INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10.03.2009 r. (data wpływu 16.03.2009 r.) oraz piśmie z dnia 19.05.2009 r. (data nadania 19.05.2009 r., data wpływu 22.05.2009 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 12.05.2009 r. Nr IPPB4/415-321/09-2/JK2 (data nadania 12.05.2009 r., data odbioru 15.05.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania kosztów uzyskania przychodów przy wypłacie „13-tej” pensji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16.03.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania kosztów uzyskania przychodów przy wypłacie „13-tej” pensji.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenia przyszłe.

W marcu 2009 roku będzie wypłacona 13-sta pensja pracownicy, z którą rozwiązano umowę o pracę w grudniu 2008 r. W chwili wypłaty pracownica ta nie jest pracownikiem zakładu Wnioskodawcy.

Z pracownicą rozwiązano umowę o pracę 31.12.2008 roku. Z tytułu tej umowy przysługuje jej dodatkowa nagroda roczna 13-tka, która będzie wypłacona w marcu 2009 r. Od stycznia 2009 roku pracownica ta została ponownie zatrudniona w ramach umowy zlecenie.

Pracownica przez cały miesiąc przebywa na zwolnieniu lekarskim. Z tego tytułu przysługuje jej wynagrodzenie za 2 dni, natomiast za pozostałe dni miesiąca przysługuje jej zasiłek chorobowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy przy wypłacie 13-stki pracownicy z którą rozwiązano umowę o pracę należy policzyć koszty uzyskania przychodu...
2. Czy pracownicy z którą rozwiązano umowę o pracę i zatrudniono ponownie w ramach umowy zlecenia przy wypłacie 13-stki z tytułu poprzedniej umowy należy uwzględnić koszty uzyskania przychodu...
3. Czy przy wypłacie wynagrodzenia chorobowego i zasiłku w jednym miesiącu należy liczyć koszty uzyskania przychodu...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 1 Koszty uzyskania przychodu należy uwzględnić przy naliczaniu 13-stki, ponieważ wypłata która zostanie dokonana po rozwiązaniu stosunku pracy jest przychodem z tego stosunku.

Ad.2 Koszty uzyskania przychodu należy uwzględnić przy naliczaniu dodatkowego wynagrodzenia rocznego – 13-stki, ponieważ wypłata dokonana po ustaniu stosunku pracy jest przychodem z tego stosunku.

Pismem z dnia 12.05.2009 r. Nr IPPB4/415-321/09-2/JK2 wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego w odniesieniu do wszystkich pytań zawartych we wniosku, a także złożenie pełnomocnictwa lub innego dokumentu, z którego wynika prawo do występowania w imieniu Wnioskodawcy przez Pana J. R. wraz ze wskazaniem adresu do doręczeń osoby reprezentującej.

Pismem z dnia 19.05.2009 r. (data wpływu 22.05.2009 r.) Wnioskodawca uzupełniając braki na ww. wezwanie nie przedstawił własnego stanowiska w odniesieniu do pytania nr 3, a zatem interpretacja indywidualna zostanie wydana w zakresie pytania nr 1 i 2. W zakresie pytania nr 3 wniosek pozostawiony zostanie bez rozpatrzenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji Podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy zostały określone źródła przychodów, gdzie między innymi wymienia się: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

W myśl art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty, niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy. O tym czy świadczenie jest przychodem ze stosunku pracy (i innych ww. stosunków) decyduje okoliczność, czy może je otrzymać wyłącznie pracownik, czy też inna osoba nie związana ( aktualnie lub w przeszłości) z pracodawcą. Dodatkowe wynagrodzenie roczne może otrzymać wyłącznie pracownik, a zatem stanowią one przychód ze stosunku pracy, podlegający opodatkowaniu jak wynagrodzenie. Dodatkowe wynagrodzenie roczne wypłacone byłemu pracownikowi po jego odejściu z pracy zaliczane jest do przychodów ze stosunku pracy, mimo iż wypłacone zostało po ustaniu tego stosunku.

Z przedstawionego we wniosku pierwszego zdarzenia przyszłego wynika, iż w marcu 2009 roku będzie wypłacona 13-sta pensja pracownicy, z którą rozwiązano umowę o pracę w grudniu 2008 r. W chwili wypłaty pracownica ta nie jest pracownikiem zakładu Wnioskodawcy.

Natomiast z drugiego zdarzenia przyszłego opisanego we wniosku wynika, iż z pracownicą rozwiązano umowę o pracę 31.12.2008 roku. Z tytułu tej umowy przysługuje jej dodatkowa nagroda roczna 13-tka, która będzie wypłacona w marcu 2009 r. Od stycznia 2009 roku pracownica ta została ponownie zatrudniona w ramach umowy zlecenie.

Z treści art. 31 ww. ustawy wynika, iż osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Biorąc pod uwagę wyżej wymienione przepisy prawa należy stwierdzić, iż ustawodawca nałożył na płatnika obowiązek prawidłowego obliczenia i poboru w ciągu roku podatkowego zaliczek na podatek dochodowy od wynagrodzeń i innych świadczeń wypłaconych lub postawionych do dyspozycji pracownika

Przepis art. 32 ust. 2 ww. ustawy stanowi, iż za dochód, o którym mowa w ust. 1 i 1a, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody w rozumieniu art. 12 oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez płatnika, po odliczeniu kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 pkt 1 lub 3 oraz po odliczeniu potrąconych przez płatnika w danym miesiącu składek na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b) lub pkt 2a ustawy.

Kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są natomiast - stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy. W ust. 2 art. 22 ustawodawca ustala wysokość tzw. zryczałtowanych kosztów uzyskania przychodów odnoszących się do danego roku podatkowego.

Do przychodów określonych w art. 12 ww. ustawy , płatnik stosuje koszty uzyskania przychodu zgodnie z art. 22 ust. 2 pkt 1 i 3 ww. ustawy w przypadku gdy:

• podatnik uzyskuje przychody z tytułu jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy, pracy nakładczej – w wysokości 111,25 zł miesięcznie,
• miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę – w wysokości 139,06 zł miesięcznie, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż 1668,72 zł.
  
  

W związku z powyższym, biorąc pod uwagę opisane zdarzenia przyszłe oraz cytowane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, iż wypłacone byłej pracownicy w marcu 2009 r. dodatkowe wynagrodzenie roczne (13-sta pensja) jest przychodem ze stosunku pracy, zatem Wnioskodawca jako płatnik ma obowiązek przy obliczaniu zaliczki na podatek dochodowy uwzględnić koszty uzyskania przychodu określone w art. 22 ust. 2 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul.1-ego Maja 10, 09-402 Płock.