, z zastrzeżeniem ust. 2; posiadaczami samoistnymi gruntów oraz użytkownikami wieczystymi gruntów.

Z sytuacją prawną Wnioskodawcy wiąże się również art. 710 – 719 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) zgodnie z którym, przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nie oznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Zainteresowany nie prowadzi działalności rolniczej w charakterze rolnika ryczałtowego, jednakże oddane w ramach umowy użyczenia innym rolnikom nieruchomości skutkują uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie Wnioskodawcy. Użytkujący grunty zwracają równowartość opłacanego przez Zainteresowanego podatku rolnego, tym samym stosunek prawny zawarty pomiędzy stronami związany jest z uzyskiwaniem korzyści w postaci opłaconych należności podatkowych. Natomiast cytowany przepis Kodeksu cywilnego wymaga, by użyczenie rzeczy odbywało się w sposób bezpłatny.

Odnosząc zdarzenie przyszłe do treści art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług wskazać należy, iż użyczenie gruntu (skutkujące korzyścią majątkową) nosi znamiona dzierżawy i dokonane zostało dla celów zarobkowych, a ponadto ma charakter ciągły. Takie postępowanie ustawa o podatku od towarów i usług definiuje jako działalność gospodarczą.

Uwzględniając zatem treść przytoczonych przepisów oraz stan zawarty we wniosku wskazać należy, iż Wnioskodawca wypełnia przesłanki określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Ponadto postępowanie Zainteresowanego w przedmiocie sprzedaży działek jest czynnością określoną w art. 5 ustawy o VAT.

Konsekwencją analizy dokonanej powyżej jest stwierdzenie, iż transakcja sprzedaży działek budowlanych wydzielonych z gruntu rolnego, udostępnianych w drodze czynności odpłatnej osobom trzecim (czynności stanowiące wykorzystanie towarów w celach zarobkowych), ma związek z działalnością gospodarczą. W tej sytuacji Wnioskodawca sprzedając omawiany grunt, nie zbywa majątku osobistego, ale majątek wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej.

Ponadto zakres i skala przedsięwzięcia (dostawy wydzielonych działek dokonywane od roku X do roku Y oraz planowana sprzedaż następnych) oraz podjęte przez sprzedawcę działania (wydzielenie działek z gruntu rolnego o łącznej powierzchni około Q ha) wskazują na zamiar dokonywania sprzedaży w sposób częstotliwy, a więc w okolicznościach przesądzających o prowadzeniu działalności gospodarczej.

Zaznaczyć należy, że o kwestii częstotliwości wykonywanej czynności nie decyduje czasookres jej wykonywania (tydzień, miesiąc, rok) ani też ilość dokonywanych transakcji, tylko fakt powtarzalności określonej czynności.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 cyt. ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. W związku z faktem, iż powyższe zastrzeżenia nie mają zastosowania w sprawie Wnioskodawcy stwierdzić należy, że dostawa przedmiotowych gruntów podlega opodatkowaniu stawką podatku 22%.

Nadmienia się, iż w myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Zwolnienie wynikające z cytowanego wyżej przepisu przysługuje jednakże wyłącznie względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane czy też pod zabudowę.

Reasumując, dostawa gruntów przeznaczonych pod zabudowę mieszkalną udostępnianych w drodze czynności odpłatnej osobie trzeciej (nabytych na podstawie umowy sprzedaży) wypełnia przesłanki określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT, tym samym podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.