INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni Pracy przedstawione we wniosku z dnia 27 stycznia 2009 r. (data wpływu 02.02.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie prawidłowości ustalania przychodów przez Wnioskodawcę – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 02 lutego 2009 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony pismem z dnia 26 marca 2009 r. (data wpływu 30.03.2009 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie prawidłowości ustalania przychodów przez Wnioskodawcę oraz przez podmiot przekazujący (dostawcę) odpady.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie między innymi zbierania, gromadzenia i transportu odpadów w tym: makulatury drukowej, kartonu, tworzyw sztucznych. Zbiórka powyższych odpadów jest prowadzona w formie odpłatnego skupu od dostawców, tj. zakładów produkcyjnych, jednostek handlowych, indywidualnych zbieraczy.

W IV kwartale 2008 r. popyt na wykorzystanie odpadów makulatury – karton (zużyte opakowania) w procesie recyklingu prowadzonym przez fabryki papieru zmalał prawie do zera. Ustalone ceny sprzedaży tych odpadów uległy radykalnej obniżce, a ich poziom nie pokrywa ponoszonych przez Spółdzielnię kosztów dotyczących: składowania, wysoru, belowania, wysyłki.

Spółdzielnia ograniczyła, a nawet zaprzestała skupu odpadów makulatury – karton w formie odpłatnej. Dotychczasowi dostawcy odpadów makulatury – karton pozbywają się tych odpadów pozostawiając je Spółdzielni nieodpłatnie twierdząc, że nie będą tworzyć dodatkowych wysypisk śmieci. Dostawca warunkuje sprzedaż innych odpadów od przyjęcia odpadów makulatury – karton.

Częstym zjawiskiem jest pozostawianie bez Wnioskodawcy wiedzy tych odpadów pod bramą punktów skupu. Odpady te muszą być uprzątnięte pod groźbą nałożenia kary mandatu przez Straż Miejską, Policję lub inne służby porządkowe.

Przyjęte nieodpłatnie odpady makulatury – karton Spółdzielnia wprowadza do ewidencji obrotu towarowego i w przypadku zapotrzebowania na ten asortyment odpadów (makulatura – karton) sprzedaje do fabryki papieru. Osiągnięte wartości ze sprzedaży odpadów makulatury – karton zwiększają przychody osiągane z całej działalności gospodarczej, a uzyskane dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem od osób prawnych. Brak zainteresowania recyklingiem odpadów makulatury – karton jest wynikiem kryzysu i braku zapotrzebowania na wyroby z tego surowca. Wnioskodawca liczy, że jest to okres przejściowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy otrzymane nieodpłatnie odpady makulatury – karton (zużyte opakowania), zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych są zaliczane do otrzymanych nieodpłatnie rzeczy lub darowizny i czy przychody ustalane są prawidłowo w wartości dokonanej sprzedaży – cena rynkowa zakupu nie istnieje...

Zdaniem Wnioskodawcy, przyjęte nieodpłatnie odpady makulatury – karton nie można zaliczyć do rzeczy. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie precyzuje co w jej rozumieniu jest świadczeniem nieodpłatnym.

Przekazanie odpadów makulatury – karton nie można wiązać z pojęciem stosunku prawnego o charakterze zobowiązaniowym, gdyż Wnioskodawca zaprzestał odpłatnego skupu odpadów z uwagi na ograniczenie recyklingu.

Nie można tego zjawiska traktować jako darowizny z przyczyn jak wyżej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. u. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności: wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez zakłady budżetowe, gospodarstwa pomocnicze jednostek budżetowych, spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Stosownie do art. 12 ust. 5 ww. ustawy, wartość otrzymanych nieodpłatnie rzeczy lub praw określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera legalnej definicji „rzeczy”. Stąd też kierując się zasadami wykładni systemowej sięgnąć należy do ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. u. z Nr 16, poz. 93 ze zm.), która w przepisie art. 45 stanowi, iż „rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne”. Innymi słowy, rzeczami są takie dobra, które odpowiadają łącznie następującym wymaganiom: są materialnymi częściami przyrody (przedmioty materialne) oraz mają charakter samoistny, tzn. są na tyle wyodrębnione, że mogą być w obrocie traktowane jako dobra samoistne.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółdzielnia prowadzi działalność gospodarczą w zakresie zbierania, gromadzenia i transportu odpadów, w tym makulatury, kartonu i tworzyw sztucznych. Zbiórka odpadów odbywa się w formie ich odpłatnego skupu. Makulatura - karton była następnie sprzedawana fabrykom papieru, które odpady te zużywały w procesie recyclingu. w IV kwartale ubiegłego roku zapotrzebowanie na makulaturę - karton zmalało prawie do zera. Obniżeniu uległy również ceny sprzedaży tychże odpadów. w związku z tym, Spółdzielnia ograniczyła, a następnie zaprzestała skupu makulatury - karton w formie odpłatnej. Jednakże niektórzy dostawcy pozostawiają je Spółdzielni nieodpłatnie bądź warunkują zakup innych odpadów od przyjęcia również makulatury - karton. Częstym zjawiskiem jest pozostawianie tego typu odpadów pod bramą punktów skupu. Spółdzielnia nieodpłatnie nabyte odpady makulatury - karton wprowadza do ewidencji obrotu towarowego.

Odnosząc przepisy podatkowe do zaprezentowanego stanu faktycznego stwierdzić należy, iż odpady w postaci makulatury - karton są przedmiotem materialnym, na tyle wyodrębnionym, że w stosunkach gospodarczych są traktowane jako dobra samoistne, a zatem są rzeczą w rozumieniu Kodeksu cywilnego, a także przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. w związku z tym, ich nieodpłatne otrzymanie przez Spółdzielnię rodzi skutek podatkowy w postaci przychodów podatkowych. Wysokość tego przychodu winna wyznaczać cena rynkowa tychże rzeczy (odpadów) stosowana w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania. Spółdzielnia wskazała, iż cena rynkowa zakupu tego typu odpadów nie istnieje. Gdy nie można ustalić faktów zawierania na zasadzie odpłatności umów nabycia przedmiotowych odpadów, nie do przyjęcia jest, aby wartość otrzymanych rzeczy nie była ustalana w ogóle. w takich przypadkach, można przyjąć, iż cena rynkowa, która z zasady winna zapewnić pokrycie co najmniej kosztów danego rodzaju działalności, nie powinna być niższa od kosztów gromadzenia i składowania przedmiotowych odpadów ponoszonych przez Spółdzielnię w okresie od ich otrzymania do zbycia.

Reasumując, wartość otrzymanych nieodpłatnie rzeczy (odpadów w postaci makulatury - karton) stanowi – stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 12 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – przychód podatkowy w wysokości ich ceny rynkowej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie informuje się, iż w zakresie stanu faktycznego dotyczącego podmiotu przekazującego (dostawcy) odpadów, wydane zostało postanowienie z dnia 22 kwietnia 2009 r. nr ILPB3/423-108/09-5/HS odmawiające wszczęcia postępowania w tej części.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.