INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 6 stycznia 2009 r. (data wpływu 7 stycznia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania infrastruktury drogowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 stycznia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania infrastruktury drogowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność polegającą na produkcji i montażu urządzeń elektronicznych na zlecenie dla klientów z branż: motoryzacyjnej i telekomunikacyjnej.

Spółka jest w trakcie realizacji inwestycji polegającej na wybudowaniu nowego zakładu produkcyjnego, w którym będzie kontynuować prowadzoną przez siebie działalność. w związku z powyższym kupiła nieruchomość, na której budowany jest nowy zakład. Jednakże, nieruchomość jest położona na terenach, na których obecnie nie istnieje odpowiednia infrastruktura drogowa, dzięki której możliwy byłby dogodny dojazd do nieruchomości posiadanej przez Zainteresowanego, a w konsekwencji prowadzenie na tej nieruchomości bieżącej działalności gospodarczej.

Zgodnie z porozumieniem zawartym z Gminą, Wnioskodawca zobowiązał się do realizacji infrastruktury drogowej łączącej działki, na których powstać ma zakład produkcyjny, z drogą krajową. w szczególności, na mocy przedmiotowego porozumienia zobowiązał się wykonać na nabytych przez Gminę na ten cel częściach nieruchomości ww. infrastrukturę drogową, a następnie nieodpłatnie przekazać Gminie poniesione na jej wykonanie nakłady i zrzec się zwrotu tych nakładów w przyszłości.

Realizacja inwestycji budowlanej w postaci nowej siedziby Spółki i miejsca prowadzenia działalności gospodarczej nie byłaby możliwa bez poniesienia przez Zainteresowanego wydatków na realizację infrastruktury drogowej. Przedmiotowa infrastruktura drogowa wybudowana przez Spółkę, a następnie przekazana Gminie, będzie bowiem jedyną dogodną możliwością dojazdu do siedziby Wnioskodawcy (standard istniejącej obecnie drogi zbiorczej powoduje istotne utrudnienia w tym zakresie). Zapewnienie dogodnego dojazdu do budowanego obiektu biurowego i zakładu produkcyjnego stanowi zatem konieczny element ich sprawnego i efektywnego funkcjonowania w realiach gospodarczych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy nieodpłatne przekazanie przez Wnioskodawcę na rzecz Gminy infrastruktury drogowej budowanej przez niego na gruncie należącym do Gminy podlega opodatkowaniu VAT jako świadczenie usług w myśl art. 8 ust. 2 ustawy o VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów rozumie się generalnie przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Przez towary rozumie się przy tym - w świetle art. 2 pkt 6 tej ustawy - rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zdaniem Wnioskodawcy stwierdzić należy, że w momencie nieodpłatnego przekazania Gminie infrastruktury drogowej nie dochodzi do żadnej dostawy towarów, gdyż Spółka w żadnym momencie nie była właścicielem drogi, a jedynie wybudowała tę drogę na gruncie należącym do Gminy, ponosząc przy tym określone nakłady. Zgodnie bowiem z cywilistyczną zasadą superficies solo cedit, to co znajduje się na powierzchni gruntu, przypada gruntowi, a to co jest trwale połączone z gruntem, staje się jego częścią składową i własnością właściciela gruntu. Budowana droga należy zatem od początku do właściciela gruntu, tj. do Gminy. Nie można zatem uznać, iż w momencie nieodpłatnego przekazania Gminie infrastruktury drogowej Zainteresowany przeniesie prawo do rozporządzania przez Gminę drogą jak właściciel w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT (dokona dostawy towaru), skoro prawa tego w ogóle nie nabyła. a zatem dojdzie do przekazania przez Spółkę na rzecz Gminy nakładów poniesionych w związku z budową drogi, przy czym w ocenie Spółki przekazywane nakłady nie mieszczą się w definicji towaru zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT.

W konsekwencji, Spółka stoi na stanowisku, iż przekazanie przez nią na rzecz Gminy nakładów związanych z realizacją wyżej wymienionej infrastruktury drogowej powinno być traktowane dla potrzeb VAT jako świadczenie usług w rozumieniu przepisów ustawy o VAT. Przepis art. 8 tejże ustawy stanowi bowiem, że przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 tej ustawy (zdaniem Spółki, nie ulega przy tym wątpliwości, iż w analizowanym przypadku wystąpi określone świadczenie na rzecz Gminy).

Jednocześnie, biorąc pod uwagę fakt, iż brak jest elementu odpłatności (Wnioskodawca przekazując infrastrukturę drogową na rzecz Gminy nie otrzymuje bowiem z tego tytułu bezpośrednio związanej z tą usługą zapłaty ani zwrotu kosztów w jakiejkolwiek postaci; co więcej możliwość korzystania z wybudowanej drogi nie będzie ograniczona przez Gminę jedynie dla Spółki i jako taka nie będzie ona stanowić żadnej odpłaty za realizację infrastruktury drogowej), w ocenie Spółki należy rozważyć stosowanie w analizowanym przypadku art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

Zgodnie z przepisem art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, za czynność zrównaną z odpłatnym świadczeniem usług uznaje się także wszelkie nieodpłatne świadczenia usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych następnie z wyświadczeniem tego rodzaju usługi. w świetle brzmienia powyższego przepisu, w ocenie Zainteresowanego, należy stwierdzić, że nieodpłatne świadczenie usług może podlegać opodatkowaniu VAT tylko w sytuacji, gdy zostaną spełnione łącznie dwa warunki wskazane w ww. przepisie, tj.:

1. usługi nie są związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa,
2. podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi nieodpłatnymi usługami.

