INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 19 stycznia 2009 r. (data wpływu 20 stycznia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki budowlanej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 stycznia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki budowlanej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w dniu 12 lipca 2002 r. zakupił nieruchomość składającą się z trzech działek: nr (…), nr (…) i nr (…). Ww. grunt zabudowany jest budynkiem i budowlami po strzelnicy wojskowej (kulochwyty, schrony, budynki magazynowo-socjalne, wieża obserwacyjna, wiata). Stan techniczny powyższych budowli kwalifikuje je do rozbiórki. w planie przestrzennego zagospodarowania działki nr (…) i nr (…) są oznaczone symbolem B31 IS – tereny specjalne, natomiast działka nr (…) jest oznaczona symbolem b 34 RP – uprawy polowe. Powyższe oznaczenia zostały zapisane w akcie notarialnym, na podstawie którego Zainteresowany nabył przedmiotowe nieruchomości. Ponadto w § 6 aktu notarialnego zbywca ww. nieruchomości oświadczył, że jest podatnikiem podatku od towarów i usług, oraz że sprzedawane niniejszą umową budynki i budowle stanowią towar używany w rozumieniu art. 4 pkt 7 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług, a ich sprzedaż podlega zwolnieniu od podatku VAT, na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy, czyli podatek VAT nie został naliczony.

W dniu 13 listopada 2008 r. Zainteresowany sprzedał działkę nr (…) płatnikowi VAT nie naliczając podatku, zastosował zwolnienie od podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług. w akcie notarialnym z dnia 13 listopada 2008 r. istnieje zapis, że przedmiotem sprzedaży jest niezabudowana działka nr (…) (wiata posadowiona na tej działce została rozebrana systemem gospodarczym), a w planie zagospodarowania przestrzennego miasta przedmiotowa działka przeznaczona jest pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną (około 2/3 powierzchni działki) oraz częściowo pod rzemiosło produkcyjne (około 1/3 powierzchni działki).

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy zastosowanie przez Wnioskodawcę zwolnienia od podatku VAT do transakcji sprzedaży działki niezabudowanej jest prawidłowe... Jeżeli nie, to jaką stawkę podatku należy zastosować do ww. transakcji, czy należy wystawić korektę do wystawionej faktury, czy otrzymaną kwotę ze sprzedaży Zainteresowany powinien potraktować jako kwotę brutto, z której należy wyliczyć i odprowadzić podatek VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, zastosowanie zwolnienia od podatku VAT do transakcji dostawy działki niezabudowanej jest prawidłowe, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, który stanowi, iż zwalnia się od podatku od towarów i usług dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru w myśl ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Podstawowa stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy stanowi, że zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008 r.), zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Przez towary używane, w myśl art. 43 ust. 2 ustawy (obowiązującego do dnia 31 grudnia 2008 r.) rozumie się:

1. budynki i budowle lub ich części – jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat,
2. pozostałe towary, z wyjątkiem gruntów, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku.

Z przedłożonego wniosku wynika, iż Zainteresowany dokonał dostawy działki przeznaczonej w planie zagospodarowania przestrzennego pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną oraz częściowo pod rzemiosło produkcyjne. Wnioskodawca do przedmiotowej transakcji zastosował zwolnienie od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Natomiast w akcie notarialnym zostało zapisane, iż przedmiotem sprzedaży jest niezabudowana działka – wiata posadowiona na tej działce została rozebrana systemem gospodarczym (…).

W świetle powołanych przepisów stwierdzić należy, iż z uwagi na fakt, że grunt nie jest towarem używanym, do jego sprzedaży nie ma zastosowania przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, uprawniający do zwolnienia od podatku VAT dostawę towarów używanych. Wskazać ponadto należy, iż ww. transakcja zbycia nieruchomości niezabudowanej przeznaczonej pod zabudowę nie korzysta również ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. w konsekwencji dostawę przedmiotowej działki należało opodatkować, stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, 22% stawką podatku.

Podatnikami – mocą art. 15 ust. 1 ustawy – są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zasady wystawiania faktur VAT i innych dokumentów z nimi zrównanych uregulowane zostały szczegółowo w przepisach rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. u. z 2008 r. Nr 212, poz. 1337).

W myśl § 13 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą. Fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury (§ 14 ust. 1 ww. rozporządzenia).

Kwestię poprawności wystawienia faktur korygujących reguluje § 14 ust. 3 cyt. rozporządzenia, który stanowi, iż faktura korygująca wystawiana w przypadku pomyłek, o których mowa w ust. 1, zawiera dane określone w ust. 2 pkt 1 i pkt 2 lit. a, kwoty podane w omyłkowej wysokości oraz kwoty w wysokości prawidłowej.

Z powołanego wyżej przepisu wynika, iż faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia,
2. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca określone w § 5 ust. 1 pkt 1-4 (tj.: imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy, numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy (…), numer kolejny faktury oznaczonej jako „FAKTURA VAT”, dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury).

Ponadto zgodnie z § 13 ust. 4 rozporządzenia, do faktur korygujących stosuje się odpowiednio przepisy § 5 ust. 5-7 i § 7. Natomiast stosownie do § 13 ust. 5 rozporządzenia, faktury korygujące powinny zawierać wyraz „KOREKTA” albo wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA”.

Mając na uwadze analizę powyższych przepisów stwierdzić należy, że w sytuacji gdy na fakturze dokumentującej sprzedaż działki przeznaczonej pod zabudowę Wnioskodawca błędnie zastosował zwolnienie od podatku od towarów i usług, to zobowiązany jest do wystawienia faktury korygującej.

Należność z tytułu dostawy towarów i świadczenia usług generalnie wyrażana jest w formie ceny. Ustawa o podatku od towarów i usług nie precyzuje terminu cena. Przedmiotową definicję zawiera art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz. u. z 2001 r. Nr 97, poz. 1050 ze zm.), który stanowi, że cena to wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę, w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem akcyzowym. Ceny towarów i usług, zgodnie z art. 2 ust. 1 powołanej ustawy, uzgadniają strony zawierające umowę (…). Zasadą jest, że jeżeli dana transakcja podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podatek ten zawarty jest w ramach ustalonej ceny chyba, że strony w umowie ustalą inaczej.

W prawodawstwie polskim obowiązuje zasada swobody umów, w ramach której strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez prawo. Zasada ta ma również zastosowanie na gruncie prawa podatkowego. w związku z tym, przy ustalaniu wysokości należności ustawodawca nie ingeruje w sferę podejmowania decyzji, czy ustalona przez strony cena ma być kwotą „netto” czy „brutto”.

Zatem, jeżeli Strony pozostaną przy ustaleniach wynikających z pierwotnej umowy, w zakresie ceny, to przy ustalaniu podstawy opodatkowania, Zainteresowany powinien kwotę otrzymaną z tytułu dostawy ww. nieruchomości traktować jako kwotę należną, a więc kwotę brutto zawierającą w sobie podatek należny w wysokości 22%.

Dodatkowo tut. Organ informuje, iż z dniem 1 grudnia 2008 r. weszła w życie ustawa z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. u. Nr 209, poz. 1320), na mocy której, od dnia 1 stycznia 2009 r., zmianie uległy przepisy art. 43 ustawy. Ponadto do dnia 30 listopada 2008 r. obowiązywało rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 95, poz. 798 ze zm.).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.