Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB4/423-201/12-4/ŁM
z 3 października 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 29 czerwca 2012 r. (data wpływu 03.07.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie różnic kursowych od spłaconej części pożyczki (pytanie nr 1) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 03 lipca 2012 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony pismem z dnia 18 września 2012 r. (data wpływu 19.09.2012 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• różnic kursowych od spłaconej części pożyczki (pytanie nr 1),
• poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od odsetek zapłaconych francuskiemu udziałowcowi z tytułu otrzymanej pożyczki (pytanie nr 2).
  
  

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka w 2009 r. otrzymała pożyczkę od zagranicznego udziałowca - spółki francuskiej, osoby prawnej, w walucie euro na mocy podpisanych umów z oprocentowaniem 5% w skali roku. W tym roku dokonała zwrotu części pożyczki.

Wnioskodawca posiada certyfikat rezydencji spółki francuskiej, potwierdzający jej miejsce siedziby dla celów podatkowych. Podmiot francuski nie posiada w Polsce zakładu w rozumieniu art. 5 umowy między Rządem Polskiej Republiki Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków majątkowych (Dz. U. z 1977 r. Nr 1, poz. 5).

W piśmie z dnia 18 września 2012 r. stanowiącym odpowiedź na wezwanie do uzupełnienia braków formalnych wniosku, Spółka wskazała, iż:

1. Zwrot pożyczki został dokonany przez Spółkę w walucie euro.
2. Wartość pożyczki w dniu jej otrzymania oraz zwrotu była przeliczona wg faktycznie zastosowanego kursu walut z tych dni.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy ujemne różnice kursowe powstałe od spłaconej części pożyczki stanowią koszt uzyskania przychodu, jeżeli wartość pożyczki w walucie obcej w dniu jej otrzymania jest niższa od wartości tej pożyczki w dniu jej spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni?
   Do wyceny różnic kursowych Spółka stosuje metodę podatkową.
2. Czy od kwoty zapłaconych odsetek od pożyczki zapłaconych dla udziałowca francuskiego, Spółka potrąca zryczałtowany podatek dochodowy i z jaką stawką?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie pierwsze. Wniosek Spółki w zakresie pytania drugiego, został rozpatrzony odrębną interpretacją wydaną w dniu 03 października 2012 r. nr ILPB4/423-201/12-5/ŁM.

Zdaniem Wnioskodawcy, powstałe ujemne różnice kursowe od pożyczki Spółka uznaje za koszt podatkowy. Jeżeli podatnik do wyceny różnic kursowych stosuje metodę podatkową to wówczas obowiązany jest stosować zasady określone w przepisach art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z powołanymi przepisami, ujemne różnice kursowe w analizowanym przypadku powstają, jeżeli wartość kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jej otrzymania jest niższa od wartości kredytu (pożyczki) w dniu jej spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie:

1. art. 15a, albo
2. przepisów o rachunkowości, pod warunkiem że w okresie, o którym mowa w ust. 3, sporządzane przez podatników sprawozdania finansowe będą badane przez podmioty uprawnione do ich badania.
   
   

Jak wynika z powyższego, ustalanie różnic kursowych na podstawie przepisów podatkowych‚ należy uznać za podstawowy sposób wykazywania przychodów i kosztów podatkowych z tytułu różnic kursowych, nie wymagający zawiadomienia urzędu skarbowego.

Z wniosku wynika, iż Spółka rozlicza różnice kursowe tzw. metodą podatkową, czyli na podstawie ww. art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zatem, w myśl z art. 15a ust. 1 tej ustawy, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

Stosownie do art. 15a ust. 2 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.

Na podstawie art. 15a ust. 3 pkt 5 ww. ustawy, ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.

Natomiast na mocy art. 15a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przy obliczaniu różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, uwzględnia się kursy faktycznie zastosowane w przypadku sprzedaży lub kupna walut obcych oraz otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań. W pozostałych przypadkach, a także gdy do otrzymanych należności lub zapłaty zobowiązań nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, stosuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień.

Zgodnie z art. 15a ust. 7 tej ustawy, za koszt poniesiony, o którym mowa w ust. 2 i 3, uważa się koszt wynikający z otrzymanej faktury (rachunku) albo innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), a za dzień zapłaty, o którym mowa w ust. 2 i 3 - dzień uregulowania zobowiązań w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności.

Ponadto, na podstawie art. 15a ust. 9 ww. ustawy, przepisy ust. 2 pkt 4 i 5 oraz ust. 3 pkt 4 i 5 stosuje się odpowiednio do kapitałowych rat kredytów (pożyczek).

Powołane powyżej przepisy art. 15a ust. 2 pkt 5 i ust. 3 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wyraźnie określają sytuacje, kiedy powstają różnice kursowe mające wpływ na wysokość podstawy opodatkowania, a mianowicie, gdy wartość kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego (jej) otrzymania jest inna niż jego (jej) wartość w dniu spłaty.

Z powyższych regulacji wynika zatem, że istota różnic kursowych polega na powstaniu zobowiązania wyrażonego w walucie obcej, które jest realizowane w późniejszym czasie w tej samej walucie, a w okresie między powstaniem tego zobowiązania a jego realizacją nastąpiła zmiana kursów walutowych. W konsekwencji, warunkiem powstania różnic kursowych jest operacja w walucie obcej, której spłata powinna nastąpić w tej właśnie walucie.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż w Spółka w 2009 r. otrzymała pożyczkę od francuskiego udziałowca - osoby prawnej, w walucie euro. W 2012 r. Spółka dokonała zwrotu części pożyczki, również w walucie euro. Ponadto wartość pożyczki w dniu jej otrzymania oraz zwrotu była przeliczona wg faktycznie zastosowanego kursu walut z tych dni.

Tym samym, stwierdzić należy, iż przesłanki powstania podatkowych różnic kursowych w niniejszej sprawie zostały spełnione.

Reasumując, jeżeli wartość pożyczki w walucie obcej w dniu jej otrzymania jest niższa od wartości tej pożyczki w dniu jej spłaty, wówczas ujemne różnice kursowe powstałe od spłaconej części pożyczki stanowią koszt uzyskania przychodu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.