W ocenie Spółki, niespełnienie jednej z powyższych przesłanek uniemożliwia zatem objęcie zakresem opodatkowania VAT nieodpłatnego świadczenia usług (interpretacja tego przepisu nie może pozostawać w sprzeczności z zasadą wykładni zakazującą rozszerzającej interpretacji wyjątków). Stanowisko to potwierdził m.in. WSA w Warszawie w wyroku z dnia 13 lipca 2007 r. (sygn. akt i SA/Wa 3630/06). Podobnie orzekł WSA w Warszawie w wyroku z dnia 13 lipca 2007 r. (sygn. akt l SA/Wa 3537/06).

Wnioskodawca stoi przy tym na stanowisku, że budowa infrastruktury drogowej oraz następnie jej nieodpłatne przekazanie na rzecz Gminy pozostaje w ścisłym związku z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem. w szczególności, budowa infrastruktury drogowej na gruncie nienależącym do Zainteresowanego ma zapewnić połączenie nowej siedziby z istniejącym układem komunikacyjnym oraz umożliwić dogodny dojazd do miejsca, w którym zlokalizowane będzie jednocześnie podstawowe miejsce prowadzenia jego działalności. w konsekwencji, wybudowana przez Wnioskodawcę droga służyć będzie ewidentnie celom związanym z prowadzeniem przez niego działalności gospodarczej (stąd uznać należy, iż porozumienia zawarte z Gminą były jednoznacznie ukierunkowane na zwiększenie jego zysku, poprzez zapewnienie prawidłowego funkcjonowania i eksploatacji budowanej w ramach inwestycji jego siedziby i zakładu produkcyjnego).

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Zainteresowanego przedstawiona powyżej argumentacja jednoznacznie wskazuje, że realizowana przez niego inwestycja polegająca na budowie infrastruktury drogowej ma ścisły związek z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem. a zatem, w świetle art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, przekazanie przez Spółkę na rzecz Gminy infrastruktury drogowej (nakładów związanych z jej budową) będzie pozostawać poza zakresem opodatkowania VAT.

Wnioskodawca pragnie jednocześnie wskazać, że wskazane powyżej podejście znajduje potwierdzenie w znanych mu interpretacjach organów podatkowych (w tym m.in. w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 2 października 2008 r., sygn. IPPP1/443-1546/08-2/AP).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do zapisu art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy, nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług.

Z powyższego zapisu wynika, że nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów uznaje się za odpłatne świadczenie usług, jeżeli spełnione zostaną łącznie następujące warunki:

• nieodpłatne świadczenie usług nie jest związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa,
• podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami.

Przez świadczenie usług nie związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy rozumieć takie świadczenie usług, które odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności.

Niedopełnienie któregokolwiek z warunków określonych w art. 8 ust. 2 ustawy, jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca nabył nieruchomość, na której będzie kontynuował prowadzoną przez siebie działalność. Jednakże nieruchomość jest położona na terenach, na których nie istnieje odpowiednia infrastruktura drogowa, dzięki której możliwy byłby dogodny dojazd do nieruchomości posiadanej przez Spółkę. w konsekwencji, Zainteresowany zawarł z Gminą (która jest właścicielem gruntu, na którym ma powstać droga) porozumienie, zgodnie z którym zobowiązał się do realizacji infrastruktury drogowej łączącej działki, na których ma powstać zakład produkcyjny, z drogą krajową. Następnie nieodpłatnie przekaże on Gminie poniesione nakłady i zrzeknie się zwrotu tych nakładów w przyszłości. Wnioskodawca wskazał, że droga wybudowana przez niego będzie jedyną dogodną możliwością dojazdu do jego siedziby, a więc w konsekwencji umożliwi prowadzenie na zakupionej nieruchomości bieżącej działalności gospodarczej.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, iż przekazując nieodpłatnie drogę wybudowaną na gruncie Gminy Wnioskodawca będzie świadczył usługę. Jednakże w świetle art. 8 ust. 2 ustawy, czynność ta nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ nie zostanie spełniona jedna z przesłanek, warunkujących zrównanie nieodpłatnego świadczenia usług z odpłatnym świadczeniem usług (przekazywana nieodpłatnie inwestycja związana będzie z prowadzonym przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwem). Oznacza to, że niezależnie od tego, czy spełniona zostanie druga z przesłanek zawartych w art. 8 ust. 2 ustawy, dotycząca prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z poniesionymi nakładami, niespełnienie przesłanki dotyczącej braku związku z prowadzoną działalnością, będzie już podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu.

Reasumując, nieodpłatne przekazanie przedmiotowej drogi (nakładów poniesionych na jej wybudowanie) przez Wnioskodawcę nie będzie powodować powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wniosek w zakresie zdarzenia przyszłego dotyczącego podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z realizacją infrastruktury drogowej przekazanej następnie nieodpłatnie na rzecz Gminy został rozstrzygnięty pismem z dnia 25 marca 2009 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.